Lib. Ep. Par.

 1    I,   5,   5|  sententia Metti Modesti optimi viri: is tunc in exsilio erat,
 2    I,  12,   1|       iactura dicenda est tanti viri amissio. Decessit Corellius
 3   II,   1,   6|                           Huius viri exsequiae magnum ornamentum
 4   II,   1,  10|        mortem vocare, qua tanti viri mortalitas magis finita
 5   IV,  15,   9|          Debent autem sapientes viri, ut tu, tales quasi liberos
 6   IV,  17,   9|       ex consilio sapientissimi viri facerem. Quin etiam moriens
 7   IV,  17,  10|        fiduciam providentissimi viri destituisse.~ ~11.
 8   VI,  10,   1|         optimi illius et maximi viri desiderium non sine dolore
 9   VI,  33,   4| basilicae parte qua feminae qua viri et audiendi - quod difficile -
10  VII,   7,   1|     enim mihi periucundum, quod viri optimi mihique amicissimi
11  VII,   9,  12|     summi oratores, summi etiam viri sic se aut exercebant aut
12  VII,  19,   7|  ostentare possimus? Erit a qua viri quoque fortitudinis exempla
13   IX,  25,   2|      petere, post iudicium tuum viri eruditissimi gravissimi
14    X,   2,   1|      enim Iuli Serviani, optimi viri tuique amantissimi, precibus