Lib. Ep. Par.

 1  III,   4,   8|    aliquis, tum optime libertati venia obsequio praeparatur.~ ~
 2  III,   7,  13|         concluditur, ut mihi non venia solum dignae, verum etiam
 3   IV,   9,   8|      concederem, ut servari nisi venia non posset. Tamquam recte
 4   IV,  29,   2|    timuit, sed rogavit, sed opus venia fuit.~ ~3.
 5    V,   6,  46|       iis quos eduxeram mecum, - venia sit dicto - ibi amisi. Di
 6 VIII,  11,   3|        cui paratior apud feminas venia. Vale.~ ~
 7 VIII,  16,   5|          vel laus sit parata vel venia. Vale.~ ~
 8   IX,  19,   3| memorandumque fecerunt, non modo venia verum etiam laude dignissimos
 9   IX,  29,   2|  effectus est? Quid autem ego de venia quasi ingratus? Nam si ea
10   IX,  29,   2|        laus potius speranda quam venia obsecranda est. Mihi tamen
11   IX,  29,   2|       obsecranda est. Mihi tamen venia sufficit. Vale.~ ~
12    X,  96,   2|    differant; detur paenitentiae venia, an ei, qui omnino Christianus