Lib. Ep. Par.

 1    I,   8,   4| cunctationem nostram in alterutram sententiam emendationis ratio deducet,
 2    I,  20,   6|          alia, quae a me in eandem sententiam solent dici, ut est in disputando
 3   II,  11,  22|    consulum astiterant, in Cornuti sententiam ire coeperunt. Tum illi
 4  III,   7,  12|           senatu, quem consul ipse sententiam rogavisset.~ ~13.
 5   IV,   9,  19|       sententia Caepionis placuit, sententiam Macri ut rigidam duramque
 6   IV,   9,  21|                           Sed hanc sententiam consules, quamquam maximae
 7  VII,  17,  11|         assensu aut suam aut amici sententiam sequebatur.~ ~12.
 8 VIII,  14,  15|  censuisset, coactum esse dividere sententiam; hunc autem qui libertos
 9 VIII,  14,  15|          Nam si oportuisset dividi sententiam unius, quia res duas comprehendebat,
10 VIII,  14,  23|      Planius repetam. Nisi dicente sententiam eo qui relegat, illi qui
11 VIII,  14,  25|         illo destituti reliquerunt sententiam ab ipso auctore desertam,