Lib. Ep. Par.

 1    I,   3,   5|       quem animum, quod horter ingenium; tu modo enitere ut tibi
 2    I,  16,   1|     nostrum - laudabamque eius ingenium, etiam antequam scirem,
 3   II,  11,  22|      alioqui Regulo tam mobile ingenium, ut plurimum audeat plurimum
 4   II,  13,   7|                         Ad hoc ingenium excelsum subtile dulce facile
 5  III,   5,   8|                  Sed erat acre ingenium, incredibile studium, summa
 6  III,   9,  31|     Respondit, malum pravumque ingenium hominis facit ut dubitem,
 7   IV,   7,   4|   nulla, nihil denique praeter ingenium insanum, et tamen eo impudentia
 8   IV,   8,   5|   consecutus, ita senex saltem ingenium eius aliqua ex parte assequi
 9   IV,  20,   3| sublimitatem et magnificentiam ingenium, ingenio vim et amaritudinem
10   VI,   8,   8|        feret magnum et liberum ingenium cum contumelia damnum.~ ~
11   VI,  11,   2| virilis, tenax memoria, magnum ingenium, iudicium aequale; quae
12   VI,  23,   5|      cuiquam tam clarum statim ingenium ut possit emergere, nisi
13  VII,   9,  11|     prata iuvant,~ sic hominum ingenium flecti ducique per artes~
14   IX,   2,   2|     Illi enim et copiosissimum ingenium, et par ingenio qua varietas