Lib. Ep. Par.

 1    I,  17,   2| Pulchrum et magna laude dignum amicitia principis in hoc uti, quantumque
 2   II,  13,  10|      nihil tamen amplius potes amicitia tua; cuius esse eum usque
 3  III,   5,   7|       qua officiis maximis qua amicitia principum egisse.~ ~8.
 4  III,   5,  18|       in officiis ullis nec in amicitia principis fuisse; rursus
 5  III,   7,   3|    accusasse -, sed in Vitelli amicitia sapienter se et comiter
 6   IV,  17,   2|     plane familiaris sed tamen amicitia.~ ~3.
 7   IV,  24,   3|   civilibus officiis principis amicitia exemit.~ ~4.
 8    V,   1,   8|      quibus obici et Gratillae amicitia et Rustici posset.~ ~9.
 9   VI,   6,   3|      cum illo non sane paterna amicitia - neque enim esse potuit
10  VII,   7,   2|    praecipuam se voluptatem ex amicitia tua capere profitetur, certatque
11  VII,   8,   2|   dilige, magnam voluptatem ex amicitia eius percepturus nec ad
12  VII,  11,   8|        suam, pro qua mihi fuit amicitia. Vale.~ ~
13 VIII,  24,   2|   natura datum virtute meritis amicitia, foedere denique et religione
14   IX,  13,   3|      alioqui mihi cum Helvidio amicitia, quanta potuerat esse cum