Lib. Ep. Par.

 1   II,  17,  17|         iucunditas eius hieme, maior aestate.~ ~18.
 2  III,   1,   8|                est autem hieme nona, aestate octava -, in sole, si caret
 3  III,   1,   9|            Sumit aliquid de nocte et aestate; nemini hoc longum est;
 4  III,   5,  10|       facilem veterum more sumebat - aestate si quid otii iacebat in
 5  III,   5,  13|        parsimonia temporis. Surgebat aestate a cena luce, hieme intra
 6    V,   6,   1|           tuam, quod cum audisses me aestate Tuscos meos petiturum, ne
 7    V,   6,  12|              hieme dumtaxat et vere; aestate summittitur immensique fluminis
 8    V,   6,  30| cryptoporticus subterraneae similis; aestate incluso frigore riget contentaque
 9   IX,  10,   2|      delicate tamen ut in secessu et aestate. In via plane non nulla
10   IX,  36,   1|           quemadmodum in Tuscis diem aestate disponam. Evigilo cum libuit,
11   IX,  40,   3|                                Habes aestate hieme consuetudinem; addas