Lib. Ep. Par.

1    I,   5,   1|            Vidistine quemquam M. Regulo timidiorem humiliorem post
2    I,   5,   9| Dispicies ipse quid renuntiandum Regulo putes.~ ~10.
3   II,  11,  22|   impulsoribus sis, praecipue de Regulo questus est, qui se in sententia
4   II,  11,  22|         deseruisset. Est alioqui Regulo tam mobile ingenium, ut
5   II,  20,   5|       poscit codicillos, legatum Regulo scribit. Mox ingravescit,
6   II,  20,   8|          tamquam omnia audisset, Regulo ne tantulum quidem.~ ~9.
7   IV,   2,   4|         quod sentio enuntiem, in Regulo demerendo Regulum imitantur.~ ~
8   IV,   7,   1|       Saepe tibi dico inesse vim Regulo. Mirum est quam efficiat