Lib. Ep. Par.

 1    I,   4,   1|         una illa brevis et verus sufficit.~ ~2.
 2    I,  11,   2|                         Hoc mihi sufficit; est enim maximum. Ludere
 3    I,  24,   4|       porro dominis, ut hic est, sufficit abunde tantum soli, ut relevare
 4   II,  13,   3|     multos; sed meae verecundiae sufficit unus aut alter, ac potius
 5   II,  17,  26|   ministrat. Frugi quidem homini sufficit etiam vicus, quem una villa
 6    V,   8,   3|          humo'; id enim voto meo sufficit, illud supra votum 'victorque
 7  VII,  33,  10|        et honeste factis veritas sufficit. Vale.~ ~
 8   IX,  21,   3|           spero, amabis: interim sufficit ut exorari te sinas. Licebit
 9   IX,  29,   2| obsecranda est. Mihi tamen venia sufficit. Vale.~ ~
10   IX,  33,  11|    affingas aliquid aut astruas; sufficit ne ea quae sunt vera minuantur.
11    X,  57,   2|  praetorii mei debet. Neque enim sufficit eum poenae suae restitui,