Lib. Ep. Par.

 1    I,   3,   5|                        Scio quem animum, quod horter ingenium; tu
 2   II,  11,  14|                   Utcumque tamen animum cogitationemque collegi,
 3  III,   1,   4|     milia passuum tria nec minus animum quam corpus exercet. Si
 4  III,  10,   6|          est huc usque intendere animum in dolore; difficile, sed
 5   IV,  13,   9| consentite conspirate maioremque animum ex meo sumite, qui cupio
 6    V,   6,  46|        maxime valeo. Nam studiis animum, venatu corpus exerceo.
 7    V,  11,   3|         superest, deos precor ut animum istum tibi, animo isti tempus
 8  VII,   1,   6|       secus ac modo ad balineum, animum vultumque composui.~ ~7.
 9  VII,   4,   5|                          Intendi animum contraque opinionem meam
10  VII,  24,   5|          illo otio sexus, laxare animum lusu calculorum, solere
11  VII,  27,   7|     dimittit; ipse ad scribendum animum oculos manum intendit, ne
12  VII,  27,   8|  remittere stilum, sed offirmare animum auribusque praetendere.
13  VII,  30,   4|     scribam, licet tu mihi bonum animum facias,~ ~5.
14   IX,   2,   1|   negotiis quae simul et avocant animum et comminuunt. Praeterea
15   IX,  13,   6|         non sustinui inducere in animum, quominus illi eodem die
16   IX,  24,   1|       epistulis meis in domum in animum recepisti. Iuvabit hoc te;
17   IX,  36,   1|   relictus, non oculos animo sed animum oculis sequor, qui eadem
18    X,  16,   1|      carissime. Pertinet enim ad animum meum, quali itinere provinciam