Lib. Ep. Par.

 1    I,   4,   4|        servos ipsa consuetudine metus exolescit; novitatibus excitantur,
 2   II,  11,  11|     quae sollicitudo nobis, qui metus, quibus super tanta re in
 3   IV,  21,   5|      mollitiam animi mei, nosti metus; quo minus te mirari oportebit,
 4    V,  17,   5|         fratre recitante primum metus eius, mox gaudium eminuit.~ ~
 5    V,  19,   5|        et accendat quam carendi metus; quem ego pro hoc non semel
 6   VI,  20,   1| ingressus abruperam - non solum metus verum etiam casus pertulerim.~ ~'
 7   VI,  20,   6|         magnus et certus ruinae metus.~ ~7.
 8   VI,  20,  19|    noctem spe ac metu exegimus. Metus praevalebat; nam et tremor
 9  VII,  17,   8|   Optime autem reverentia pudor metus iudicant, idque adeo sic
10  VII,  27,   7|        simulacra et inanes sibi metus fingeret.~ ~8.