Lib. Ep. Par.

 1   II,  11,  11|     tamen ut nova omnia novo metu permovebant.~ ~12.
 2  III,   9,  14|    omne proconsulum imperium metu cogi.~ ~15.
 3    V,   1,   7|      diffidentia causae, sed metu temporum. Verebantur quod
 4    V,  16,   5|   aut spatio valetudinis aut metu mortis infractus est, quo
 5   VI,   6,   2|    et exerceor spe, afficior metu et me consularem esse non
 6   VI,  16,  10| periculum tenet adeo solutus metu, ut omnes illius mali motus
 7   VI,  20,  14|      miserabantur; erant qui metu mortis mortem precarentur;~ ~
 8   VI,  20,  19|      dubiamque noctem spe ac metu exegimus. Metus praevalebat;
 9  VII,  17,  13|      Cicero de stilo, ego de metu sentio: timor est, timor
10  VII,  19,   3|  reliqua labuntur, meque non metu tantum, verum etiam dolore
11  VII,  19,   6|   quamquam ex necessitate et metu temporum abolitos senatus
12  VII,  19,  11|      in gaudium verterit, de metu non querar. Vale.~ ~
13  VII,  27,   1|   putes an inania et vana ex metu nostro imaginem accipere.~ ~
14   IX,  13,   3|    potuerat esse cum eo, qui metu temporum nomen ingens paresque
15    X,  82,   1|   meum optime nosses, non ex metu nec terrore hominum aut