Lib. Ep. Par.

 1   II,  17,  26|     subitus adventus vel brevior mora calfacere dissuadeat.~ ~
 2   II,  20,   5|                              Nec mora, sacrificium facit, affirmat
 3   IV,   1,   3|              Erit una sed brevis mora: deflectemus in Tuscos,
 4    V,   9,   2|    umquam ita paratus sum ut non mora laeter.~ ~3.
 5   VI,  16,  14|        ut si longior in cubiculo mora, exitus negaretur. Excitatus
 6  VII,  10,   2|          Neutra' inquit 'pars de mora queretur; erit mihi curae
 7 VIII,  21,   6|           quod interdum longiore mora solet, deteriora facta quasi
 8   IX,  33,  10|   magistratus, quorum adventu et mora modica res publica novis
 9    X,   6,   1| Arpocrati, iatraliptae meo, sine mora indulsisti. Sed cum annos
10    X, 17a,   2|     intravi. Non possum tamen de mora queri, cum mihi contigerit,