Lib. Ep. Par.

 1    I,   3,   5|     enitere ut tibi ipse sis tanti, quanti videberis aliis
 2    I,  12,   1|       si iactura dicenda est tanti viri amissio. Decessit Corellius
 3   II,   1,  10|    omnino mortem vocare, qua tanti viri mortalitas magis finita
 4   II,   3,   8|  etiam turpe est, non putare tanti cognitionem qua nulla est
 5   II,   9,   5|  oneris mei partem suscipere tanti putes.~ ~6.
 6   II,  14,   6|    ad laudandum trahebantur. Tanti constat ut sis disertissimus.
 7  III,   9,  22|  dignum solumque par pretium tanti laboris.~ ~23.
 8  III,   9,  26|             Dices: 'Non fuit tanti; quid enim mihi cum tam
 9   IV,  26,   2|      provinciae praefuturus, tanti putes scripta nostra circumferre
10   VI,  11,   4|      ut omnes qui me imitari tanti putabunt meliores esse quam
11  VII,  27,   6|   seu quis conducere ignarus tanti mali vellet.~ ~7.
12 VIII,   2,   8|   facilitas stetit, sed fuit tanti. Nam regione tota et novitas
13 VIII,   9,   2|            Nulla enim studia tanti sunt, ut amicitiae officium
14    X,  33,   2| constat otiosos et immobiles tanti mali spectatores perstitisse;