Lib. Ep. Par.

 1    I,   9,   2|        in advocationem, ille in consilium rogavit.'~ ~3.
 2    I,  12,   3|         necessitate est, ad hoc consilium compulit, quamquam plurimas
 3    I,  22,  10| suaserit ratio, vitae mortisque consilium vel suscipere vel ponere
 4  III,   4,   2|            Nam cuius integra re consilium exquirere optassem, huius
 5  III,   4,   5|        Compulit autem me ad hoc consilium non solum consensus senatus,
 6  III,   9,  20|         posse confiderent; modo consilium a senatu petebam, putaretne
 7  III,  16     |        Ex quo manifestum est ei consilium pulcherrimae mortis non
 8  III,  19,   1|                    Assumo te in consilium rei familiaris, ut soleo.
 9   IV,  22,   1|  principis optimi cognitioni in consilium assumptus. Gymnicus agon
10    V,   1,   5|        aequissimum.' Adhibui in consilium duos quos tunc civitas nostra
11   VI,  11,   1|       diem laetum! Adhibitus in consilium a praefecto urbis audivi
12   VI,  16,   9|                     Vertit ille consilium et quod studioso animo incohaverat
13   VI,  20,   7|      simile prudentiae, alienum consilium suo praefert, ingentique
14   VI,  20,  20|         exspectantibus, abeundi consilium, donec de avunculo nuntius.
15   VI,  31,   1|                     Evocatus in consilium a Caesare nostro ad Centum
16  VII,  17,  10|      quoddam magnum collatumque consilium, quibusque singulis iudicii
17    X,  43,   4|         sentias rescribendo aut consilium meum confirmare aut errorem