bold = Main text
      Lib. Ep. Par.  grey = Comment text
 1001  III,  11,   7|             ordinum assectatoribus gener assumeretur.~ ~8.
 1002  III,   1,   5|                  mox vehiculum ascendit, assumit uxorem singularis exempli
 1003 VIII,   4,   3|              ingenio, quamquam altissime assurgat et amplissimis operibus
 1004    I,  23,   2|                  deforme arbitrabar, cui assurge cui loco cedere omnes oporteret,
 1005   VI,  20,  16|                et gravis. Hunc identidem assurgentes excutiebamus; operti alioqui
 1006   VI,  17,   2|              moverunt manum, non denique assurrexerunt saltem lassitudine sedendi.~ ~
 1007   VI,  16,  19|                 Innitens servolis duobus assurrexit et statim concidit, ut ego
 1008   II,  11,  22|           discessio, qui sellis consulum astiterant, in Cornuti sententiam ire
 1009  III,   5,   4|               militaret, somnio monitus: astitit ei quiescenti Drusi Neronis
 1010    X, 104,   1|                 quibus peto: C. Valerius Astraeus, C. Valerius Dionysius,
 1011  VII,   1,   7|              ipse ad eandem temperantiam astringerer, cum me hac epistula quasi
 1012    V,   6,  25|             puteus, ex quo possis rursus astringi, si paeniteat teporis.~ ~
 1013   IX,  33,  11|                opus affingas aliquid aut astruas; sufficit ne ea quae sunt
 1014   IX,   7,   4|               causae utrique quae desunt astruendi ob ea quae supersunt.~ ~
 1015 VIII,   6,   7|                                          Astruitur his: 'Cum senatui populoque
 1016   IV,  17,   7|             quantum etiam apud principem astruxit!~ ~8.
 1017    V,   1,   1|          Pomponia Galla exheredato filio Asudio Curiano heredem reliquerat
 1018   IV,  15,  10|                iudicio ipsorum, quamquam asulescentulus adhuc, iam tamen invicem
 1019  VII,  27,   7|                Venit Athenas philosophus Athenodorus, legit titulum auditoque
 1020    X, 118,   1|                                          Athletae, domine, ea quae pro iselasticis
 1021    X, 119,   1|                  proficere pro desiderio athletarum potest, quod eorum, quae
 1022 VIII,  14,   7|          obsequium, omnia soluta turbata atquc etiam in contrarium versa,
 1023   VI,  20,   9|                   Ab altero latere nubes atra et horrenda, ignei spiritus
 1024  III,  19,   3|           sumptus supellectilis, sumptus atriensium topiariorum fabrorum atque
 1025  III,  14,   1|                                      Rem atrocem nec tantum epistula dignam
 1026   II,  11,  13|               damnatum, quem ut premebat atrocitas criminis, ita quasi peractae
 1027   IX,  13,   2|                  scelera multorum nullum atrocius videbatur, quam quod in
 1028    X,  33,   3|                 dumtaxat hominum CL. Ego attendam, ne quis nisi faber recipiatur
 1029   VI,  22,   7|                  opus, etiam atque etiam attende;~ ~8.
 1030  VII,  33,   9|              Nerva - nam privatus quoque attendebat his quae recte in publico
 1031  VII,  27,   5|                noctis sonus ferri, et si attenderes acrius, strepitus vinculorum
 1032   VI,  30,   3|                                          Attendimus ergo, ut quam saluberrime
 1033  VII,  26,   2|           sermonibus quidem malignis aut attendit aut alitur: balinea imaginatur
 1034  III,  16     |               hoc responso curam suorum; attentius custodiebatur; sensit et '
 1035    I,  10,   7|               emendat. Sequaris monentem attentus et pendens, et persuaderi
 1036   IX,  33,  10|                  publica novis sumptibus atterebatur. Postremo locus ipse quietem
 1037    V,  10,   3|                 iam splendescit lima sed atteritur. Patere me videre titulum
 1038   VI,  33,   2|                             Est haec pro Attia Viriola, et dignitate personae
 1039   IX,  23,   5|            laetatus est, quod illum anus Attica ita noscitavit: 'Houtos
 1040   IV,   3,   5|                 fidius ipsas Athenas tam Atticas dixerim. Quid multa? Invideo
 1041   VI,  22,   3|        Bruttianus testamentum suum, quod Atticini manu scriptum esse dicebat;
 1042   VI,  22,   5|                 Bruttiano, sed statim de Atticino perrogavit. Damnatus et
 1043   VI,  22,   2|                 Bruttianus cum Montanium Atticinum comitem suum in multis flagitiis
 1044   VI,  22,   2|        deprehendisset, Caesari scripsit. Atticinus flagitiis addidit, ut quem
 1045   IV,   3,   4|                utrumque aut absolvit aut attigit.~ ~5.
 1046   IX,  26,   8|           Euboian probebalesthai pro tês Attikês' et alibi:íegô de oimai
 1047   IX,  26,   6|              Atque ut Homerum potissimum attingam, quem tandem alterutram
 1048  VII,  24,   2|                iis tantum, quos sanguine attingit, inter propinquos amandum.~ ~
 1049    X,  12,   1|                simul et impense rogo, ut Attium Suram praetura exornare
 1050    V,  17,   2|                  Apte enim et varie nunc attollebatur, nunc residebat; excelsa
 1051  III,  13,   4|            orationem tam summittere quam attollere decet.~ ~5.
 1052   IX,  33,  11|               qua copia deflebis ornabis attolles! Quamquam non est opus affingas
 1053   IX,  26,   2|                  Debet enim orator erigi attolli, interdum etiam effervescere
 1054    X,  12,   2|            indulgentiae tuae provocat et attollit.~ ~
 1055   VI,  20,   7|            oppido visum; sequitur vulgus attonitum, quodque in pavore simile
 1056    I,  22,   1|                 in urbe haereo et quidem attonitus. Perturbat me longa et pertinax
 1057    V,   6,  42|                si aliquid accersit atque attrahit.~ ~43.
 1058    X,   2,   1|             possum, quantum mihi gaudium attuleris, quod me dignum putasti
 1059   II,   1,   6|             magnum etiam foro et rostris attulerunt. Laudatus est a consule
 1060   IV,  30,   1|                                          Attuli tibi ex patria mea pro munusculo
 1061   VI,  28,   2|          denuntiavi, si rursus tam multa attulissent, omnia relaturos.~ ~3.
 1062 VIII,  17,   5|            debilitati obruti obtriti, et aucta luctibus damna.~ ~6.
 1063   II,  11,  10|               praeterea causae amplitudo auctaque dilatione exspectatio et
 1064   IV,  30,   2|                natura: ter in die statis auctibus ac diminutionibus crescit
 1065 VIII,  18,  11|              fabulae Tullus. Exspectatur auctio: fuit enim tam copiosus,
 1066  VII,  11,   1|                proscribi, non exspectata auctione pro meo quincunce ex septingentis
 1067   IX,  33,   1|                poetae cum fide? Is tamen auctor, cui bene vel historiam
 1068   IX,  33,   1|              hinc inde referuntur. Magna auctori fides: tametsi quid poetae
 1069    X, 102,   1|             commendantes dis imperii tui auctoribus et vota publica et gaudia.~ ~
 1070   VI,  31,  17|               portus, et iam habet nomen auctoris, eritque vel maxime salutaris;
 1071    I,  20,   4|                           Hic ille mecum auctoritatibus agit ac mihi ex Graecis
 1072 VIII,  18,   3|            filiae sed reddidisse, quibus auctus per filiam fuerat.~ ~4.
 1073   II,  14,   2|              quibus iuvet dicere; ceteri audaces atque etiam magna ex parte
 1074  III,   9,  34|             extremum vel constantiam vel audaciam pertulit.~ ~35.
 1075  VII,   9,   4|                                          Audax haec, non tamen improba,
 1076    X,   4,   1|                experior, hortatur me, ut audeam tibi etiam pro amicis obligari;
 1077   IV,  17,   6|                 illo honor atque etiam - audebo dicere - reverentia ut aequali
 1078   IX,  33,   4|                Hoc certamine puer quidam audentior ceteris in ulteriora tendebat.
 1079   IX,  26,   9|                                 Iam quid audentius illo pulcherrimo ac longissimo
 1080   VI,  33,   8|              renovatur. Sunt multa - non auderem nisi tibi dicere - elata,
 1081   IX,  13,  11|         discesserat, rursus alter: 'Quid audes? Quo ruis? Quibus te periculis
 1082  III,  16     |               indicium, 'Ego' inquit 'te audiam, cuius in gremio Scribonianus
 1083   IV,  16,   3|           praetendamus alienam. Sunt qui audiant, sunt qui legant, nos modo
 1084   VI,  31,  13|            cogitares. Interdum acroamata audiebamus, interdum iucundissimis
 1085   VI,  16,  13|                 qui limini obversabantur audiebatur.~ ~14.
 1086    I,  10,  11|                 quam cum illo dies totos audiendo discendoque consumere. Quo
 1087   VI,   6,   3|         amantissimus ac prope cotidie ad audiendos, quos tunc ego frequentabam,
 1088   II,  14,   7|               apud non intellegentes, ne audientes quidem;~ ~8.
 1089  VII,  19,   7|              sumamus, quam sic cernentes audientesque miremur, ut illas quae leguntur?~ ~
 1090  III,  16     |                  legenti fore, quam mihi audienti fuerunt. Aegrotabat Caecina
 1091   IV,   9,  11|                 sic et dicentis calor et audientis intentio continuatione servatur,
 1092 VIII,  23,   4|                  erat factus vel eo quod audierat, vel quod omnino quaesierat.~ ~
 1093    I,  12,  13|                  aliqua, sed magna, quae audierim numquam, legerim numquam.
 1094   IV,   5,   2|                  etiam labore per biduum audierint, quamvis intentionem eorum
 1095  VII,   6,   4|                 veros legatos provinciae audieritis.' Contra Nigrinus: 'Ad quem
 1096   II,  18,   3|                cum omnes qui profitentur audiero, quid de quoque sentiam
 1097  III,   3,   6|                  ex hoc viro filius tuus audiet nisi profuturum, nihil discet
 1098    V,  12,   1|                 vererer, paucos ut verum audirem. Nam mihi duplex ratio recitandi,
 1099   VI,  31,  11|        suspicionibus relinqui reos, nisi audirentur, 'Non curo' inquit 'an isti
 1100   VI,  20,  14|                clausis lumine exstincto. Audires ululatus feminarum, infantum
 1101    X,  81,   4|            petere coepit, contra Dion ut audiretur exigere.~ ~5.
 1102    X,  31,   2|                  accipiunt. Quod ego cum audissem, diu multumque haesitavi,
 1103   II,  20,   8|                Blaesus et, tamquam omnia audisset, Regulo ne tantulum quidem.~ ~
 1104    I,  13,   3|               cum in Palatio spatiaretur audissetque clamorem, causam requisisse,
 1105   IV,  11,   1|                                          Audistine Valerium Licinianum in Sicilia
 1106    X,  65,   2|                               In qua ego auditis constitutionibus principum,
 1107  VII,   6,  11|               nepos illius oratoris, quo audito Passienus Crispus dixit: '
 1108  VII,  27,   7|               Athenodorus, legit titulum auditoque pretio, quia suspecta vilitas,
 1109 VIII,  12,   2|               suam recitantibus praebet, auditoria non apud se tantum benignitate
 1110   II,   3,   2|         controversias plures; electionem auditoribus permittit, saepe etiam partes;
 1111   VI,   2,   3|             libera tempora petebat, quod audituros corrogabat. Quid enim iucundius
 1112    X,  81,   4|                                   Ego me auditurum Nicaeae respondi. Ubi cum
 1113    X,  75,   1|                  nondum mihi visus ac ne auditus quidem - scilicet iudicio
 1114   IX,  13,  15|                 Fanniae ius querendi non auferendum, nec interesse cuius ordinis
 1115  VII,  19,   9|              reddit ac refert nobis, sic auferet secum, meque et novo pariter
 1116   VI,  33,   1|                 aliquid seu legis, tolli auferri iube et accipe orationem
 1117    I,  12,   2|                 vero quos accersita mors aufert, hic insanabilis dolor est,
 1118   VI,  33,   1|               cuncta' inquit 'coeptosque auferte labores!' Seu scribis aliquid
 1119   IX,  30,   2|              simili qui quod huic donant auferunt illi, famamque liberalitatis
 1120 VIII,  20,   7|                  modo illa lacum reddunt auferuntque, ac tum demum cum medium
 1121   IV,   8,   2|                  paria ut tribuuntur sic auferuntur; in hoc fortunae hactenus
 1122  III,   5,   6|                                   A fine Aufidi Bassi triginta unus.' 'Naturae
 1123    X,  14,   1|             gloria imperii et novetur et augeatur.~ ~
 1124    X,  88,   1|                aliis super alia operibus augebis.~ ~
 1125  VII,   7,   2|             caritatis, quam ipsum tempus augebit. Te negotiis distineri ob
 1126    V,   1,   9|                 accipias, quam tamen ego augebo.~ ~10.
 1127    X,  61,   3|                  diligenter colligantur, augebunt illud quod lacus dederit.~ ~
 1128   IV,   9,   7|                 rem manifestam infitiari augentis erat crimen non diluentis,
 1129   VI,  20,  15|                 terroribus vera pericula augerent. Aderant qui Miseni illud
 1130   IX,  37,   3|                         Occurrendum ergo augescentibus vitiis et medendum est.
 1131   IV,   8,   4|          auguratus meus, quod M. Tullius augur fuit. Laetaris enim quod
 1132  III,  11,   3|           exitium certis quibusdam notis augurarer.~ ~4.
 1133   IV,  15,   5|              tuae, ita iudicia principis augurari volunt.~ ~6.
 1134   IV,   2,   7|              alterum serum est. Unde hoc augurer quaeris?~ ~8.
 1135   IX,   8     |                         VIII. C. PLINIUS AUGURINO SUO S.~ ~1.
 1136   IV,  27,   1|                audivi recitantem Sentium Augurinum cum summa mea voluptate,
 1137  VII,  33,   1|                    Auguror nec me fallit augurium, historias tuas immortales
 1138   II,  11,  10|           senatum, cuius ipse conspectus augustissimus fuit. Princeps praesidebat -
 1139    X,  84,   1|             vindicationem bonorum a divo Augusto affirmant, debebis vacare
 1140    V,   3,   5|             privata, Divum Iulium, Divum Augustum, Divum Nervam, Tiberium
 1141   II,  20,   1|                     Assem para et accipe auream fabulam, fabulas immo; nam
 1142 VIII,   6,   4|               etiam compellendum ad usum aureorum anulorum; erat enim contra
 1143  VII,  27,   8|             stilum, sed offirmare animum auribusque praetendere. Tum crebrescere
 1144   IV,   7,   1|                 aere illum argento illum auro ebore marmore effingit.~ ~
 1145   VI,  13,   2|              carpere ac labefactare sunt ausi, atque etiam absenti principi
 1146  III,   5,   8|              Vulcanalibus incipiebat non auspicandi causa sed studendi statim
 1147   II,  14,   2|                 a centumviralibus causis auspicari, ut ab Homero in scholis.
 1148    X, 17a,   2|               mihi contigerit, quod erat auspicatissimum, natalem tuum in provincia
 1149   II,  19,   6|             dulcia haec et sonantia quam austera et pressa delectent? Est
 1150  III,  18,  10|            utinamque iam venerit! -, quo austeris illis severisque dulcia
 1151   II,   5,   5|                 Idem tamen qui a te hanc austeritatem exigo, cogor id quod diversum
 1152    X,  31,   5|               credibile erat neminem hoc ausum sine auctore.~ ~
 1153   IX,  26,  12|                 kai mallon soi melei tôn authêmerôn logôn ê tês sôtêrias tês
 1154   IX,  26,  11|                   ô andres Athênaioi, to auto> phthengesthai ton rêtora
 1155   IX,  26,   9|                   hina tous toioutous en autois moscheuête', ad hoc: 'ei
 1156   IX,  26,   9|                  holôs. Mê dê, pros hous autos echôsas limenas kai probolôn
 1157    V,   6,  12|              nomen arenti alveo deserit, autumno resumit.~ ~13.
 1158   IX,  40,   3|                   addas huc licet ver et autumnum, quae inter hiemem aestatemque
 1159  III,  16     |               quam ego cum Paeto, volo.' Auxerat hoc responso curam suorum;
 1160   IX,  37,   4|               morbo quaelibet mutationis auxilia temptanda sunt.~ ~5.
 1161    X,  34,   2|                 quae ad coercendos ignes auxilio esse possint, admonerique
 1162  VII,  25,   5|                              Quid multa? Auxit sollicitudinem meam effecitque
 1163  VII,  31,   2|               magnam quorundam foedamque avaritiam, neglegentiam parem, ita
 1164   IV,  11,   9|                 ei manum carnifex daret, aversata est et resiluit foedumque
 1165    X,  61,   3|          interclusum inde et quo volumus aversum, sine ullo detrimento lacus
 1166    V,   6,  22|                ramos insidentesque ramis aves imitata pictura.~ ~23.
 1167    I,  14,   6|                                    Habet aviam maternam Serranam Proculam
 1168   IV,  19,   3|                 sedet, laudesque nostras avidissimis auribus excipit.~ ~4.
 1169 VIII,  23,   1|                dolor, quem ex morte Iuni Aviti gravissimum cepi.~ ~2.
 1170   II,   6     |                           VI. C. PLINIUS AVITO SUO S.~ ~1.
 1171   IX,  33,   9|                         Constat Octavium Avitum, legatum proconsulis, in
 1172    V,   6,  37|          imponitur, levior naucularum et avium figuris innatans circumit.
 1173    X,  20,   2|                quam paucissimos a signis avocandos esse.~ ~
 1174    I,   3,   2|           obeundae crebris excursionibus avocaris? Si possident, felix beatusque
 1175    I,  24,   3|                 villae, modus ruris, qui avocet magis quam distringat.~ ~
 1176    V,   6,   6|                 Hinc senes multi: videas avos proavosque iam iuvenum,
 1177  VII,  10,   1|            cognovi, iungere extrema quas avulsa cupio, te quoque existimo
 1178   II,   5,  11|                               Etenim, si avulsum statuae caput aut membrum
 1179   VI,  26,   3|                              Superest ut avum te quam maturissime similium
 1180   IV,  15,   3|                nomen assumpsit. Est enim avus, et quidem ex Saturio Firmo,
 1181  III,   9,   6|                                   Aderam Bacticis mecumque Lucceius Albinus,
 1182  VII,  16,   3|              nunc pro consule provinciam Baeticam per Ticinum est petiturus.~ ~
 1183  III,   9,   5|                tunc reductum. Addiderunt Baetici, quod simul socios ministrosque
 1184    I,   7,   5|                  corrumpi, ut vel contra Baeticos adsim.~ ~6.
 1185   II,  17,  11|                contrariis parietibus duo baptisteria velut eiecta sinuantur,
 1186    V,   6,  25|                 cella frigidaria, in qua baptisterium amplum atque opacum. Si
 1187   IX,  26,   9|              panta apokrêmna, pharangas, barathra'. Et deinceps 'dedoika,
 1188 VIII,   4,   3|              nullus et in illo labor, ut barbara et fera nomina, in primis
 1189  III,  13,   3|                 magnifice interdum etiam barbari solent, disponere apte,
 1190 VIII,  24,   4|                nomen eripere durum ferum barbarum est.~ ~5.
 1191   II,  14,   4|             Manceps convenitur; in media basilica tam palam sportulae quam
 1192  III,   6,   5|                  curam, et iam nunc iube basim fieri, ex quo voles marmore,
 1193   IX,  26,   9|             oudena horô tôn topôn toutôn basimon onta, alla panta apokrêmna,
 1194  VII,  26,   3|                evadere, hoc est innoxiam beatamque destinat vitam.~ ~4.
 1195   IV,  24,   3|             silentium suasit, hic sponte beatissimo otio fruitur; alius exercitum
 1196   VI,  16,   3|          scribenda aut scribere legenda, beatissimos vero quibus utrumque. Horum
 1197  VII,  15,   1|              audeo dicere rectius, certe beatius erat.~ ~2.
 1198   VI,  16,   3|                                  Equidem beatos puto, quibus deorum munere
 1199 VIII,  13,   2|            debeas implere vestigia. O te beatum, cui contigit unum atque
 1200    I,   3,   2|            avocaris? Si possident, felix beatusque es; si minus, 'unus e multis'.~ ~
 1201  III,   5,   4|               quae cum Germanis gessimus bella collegit. Incohavit cum
 1202  VII,   9,   7|            semper pugnacem hunc et quasi bellatorium stilum suaserim. Ut enim
 1203   II,   7,   2|                  in regnum, ostentatoque bello ferocissimam gentem, quod
 1204  III,   5,   4|                                          Bellorum Germaniae viginti'; quibus
 1205 VIII,   4,   1|                       Optime facis, quod bellum Dacicum scribere paras.
 1206   IV,  25,   3|               senatu dicax et urbanus et bellus est?~ ~4.
 1207    I,   8,  15|                             Ii vero, qui benefacta sua verbis adornant, non
 1208    X,  21,   1|                voluisti, contentus esset beneficiariis decem, equitibus duobus,
 1209    X,  27,   1|              tuus, domine, praeter decem beneficiarios, quos assignari a me Gemellino
 1210    X,  51,   2|                 Ex illo enim et mensuram beneficii tui penitus intellego, cum
 1211    X,  58,   9|               meliore respexit. le novis beneficiis vacare patiantur, et ea
 1212   II,  13,   2|         exercitum amplissimum: hinc tibi beneficiorum larga materia, longum praeterea
 1213 VIII,   6,   5|               fecisset testandi erga eum benevolentiam suam.~ ~6.
 1214  III,  11,   1|             omnino Artemidori nostri tam benigna natura, ut officia amicorum
 1215   VI,  17,   5|           reverentior huius operis, quis benignior aestimator?~ ~6.
 1216  III,  20,  12|                quoque velut rivi ex illo benignissimo fonte decurrunt, quos et
 1217   IX,  25,   3|              earundem Camenarum in istum benignissimum sinum mittam. Tu passerculis
 1218  III,  11,   8|             tamen ne modum excedat, quem benignitas eius - illuc enim unde coepi
 1219 VIII,   6,  13|                  cum sit utile principis benignitatem promptissimam ad laudem
 1220  VII,  28,   2|                Quid enim honestius culpa benignitatis? Qui sunt tamen isti, qui
 1221   II,  11,  11|                 quin immo nusquam audiri benignius soleo: tunc me tamen ut
 1222  VII,  24,   2|          testamento: reliquit heredes ex besse nepotem, ex tertia parte
 1223    V,   6,  16|                  pronusque pulvinus, cui bestiarum effigies invicem adversas
 1224    I,  15,   2|               perit in ferculo -, olivae betacei cucurbitae bulbi, alia mille
 1225    I,   2,   6|               nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur. Sed sane blandiantur,
 1226   IX,  11,   2|                                          Bibliopolas Lugduni esse non putabam
 1227   II,  17,   8|                sequitur. Parieti eius in bibliothecae speciem armarium insertum
 1228    I,   8,   2|                apud municipes meos habui bibliothecam dedicaturus.~ ~3.
 1229   II,   6,   4|            liberti mei non idem quod ego bibunt, sed idem ego quod liberti.'~ ~
 1230   IV,  27,   1|                 multa dulciter multa cum bile.~ ~2.
 1231   VI,   8,   8|               quas velim attendas, ne in bilem et amaritudinem vertat iniuria.
 1232   IV,  11,   2|                    Cui sententiae tantum bilis, tantum amaritudinis inest,
 1233   VI,   2,   5|            passim et invaluit consuetudo binas vel singulas clepsydras,
 1234   VI,   4,   5|              cottidie singulis vel etiam binis epistulis consulas. Ero
 1235    X, 116,   1|               non exiguum numerum vocare binosque denarios vel singulos dare.
 1236    I,   5,  14|           recitata est: "Regulus, omnium bipedum nequissimus"'; quod quidem
 1237    X, 109,   1|                     Quo iure uti debeant Bithynae vel Ponticae civitates in
 1238    X, 108,   1|               Quid habere iuris velis et Bithynas et Ponticas civitates in
 1239    X, 114,   1|                domine, Pompeia permissum Bithynicis civitatibus ascribere sibi
 1240    X,  65,   2|                  aut universale, quod ad Bithynos referretur, consulendum
 1241   VI,  12,   2|                                   Itaque Bittio Prisco quantum plurimum
 1242   IX,  13,  13|              Veiento, Fabius Postuminus, Bittius Proculus collega Publici
 1243  III,  18,  10|             illis severisque dulcia haec blandaque vel iusta possessione decedant.~ ~
 1244    V,   4,   4|              Quam diu nunc oportet, quam blande roges, ut reliqua cognoscas!
 1245    I,   2,   6|        bibliopolae blandiuntur. Sed sane blandiantur, dum per hoc mendacium nobis
 1246   IV,  11,   8|                                          Blandiens haec an irridens, ex fiducia
 1247   II,  19,   4|                   nullis extrinsecus aut blandimentis capta aut aculeis excitata.~ ~
 1248    I,   8,  12|                 voluptate carentes cibos blandioribus alloquiis prosequuntur,
 1249  VII,   4,   7|                   Tironis nosse fugaces~ blanditias et furta novas addentia
 1250    V,  10,   2|               tibi hendecasyllabi nostri blanditiis elicere non possunt, convicio
 1251    I,   2,   6|              auribus nostris bibliopolae blandiuntur. Sed sane blandiantur, dum
 1252   II,  19,   8|         colligendum fuit; quod nequaquam blandum auribus imperitorum, tanto
 1253   IX,  26,   6|                oute thalassês kyma toson boaa'?~ ~7.
 1254    I,   7,   6|                   quae nunc cum ficis et boletis certandum habent. Vale.~ ~
 1255    X,  94,   2|           expertus est, impetrandumque a bonitate tua per nos habet quod illi
 1256    X,   8,   5|      simplicitatis meae dissimulare apud bonitatem tuam obiter te plurimum
 1257    X,  11,   1|            precibus meis ex consuetudine bonitatis tuae indulseris.~ ~2.
 1258   IX,  26,   9|                   mê doxête tisi ton aei boulomenon einai ponêron tôn en tê
 1259   II,  17,   3|                 ovium, multa ibi equorum boum armenta, quae montibus hieme
 1260   VI,  31,  15|                  portus. Huius sinistrum brachium firmissimo opere munitum
 1261   IX,   3,   2|               hos quiescere remitti, nec brevem vitam caducis laboribus
 1262    X, 108,   2|                 licet sapienter indulta, brevia tamen et infirma sunt, nisi
 1263   IX,  26,   9|               nosêma gar ...'? Quid haec breviora superioribus, sed audacia
 1264  VII,   2,   3|             molestae; sunt autem et ideo breviores erunt. Vale.~ ~
 1265    V,   6,  35|                 imitatio. Medium spatium brevioribus utrimque platanis adornatur.~ ~
 1266   VI,  33,   7|               magna, non despero gratiam brevissimae impetraturam.~ ~8.
 1267   IX,   4,   2|                universitate longissimum, brevissimum in partibus iudicare. Vale.~ ~
 1268    I,  20,  11|        longissima tempora largiuntur nec brevitatem dicentibus sed copiam -
 1269    I,  14,   4|             vobis solebam. Patria est ei Brixia, ex illa nostra Italia quae
 1270   II,   7,   2|                             Nam Spurinna Bructerum regem vi et armis induxit
 1271    I,  17,   3|            religione quo studio imagines Brutorum Cassiorum Catonum domi ubi
 1272    V,   3,   5|              Messalam, Q. Hortensium, M. Brutum, L. Sullam, Q. Catulum,
 1273    I,  15,   2|                olivae betacei cucurbitae bulbi, alia mille non minus lauta.
 1274    X, 114,   3|              omni civitate plurimos esse buleutas ex aliis civitatibus, futurumque
 1275    V,   6,  34|              viae plures intercedentibus buxis dividuntur.~ ~35.
 1276    V,   6,  32|             buxus interiacet; exteriores buxos circumvenit laurus, umbraeque
 1277    V,   6,  17|            gestatio in modum circi, quae buxum multiformem humilesque et
 1278    X,  44,   1|                  carissime, duodena ista Byzantiis quae ad salutandum me in
 1279    X,  77,   1|                  legionarium centurionem Byzantium mitteret.~ ~2.
 1280   II,  10,   4|                   nam cetera fragilia et caduca non minus quam ipsi homines
 1281  III,  10,   6|              regite, qui non fragilem et caducam, sed immortalem, ut vos
 1282  III,   7,  14|                  est temporis futilis et caduci, si non datur factis - nam
 1283   IX,   3,   2|                remitti, nec brevem vitam caducis laboribus fatigare, ut video
 1284   IV,  22,   5|              secus ac tela, quae et ipsa caeca et improvida feruntur, in
 1285  III,   4,   2|                 questuri de proconsulatu Caecili Classici, advocatum me a
 1286  III,  16     |             audienti fuerunt. Aegrotabat Caecina Paetus maritus eius, aegrotabat
 1287   IV,  22,   5|               orbatus ingenio saevo mala caecitatis addiderat: non verebatur,
 1288   IV,  30,  10|              quod libramentum abditum et caecum, quod cum exinanitum est,
 1289   IV,  11,  10|       obiciebatur, cum in comitio virgis caederetur, in hac voce perstiterat: '
 1290    V,   6,   8|               ibi et varia venatio. Inde caeduae silvae cum ipso monte descendunt.
 1291    I,  20,  22|              largam, postremo divinam et caelestem volo.~ ~23.
 1292   IX,  26,   7|              haec et inania an magnifica caelestia. Nec nunc ego me his similia
 1293  III,  19,   4|                 multum iucunditatis soli caelique mutatio, ipsaque illa peregrinatio
 1294   II,  17,  14|             tectis, abunde viret; aperto caelo apertoque vento et quamquam
 1295    X,  39,   4|            sustinere non posse, quia snt caemcnto medii farti nec testaceo
 1296  VII,  29,   3|             inepta, quae interdum in hoc caenum, in has sordes abicerentur,
 1297   IV,   9,  20|               Valerius Paulinus assensus Caepioni hoc amplius censuit, referendum
 1298 VIII,  20,   4|                  cavata et excisa. Color caerulo albidior, viridior et pressior;
 1299   II,   1,   3|                                          Caesares quibus suspectus atque etiam
 1300  III,   8,   1|                  viro impetravi tibi, in Caesennium Silvanum propinquum tuum
 1301    X,  11,   2|                   Satrio Abascanto et P. Caesio Phosphoro et Panchariae
 1302   II,  11,   8|               emisse; erat enim fustibus caesus, damnatus in metallum, strangulatus
 1303    I,   8,   1|              destinassem. Addidisti ergo calcaria sponte currenti, pariterque
 1304  VII,   3,   2|                  quamdiu voles? quousque calcei nusquam, toga feriata, liber
 1305  III,  16     |               quibus vestiatur, a quibus calcietur; omnia sola praestabo.'
 1306   II,  20     |                           XX. C. PLINIUS CALCISIO SUO S.~ ~1.
 1307  VII,  24,   5|                sexus, laxare animum lusu calculorum, solere spectare pantomimos
 1308    I,  14,   9|                  deligendis ponendus est calculus.~ ~10.
 1309    V,   6,  26|                benignissime praesto est; caldariae magis, prominet enim. In
 1310    I,  12     |                          XII. C. PLINIUS CALESTRIO TIRONI SUO S.~ ~1.
 1311  VII,  16,   1|                                          Calestrium Tironem familiarissime diligo
 1312   II,  17,  26|                adventus vel brevior mora calfacere dissuadeat.~ ~27.
 1313   II,  17,  11|                quam sumptuosae; cohaeret calida piscina mirifica, ex qua
 1314   VI,  16,  11|                  quo propius accederent, calidior et densior; iam pumices
 1315   II,  17,  12|               procul sphaeristerium quod calidissimo soli inclinato iam die occurrit.
 1316   VI,  16,  19|                ut ego colligo, crassiore caligine spiritu obstructo, clausoque
 1317    V,   8,   8|                  orator, adhuc tamen per caliginem video.~ ~9.
 1318  III,   9,  15|             paratus, numquam sibi tantum caliginis tantum perturbationis offusum,
 1319    V,  20,   6|                dixit pro Vareno Homullus callide acriter culte, contra Nigrinus
 1320    X,  74,   1|             scripsit mihi quendam nomine Callidromum, cum detineretur a Maximo
 1321  VII,   6,  11|                 ingeniosus sed non parum callidus, cum multa dixisset assignatumque
 1322   IV,   3,   4|                  quam arguta quam recta! Callimachum me vel Heroden, vel si quid
 1323   IV,   9,  11|                reparant, sic et dicentis calor et audientis intentio continuatione
 1324   II,  17,  23|              angusta fenestra suppositum calorem, ut ratio exigit, aut effundit
 1325   II,  19,   2|                recitantur, impetum omnem caloremque ac prope nomen suum perdere,
 1326   II,  17,  17|                  summovetque, quantumque caloris ante tantum retro frigoris;
 1327    V,  17,   1|             fuisse me hodie in auditorio Calpurni Pisonis.~ ~2.
 1328    X,  62,   1|             praecipue res ipsa suaserit. Calpurnium Macrum credo facturum, ut
 1329   VI,  31,  12|                agendi; alioqui se vel de calumnia pronuntiaturum.~ ~13.
 1330    X,  56,   5|        condicione invenirentur. Decretum Calvi et edictum, item decretum
 1331   II,   4     |                           IV. C. PLINIUS CALVINAE SUAE S.~ ~1.
 1332   IX,  25,   3|                  finito aliquid earundem Camenarum in istum benignissimum sinum
 1333    I,   5,   3|                   Numquid ego Crasso aut Camerino molestus sum?' quos ille
 1334   VI,  30,   2|                                    Villa Camilliana, quam in Campania possides,
 1335  VII,   3,   1|              enim' inquis 'Lucanus, uxor Campana.'~ ~2.
 1336   VI,  20,   3|                  minus formidolosus quia Campaniae solitus; illa vero nocte
 1337    V,   6,  10|                               Prata inde campique, campi quos non nisi, ingentes
 1338   VI,  20,   8|                   quamquam in planissimo campo, in contrarias partes agebantur,
 1339    I,  20,  16|               arbusta tantum verum etiam campos curo et exerceo, utque in
 1340    I,  10,   6|             demissus capillus, ingens et cana barba; quae licet fortuita
 1341   VI,  16,   6|                  latitudinem vanescebat, candida interdum, interdum sordida
 1342  III,  20,   4|              procurrebant omnes cum suis candidatis, multa agmina in medio multique
 1343   VI,  11,   3|                  laetum notandumque mihi candidissimo calculo! Quid enim aut publice
 1344   II,   9,   4|            verius nihil simplicius nihil candidius nihil fidelius novi.~ ~5.
 1345    V,   6,  36|              nomina. In capite stibadium candido marmore vite protegitur;
 1346   VI,   2,   2|         possessore esset acturus -, quod candidum splenium in hoc aut in illud
 1347  III,  21,   1|              salis haberet et fellis nec candoris minus.~ ~2.
 1348   IV,  19,   4|                       Versus quidem meos cantat etiam formatque cithara
 1349  VII,   4,  10|                      Legitur describitur cantatur etiam, et a Graecis quoque,
 1350   IV,  27,   4|                                          Canto carmina versibus minutis,~
 1351   VI,  31,  17|              tollit; vastus illic fragor canumque circa mare. Saxis deinde
 1352   II,  13,  10|                ad intimam familiaritatem capacem quo magis scires, breviter
 1353   II,  17,  11|                 eiecta sinuantur, abunde capacia si mare in proximo cogites.
 1354    I,  12,   7|              uxor quamquam omnis secreti capacissima digrediebatur.~ ~8.
 1355   VI,  11,   4|                 Quod gaudium ut perpetuo capiam deos oro; ab isdem teste
 1356    V,   1,  12|             fraudare voluptate quam ipse capiebam.~ ~13.
 1357    X,  96,   7|              fuisse rursusque coeundi ad capiendum cibum, promiscuum tamen
 1358    V,   6,  13|                                   Magnam capies voluptatem, si hunc regionis
 1359  VII,  27,   5|                  promissa barba horrenti capillo; cruribus compedes, manibus
 1360  VII,  27,  14|                reis moris est summittere capillum, recisos meorum capillos
 1361    I,  10,   6|                  decora facies, demissus capillus, ingens et cana barba; quae
 1362   IX,  17,   3|                 quos ea quibus ego et tu capimur et ducimur, partim ut inepta
 1363   IX,   6,   3|                   quod hac voluptate non capior.~ ~4.
 1364    X,  30,   1|            quibus cognosci oportebit, an capitale supplicium meruisse videantur.
 1365 VIII,  14,  14|          iungerent. Exigebam ergo ut qui capitali supplicio afficiendos putabant,
 1366    I,   5,   4|           Praeterea reminiscebatur, quam capitaliter ipsum me apud centumviros
 1367   VI,  16,  16|                  timor vicit. Cervicalia capitibus imposita linteis constringunt;
 1368   II,   5,   8|             adimunt gratiam illis quibus capitur.~ ~9.
 1369    V,   8,   4|          quamlibet nuda rerum cognitione capiuntur, ut qui sermunculis etiam
 1370   VI,  20,  11|                  operire maria; cinxerat Capreas et absconderat, Miseni quod
 1371   II,  19,   4|             extrinsecus aut blandimentis capta aut aculeis excitata.~ ~
 1372   IV,   2,   2|                 indulgentiae simulatione captabat. Incredibile, sed Regulum
 1373 VIII,  18,   2|                               Nam cum se captandum praebuisset, reliquit filiam
 1374   II,  20,   7|                novis tabulis, quia nuper captare eum coeperat, medicos hortari
 1375    X,  80,   1|                 pervenirent. Ceterum non capto magistratu eos, qui minores
 1376    X,  74,   1|                aliquando Laberio Maximo, captumque a Susago in Moesia et a
 1377   VI,  33,   2|                 quam illi novercam amore captus induxerat, quadruplici iudicio
 1378    I,  12,  11|               Cogito quo amico, quo viro caream. Implevit quidem annum septimum
 1379   VI,   1,   1|                fruendi, hoc impatientius careas.~ ~2.
 1380    X,  96,   2|                nomen ipsum, si flagitiis careat, an flagitia cohaerentia
 1381    I,   8,  12|            medici salubres sed voluptate carentes cibos blandioribus alloquiis
 1382    I,  10,  12|              invideo aliis bono quo ipse careo, sed contra: sensum quendam
 1383    I,   7,   6|         praetereundum fuit, accepisse me careotas optimas, quae nunc cum ficis
 1384 VIII,  20,   5|               levitas; quippe in speciem carinae humili radice descendunt.~ ~
 1385    I,  12,  11|               publica, quae illi omnibus carior erat; et hoc scio.~ ~12.
 1386 VIII,  12,   4|           virorum, in his quorundam mihi carissimorum.~ ~5.
 1387    I,  18,   4|                  mihi patria, et si quid carius patria, fides videbatur.
 1388    X,  96,   7|                die ante lucem convenire, carmenque Christo quasi deo dicere
 1389  VII,   9,   9|                               Fas est et carmine remitti, non dico continuo
 1390    V,   8,   4|                         Orationi enim et carmini parva gratia, nisi eloquentia
 1391    X,  96,  10|                 repeti passimque venire <carnem> victimarum, cuius adhuc
 1392   IV,  11,   9|              recollegit, cumque ei manum carnifex daret, aversata est et resiluit
 1393   IX,  26,  11|                  eis, quae in Demosthene carpebat, abstinuit? <Chrê gar, ô
 1394  III,   9,  10|                superari, si per singulos carperetur.~ ~11.
 1395    I,   8,   6|               facta minus detorquemus et carpimus, quae in obscuritate et
 1396    I,   9,   5|            quemquam sinistris sermonibus carpit, neminem ipse reprehendo,
 1397    V,   9,   6|                 civitate Nepotis edictum carpitur laudatur. Multi: 'Invenimus,
 1398    I,   4,   1|             Ocriculano, in Narniensi, in Carsulano, in Perusino tuo, in Narniensi
 1399  VII,  27,   3|               omnia. Praeterea accedenti Carthaginem egredientique nave eadem
 1400  VII,  27,  11|             postea rite conditis manibus caruit.~ ~12.
 1401   IX,  24,   1|                  libertum aliquando tibi carum reducentibus epistulis meis
 1402   II,  13,  10|               Habes qualis quam probatus carusque sit nobis, quem rogo pro
 1403    V,   6,  36|                vitem quattuor columellae Carystiae subeunt. Ex stibadio aqua
 1404  VII,  24,   8|            aliquando C. Cassi, huius qui Cassianae scholae princeps et parens
 1405    I,  17,   3|                 studio imagines Brutorum Cassiorum Catonum domi ubi potest
 1406  III,   9,  28|             postulavit, tamquam in causa Castae - uxor haec Classici - praevaricaretur.~ ~
 1407  III,   9,  33|                relegatus est. Itaque cum Castam accusarem nihil magis pressi,
 1408  VII,   9,  11|                  et nunc informet Martem castamve Minervam,~ nunc Venerem
 1409   IX,  12,   1|                                          Castigabat quidam filium suum quod
 1410   VI,   5,   3|            omisso contra dicendi tempore castigaret peractum, cui potuisset
 1411    I,  10,   7|        insectatur vitia non homines, nec castigat errantes sed emendat. Sequaris
 1412    V,  16,  10|              adhibere solacium non quasi castigatorium et nimis forte, sed molle
 1413    I,  14,   8|               neglegenda; debet enim hoc castitati puellarum quasi praemium
 1414   IV,  19,   2|                frugalitas; amat me, quod castitatis indicium est. Accedit his
 1415   IV,  11,   9|                  contactum quasi plane a casto puroque corpore novissima
 1416 VIII,  14,   5|                Inde adulescentuli statim castrensibus stipendiis imbuebantur ut
 1417   IX,  25,   1|                        Quereris de turba castrensium negotiorum et, tamquam summo
 1418   IV,  14,   5|                Catullus expressit:~ ~Nam castum esse decet pium poetam~
 1419   IX,  26,   3|                 clamores, cum iam iamque casuri videntur.~ ~4.
 1420    X,  61,   4|         praestaret, expeditum tamen erat cataractis aquae cursum temperare.~ ~
 1421  VII,  27,   5|               cruribus compedes, manibus catenas gerebat quatiebatque.~ ~
 1422  III,  16     |                 Dum haec dicit, exsiluit cathedra adversoque parieti caput
 1423   II,  17,  21|                 aufertur. Lectum et duas cathedras capit; a pedibus mare, a
 1424 VIII,  21,   2|      interquiescunt, positis ante lectos cathedris amicos collocavi.~ ~3.
 1425   IV,  28,   1|                  Corneli Nepotis et Titi Cati petitque, si sunt istic,
 1426   IV,   7     |                          VII. C. PLINIUS CATIO LEPIDO SUO S.~ ~1.
 1427   IV,   7,   5|                imperitus.' Non mehercule Cato ipse tam bene verum oratorem
 1428  III,  12,   3|               illis Catonem, sed illos a Catone deprehensos.' Potuitne plus
 1429  III,  12,   3|            adicit: 'Putares non ab illis Catonem, sed illos a Catone deprehensos.'
 1430   IV,   7,   5|               Herennius Senecio mirifice Catonis illud de oratore in hunc
 1431    I,  20,   4|          ostentat, ex nostris Gracchorum Catonisque, quorum sane plurimae sunt
 1432    I,  17,   3|              imagines Brutorum Cassiorum Catonum domi ubi potest habeat.
 1433   IV,  22,   5|                         Incidit sermo de Catullo Messalino, qui luminibus
 1434    V,   3,   5|                 M. Brutum, L. Sullam, Q. Catulum, Q. Scaevolam, Servium Sulpicium,
 1435    X,  39,   3|                 circa, ut porticus supra caucam. Quae nunc omnia differuntur
 1436  III,   9,  10|             infirmissimum militem iussit caudam equi - reliqua nosti. Nam
 1437  III,   9,  26|             cognitiones tot denique reos causasque complexa sit.~ ~27.
 1438   IX,  13,   6|           vetaret; erat enim cunctantior cautiorque. Sed non sustinui inducere
 1439    I,  18,   5|                aut si tutius putas illud cautissimi cuiusque praeceptum 'Quod
 1440   IX,  33,   5|               pueri, inter hos ille, sed cautius. Delphinus rursus ad tempus,
 1441 VIII,   4,   8|             laudare, quanto illa tardius cautiusque, sed ipsum te magis amabo
 1442 VIII,  20,   4|                  et quasi artificis manu cavata et excisa. Color caerulo
 1443    V,   6,  36|              pondere sipunculis effluit, cavato lapide suscipitur, gracili
 1444    V,  10,   2|                  aut rumpe iam moras aut cave ne eosdem istos libellos,
 1445   IX,  25,   3|                 tantum sibi, continendos cavea nidove curabis. Vale.~ ~
 1446    X,  54,   2|                ita ut recte rei publicae caveant; quod quamquam invitis et
 1447   VI,  14,   1|                qua pactione invicem mihi caveo. Neque enim mare et litus,
 1448   VI,  10,   4|                       At ille mandaverat caveratque, ut divinum illud et immortale
 1449    I,   8,   8|         largitionis comitem paenitentiam caveremus. Nascebatur ex his exercitatio
 1450   IV,  10,   4|               quasi omnia diligentissime caverit. Cavit enim, quae heredes
 1451    V,   9,   4|               cuiquam dedisse promisisse cavisse. His enim verbis ac mille
 1452   IV,  10,   4|                  diligentissime caverit. Cavit enim, quae heredes bene
 1453    X,  37,   1|                alium ductum erogata sunt CC. Hoc quoque relicto novo
 1454    X,   8,   5|           possideo, locatio, cum alioqui CCCC excedat, adeo non potest
 1455    X,  37,   1|          Nicomedenses impenderunt HS XXX CCCXVIII, qui imperfectus adhuc omissus,
 1456   II,   1,   5|             pavimentum fallente vestigio cecidit coxamque fregit, quae parum
 1457  III,  11,   6|               ferat, ut nullis laboribus cedat, ut nihil in cibo in potu
 1458   II,  17,  15|                  etiam pedibus mollis et cedens. Hortum morus et ficus frequens
 1459  VII,   9,  11|                ut laus est cerae, mollis cedensque sequatur~ si doctos digitos
 1460  VII,  19,   5|                    postremo nullam vocem cedentem periculo emisit.~ ~6.
 1461  III,   6,   2|              spirantis apparent; rari et cedentes capilli, lata frons, contracta
 1462 VIII,   6,   9|              Pallas rogaretur ut senatui cederet, ut illi superbissimae abstinentiae
 1463  VII,   4,   7|               post haec' inquam 'nostros celamus amores~ nullumque in medium
 1464    V,   3,   1|                   tum vel maxime quod me celandum non putasti, fuisse apud
 1465  III,   6,   2|                nec aut vitia si qua sunt celat, aut laudes parum ostentat.
 1466   II,   7,   7|               quanto magis hae quibus in celeberrimo loco non modo species et
 1467  III,   7,   8|            natalem religiosius quam suum celebrabat, Neapoli maxime, ubi monimentum
 1468   IX,  37,   5|                votis gaudio gratulatione celebrabo. Vale.~ ~
 1469    X, 116,   1|               vel singulos dare. Quod an celebrandum et quatenus putes, rogo
 1470 VIII,  12,   3|                 obligor tanta sedulitate celebranti, in quo obligari ego, ne
 1471    X,  96,  10|                 desolata templa coepisse celebrari, et sacra sollemnia diu
 1472   IV,   1,   4|            minore iudicio. Adventus meos celebrat, profectionibus angitur,
 1473  VII,  33,   8|                  et postea multo sermone celebrata est.~ ~9.
 1474  VII,  32,   2|               gratiarum actione et laude celebratos. Est enim, ut Xenophon ait, '
 1475    X, 103,   1|              provincialibus praeeunte te celebratum libenter cognovi litteris
 1476    X,  53,   1|               praeeunte diem imperii mei celebraverint, libenter, mi Secunde carissime,
 1477   VI,  16,   1|                  nam video morti eius si celebretur a te immortalem gloriam
 1478  III,   6,   4|                verum ut in patria nostra celebri loco ponerem, ac potissimum
 1479   II,  19,   2|             accendere iudicum consessus, celebritas advocatorum, exspectatio
 1480  VII,  24,   9|                  ei pristinam dignitatem celebritatem gloriam reddet, cum tantus
 1481   IV,  11,  10|                                Praeterea Celer eques Romanus, cui Cornelia
 1482    I,   5,   8|         exterritus apprehendit Caecilium Celerem, mox Fabium Iustum; rogat
 1483    I,   4     |                  IV. C. PLINIUS POMPEIAE CELERINAE SOCRUI S.~ ~1.
 1484    X,   8,   6|       indulgentiae tuae et pietatis meae celeritatem et status ordinationem,
 1485  VII,   4,   8|             elegos; hos quoque non minus celeriter explicui, addidi alios facilitate
 1486   VI,  31,   1|                 Caesare nostro ad Centum Cellas - hoc loco nomen -, magnam
 1487   VI,   5,   6|                  ex libello respondit et Celso Nepos ex pugillaribus.~ ~
 1488   VI,   5,   5|            nostro improbavi, qui modo ad Celsum modo ad Nepotem, prout hic
 1489   IV,  22,   4|               Nervam non minus fortiter. Cenabat Nerva cum paucis; Veiento
 1490   IX,  36,   4|             ambulo ungor exerceor lavor. Cenanti mihi, si cum uxore vel paucis,
 1491    I,  15,   4|                         Potes apparatius cenare apud multos, nusquam hilarius
 1492   II,   6,   1|                ut homo minime familiaris cenarem apud quendam, ut sibi videbatur,
 1493   IV,  22,   6|                   Et Mauricus: 'Nobiscum cenaret.'~ ~7.
 1494   VI,  16,  12|            balineum iubet; lotus accubat cenat, aut hilaris aut - quod
 1495   IV,  30,   2|                 saxa decurrit, excipitur cenatiuncula manu facta; ibi paulum retentus
 1496  VII,   4,   6|              frustratus amantem~ paucula cenato sibi debita savia Tiro~
 1497   VI,  27,   1|              consul in honorem principis censeas. Facilis inventio, non facilis
 1498 VIII,  14,  19|               cum alter puniendos, alter censeat relegandos, videri potest
 1499   IV,   9,  18|              quin immo consurgenti ei ad censendum acclamatum est, quod solet
 1500 VIII,   6,   4|        offeruntur a servis -, mitto quod censent non exhortandum modo verum
 1501   II,  11,  24|                                  Placuit censente Cornuto referri de eo proximo
 1502 VIII,  14,  21|                  absolvit. Quid istud ad censentes? quos certe non decet omnibus
 1503    V,  13,   6|          reclamatum est; exprobrare enim censenti ambitionem videbatur. Sed
 1504 VIII,  14,   6|              potestas referentibus, quod censentibus ius, quae vis magistratibus,
 1505 VIII,  14,  15|             sententia duorum tam diversa censentium.~ ~16.
 1506   VI,   9,   2|               necessaria putat. Tu tamen censeo alios roges; ego precum
 1507 VIII,   6,   8|                  Voluisse quidem senatum censere dandum ex aerario sestertium
 1508   IV,   9,  17|                 inquis, 'cum tam diversa censuerint?' Quia scilicet et Macro
 1509    I,  14,   9|              intueor, quae vel in primis census hominum spectandos arbitrantur,
 1510   IX,  28,   5|                    num parcius possum? - centesimas computabo. Vale.~ ~
 1511    X,   8,   6|                 quibus loquor sint ultra centesimum et quinquagesimum lapidem.~ ~
 1512  VII,  24,   8|              quia iucundum est mihi quod ceperam gaudium scribendo retractare.
 1513   IX,  36,   6|           pugillaribus, ut quamvis nihil ceperim non nihil referam. Datur
 1514    X,  79,   1|                 comprehensum est, ut qui ceperint magistratum sint in senatu.~ ~
 1515    V,   1,  10|                transisse omniaque me usu cepisse. Sed ut te coheredes mei
 1516    X,  80,   1|           viginti annorum essent, et qui cepissent, in senatum cuiusque civitatis
 1517 VIII,  23,   5|            tribunus ita et intellexit et cepit, ut ex Germania in Pannoniam
 1518   IV,   7,   1|              agit, illum coloribus illum cera illum aere illum argento
 1519  VII,   9,  11|                              ut laus est cerae, mollis cedensque sequatur~
 1520    I,   6,   1|               manus vacuas, plenas tamen ceras reportarem.~ ~2.
 1521   IX,  39,   1|                reficienda est mihi aedes Cereris in praediis in melius et
 1522   II,  11,   9|           absente Prisco. Itaque Tuccius Cerialis consularis iure senatorio
 1523  VII,  27,   9|                manu significat rursusque ceris et stilo incumbit. Illa
 1524  VII,  19,   7|                exempla sumamus, quam sic cernentes audientesque miremur, ut
 1525    X,  75,   2|                  hereditatem suam adirem cerneremque, ac deinde praeceptis quinquaginta
 1526  III,   9,  15|                  extorta defensioni suae cerneret, in quibus omnem fiduciam
 1527   VI,  29,   2|          constantia agentis et humanitas cerneretur. Cur pertinentes ad exemplum?
 1528    X,  65,   3|                  emendata et quaedam non certae fidei videbantur, et quia
 1529    X,  97,   1|            universum aliquid, quod quasi certam formam habeat, constitui
 1530 VIII,  20,   7|                  minoresque quasi cursum certamenque desumunt; rursus omnes in
 1531   VI,  13,   6|                quantum nos in ipsa pugna certaminis maneat, cuius quasi praelusio
 1532    I,   7,   6|                nunc cum ficis et boletis certandum habent. Vale.~ ~
 1533    X, 100,   1|               persolvimus novaque rursus certante commilitonum et provincialium
 1534    V,  13,   2|                 de gratia fama dignitate certantis, tam pertinaciter praesertim
 1535    X,  41,   2|           hominum et maxima in civitate, certaque spes omnes libentissime
 1536   IX,  13,  21|             complecteretur exoscularetur certatimque laude cumularet, quod intermissum
 1537  VII,   7,   2|          amicitia tua capere profitetur, certatque tecum honestissimo certamine
 1538 VIII,   8,   4|           imagine adnumerat. Rigor aquae certaverit nivibus, nec color cedit.~ ~
 1539   II,  11,   9|         senatorio postulavit, ut Priscus certior fieret, sive quia miserabiliorem
 1540 VIII,  10,   2|             reddituri, quorum nobis spem certiorem haec ipsa quamquam parum
 1541   IV,  19,   5|                    His ex causis in spem certissimam adducor, perpetuam nobis
 1542   IX,  28,   4|                  Polliceris in fine, cum certius de vitae nostrae ordinatione
 1543  VII,  17,  12|                 non populum advocare sed certos electosque soleo, quos intuear
 1544   IX,   3,   1|                praesumptione perfruitur, certusque posteritatis cum futura
 1545   VI,  16,  16|               alios timorem timor vicit. Cervicalia capitibus imposita linteis
 1546    V,  16,   3|                           Ut illa patris cervicibus inhaerebat! ut nos amicos
 1547   VI,  12,   5|              videbor' dico, numquam enim cessabo -, convicium facias, quod
 1548  III,  17,   1|                iam pridem epistulae tuae cessant? An omnia recte, sed occupatus
 1549    X,  39,   3|              Quae nunc omnia differuntur cessante eo, quod ante peragendum
 1550   VI,  12,   5|             eadem simplicitate, quotiens cessare videbor - 'videbor' dico,
 1551   II,   4,   3|             minor an incertior; sed quod cessat ex reditu, frugalitate suppletur,
 1552   VI,  20,  10|         superstites voluit. Proinde quid cessatis evadere?' Respondimus non
 1553   IV,  29,   1|                  mei dormias. Non impune cessatur.~ ~2.
 1554   VI,  34,   3|                  occurrissent: sed licet cessaverint illae tempestate detentae,
 1555    I,  22,   7|             fortitudine etiam primo loco cesserit. Mirareris si interesses,
 1556    V,   1,   3|                  donassem, profuturum si cessissem, esse autem me paratum cedere
 1557    I,  20,  16|                 solam, sed hordeum fabam ceteraque legumina sero, sic in actione
 1558   II,  17,  26|           affatim ligna proximae silvae; ceteras copias ostiensis colonia
 1559 VIII,   8,   5|             praeter illum quasi parentem ceterorum sunt minores capite discreti;
 1560    X,   6,   2|              autem, quia inter Aegyptios ceterosque peregrinos nihil interesse
 1561  III,  14,   6|              alioqui subiungerem; nam et charta adhuc superest, et dies
 1562 VIII,  15,   2|                quae legas, sit modo unde chartae emi possint; aut necessario
 1563    I,  20,  17|              peithô tis epekathêto toisi cheilesin.~ houtôs ekêlei, kai monos
 1564    I,  20,  22|                 epea niphadessin eoikota cheimeriêsin'~ non quia non et ille mihi
 1565  VII,  17,   3|            lyrica, quae non lectorem sed chorum et lyram poscunt. At horum
 1566   IX,  26,  11|         Demosthene carpebat, abstinuit? <Chrê gar, ô andres Athênaioi,
 1567    X,  96,   1|              instruere? Cognitionibus de Christianis interfui numquam: ideo nescio
 1568    X,  97,   2|               tamen ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum
 1569    X,  96,   2|                 venia, an ei, qui omnino Christianus fuit, desisse non prosit;
 1570    X,  11,   2|           propinquis eius des civitatem, Chrysippo Mithridatis uxorique Chrysippi,
 1571    X, 101     |                                          CI. TRAIANUS PLINIO~ ~1.
 1572    I,   8,  12|          salubres sed voluptate carentes cibos blandioribus alloquiis prosequuntur,
 1573    I,   5,   2|             appellat, adicit 'Vitelliana cicatrice stigmosum' - agnoscis eloquentiam
 1574 VIII,   5,   3|                  admittere avocamenta et cicatricem pati possit, quam nihil
 1575  VII,  17,  13|                             Nam, quod M. Cicero de stilo, ego de metu sentio:
 1576    X, 102     |                                          CII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~
 1577    X, 103     |                                          CIII. TRAIANUS PLINIO~ ~1.
 1578   IX,  17,   1|          lautissimam cenam, quia scurrae cinaedi moriones mensis inerrabant.~ ~
 1579   IX,  17,   2|                delectat, si quid molle a cinaedo, petulans a scurra, stultum
 1580  VII,  25,   6|                 plures cultu pagano quos cinctos et armatos, et quidem ardentissimo
 1581   VI,  10,   3|             annum reliquias neglectumque cinerem sine titulo sine nomine
 1582   VI,  16,   6|                 et maculosa prout terram cineremve sustulerat.~ ~7.
 1583    V,   6,  20|          porticum diaeta paulum recedit, cingit areolam, quae quattuor platanis
 1584 VIII,  17,   5|               opera quibus pretiosa rura cinguntur, quassata atque etiam decussa
 1585   VI,  20,  11|                in terras, operire maria; cinxerat Capreas et absconderat,
 1586   IX,   6,   1|               inquis 'in urbe potuisti?' Circenses erant, quo genere spectaculi
 1587   IX,  23,   2|                   Narrabat sedisse secum circensibus proximis equitem Romanum.
 1588    V,   6,  17|                 ab his gestatio in modum circi, quae buxum multiformem
 1589    X, 110,   1|                  Iulio Pisone denariorum circiter quadraginta milia donata
 1590   IV,   7,   6|               luctuosum Reguli librum ut circulator in foro legeris, 'eparas'
 1591  III,  20,   4|                 agmina in medio multique circuli et indecora confusio; adeo
 1592    V,   6,  33|                 nigriorque; interioribus circulis - sunt enim plures - purissimum
 1593   VI,  33,   3|           latissimum iudicium multiplici circulo ambibat.~ ~4.
 1594    V,   6,  27|                 exercitationis pluresque circulos capit. Non procul a balineo
 1595   II,  17,   4|                 D litterae similitudinem circumactae, quibus parvola sed festiva
 1596   VI,  16,  12|                  sinu medio - nam sensim circumactis curvatisque litoribus mare
 1597   IV,  24,   6|             varietates tam volubili orbe circumagi.~ ~7.
 1598  III,   1,   3|              ordine quodam et velut orbe circumagit.~ ~4.
 1599    X,  43,   3|         salutandum. Haec ego in posterum circumcidenda existimavi.~ ~4.
 1600    I,  20,   4|                quorum sane plurimae sunt circumcisae et breves: ego Lysiae Demosthenen
 1601   IX,  39,   5|              scribas. Neque enim possunt circumdari templa: nam solum templi
 1602    V,   1,   6|                                      His circumdatus in cubiculo meo sedi. Dixit
 1603   II,   9,   5|                ambio, domos stationesque circumeo, quantumque vel auctoritate
 1604   IX,  11,   1|               hac offendicula non nulla: circumfer oculos et occurrent.~ ~2.
 1605   IV,  26,   2|               tanti putes scripta nostra circumferre tecum, quanto opere mihi
 1606   IV,  15,   8|              primus hortarer moneremque, circumferres oculos ac diu pensitares,
 1607   II,   5,  12|                 causa principiorum libri circumferuntur, quam quia existimatur pars
 1608 VIII,  20,   8|                 quasi illata et imposita circumfusum undique lacum paveant; mox
 1609   VI,  20,   6|            languidus dies. Iam quassatis circumiacentibus tectis, quamquam in aperto
 1610    X,  41,   4|              utrum ad colligendum umorem circumiacentium agrorum an ad committendum
 1611    V,  14,   8|                  amicis diu desideratis, circumibam agellos, audiebam multum
 1612    V,   6,  20|              marmoreo labro aqua exundat circumiectasque platanos et subiecta platanis
 1613    X,  33,   1|               diversam partem provinciae circumirem, Nicomediae vastissimum
 1614   II,  17,  15|             Adiacet gestationi interiore circumitu vinea tenera et umbrosa,
 1615    V,   6,  32|                 totus offertur, platanis circumitur; illae hedera vestiuntur
 1616   VI,   2,   2|              modo dextrum modo sinistrum circumlinebat - dextrum si a petitore,
 1617   II,   3,   3|          enthymêmata' crebri syllogismi, circumscripti et effecti, quod stilo quoque
 1618    I,  16,   4|                  est, pressior tantum et circumscriptior et adductior.~ ~5.
 1619 VIII,  18,   4|           adoptaverat patruus, atque ita circumscripto testamento consors frater
 1620 VIII,  20,   4|             similitudinem iacentis rotae circumscriptus et undique aequalis: nullus
 1621  III,  14,   2|              Formiana. Repente eum servi circumsistunt. Alius fauces invadit, alius
 1622   IV,  11,   3|                    postquam se composuit circumspexitque habitum suum, 'Latine' inquit '
 1623   IV,  13,  10|        admiratione ingenii tui convenit, circumspicias praeceptores, quos sollicitare
 1624  III,   3,   3|               limen proferenda sunt, iam circumspiciendus rhetor Latinus, cuius scholae
 1625  VII,  17,  13|                quod pallemus horrescimus circumspicimus emendat.~ ~14.
 1626   VI,  33,   3|               subsellia, praeterea densa circumstantium corona latissimum iudicium
 1627    I,  12,   8|                                          Circumtulit oculos et 'Cur' inquit '
 1628    V,   6,  32|             interiacet; exteriores buxos circumvenit laurus, umbraeque platanorum
 1629   IX,  13,  18|                  illi quo quisque ordine citabantur. Venitur ad me. Consurgo,
 1630    X,  58,   1|                                      Cum citarem iudices, domine, conventum
 1631   IX,  13,  20|                       Inter moras consul citatis nominibus et peracta discessione
 1632  III,  20,   5|                 hunc ordinem comitiorum: citato nomine candidati silentium
 1633   II,  13,   4|         successit -, mater e primi. Ipse citerioris Hispaniae - scis quod iudicium
 1634   II,   1,   4|               solebant ei manus tremere, citra dolorem tamen. Aditus tantum
 1635    X, 104     |                                          CIV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~
 1636    X, 114,   3|               Ego quia lex sicut ascribi civem alienum vetabat, ita eici
 1637  III,  18,   1|          temporis ex more fecissem, bono civi convenientissimum credidi
 1638   VI,  15,   3|                consiliis atque etiam ius civile publice respondet: quo magis
 1639   IV,  24,   3|             alius exercitum regit, illum civilibus officiis principis amicitia
 1640   VI,  32,   1|                  Nonio Celeri, cui ratio civilium officiorum necessitatem
 1641 VIII,  24,   7|          civitatum. Nam quid ordinatione civilius, quid libertate pretiosius?~ ~
 1642    X, 109     |                                          CIX. TRAIANUS PLINIO~ ~1.
 1643    X,  33,   3|                fabrorum dumtaxat hominum CL. Ego attendam, ne quis nisi
 1644   VI,  16,   2|              Quamvis enim pulcherrimarum clade terrarum, ut populi ut urbes
 1645   II,  20,   5|                scribit. Mox ingravescit, clamat moriens hominem nequam perfidum
 1646   IV,  11,   7|             multa sed hoc frequentissime clamitabat: 'Me Caesar incestam putat,
 1647   IX,   6,   2|                 procul noscitant, quorum clamitant nomina relinquent.~ ~3.
 1648 VIII,  18,   8|             nupsit. Nam mulier natalibus clara, moribus proba, aetate declivis,
 1649    I,  10,   2|                                    Multa claraque exempla sunt; sufficeret
 1650   VI,  29,   3|          ambitiose fortasse, addam tamen claras et illustres. Aequum est
 1651   IX,  28,   5|              tibi redditam orationem pro Clario eamque visam uberiorem,
 1652   II,  13,   4|                in equestri gradu clarus, clarior vitricu, immo pater alius -
 1653   VI,  23,   2|                  mihi et iam in pluribus claris adulescentibus factitatum;
 1654   IX,  13,  19|            tribunus: 'Permitto tibi, vir clarissime Veiento, dicere.' Tunc quoque
 1655    X,  87,   3|             Ferocis et Fusci Salinatoris clarissimorum virorum. Meum gaudium, domine,
 1656   VI,  11,   3|                 aut publice laetius quam clarissimos iuvenes nomen et famam ex
 1657   VI,  16,   4|                              Erat Miseni classemque imperio praesens regebat.
 1658   IX,   2,   3|               nos quam angustis terminis claudamur etiam tacente me perspicis,
 1659    X,  39,   5|                                          Claudiopolitani quoque in deprcsso loco,
 1660    X,  40,   3|                                     Quid Claudiopolitanis circa balineum quod parum,
 1661   IX,  36,   1|                saepe ante, tardius raro. Clausae fenestrae manent; mire enim
 1662   VI,  20,  14|              nubila, sed qualis in locis clausis lumine exstincto. Audires
 1663   VI,  16,  19|              caligine spiritu obstructo, clausoque stomacho qui illi natura
 1664   II,  10,   3|                 tui versus, et invito te claustra sua refregerunt. Hos nisi
 1665   II,  14,   4|         refractis pudoris et reverentiae claustris, omnia patent omnibus, nec
 1666 VIII,  17,   3|          decidentium mole pluribus locis clausus, dum amissum iter quaerit,
 1667    X,  51,   1|                  ut affinem eius Caelium Clementem in hanc provinciam transferres.~ ~
 1668    V,  16,  11|                refugit, mox desiderat et clementer admotis acquiescit. Vale.~ ~
 1669 VIII,  24,   5|         differant, mollius tamen liberos clementiusque tractari. Recordare quid
 1670    I,  23,   2|               quemcumque, huic silentium clepsydra indici, et quem interfari
 1671   VI,   2,   5|            consuetudo binas vel singulas clepsydras, interdum etiam dimidias
 1672   II,  20,   3|               suspendit, 'habes' inquit 'climacterium tempus sed evades.~ ~4.
 1673 VIII,   8,   1|                      Vidistine aliquando Clitumnum fontem? Si nondum - et puto
 1674 VIII,   8,   5|              priscum et religiosum. Stat Clitumnus ipse amictus ornatusque
 1675    V,   6,  14|             summo: ita leviter et sensim clivo fallente consurgit, ut cum
 1676    X,  98,   1|            nomine quidem flumen, re vera cloaca foedissima, ac sicut turpis
 1677    X,  32,   2|                 balineum, ad purgationes cloacarum, item munitiones viarum
 1678    I,  20,   8|                                 Idem pro Cluentio ait se totam causam vetere
 1679   IV,  17     |                         XVII. C. PLINIUS CLUSINIO GALLO SUO S.~ ~1.
 1680   IX,  19,   5|                 hoc ille: 'Tune ignoras, Cluvi, ideo me fecisse quod feci,
 1681   IX,  19,   5|            referret, ita secum aliquando Cluvium locutum: 'Scis, Vergini,
 1682   IX,  23,   1|                omnes repente quasi victi coactique consurgerent laudarentque;~ ~
 1683 VIII,  14,  15|                  afficiendos censuisset, coactum esse dividere sententiam;
 1684  III,   9,  31|          postulabat; neutrum impetravit, coactus est statim respondere. Respondit,
 1685    I,  20,   8|                grandem quidem unum tamen coartasse.~ ~9.
 1686   II,  17,   3|                 occurrentibus silvis via coartatur, modo latissimis pratis
 1687    X,  82,   2|                  operis effecti sub cura Cocceiani Dionis excutiatur, cum et
 1688    X,  81,   1|                me a Claudio Eumolpo. Cum Cocceianus Dion in bule assignari civitati
 1689    I,  15,   2|                 erant lactucae singulae, cochleae ternae, ova bina, halica
 1690   VI,  31,   7|             rumore iactata, Iuli Tironis codicilli, quos ex parte veros esse
 1691    X,   4,   2|                   quod conferre se filio codicillis ad patrem tuum scriptis
 1692  III,   5,  12|       pronuntiasset, revocasse et repeti coegisse; huic avunculum meum dixisse: '
 1693   VI,  34,   3|                   Vellem Africanae, quas coemeras plurimas, ad praefinitum
 1694    X,  41,   5|                  peragi a te quae tantum coeperant reges.~ ~
 1695  VII,   9,  16|                 his vel istud ipsum quod coeperas scribis? Vale.~ ~
 1696   II,  20,   7|                   quia nuper captare eum coeperat, medicos hortari rogare,
 1697  VII,   4,   1|               requiris etiam quemadmodum coeperim scribere, homo ut tibi videor
 1698   IX,   8,   1|                 laudatus a te laudare te coepero, vereor ne non tam proferre
 1699   VI,   8,   2|      flagrantissimus amor, adulescentuli coepimus. Mansit hic postea, nec
 1700   IV,  17,   4|                  ex admiratione diligere coepissem, quod evenire contra solet,
 1701    V,  17,   4|          laudibus incitavi, pergeret qua coepisset, lumenque quod sibi maiores
 1702 VIII,   4,   7|                 et a me aestimabuntur ut coepta, spectabuntur ut membra,
 1703   VI,  33,   1|                  Tollite cuncta' inquit 'coeptosque auferte labores!' Seu scribis
 1704    X,  78,   3|       disciplinam meam gesserint, statim coerceantur; aut, si plus admiserint
 1705    X,  34,   2|                est comparari ea, quae ad coercendos ignes auxilio esse possint,
 1706    X,  93,   1|                ad turbas et ad illicitos coetus, sed ad sustinendam tenuiorum
 1707    X,  96,   7|              discedendi fuisse rursusque coeundi ad capiendum cibum, promiscuum
 1708   IX,  18,   2|           oneratamque et quasi oppressam cogam pluribus singula posterioribus
 1709    V,  10,   1|                  ac iam periculum est ne cogantur ad exhibendum formulam accipere.~ ~
 1710   IX,  13,  19|                 patres conscripti, ne me cogatis implorare auxilium tribunorum.'
 1711 VIII,   6,   3|               nemo tam miser est ut illa cogatur. Ambitio ergo et procedendi
 1712   IX,   1,   1|                 illum - ita enim materia cogebat -, composuisti quam maturissime
 1713  III,   5,  13|            noctis et tamquam aliqua lege cogente.~ ~14.
 1714   VI,  31,  10|       postulaverunt, omnes heredes agere cogerentur, cum detulissent omnes,
 1715    V,   5,   4|               finiunt; qui vero posteros cogitant, et memoriam sui operibus
 1716   VI,  31,  13|                erat modica, si principem cogitares. Interdum acroamata audiebamus,
 1717   VI,  30,   5|                  Tu de Rufo honestissime cogitas; fuit enim filio tuo familiaris.
 1718   II,  11,  14|                    Utcumque tamen animum cogitationemque collegi, coepi dicere non
 1719    I,   8,   8|         assequebamur, primum ut honestis cogitationibus immoraremur, deinde ut pulchritudinem
 1720    I,   6,   2|              quod venationi datur, magna cogitationis incitamenta sunt.~ ~3.
 1721    V,  16,   9|             Ignosces, laudabis etiam, si cogitaveris quid amiserit. Amisit enim
 1722   VI,  27,   1|                                 Rogas ut cogitem, quid designatus consul
 1723   IX,  22,   2|                 putes si quid in studiis cognatio valet, et huius propinquum.
 1724    X,  96,   1|               vel ignorantiam instruere? Cognitionibus de Christianis interfui
 1725   VI,  31,  14|              missa. Sed mihi ut gravitas cognitionum, consilii honor, suavitas
 1726  III,  18,  11|                  acta mea tridui; quibus cognitis volui tantum te voluptatis
 1727    X,  81,   4|            respondi. Ubi cum consedissem cogniturus, idem Eumolpus tamquam si
 1728  III,   9,  18|                et taedio quodam iustitia cognoscentium severitasque languesceret;
 1729    X,  30,   1|            mittendo ad te eos, de quibus cognosci oportebit, an capitale supplicium
 1730   IV,  12,   7|                     Accedit his quod, si cognoverit factum suum isto usque penetrasse,
 1731  III,  13,   5|                  si quaedam displicuisse cognovero. Vale.~ ~
 1732 VIII,   6,   1|                                          Cognovisse iam ex epistula mea debes,
 1733   IX,  40,   1|             fuisse litteras meas, quibus cognovisti quemadmodum in Tuscis otium
 1734    V,   9,   6|                initurus magistratum iura cognovit, senatus consulta legit,
 1735   VI,  20,  12|              eius amplexus addere gradum cogo. Paret aegre incusatque
 1736    X,   8,   5|         Praeterea continuae sterilitates cogunt me de remissionibus cogitare;
 1737  VII,   7,   1|                  mihique amicissimi adeo cohaesistis, ut invicem vos obligari
 1738  VII,  11,   2|                 enim et tibi probatum et coheredibus meis excusatum esse, quod
 1739   IX,  26,   8|               oratoris et regula, num se cohibet et comprimit, cum dicit
 1740  III,  16     |                sumpsit.' Deinde, cum diu cohibitae lacrimae vincerent prorumperentque,
 1741    X,   8,   1|             cives ad munificentiam esset cohortatus, petii ab eo, ut statuas
 1742    X,  21,   1|                feci praecepisse te ut ex cohortibus, quibus me praeesse voluisti,
 1743  VII,  31,   2|             consulari rationes alarum et cohortium excutere, ut magnam quorundam
 1744   IX,  33,  10|               occulte interfici, ad quod coibatur.~ ~11.
 1745   II,   1,   5|         collocata reluctante aetate male coiit.~ ~6.
 1746    I,   5,   9|                ad te.' 'Immo ego ad te.' Coimus in porticum Liviae, cum
 1747    V,  13,   6|               praevaricationes, in lites coiri, et gloriae loco poni ex
 1748   IX,  39,   2|       Septembribus magnus e regione tota coit populus, multae res aguntur,
 1749    I,  13,   1|               tametsi ad audiendum pigre coitur.~ ~2.
 1750  VII,  31,   5|        reverenter, quam fideliter amicos colat, multorum supremis iudiciis,
 1751   IX,  10,   1|                 Dianae, quas ais pariter colendas, convenire non possit.~ ~
 1752   VI,   3,   1|              quem nutrici meae donaveram colendum suscepisti. Erat, cum donarem,
 1753   II,   9,   6|                  non reposces. Diligeris coleris frequentaris: ostende modo
 1754 VIII,  12,   1|            saeculi ornamenta numerandus. Colit studia, studiosos amat fovet
 1755   IV,  13,   7|              recte iudicandi necessitate collationis addatur.~ ~8.
 1756 VIII,  14,  17|                  Utrumne sententiae duae collatis viribus novissimam periment,
 1757  VII,  17,  10|                  ipso est quoddam magnum collatumque consilium, quibusque singulis
 1758    X,  91,   1|            salubritati et voluptati eius collatura sit.~ ~
 1759    X,   8,   5|                  tuam obiter te plurimum collaturum utilitatibus rei familiaris
 1760   VI,  32,   2|           quinquaginta milia nummum plus collaturus, nisi a verecundia tua sola
 1761  III,   5,  19|                  vita litteris assident, collatus illi non quasi somno et
 1762    V,   6,  14|                                 Villa in colle imo sita prospicit quasi
 1763  VII,  27,  11|               exesa reliquerat vinculis; collecta publice sepeliuntur. Domus
 1764   II,  11,  20|             consulares usque ad Pompeium Collegam: ille et septingenta milia
 1765   IX,  11,   2|              manere gratiam quam in urbe collegerint delector. Incipio enim satis
 1766   IX,  28,   2|               etiam modicas te vindemias collegisse: communis haec mihi tecum,
 1767    V,   6,   8|                 inter pingues terrenique colles - neque enim facile usquam
 1768    I,  20,  16|              spargo, ut quae provenerint colligam.~ ~17.
 1769    X,  61,   3|                  rivi; qui si diligenter colligantur, augebunt illud quod lacus
 1770    V,   6,  43|              etiam sidera consectetur et colligat; modum tamen servat. Non
 1771    I,   1,   1|              paulo curatius scripsissem, colligerem publicaremque. Collegi non
 1772   II,   1,   5|           elapsus est. Hunc dum sequitur colligitque, per leve et lubricum pavimentum
 1773   VI,  33,   3|                  enim quattuor consiliis colliguntur -, ingens utrimque advocatio
 1774 VIII,   8,   2|                                  Modicus collis assurgit, antiqua cupressu
 1775    X,  70,   3|            cogito in area vacua balineum collocare, eum autem locum, in quo
 1776    I,   7,   1|                  Vide in quo me fastigio collocaris, cum mihi idem potestatis
 1777   IV,   4,   3|              aeque bene unum aut alterum collocasse. Vale.~ ~
 1778   II,   1,   5|                  fregit, quae parum apte collocata reluctante aetate male coiit.~ ~
 1779    X,  81,   7|            filius et uxor Dionis in area collocatum, quae porticibus includitur.~ ~
 1780 VIII,  21,   2|                  lectos cathedris amicos collocavi.~ ~3.
 1781    X,  55,   1|               facilius pecuniae publicae collocentur. Modum eius, ex copia eorum
 1782   VI,   7,   1|              saepe etiam in vestigio meo colloces.~ ~2.
 1783    X,  39,   6|              pretiosius, munus tuum male collocetur, cogor petere a te non solum
 1784   IX,   6,   4|      libentissime otium meum in litteris colloco, quos alii otiosissimis
 1785  III,   6,   2|                  contracta facies, exile collum; pendent lacerti, papillae
 1786   IX,  33,   8|             priora, delphinum gestatorem collusoremque puerorum in terram quoque
 1787    V,   8,  11|               misceamque, ne tanta quasi colluvione turbatus ibi faciam quod
 1788   IX,  36,   6|                  nihil referam. Datur et colonis, ut videtur ipsis, non satis
 1789   IX,   9     |                           IX. C. PLINIUS COLONO SUO S.~ ~1.
 1790    X,   8,   5|                proximam putationem novus colonus facere debeat. Praeterea
 1791   IV,   7,   1|            omnibus officinis agit, illum coloribus illum cera illum aere illum
 1792    X,  44,   1|                 si minus illum sumptuose coluerint.~ ~
 1793  VII,  19,  10|                                 Utramque colui utramque dilexi: utram magis
 1794   VI,   6,   5|           paravit amicos, quos paraverat coluit, me certe, ut primum sibi
 1795   IX,  25,   3|                mittam. Tu passerculis et columbulis nostris inter aquilas vestras
 1796    V,   6,  36|               protegitur; vitem quattuor columellae Carystiae subeunt. Ex stibadio
 1797   IX,  39,   4|                  emas quattuor marmoreas columnas, cuius tibi videbitur generis,
 1798 VIII,   8,   7|             leges multa multorum omnibus columnis omnibus parietibus inscripta,
 1799    V,   6,  19|              adiacentis hippodromi nemus comasque prospectat.~ ~20.
 1800   VI,  24,   4|                hortata est ut moreretur, comesque ipsa mortis, dux immo et
 1801    I,  20,  17|                  oratorem Periclen sic a comico Eupolide laudari:~ ~'pros
 1802    I,  20,  19|               Adde quae de eodem Pericle comicus alter:~ ~'hêstrapt', ebronta,
 1803  VII,  19,   7|                  Eadem quam iucunda quam comis, quam denique - quod paucis
 1804   VI,  20,  13|                videmus, ne in via strati comitantium turba in tenebris obteramur.'~ ~
 1805    I,  10,   7|                   Vitae sanctitas summa; comitas par: insectatur vitia non
 1806   IX,   9,   2|                 quam pari libra gravitas comitasque! quod studium litterarum,
 1807 VIII,  21,   1|        humanissimum existimo severitatem comitatemque miscere, ne illa in tristitiam,
 1808   IV,   3,   2|               summaeque gravitati tantum comitatis adiungere, non minus difficile
 1809   VI,  32,   1|           condicionem mariti <uti> veste comitatu, quibus non quidem augetur
 1810   IX,  13,   5|                ascribi facto, in quo ego comite non egeo; sed non ita gloriae
 1811  III,   7,   3|                 amicitia sapienter se et comiter gesserat, ex proconsulatu
 1812   IV,  26,   3|                  Adnitar ergo, primum ut comites istos quam commodissimos
 1813   IV,  11,  10|             Cornelia obiciebatur, cum in comitio virgis caederetur, in hac
 1814   IV,  11,  11|               erat curae praemonetur, si comitium et virgas pati nollet, ad
 1815    X,  77,   3|           Bithyniae, plurimisque per eam commeantibus transitum praebent.~ ~
 1816    X,  78,   1|                confluente undique in eam commeantium turba, ut secundum consuetudinem
 1817   II,   7,   6|                  consistere praeter hanc commeare.~ ~7.
 1818  III,   4,   2|             accepto ut praefectus aerari commeatu, legati provinciae Baeticae,
 1819   VI,  31,   6|                  et nomen centurionis et commemorationem disciplinae militaris sententiae
 1820   IV,  12,   1|                  commendas; amabis magis commendabisque, si cognoveris eius recens
 1821    X, 102,   1|                  religione celebravimus, commendantes dis imperii tui auctoribus
 1822  III,  18,   2|             virtutes suae veris laudibus commendarentur, deinde ut futuri principes
 1823  VII,  24,   5|                    Audivi ipsam cum mihi commendaret nepotis sui studia, solere
 1824   VI,   3,   2|                        Tu modo memineris commendari tibi a me non arbores et
 1825   VI,   9,   1|                  et ignosco. Eundem enim commendassem tibi, si te Romae morante
 1826   II,  17,  29|                  villulae nostrae maxima commendatio ex tuo contubernio accedat.
 1827    I,   8,  10|                voluptates adeo non egent commendatione, ut non tam incitari debeant
 1828    V,   7,   6|              moderatur, epistula omnibus commendationibus destituta malignitati interpretantium
 1829   VI,  23,   5|            materia occasio, fautor etiam commendatorque contingat. Vale.~ ~
 1830 VIII,  20,   2|              quaelibet miraculorum ferax commendatrixque terra, audita perlecta lustrata
 1831    X,  58,   6|              etiam moribus respondentem, commendatum habeas velim, mi Maxime,
 1832    I,  24,   4|                si praediolum istud, quod commendatur his dotibus, tam salubriter
 1833    I,   2,   6|            mendacium nobis studia nostra commendent. Vale.~ ~
 1834    X,  66,   1|                nec quicquam invenitur in commentariis eorum principum, qui ante
 1835    X,  87,   1|              Lupum, domine, primipilarem commilitonem habui, cum ipse tribunus
 1836    X, 100,   1|                  novaque rursus certante commilitonum et provincialium pietate
 1837   IX,   2,   1|               simul et avocant animum et comminuunt. Praeterea nec materia plura
 1838    I,   5,   1|                  quo non minora flagitia commiserat quam sub Nerone sed tectiora.
 1839  VII,  24,   6|       sacerdotalibus ludis, productis in commissione pantomimis, cum simul theatro
 1840   VI,  20,  10|                evadere?' Respondimus non commissuros nos ut de salute illius
 1841    X,  61,   1|               providentissime vereris,ne commissus flumini atque ita mari lacus
 1842    X,  41,   4|            circumiacentium agrorum an ad committendum flumini lacum; est enim
 1843    X,  96,   7|                  latrocinia ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne
 1844   II,  11,  23|                  turpissimum ministerium commodasse, stipulatusque de Marciano
 1845    X, 120,   1|                  neque cuiquam diplomata commodavi neque in rem ullam nisi
 1846  III,  16     |                vivere filium atque etiam commodiorem esse simulabat, ac persaepe
 1847    I,   8,  13|                 ut tunc communibus magis commodis quam privatae iactantiae
 1848   IV,  14,   6|               laudari. Et sane quae sunt commodissima desinunt videri, cum paria
 1849   IV,  26,   3|             primum ut comites istos quam commodissimos habeas, deinde ut reversus
 1850   II,  17,  26|            balinea meritoria tria, magna commoditas, si forte balineum domi
 1851   VI,   1,   1|                una solemus acrius me tui commonent, seu quod desiderium absentium
 1852   IV,  13,   1|                adhuc diebus in Tusculano commorabor, ut opusculum quod est in
 1853    V,   4,   3|          pleraque tacta tantum et omnino commota latissime serpunt. Erexi
 1854   II,   3,   8|               Titi Livi nomine gloriaque commotum ad visendum eum ab ultimo
 1855   II,  14,   6|        colligitur, hoc infiniti clamores commoventur, cum mesochorus dedit signum.~ ~
 1856  VII,  17,   8|                  docto, uno tamen, minus commoveris quam si cum multis vel indoctis?~ ~
 1857 VIII,   3,   2|              quam nuper in publicum dedi communicaturus tecum, ut primum diligentem
 1858   VI,  31,   8|               cum Caesar esset in Dacia, communiter epistula scripta, petierant
 1859   VI,   2,   9|           civitatis. Nam tu quoque amore communium soles emendari cupere quae
 1860    V,   3,  10|                intelleget me quaedam aut commutasse aut praeterisse, fortasse
 1861  VII,  17,   9|                 tibi ipse diffidis, tunc commutata non dico plurima sed omnia
 1862  VII,  17,   5|                 vero multa inseras multa commutes, si quosdam novos quosdam
 1863   VI,  21,   2|            comoediam ad exemplar veteris comoediae scriptam, tam bene ut esse
 1864  III,   1,   9|                nec afficitur. Frequenter comoedis cena distinguitur, ut voluptates
 1865    I,  15,   2|                non minus lauta. Audisses comoedos vel lectorem vel lyristen
 1866  VII,  24,   1|             etiam ultra matronalem modum compacto corpore et robusto.~ ~2.
 1867   VI,  19,   6|               hercule quam in provinciis comparandi, dum idem candidati illic
 1868    X,  54,   1|               iaceant. Nam et praediorum comparandorum aut nulla aut rarissima
 1869    X,  27,   1|              praesertim cum ad frumentum comparandum iret in Paphlagoniam. Quin
 1870  III,  21,   5|                  possint~ Arpinis quoque comparare chartis.~ Seras tutior ibis
 1871   IV,  26,   1|                 meos, quos studiosissime comparasti, recognoscendos emendandosque
 1872  VII,   9,  14|          laetamur, et quod facilius esse comparatio ostendit, libentius scribimus.~ ~
 1873    X,  28,   1|                 quidem proficiscentem ad comparationem frumentorum Maximum libertum
 1874   IV,   5,   3|           orationum virtutibus tum etiam comparationis aculeis excitabantur, nostra
 1875   IX,  19,   6|             parcior videtur et pressior, comparemus. Vetuit exstrui monumentum,
 1876  III,  11,   7|            minima, si ceteris virtutibus comparentur, quibus meruit, ut a C.
 1877  III,   5,  19|                 studiosum vocant, qui si comparer illi sum desidiosissimus.
 1878   VI,  25,   1|                peregisse, deinde nusquam comparuisse; petis ut Scaurus veniat
 1879 VIII,   6,   4|             exhortandum modo verum etiam compellendum ad usum aureorum anulorum;
 1880    X,  55,   1|                   Invitos ad accipiendum compellere, quod fortassis ipsis otiosum
 1881 VIII,   6,   8|                  publico parente, ut eum compelleret ad cedendum senatui.~ ~9.
 1882    V,   9,   1|                 auditurus quibus proxima comperendinatione respondere debebam.~ ~2.
 1883   VI,   2,   6|              quae tot horas tot dies tot comperendinationes largiuntur? Hebetes illi
 1884    X,  38,   1|                 reliquerint. Quid itaque compereris, perfer in notitiam meam.~ ~
 1885    X,  31,   4|                et ego quaesii, sed nihil comperi, quod affirmare tibi possim.
 1886   VI,  19,   2|               quamquam occultaretur, pro comperto habebatur.~ ~3.
 1887    X,  33,   2|                 instrumentum ad incendia compescenda. Et haec quidem, ut iam
 1888  III,  20,   6|           numquam candidatus aut natales competitoris aut annos aut etiam mores
 1889    V,  16,   3|           paternos et amanter et modeste complectebatur! ut nutrices, ut paedagogos,
 1890  VII,  31,   7|         appetentissimum tui, mihi crede, complectere apprehende, immo et invita,
 1891  III,   9,   8|                 tot reos uno velut fasce complecteremur; deinde ne iudicum intentio
 1892    X,  47,   2|               quaeque recitabant libello complecterentur; quem tibi qualem acceperam
 1893   IX,  13,  21|                  senatu fuit, qui non me complecteretur exoscularetur certatimque
 1894   IV,   3,   3|              profluere et, quae scribis, complere apes floribus et innectere
 1895  III,   9,  26|               tot denique reos causasque complexa sit.~ ~27.
 1896    X,  81,   6|                dixit. Eumolpus respondit complexurum se libello quae rei publicae
 1897 VIII,   8,   5|                Sparsa sunt circa sacella complura, totidemque di. Sua cuique
 1898    X,  21,   1|                   domine, venit ad me et compluribus diebus fuit mecum, quantum
 1899    X,  34,   1|                  quidem secundum exempla complurium in mentem venit posse collegium
 1900    I,  16,   6|              gloria dignus, qui aut illa componat, aut uxorem quam virginem
 1901    I,   1,   1|            ordine - neque enim historiam componebam -, sed ut quaeque in manus
 1902  VII,  30,   5|                  confers. Quam sane, cum componerem illos, habui in manibus,
 1903   IX,  36,   2|                 vel difficile vel facile componi tenerive potuerunt. Notarium
 1904   II,  20,   3|                interrogavit. Ubi audiit, componit vultum intendit oculos movet
 1905  VII,  17,   3|       ostentationi sed fidei veritatique componitur; cur tragoediam, quae non
 1906 VIII,  12,   1|            provehit, multorum qui aliqua componunt portus sinus gremium, omnium
 1907    I,  12,   8|              tamen deus voto, cuius ille compos ut iam securus liberque
 1908    V,   5,   5|            quietem iacere in lectulo suo compositus in habitum studentis, habere
 1909    V,  18,   1|                  amoenissimam, in qua se composuerat homo felicior, ante quam
 1910  VII,  19,   5|              quod de vita Helvidi libros composuisset rogatumque se a Fannia in
 1911   IX,   1,   1|                  enim materia cogebat -, composuisti quam maturissime emitteres;
 1912    X,   4,   6|        exoptatissimae mihi gratulationis compotem facias et honestis, ut spero,
 1913   IV,  25,   2|         scripsisset iratum principem est comprecatus. Ille tamen fefellit et
 1914 VIII,  14,  15|          sententiam unius, quia res duas comprehendebat, non reperiebam quemadmodum
 1915  III,  14,   4|                 servi; quorum magna pars comprehensa est, ceteri requiruntur.
 1916    V,  20,   7|                Impetravimus rem nec lege comprehensam nec satis usitatam, iustam
 1917   IX,  26,   8|                regula, num se cohibet et comprimit, cum dicit illa notissima: '
 1918  III,   4,   9|           simplicitas dissentientis quam comprobantis auctoritas. Vale.~ ~
 1919  III,   4,   1|             sermones hominum factum meum comprobasse videantur, magni tamen aestimo
 1920   IV,   8,   3|         cooptaret; quod nunc eventus ita comprobavit, ut non fortuitum videretur.~ ~
 1921   II,  11,  23|               qui titulus a vita hominis compti semper et pumicati non abhorrebat.~ ~
 1922  III,   4,   8|                                 In summa computabam, si munere hoc iam tertio
 1923    I,  15,   2|                et nive - nam hanc quoque computabis, immo hanc in primis quae
 1924   IX,  28,   5|             parcius possum? - centesimas computabo. Vale.~ ~
 1925   VI,  33,   9|              erectis frequens necessitas computandi ac paene calculos tabulamque
 1926   II,  20,   3|              movet labra, agitat digitos computat. Nihil. Ut diu miseram exspectatione
 1927  III,  19,   3|                               Inest huic computationi sumptus supellectilis, sumptus
 1928   IV,  24,   5|          obfuerunt iterumque prosunt. Si computes annos, exiguum tempus, si
 1929    I,   3,   1|                                Quid agit Comum, tuae meaeque deliciae?
 1930    V,   6,  44|              villam oculis tuis subicere conamur, si nihil inductum et quasi
 1931  VII,  26,   4|            voluminibus philosophi docere conantur, ipse breviter tibi mihique
 1932  VII,  17,   3|                libenter requisierim, cur concedant - si concedunt tamen - historiam
 1933    X, 116,   2|        praesertim ex sollemnibus causis, concedendum ius istud invitationis,
 1934   IV,   9,   8|                reum, quem ita deliquisse concederem, ut servari nisi venia non
 1935  VII,  17,   3|          requisierim, cur concedant - si concedunt tamen - historiam debere
 1936   II,  17,   9|               qui suspensus et tubulatus conceptum vaporem salubri temperamento
 1937  VII,  27,  10|                 Desertus herbas et folia concerpta signum loco ponit.~ ~11.
 1938    X,  58,   7|           beneficia conferrem et ante me concessa servarem.~ ~7.
 1939 VIII,   2,   3|           octavam pretii quo quis emerat concessi; deinde iis, qui amplissimas
 1940    X,  33,   3|               faber recipiatur neve iure concesso in aliud utantur; nec erit
 1941  III,  14,   7|                 palma percussit ut paene concideret.~ ~8.
 1942  VII,  17,  10|          improbari putas, debilitaris et concidis? Opinor, quia in numero
 1943   VI,  16,  19|              duobus assurrexit et statim concidit, ut ego colligo, crassiore
 1944 VIII,  18,   7|           praelatusque filiae fuerat, ut conciliaretur. Quo laudabilius testamentum
 1945  VII,   6,   1|                legatus, attulit decretum concilii ad Caesarem, attulit ad
 1946  III,   9,  23|                                          Concipere animo potes quam simus fatigati,
 1947    V,   6,  16|              plurimas species distinctus concisusque buxo; demissus inde pronusque
 1948  III,   7,  13|              multitudinis vivacitas ipsa concluditur, ut mihi non venia solum
 1949   II,  11,   4|                 cognitionem senatus lege conclusam, aliis liberam solutamque
 1950  III,   9,  20|            postremo totum locum hoc fine conclusi: 'Dicet aliquis: Iudicas
 1951   IV,  19,   5|          maioremque in dies futuram esse concordiam. Non enim aetatem meam aut
 1952  III,  14,   3|              excipiunt servi fideliores, concubinae cum ululatu et clamore concurrunt.
 1953    V,  15,   2|             proferas, quae imitari omnes concupiscant, nemo aut paucissimi possint.
 1954   II,  17,  29|                concupiscis. Atque utinam concupiscas! ut tot tantisque dotibus
 1955  III,   2,   6|             grate tamen excipit, quam si concupiscat. Vale.~ ~
 1956  VII,  20,   4|            intervallo' et esse et haberi concupiscebam. Et erant multa clarissima
 1957   II,  15,   1|                  gratum est adeptis quam concupiscentibus.~ ~2.
 1958   IV,  11,   6|         Vestalium maximam defodere vivam concupisset, ut qui illustrari saeculum
 1959   IX,  33,   5|                Serpit per coloniam fama; concurrere omnes, ipsum puerum tamquam
 1960   IV,  15,   6|                                          Concurrit autem ut sit eodem anno
 1961  III,  14,   3|        concubinae cum ululatu et clamore concurrunt. Ita et vocibus excitatus
 1962   VI,  19,   5|                                          Concursant ergo candidati; certatim
 1963   II,  10,   7|                        Imaginor enim qui concursus quae admiratio te, qui clamor
 1964    I,   5,  16|               Potest tamen fieri ut haec concussa labantur; nam gratia malorum
 1965   IV,   9,  11|                 enim faces ignem assidua concussione custodiunt, dimissum aegerrime
 1966    X, 114,   3|              homines multaeque civitates concuterentur ea parte legis, quae iam
 1967  VII,  27,   8|                   silentium noctis; dein concuti ferrum, vincula moveri.
 1968   II,  11,   2|               possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos etiam, pecunias
 1969   IX,  25,   1|               flagitas, meque ad similia condenda non mediocriter incitas.~ ~
 1970  III,   1,   9|                voluptates quoque studiis condiantur. Sumit aliquid de nocte
 1971  VII,   3,   5|                  interdum quasi acoribus condias. Vale.~ ~
 1972    I,  10,   8|                princeps inter altissimas condiciones generum non honoribus principem,
 1973    I,  14,   9|                 cogitanti, hic quoque in condicionibus deligendis ponendus est
 1974   VI,  16,   2|                 plurima opera et mansura condiderit, multum tamen perpetuitati
 1975  VII,   4,   6|            spectandum ingenio, quo seria condidit et quo~ humanis salibus
 1976   IV,   3,   2|       severitatem istam pari iucunditate condire, summaeque gravitati tantum
 1977  VII,  21,   2|                 Sic paulatim lucem ferre condisco.~ ~3.
 1978  VII,  27,  11|           sepeliuntur. Domus postea rite conditis manibus caruit.~ ~12.
 1979    X,  29,   1|                supplicium distuli, ut te conditorem disciplinae militaris firmatoremque
 1980 VIII,  24,   3|                                 Reverere conditores deos et nomina deorum, reverere
 1981   VI,  10,   5|                ipsi nobis debeamus etiam conditoria exstruere omniaque heredum
 1982 VIII,  20,   9|             dedit specu mergitur alteque conditum meat ac, si quid antequam
 1983   IX,  36,   4|           quamquam longissimus dies bene conditur.~ ~5.
 1984   II,  17,  13|           cubiculum, in quo sol nascitur conditurque; lata post apotheca et horreum,
 1985   IV,  13,   7|                  si parentibus solis ius conducendi relinquatur, isdemque religio
 1986  VII,  27,   7|                  minus, immo tanto magis conducit. Ubi coepit advesperascere,
 1987   II,  14,   4|             auditores actoribus similes, conducti et redempti. Manceps convenitur;
 1988  VII,  30,   3|               rarum est invenire idoneos conductores.~ ~4.
 1989   IV,  13,   6|              quibus praeceptores publice conducuntur.~ ~7.
 1990  III,  16     |              praestabo.' Non impetravit: conduxit piscatoriam nauculam, ingensque
 1991   IV,  15,   2|                 idem sentias, cum sit ad conectendas amicitias vel tenacissimum
 1992 VIII,  14,  17|                poterit cum secunda prima conecti quam secunda cum tertia?~ ~
 1993    V,   6,  26|                       Frigidariae cellae conectitur media, cui sol benignissime
 1994 VIII,  16,   1|                                          Confecerunt me infirmitates meorum,
 1995  VII,  27,   5|                  senex macie et squalore confectus, promissa barba horrenti
 1996    X,  39,   5|          introitum aut nobis exigentibus conferent.~ ~6.
 1997    X,  58,   7|        praetulisse, ut et nova beneficia conferrem et ante me concessa servarem.~ ~
 1998  VII,  22,   1|               petisse, ut in amicum meum conferres tribunatum, cum scieris
 1999    V,   6,  32|                umbraeque platanorum suam confert.~ ~33.
 2000   IV,  11,  11|                et virgas pati nollet, ad confessionem confugeret quasi ad veniam.
 2001 VIII,  18,   3|            insectantur illum turpissimis confessionibus produnt, ut qui de patre
 2002    X,  81,   8|                  est in ea re quae et in confessum venit et exemplis defenditur.~ ~
 2003   IV,  11,   5|                                          Confessus est quidem incestum, sed