IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Gaius Plinius Cecilius Secundus Epistulae Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Lib. Ep. Par. grey = Comment text
3007 VIII, 14, 8| miserum esset. Quid tunc disci potuit, quid didicisse iuvit, 3008 X, 78, 3| Si qui autem se contra disciplinam meam gesserint, statim coerceantur; 3009 VII, 30, 1| Torqueor quod discipulum, ut scribis, optimae spei 3010 III, 3, 7| quae male sine moribus discitur. Vale.~ ~ 3011 VIII, 20, 6| continenti similes sunt, interdum discordantibus ventis digeruntur, non numquam 3012 II, 19, 6| quidem omnino turpis ista discordia, est tamen, quia plerumque 3013 VIII, 14, 13| temporaria simulatione concordiae discordiam differebant.~ ~14. 3014 VIII, 8, 5| ceterorum sunt minores capite discreti; sed flumini miscentur, 3015 I, 8, 17| limine curiae parietibusque discreverim, ne quam in speciem ambitionis 3016 IX, 5, 3| quod eum modum tenes ut discrimina ordinum dignitatumque custodias; 3017 VI, 16, 8| navibus fuga -: ut se tanto discrimini eriperet orabat.~ ~9. 3018 IV, 9, 22| eum favorabilem renovata discriminum vetus fama, notumque periculis 3019 II, 6, 2| lagunculis in tria genera discripserat, non ut potestas eligendi, 3020 VI, 20, 9| spiritus tortis vibratisque discursibus rupta, in longas flammarum 3021 VIII, 23, 5| gratus quam utilis fuit! Quo discursu, qua vigilantia hanc ipsam 3022 I, 9, 7| strepitum istum inanemque discursum et multum ineptos labores, 3023 II, 19, 2| dicentis gestus incessus, discursus etiam omnibusque motibus 3024 III, 21, 5| Sed ne tempore non tuo disertam~ pulses ebria ianuam videto;~ 3025 IV, 22, 2| non minus feliciter quam diserte. Commendabat actionem, quod 3026 VI, 17, 2| sibi et paucis videntur, diserti surdis mutisque similes 3027 VI, 17, 3| tamquam amicissimum veneris? Disertior ipse es?~ ~4. 3028 VIII, 13, 1| Pertinet ad profectum tuum a disertissimo viro discere, quid laudandum 3029 II, 3, 7| Quare ego Isaeum non disertissimum tantum, verum etiam beatissimum 3030 III, 9, 17| Classico fuerat, accusavimus dispari eventu: Prisco in biennium 3031 X, 39, 6| balinea mittas architectum, dispecturum utrum sit utilius post sumptum 3032 III, 10, 3| famae latius consuletur, si dispensata et digesta fuerit.~ ~4. 3033 X, 75, 1| scilicet iudicio tuo credidit - dispensationem quandam mihi erga te pietatis 3034 III, 19, 3| locum conferas an in diversa dispergas.~ ~4. 3035 X, 112, 3| Superest ergo, ut ipse dispicias, an in omnibus civitatibus 3036 I, 5, 9| dissimillimo, parce. Cui ego: 'Dispicies ipse quid renuntiandum Regulo 3037 X, 55, 1| ipse non aliud remedium dispicio, mi Secunde carissime, quam 3038 III, 13, 5| tibi placere, si quaedam displicuisse cognovero. Vale.~ ~ 3039 IX, 36, 1| quemadmodum in Tuscis diem aestate disponam. Evigilo cum libuit, plerumque 3040 III, 19, 9| in omnibus rebus tum in disponendis facultatibus plurimum tibi 3041 IV, 19, 3| cum egi gaudio afficitur! Disponit qui nuntient sibi quem assensum 3042 V, 6, 32| Hanc dispositionem amoenitatemque tectorum 3043 II, 11, 17| Liberalis, vir subtilis dispositus acer disertus; in illa vero 3044 I, 20, 6| sententiam solent dici, ut est in disputando incomprehensibilis et lubricus, 3045 I, 10, 5| advertant et afficiant. Disputat subtiliter graviter ornate, 3046 I, 20, 1| Frequens mihi disputatio est cum quodam docto homine 3047 I, 22, 6| sectatur aut porticus, nec disputationibus longis aliorum otium suumque 3048 VII, 27, 16| utramque in partem - ut soles - disputes, ex altera tamen fortius, 3049 V, 3, 11| Atque haec ita disputo quasi populum in auditorium, 3050 I, 20, 24| sententia mea, quam mutabo si dissenseris tu; sed plane cur dissentias 3051 III, 20, 2| nunc in senatu sine ulla dissensione hoc idem ut optimum placuit: 3052 II, 11, 6| sed omnino post tantas dissensiones fuit sola frequens, adnotatumque 3053 VIII, 14, 14| interim contra absolventes mox dissensuri congregarentur, quia parvolum 3054 I, 20, 24| dissenseris tu; sed plane cur dissentias explices rogo. Quamvis enim 3055 VIII, 14, 23| discedant, frustra postea dissentient ab eo cui paulo ante consenserint.~ ~ 3056 III, 4, 9| iucunda erit simplicitas dissentientis quam comprobantis auctoritas. 3057 VI, 13, 4| singulos enim integra re dissentire fas esse, peracta quod pluribus 3058 I, 20, 25| epistulae necessitatem, si dissentires longissimae imposui? Vale.~ ~ 3059 VIII, 14, 20| videtur ipsa lex eos qui dissentiunt in contrariam partem vocare 3060 I, 8, 6| oratio de se aut de suis disserentis! Nam cum ipsi honestati 3061 VI, 5, 1| proximo senatus consulto disseruit finitamque causam retractavit.~ ~ 3062 V, 8, 11| causis non adducor ut duo dissimilia et hoc ipso diversa, quo 3063 VII, 30, 5| maximi et minimi, aut causae dissimilitudo pateretur. Vale.~ ~ 3064 VI, 31, 3| popularis; inde invidia et a dissimillimis delator immissus, itaque 3065 I, 13, 2| ante finem recedunt, alii dissimulanter et furtim, alii simpliciter 3066 X, 8, 5| autem simplicitatis meae dissimulare apud bonitatem tuam obiter 3067 X, 120, 2| gratus fore videbar, si dissimulassem inter alia beneficia hoc 3068 I, 5, 13| crudelitatem, qui se non dissimulet exsuli nocere voluisse.~ ~ 3069 VI, 12, 4| Nec dissimulo hoc mihi iucundiores eas 3070 VII, 33, 4| consules petamusque, ne bona dissipari sinant, quorum esse in custodia 3071 IV, 9, 19| quibus Macri, illam alteram dissolutam atque etiam incongruentem 3072 III, 20, 4| Magni undique dissonique clamores, procurrebant omnes 3073 II, 17, 26| vel brevior mora calfacere dissuadeat.~ ~27. 3074 V, 3, 6| sed sanctitas morum non distat ordinibus.~ ~7. 3075 III, 5, 7| quinquagensimo, medium tempus distentum impeditumque qua officiis 3076 VI, 18, 1| plurimis occupationibus distentus adnitar. Cupio enim et ornatissimam 3077 VIII, 2, 8| ut dicitur, pertica sed distincte gradatimque tractavi, quanto 3078 VIII, 14, 6| quis dicendi modus, quae distinctio pugnantium sententiarum, 3079 V, 6, 16| xystus in plurimas species distinctus concisusque buxo; demissus 3080 VII, 7, 2| tempus augebit. Te negotiis distineri ob hoc moleste fero, quod 3081 III, 1, 9| Frequenter comoedis cena distinguitur, ut voluptates quoque studiis 3082 VIII, 21, 2| graviora opera lusibus iocisque distinguo. Ad hos proferendos et tempus 3083 X, 32, 2| ante annos decem damnati, distribuamus illos in ea ministeria, 3084 X, 54, 2| si nec sic reperiuntur, distribuendam inter decuriones pecuniam, 3085 X, 9, 1| primum potueris, ad tam districtum officium reversurum. Statuam 3086 IX, 2, 1| partim quia ipse multum distringebar plerumque frigidis negotiis 3087 V, 5, 3| Quamvis enim agendis causis distringeretur, scribebat tamen exitus 3088 IX, 25, 3| rerum actus modice sed tamen distringit; quo finito aliquid earundem 3089 III, 5, 19| partim amicorum officia distringunt? quis ex istis, qui tota 3090 I, 3, 1| paucorum, quid cubicula diurna nocturna? Possident te et 3091 VI, 24, 3| Causam requisivi. Maritus ex diutino morbo circa velanda corporis 3092 III, 10, 6| conor efficere: quae hoc diuturnior erit, quo verior melior 3093 I, 19, 3| muneris amicitiae nostrae diuturnitas spondet: ego ne illud quidem 3094 V, 8, 2| Me autem nihil aeque ac diuturnitatis amor et cupido sollicitat, 3095 V, 6, 27| prato, alia vineis imminet diversasque caeli partes ut prospectus 3096 IX, 28, 2| mihi tecum, quamquam in diversissima parte terrarum, querela 3097 II, 17, 17| africum sistit, atque ita diversissimos ventos alium alio latere 3098 VIII, 14, 21| At enim futurum est ut si dividantur sententiae interficientis 3099 VI, 20, 4| mare a tectis modico spatio dividebat.~ ~5. 3100 VII, 31, 4| imperatoris Nervae emendis dividendisque agris adiutor assumptus. 3101 VIII, 14, 15| censuisset, coactum esse dividere sententiam; hunc autem qui 3102 VIII, 14, 24| veritus scilicet ne, si dividerentur sententiae, quod alioqui 3103 VIII, 16, 2| visum; pareo ut iussus. Dividunt donant relinquunt, dumtaxat 3104 V, 6, 34| plures intercedentibus buxis dividuntur.~ ~35. 3105 VI, 2, 8| Etenim temerarium existimo divinare quam spatiosa sit causa 3106 II, 14, 8| praebeas aurem; facilis divinatio: scito eum pessime dicere, 3107 IV, 9, 19| duas partes hominum iudicia divisa. Nam quibus sententia Caepionis 3108 IV, 9, 9| novem reus accepisset, ita diviserat tempora reus inter me et 3109 III, 5, 5| volumina propter amplitudinem divisi, quibus oratorem ab incunabulis 3110 VIII, 18, 5| illis quasi fato datum ut divites fierent, invitissimis a 3111 VIII, 18, 8| secuta matrimonium videbatur divitis senis ita perditi morbo, 3112 VIII, 17, 4| tempestas deprehendit, alibi divitum apparatus et gravem supellectilem, 3113 X, 29, 2| hoc maxime quod, ut iam dixerant sacramento, ita nondum distributi 3114 IX, 21, 1| tuus, cui suscensere te dixeras, venit ad me advolutusque 3115 IX, 13, 14| Quae praeterea dixerint, non est necesse narrare: 3116 VI, 2, 7| plurimum postulat aquae do.~ ~8. 3117 VIII, 14, 6| percipiendi genus - exemplis docebantur.~ ~7. 3118 VII, 27, 1| Et mihi discendi et tibi docendi facultatem otium praebet. 3119 IV, 19, 4| cithara non artifice aliquo docente, sed amore qui magister 3120 VIII, 14, 24| Sed quid ego similis docenti? cum discere velim, an sententias 3121 X, 58, 3| proferebat, quo restitutum se doceret; allegabat tamen pro restitutione 3122 VII, 27, 7| vilitas, percunctatus omnia docetur ac nihilo minus, immo tanto 3123 VII, 9, 11| ducique per artes~ non rigidas docta mobilitate decet.~ ~12. 3124 I, 16, 6| quam virginem accepit, tam doctam politamque reddiderit.~ ~ 3125 III, 1, 7| quidem utraque lingua lyrica doctissima; mira illis dulcedo, mira 3126 IV, 5, 2| cum orationem meam proxime doctissimi homines hoc studio, hoc 3127 III, 7, 4| non ex fortuna frequenti, doctissimis sermonibus dies transigebat, 3128 I, 22, 1| enim illo gravius sanctius doctius, ut mihi non unus homo sed 3129 III, 18, 9| theatra male musicos canere docuerunt, ita nunc in spem adducor 3130 V, 4, 2| a Nepote praetore, quem docuissent, responderunt quem prius. 3131 III, 9, 20| modo legatos interrogabam, docuissentne me aliquid quod re probari 3132 X, 56, 4| relegaverat, an adisset docuissetque proconsulem. <Negavit.>~ ~ 3133 VIII, 10, 1| omittenda. Quem errorem magnis documentis expiavit, in summum periculum 3134 IV, 24, 6| quod potest esse documento nihil desperare, nulli rei 3135 VIII, 17, 6| modus, non est timendi. Doleas enim quantum scias accidisse, 3136 IV, 14, 3| His iocamur ludimus amamus dolemus querimur irascimur, describimus 3137 IX, 13, 15| iniquissimum esse querelas dolentium excludi, ideoque Arriae 3138 I, 12, 8| inquit 'me putas hos tantos dolores tam diu sustinere? - ut 3139 IV, 20, 2| in quo tu ingenii simul dolorisque velis latissime vectus es; 3140 VII, 4, 7| atque fatemur~ Tironisque dolos, Tironis nosse fugaces~ 3141 VIII, 6, 17| epistulae modum extulerim, parum doluisse quam nimis credas. Vale.~ ~ 3142 V, 8, 4| ad hoc studium impellit domesticum quoque exemplum.~ ~5. 3143 V, 17, 6| nobiles nostri nihil in domibus suis pulchrum nisi imagines 3144 VII, 24, 7| ac deinde singulos gestus dominae cum canticis reddebant; 3145 I, 4, 4| Nam mitium dominorum apud servos ipsa consuetudine 3146 X, 34, 2| esse possint, admonerique dominos praediorum, ut et ipsi inhibeant 3147 III, 14, 1| passus est, superbus alioqui dominus et saevus, et qui servisse 3148 I, 5, 14| epistula quadam, quae apud Domitianum recitata est: "Regulus, 3149 V, 6 | VI. C. PLINIUS DOMITIO APOLLINARI SUO S.~ ~1. 3150 IV, 21, 3| tribus liberis superest, domumque pluribus adminiculis paulo 3151 VII, 18, 4| ignoro me plus aliquanto quam donasse videor erogavisse, cum pulcherrimi 3152 V, 1, 3| summa non profuturum ei si donassem, profuturum si cessissem, 3153 X, 110, 1| circiter quadraginta milia donata ei publice ante viginti 3154 II, 4, 3| ne sit mihi onerosa ista donatio. Sunt quidem omnino nobis 3155 X, 110, 1| mandatis tuis, quibus eius modi donationes vetantur.~ ~2. 3156 VIII, 2, 3| quidem, ne quis 'mihi non donatus abiret', partem octavam 3157 X, 70, 2| superest; quod tu, domine, sive donaveris civitati sive venire iusseris, 3158 III, 6, 5| dignum templo dignum deo donum. Tu ergo, ut soles omnia 3159 IV, 29, 1| dextram aurem fiducia mei dormias. Non impune cessatur.~ ~ 3160 VII, 27, 13| paedagogio mixtus pluribus dormiebat. Venerunt per fenestras - 3161 III, 5, 11| lavabatur, deinde gustabat dormiebatque minimum; mox quasi alio 3162 VII, 3, 2| quousque vigilabis cum voles, dormies quamdiu voles? quousque 3163 VII, 4, 4| meridie - erat enim aestas - dormiturus me recepissem, nec obreperet 3164 IX, 7, 4| amplectitur, illa editissimo dorso duos dirimit; illic recta 3165 VI, 31, 17| Eminet iam et apparet saxeum dorsum impactosque fluctus in immensum 3166 II, 4, 2| vivente eo nubenti tibi in dotem centum milia contulerim, 3167 IX, 26, 9| Et deinceps 'dedoika, mê doxête tisi ton aei boulomenon 3168 IX, 26, 12| ton tou pragmatos auton dromon eiselaunete'. Iam illa custoditius 3169 III, 5, 4| monitus: astitit ei quiescenti Drusi Neronis effigies, qui Germaniae 3170 IV, 9, 13| orationes nostrae varietatem duarum, contextum unius habuisse 3171 VII, 6, 1| contigit, sit licet adhuc dubia. Bithyni accusationem eius 3172 VI, 15, 3| Est omnino Priscus dubiae sanitatis, interest tamen 3173 VI, 20, 19| utcumque corporibus suspensam dubiamque noctem spe ac metu exegimus. 3174 V, 13, 10| Erit fortasse, immo non dubie, huius propositi mei et 3175 III, 5, 5| instituit et perficit. 'Dubii sermonis octo': scripsit 3176 IX, 13, 11| exercitum non sine magnis dubiisque rumoribus obtinebat.~ ~12. 3177 X, 58, 7| Quaedam sine dubio, Quirites, ipsa felicitas 3178 X, 96, 3| perseverantes duci iussi. Neque enim dubitabam, qualecumque esset quod 3179 III, 9, 16| grave visum est, quod initio dubitabatur an omnino crimen esset.~ ~ 3180 X, 58, 8| credidi ac laetum obviam dubitantibus indulgentiam meam mittere.~ ~ 3181 X, 118, 3| debebatur. Rogo ergo, ut dubitationem meam regere, id est beneficia 3182 X, 120, 2| eius quasi consulto te non dubitavi facere, quem si consuluissem, 3183 VI, 20, 6| hora diei prima, et adhuc dubius et quasi languidus dies. 3184 V, 8, 4| sermunculis etiam fabellisque ducantur. Me vero ad hoc studium 3185 I, 10, 5| et qui repugnantes quoque ducat impellat.~ ~6. 3186 III, 4, 7| Ducebar etiam quod decesserat Classicus, 3187 IX, 33, 7| patiebatur, sed alterum illum ducebat reducebat, ut puerum ceteri 3188 VI, 31, 13| iucundissimis sermonibus nox ducebatur.~ ~14. 3189 II, 20, 13| quibus portendi miliens et ducentiens habiturum.~ ~14. 3190 VIII, 14, 5| imbuebantur ut imperare parendo, duces agere dum sequuntur adsuescerent; 3191 VIII, 14, 7| inertia in pretio, cum ducibus auctoritas nulla, nulla 3192 IX, 17, 3| quibus ego et tu capimur et ducimur, partim ut inepta partim 3193 VII, 9, 11| hominum ingenium flecti ducique per artes~ non rigidas docta 3194 IX, 22, 1| Propertium in primis, a quo genus ducit, vera suboles eoque simillima 3195 VII, 27, 2| esse credam in primis eo ducor, quod audio accidisse Curtio 3196 IV, 11, 8| certe tamquam innocens ducta est.~ ~9. 3197 VII, 5, 1| verissime dicitur, pedes ducunt; quod denique aeger et maestus 3198 V, 6, 41| Vitassem iam dudum ne viderer argutior, nisi 3199 II, 3, 1| praefationes tersae graciles dulces, graves interdum et erectae.~ ~ 3200 VII, 3, 5| si cenam tibi facerem, dulcibus cibis acres acutosque miscerem, 3201 I, 10, 5| est copiosus et varius, dulcis in primis, et qui repugnantes 3202 II, 18, 1| scholam redeo, et illam dulcissimam aetatem quasi resumo: sedeo 3203 VIII, 12, 4| maxime et in summa severitate dulcissimo, vel honestate materiae. 3204 II, 3, 6| senectute felicius, quam quod dulcissimum est in iuventa?~ ~7. 3205 IV, 27, 1| venuste multa tenere, multa dulciter multa cum bile.~ ~2. 3206 III, 1, 8| legentem remissius aliquid et dulcius. Per hoc omne tempus liberum 3207 II, 11, 14| horis paene quinque; nam duodecim clepsydris, quas spatiosissimas 3208 X, 54, 1| rei publicae, praesertim duodenis assibus, quanti a privatis 3209 VI, 20, 5| imprudentiam debeam - agebam enim duodevicensimum annum -: posco librum Titi 3210 V, 12, 1| verum audirem. Nam mihi duplex ratio recitandi, una ut 3211 IV, 15, 12| vestrum amantissimi laetitia duplici perfruamur.~ ~13. 3212 II, 20, 13| esset, invenisse se exta duplicia, quibus portendi miliens 3213 II, 11, 14| quattuor. Adeo illa ipsa, quae dura et adversa dicturo videbantur, 3214 IX, 19, 6| supervacua est; memoria nostri durabit, si vita meruimus.' An restrictius 3215 III, 16 | inventuram me quamlibet duram ad mortem viam, si vos facilem 3216 IV, 9, 19| sententiam Macri ut rigidam duramque reprehendunt; quibus Macri, 3217 IX, 19, 6| orbem terrarum legendum dare duraturam memoriam suam quam uno in 3218 V, 16, 5| Duravit hic illi usque ad extremum, 3219 I, 15, 3| Dabis poenas, non dico quas. Dure fecisti: invidisti, nescio 3220 I, 16, 5| opera, mollibus levibusque duriusculos quosdam; et hoc quasi Catullus 3221 IX, 12, 2| quoque filium tuum acerbius duriusque tractares. Cogita et illum 3222 IV, 22, 1| egregius nobisque amicus, in duumviratu tollendum abolendumque curavit.~ ~ 3223 VI, 24, 4| moreretur, comesque ipsa mortis, dux immo et exemplum et necessitas 3224 V, 1, 4| constantiam, si ita fides duxerit, secundum matrem tuam pronuntiandi.'~ ~ 3225 VIII, 18, 8| uxori, quam iuvenis sanusque duxisset.~ ~9. 3226 I, 5, 15| praeterit esse Regulum 'dyskathaireton'; est enim locuples factiosus, 3227 X, 41, 2| multas manus poscit. At eae porro non desunt. Nam et 3228 X, 34, 1| contracti fuerint, hetaeriae eaeque brevi fient.~ ~2. 3229 VIII, 16, 1| quasi testamenta facere, eaque ut legitima custodio.~ ~ 3230 | earum 3231 IX, 25, 3| distringit; quo finito aliquid earundem Camenarum in istum benignissimum 3232 IV, 13, 11| qui ingenio suo fidat, eat illuc ea lege ut hinc nihil 3233 IV, 7, 1| illum argento illum auro ebore marmore effingit.~ ~2. 3234 III, 21, 5| non tuo disertam~ pulses ebria ianuam videto;~ totos dat 3235 III, 12, 3| obvius fuerit, cum caput ebrii retexissent, erubuisse; 3236 III, 12, 3| auctoritatis tribui Catoni, quam si ebrius quoque tam venerabilis erat?~ ~ 3237 I, 20, 19| comicus alter:~ ~'hêstrapt', ebronta, synekyka tên Hellada'~ ~ 3238 X, 110, 1| ante viginti annos bule et ecclesia consentiente, utebaturque 3239 X, 110, 1| Ecdicus, domine, Amisenorum civitatis 3240 IX, 26, 2| interdum etiam effervescere ecferri, ac saepe accedere ad praeceps; 3241 I, 15, 3| nescio quem ostrea vulvas echinos Gaditanas maluisti. Dabis 3242 IX, 26, 9| Mê dê, pros hous autos echôsas limenas kai probolôn eneplêsas, 3243 IV, 14, 9| epigrammata sive idyllia sive eclogas sive, ut multi, poematia 3244 VIII, 2, 8| me de iê timê êmen kakos êde kai esthlos'>. Vale.~ ~ 3245 X, 6, 1| censum sicut praeceperas ederem, admonitus sum a peritioribus 3246 I, 20, 7| illum permulta dixisse, cum ederet omisisse.~ ~8. 3247 III, 9, 31| Dari sibi diem, edi crimina postulabat; neutrum 3248 X, 58, 7| ipsa felicitas temporum edicit, nec exspectandus est in 3249 X, 56, 2| restitutos affirmaverunt edictumque recitaverunt. Qua causa 3250 V, 5, 5| quem de sceleribus eius ediderat, cumque ad extremum revolvisse; 3251 I, 20, 6| nitar, pauciora dixisse quam ediderint.~ ~7. 3252 VII, 31, 5| bonas artes veneratur - ediderit.~ ~6. 3253 VI, 21, 7| librum legendumque, immo ediscendum mittam tibi; neque enim 3254 VI, 2, 2| scribebat, quamvis non posset ediscere. Illud ipsum, quod oculum 3255 IV, 19, 2| libellos habet lectitat ediscit etiam.~ ~3. 3256 I, 20, 10| in iis etiam quas tantum editas scimus, ut in Verrem: 'artificem 3257 IX, 1, 2| fiduciam, sed iam paratam editionem morte praeventam.~ ~3. 3258 IX, 13, 24| tamquam fortuitum, quod editis libris Certus intra paucissimos 3259 IX, 7, 4| curvamine amplectitur, illa editissimo dorso duos dirimit; illic 3260 I, 7, 1| Maximo: 'tô d' heteron men edôke patêr, heteron d' aneneusen.'~ ~ 3261 IV, 19, 6| aliud decet tuis manibus educatam, tuis praeceptis institutam, 3262 X, 66, 1| quibusdam et in servitute educati sunt, saepe tractata est, 3263 I, 8, 11| ut vero aliquis libenter educationis taedium laboremque suscipiat, 3264 IV, 13, 9| gratius patriae potestis. Educentur hic qui hic nascuntur, statimque 3265 IX, 33, 9| legatum proconsulis, in litus educto religione prava superfudisse 3266 V, 6, 46| certe neminem ex iis quos eduxeram mecum, - venia sit dicto - 3267 V, 19, 2| illud 'patêr d' hôs êpios êen' et hoc nostrum 'pater familiae'. 3268 IX, 26, 6| salpinxen megas ouranos, êeri d' enchos ekeklito' et totum 3269 I, 14, 1| laudibus ut laudandus viderer effecerit.~ ~2. 3270 VII, 25, 5| Auxit sollicitudinem meam effecitque ut illis quos doctissimos 3271 VIII, 4, 7| perinde incohata placere ut effecta. Scio. Itaque et a me aestimabuntur 3272 X, 41, 4| mortalitate an desperato operis effectu.~ ~5. 3273 I, 8, 13| studebamus, cum intentionem effectumque muneris nostri vellemus 3274 IX, 29, 2| lex, in quibus difficilior effectus est? Quid autem ego de venia 3275 III, 14, 3| demum quasi aestu solutus effertur; excipiunt servi fideliores, 3276 IX, 26, 2| attolli, interdum etiam effervescere ecferri, ac saepe accedere 3277 VI, 21, 1| Neque enim quasi lassa et effeta natura nihil iam laudabile 3278 V, 17, 6| saeculo ne sit sterile et effetum, mireque cupio ne nobiles 3279 II, 13, 11| fecissem; rogat enim et quidem efficacissime, qui reddit causas rogandi. 3280 II, 18, 3| quoque sentiam scribam, efficiamque quantum tamen epistula consequi 3281 I, 5, 8| possum -, et quoquo modo efficias, ne mihi irascatur.'~ ~9. 3282 IV, 7, 1| vim Regulo. Mirum est quam efficiat in quod incubuit. Placuit 3283 I, 8, 4| dignum dum id ipsum experitur efficiet.~ ~5. 3284 IV, 30, 11| si satis expressi quod efficitur. Vale.~ ~ 3285 VII, 9, 11| Minervam,~ nunc Venerem effingat, nunc Veneris puerum;~ utque 3286 I, 3, 4| Effinge aliquid et excude, quod 3287 V, 15, 1| faciem raro nisi in peius effingunt, ita ego ab hoc archetypo 3288 V, 10, 1| spoponderunt. Appellantur cotidie, efflagitantur, ac iam periculum est ne 3289 II, 5, 1| Actionem et a te frequenter efflagitatam, et a me saepe promissam, 3290 V, 6, 36| cubantium pondere sipunculis effluit, cavato lapide suscipitur, 3291 VII, 27, 11| magistratus, monet ut illum locum effodi iubeant. Inveniuntur ossa 3292 IV, 25, 5| haec nostra iners et tamen effrenata petulantia. Vale.~ ~ 3293 III, 1, 12| iubeas, cum inertiae crimen effugero. Vale.~ ~ 3294 III, 11, 4| praedicat, credo, sed tantum effugisse flagitium.~ ~5. 3295 VI, 20, 18| mox dies verus; sol etiam effulsit, luridus tamen qualis esse 3296 VI, 17, 1| contigit coram, per epistulam effundam. Recitabatur liber absolutissimus.~ ~ 3297 X, 61, 3| aquae quantum nunc portat effundet. Praeterea per id spatium, 3298 IV, 30, 6| singultibus sistunt quod effundunt.~ ~7. 3299 II, 17, 11| cella frigidaria spatiosa et effusa, cuius in contrariis parietibus 3300 VI, 26, 2| Amo quidem effuse - ita officiis ita reverentia 3301 VII, 30, 1| cumque omnes quos probas effusissime diligas.~ ~2. 3302 VI, 20, 11| moratus ultra proripit se effusoque cursu periculo aufertur. 3303 VIII, 6, 2| Inveni tam copiosum et effusum, ut ille superbissimus titulus 3304 I, 8, 10| aurium voluptates adeo non egent commendatione, ut non tam 3305 IX, 13, 5| facto, in quo ego comite non egeo; sed non ita gloriae meae 3306 IV, 9, 9| proelia solet, nox diremit. Egeram horis tribus et dimidia, 3307 IV, 24, 3| Quidam ex iis qui tunc egerant decesserunt, exsulant alii; 3308 X, 81, 1| civitati opus cuius curam egerat vellet, tum Eumolpus assistens 3309 I, 22, 12| posterum destinem: tu quid egeris, quid agas, quid velis agere 3310 IV, 9, 15| Postero die egerunt pro Basso Homullus et Fronto 3311 VIII, 24, 1| neque enim praeceptore eges -, admoneam tamen, ut quae 3312 IV, 18, 1| potius, ut Lucretius ait, egestate patrii sermonis.~ ~2. 3313 VIII, 6, 7| adiuvare publicarum opum egestione contingeret.~ ~8. 3314 I, 9, 2| quem interroges 'Hodie quid egisti?', respondeat: 'Officio 3315 IV, 12, 1| Amas Egnatium Marcellinum atque etiam 3316 VII, 24, 6| theatro ego et Quadratus egrederemur, ait mihi: 'Scis me hodie 3317 VII, 27, 3| Praeterea accedenti Carthaginem egredientique nave eadem figura in litore 3318 III, 21, 3| temporibus ut alia speciosa et egregia ita hoc in primis exolevit. 3319 I, 17, 3| clarissimi cuiusque vitam egregiis carminibus exornat.~ ~4. 3320 VIII, 20, 8| mox quo tulerit ventus egressa, non magis se descendisse 3321 VI, 20, 8| Egressi tecta consistimus. Multa 3322 X, 114, 2| consulendum putaverunt, an eicere deberent eum qui esset alterius 3323 X, 114, 3| civem alienum vetabat, ita eici e senatu ob hanc causam 3324 X, 114, 1| causis e senatu a censoribus eiciantur.~ ~2. 3325 VIII, 17, 3| tecta ac se super ruinas eiecit atque extulit.~ ~4. 3326 II, 17, 11| parietibus duo baptisteria velut eiecta sinuantur, abunde capacia 3327 IX, 26, 9| tisi ton aei boulomenon einai ponêron tôn en tê polei 3328 X, 43, 1| omnibus cum psephismate mitti, eique dari nummorum duodena milia.~ ~ 3329 X, 118, 1| sit potius id tempus, quo 'eisêlasan' intuendum.~ ~2. 3330 X, 119, 1| in civitatem suam ipse 'eisêlasen'. Obsonia eorum certaminum, 3331 I, 23, 3| quiescerem sileremque, et quasi eiurato magistratu privatum ipse 3332 IX, 26, 8| Athênaioi, nê tous theous ekeinon methyein tô megethei tôn 3333 IX, 26, 6| ouranos, êeri d' enchos ekeklito' et totum illud 'oute thalassês 3334 II, 3, 10| de, ei autou tou thêriou êkousate;' et erat Aeschines si Demostheni 3335 III, 9, 8| piaculari dato alienis poenis elaberentur.~ ~9. 3336 III, 9, 13| ingrederer, necessarium credidi elaborare, ut constaret ministerium 3337 VI, 31, 15| opere munitum est, dextrum elaboratur.~ ~16. 3338 IV, 16, 3| aliquid auribus dignum chartis elaboremus. Vale.~ ~ 3339 II, 1, 5| seni et stanti ipso pondere elapsus est. Hunc dum sequitur colligitque, 3340 VII, 9, 3| notissima eligere et certare cum electis.~ ~4. 3341 III, 5, 17| tot ista volumina peregit electorumque commentarios centum sexaginta 3342 VII, 17, 12| populum advocare sed certos electosque soleo, quos intuear quibus 3343 X, 18, 2| ut manifestum sit illis electum te esse, qui ad eosdem mei 3344 V, 16, 6| erat egregio iuveni, iam electus nuptiarum dies, iam nos 3345 III, 9, 30| temporibus usus ut multi, electusque tunc a provincia ad inquirendum 3346 V, 5, 1| primum quod amavi hominem elegantem disertum, deinde quod iudicio 3347 II, 17, 21| parietem medium zotheca perquam eleganter recedit, quae specularibus 3348 II, 17, 11| balinei, mox duae cellae magis elegantes quam sumptuosae; cohaeret 3349 VI, 21, 3| probitate morum, ingenii elegantia, operum varietate monstrabilis.~ ~ 3350 IX, 28, 1| tres pariter recepi, omnes elegantissimas amantissimas, et quales 3351 V, 17, 2| luculentamque materiam. Scripta elegis erat fluentibus et teneris 3352 IX, 26, 9| ibidem 'sy ton eis tauta eleon proudôkas, Aristogeiton, 3353 V, 10, 2| hendecasyllabi nostri blanditiis elicere non possunt, convicio scazontes 3354 IX, 18, 1| exhibes negotium tibi qui elicis et invitas, ut quam plurima 3355 IV, 30, 10| exinanitum est, suscitat et elicit fontem; cum repletum, moratur 3356 VI, 31, 17| impactosque fluctus in immensum elidit et tollit; vastus illic 3357 IV, 13, 10| servo: illi iudicent illi eligant, ego mihi curam tantum et 3358 V, 8, 14| praesternas ad quod hortaris, eligasque materiam, ne mihi iam scribere 3359 IV, 15, 8| pensitares, quem potissimum eligeres.~ ~9. 3360 II, 13, 8| daret, mihi tamen tamquam eligeret indulsit.~ ~9. 3361 IV, 7, 2| publice, ut a decurionibus eligeretur vocalissimus aliquis ex 3362 VIII, 14, 8| sed curiam trepidam et elinguem, cum dicere quod velles 3363 III, 13, 2| securusque lector tantum elocutioni vacet, in qua satisfacere 3364 VI, 33, 8| narratiunculis pluribus et eloquendi varietate renovatur. Sunt 3365 IV, 11, 1| Praetorius hic modo inter eloquentissimos causarum actores habebatur; 3366 VI, 21, 4| quod absolutum non possit eloquentissimum dici. Scripsit comoedias 3367 II, 1, 6| cumulus accessit, laudator eloquentissimus.~ ~7. 3368 III, 18, 6| velint inveniuntur, non quia eloquentius quam prius, sed quia liberius 3369 I, 10, 5| Euphrate sic eminent et elucent, ut mediocriter quoque doctos 3370 VIII, 8, 2| pluribus venis sed imparibus, eluctatusque quem facit gurgitem lato 3371 I, 20, 6| incomprehensibilis et lubricus, ita eludit ut contendat hos ipsos, 3372 X, 57, 2| restitui, quam contumacia elusit.~ ~ 3373 III, 7, 8| Erat 'philokalos' usque ad emacitatis reprehensionem. Plures isdem 3374 VIII, 18, 4| frater in fratris potestatem emancipatam filiam adoptionis fraude 3375 X, 4, 3| emancipavit, et cetera quae in emancipatione implenda solent exigi consummavit.~ ~ 3376 VI, 19, 6| candidati illic vendunt ut hic emant. Vale.~ ~ 3377 I, 24, 2| cures, quanti aequum est emat; ita enim delectabit emisse. 3378 VIII, 2, 8| esse apud me de iê timê êmen kakos êde kai esthlos'>. 3379 VII, 17, 2| vero has solas non putant emendandas.~ ~3. 3380 IV, 26, 1| comparasti, recognoscendos emendandosque curem. Faciam. Quid enim 3381 IX, 36, 2| cogito ad verbum scribenti emendantique similis, nunc pauciora nunc 3382 IX, 40, 2| simul memoriae frequenti emendatione proficitur.~ ~3. 3383 I, 8, 3| persequaris. Erit enim et post emendationem liberum nobis vel publicare 3384 I, 8, 4| in alterutram sententiam emendationis ratio deducet, quae aut 3385 VIII, 22, 2| Atque ego optimum et emendatissimum existimo, qui ceteris ita 3386 VII, 17, 13| sentio: timor est, timor emendator asperrimus. Hoc ipsum quod 3387 VI, 5, 4| quidem Celsus praetor tamquam emendatorem senatus et multis et vehementer 3388 IX, 21, 1| paenitentiae verae: credo emendatum quia deliquisse se sentit.~ ~ 3389 V, 12, 2| quaedam emendanda adnotavi. Emendavi librum, quem misi tibi.~ ~ 3390 VIII, 21, 4| Lego enim omnia ut omnia emendem, quod contingere non potest 3391 I, 2, 1| consuetudine tua et legas et emendes, eo magis quod nihil ante 3392 V, 9, 6| quis autem hic est, qui emendet publicos mores?' Alii contra: ' 3393 VII, 31, 4| liberalitate imperatoris Nervae emendis dividendisque agris adiutor 3394 VII, 17, 7| mihi credis tunc acerrime emendo;~ ~8. 3395 VIII, 2, 1| certatim negotiatoribus ementibus. Invitabat pretium, et quod 3396 IX, 12, 1| sumptuosius equos et canes emeret. Huic ego iuvene digresso: ' 3397 VI, 23, 5| statim ingenium ut possit emergere, nisi illi materia occasio, 3398 IX, 33, 2| modum fluminis aestuarium emergit, quod vice alterna, prout 3399 I, 24, 4| dotibus, tam salubriter emerit ut paenitentiae locum non 3400 VI, 8, 3| mihi, respondi: 'ou tis emeu zôntos'. Quorsus haec? ut 3401 I, 10, 5| datur, multa in Euphrate sic eminent et elucent, ut mediocriter 3402 V, 17, 5| metus eius, mox gaudium eminuit.~ ~6. 3403 VIII, 18, 4| esset manu patris emissa. Emiserat pater, adoptaverat patruus, 3404 I, 2, 6| maxime quod libelli quos emisimus dicuntur in manibus esse, 3405 VII, 19, 5| vocem cedentem periculo emisit.~ ~6. 3406 VIII, 18, 4| heredem, si esset manu patris emissa. Emiserat pater, adoptaverat 3407 X, 42, 1| explorandum est diligenter, ne si emissus in mare fuerit totus effluat 3408 VII, 14, 1| publicanis partem vicensimam emisti.~ ~2. 3409 IX, 1, 1| composuisti quam maturissime emitteres; quod nunc praecipue morte 3410 X, 61, 2| adduci nec tamen in flumen emitti, sed relicto quasi margine 3411 X, 61, 3| contrariam partem flumen emittit, quod interclusum inde et 3412 VI, 16, 15| tecta nutabant, et quasi emota sedibus suis nunc huc nunc 3413 I, 21, 2| decentes esse servos, qui sunt empti mihi ex consilio tuo. Superest 3414 VIII, 2, 3| qui amplissimas summas emptionibus occupaverant, separatim 3415 VI, 19, 5| quidquid venale audiunt emptitant, quoque sint plura venalia 3416 X, 96, 10| cuius adhuc rarissimus emptor inveniebatur. Ex quo facile 3417 VI, 31, 17| quae procedente tempore enatam insulam imitentur. Habebit 3418 IX, 26, 6| salpinxen megas ouranos, êeri d' enchos ekeklito' et totum illud ' 3419 VIII, 1, 2| Encolpius quidem lector, ille seria 3420 IX, 26, 11| all' enkathêmenoi kai enedreuontes en tê akroasei eiselaunete 3421 IX, 26, 9| echôsas limenas kai probolôn eneplêsas, pros toutous hormizou. 3422 X, 61, 4| Enimvero, si placeat fossam longius 3423 V, 5, 8| Proinde, dum suppetit vita, enitamur ut mors quam paucissima 3424 III, 3, 1| etiam quantum in me fuerit enitar, ut filius tuus avo similis 3425 I, 3, 5| horter ingenium; tu modo enitere ut tibi ipse sis tanti, 3426 IX, 3, 2| illos quidem contendere eniti, hos quiescere remitti, 3427 IV, 21, 1| a partu, utraque filiam enixa decessit.~ ~2. 3428 I, 20, 17| tôn rhêtorôn~ to kentron enkateleipe tois akroômenois.'~ ~18. 3429 IX, 26, 11| psêphismati.' Iterum alio: 'all' enkathêmenoi kai enedreuontes en tê akroasei 3430 V, 3, 6| Cornelius Nepos et prius Accius Enniusque. Non quidem hi senatores, 3431 V, 17, 2| fluentibus et teneris et enodibus, sublimibus etiam, ut poposcit 3432 IX, 26, 6| sit an grande, altum an enorme. Atque ut Homerum potissimum 3433 I, 6, 1| pugillares; meditabar aliquid enotabamque, ut si manus vacuas, plenas 3434 VI, 16, 10| deprenderat oculis dictaret enotaretque.~ ~11. 3435 II, 10, 3| Enotuerunt quidam tui versus, et invito 3436 II, 3, 3| maxime, dubites. Crebra 'enthymêmata' crebri syllogismi, circumscripti 3437 VI, 22, 4| Enumeravit crimina foeda manifesta; 3438 III, 13, 3| Nam invenire praeclare, enuntiare magnifice interdum etiam 3439 I, 20, 22| kai epea niphadessin eoikota cheimeriêsin'~ non quia 3440 VII, 32, 2| Xenophon ait, 'hêdiston akousma epainos', utique si te mereri putes. 3441 X, 92, 1| datum mihi libellum ad 'epanous' pertinentem his litteris 3442 IV, 7, 6| circulator in foro legeris, 'eparas' scilicet, ut ait Demosthenes, ' 3443 I, 20, 22| probo, sed hunc:~ ~'kai epea niphadessin eoikota cheimeriêsin'~ 3444 IX, 26, 11| rêtôr ...'. Alio loco: 'epeita anaphainetai peri pantôn 3445 I, 20, 17| autou tô taxei~ peithô tis epekathêto toisi cheilesin.~ houtôs 3446 VI, 31, 3| Claudius Ariston princeps Ephesiorum, homo munificus et innoxie 3447 X, 18, 1| ac simile tibi iter ab Epheso ei navigationi fuisset, 3448 X, 11, 2| uxorique Chrysippi, Stratonicae Epigoni, item liberis eiusdem Chrysippi, 3449 X, 11, 2| liberis eiusdem Chrysippi, Epigono et Mithridati, ita ut sint 3450 VII, 4, 3| patris et Ciceronis. Incidit epigramma Ciceronis in Tironem suum.~ ~ 3451 V, 20, 8| tên gar aoidên mallon epikleious' anthrôpoi,~ hê tis akouontessi 3452 X, 84, 1| adhibitis Virdio Gemellino et Epimacho liberto meo procuratoribus, 3453 V, 19, 2| Homericum illud 'patêr d' hôs êpios êen' et hoc nostrum 'pater 3454 IV, 1, 6| ibi dedicationis die, quem epulo celebrare constitui. Subsistemus 3455 II, 11, 12| consularis, modo septemvir epulonum, iam neutrum.~ ~13. 3456 VII, 18, 1| quam municipibus nostris in epulum obtulisti, post te quoque 3457 I, 19, 2| offero tibi ad implendas equestres facultates trecenta milia 3458 VII, 25, 2| scribo. Terentius Iunior, equestribus militiis atque etiam procuratione 3459 III, 9, 10| infirmissimum militem iussit caudam equi - reliqua nosti. Nam nos 3460 I, 19, 2| decurione solum verum etiam equite Romano perfruamur, offero 3461 X, 21, 1| esset beneficiariis decem, equitibus duobus, centurione uno.~ ~ 3462 IX, 15, 3| Interdum tamen equum conscendo et patrem familiae 3463 X, 93, 1| foederis utuntur, concessum est eranum habere, possumus quo minus 3464 | eras 3465 II, 3, 1| dulces, graves interdum et erectae.~ ~2. 3466 VI, 33, 9| Intervenit enim acribus illis et erectis frequens necessitas computandi 3467 III, 5, 5| genus paulo liberius et erectius periculosum servitus fecisset.~ ~ 3468 IV, 9, 12| Bene cessit: inveni ita erectos animos senatus, ita recentes, 3469 II, 17, 12| die occurrit. Hic turris erigitur, sub qua diaetae duae, totidem 3470 | Erimus 3471 VI, 1, 2| Quidquid in causa, eripe me huic tormento. Veni, 3472 VIII, 24, 4| residuum libertatis nomen eripere durum ferum barbarum est.~ ~ 3473 VII, 19, 4| Doleo enim feminam maximam eripi oculis civitatis, nescio 3474 II, 17, 7| serenum ante quam usum loci eripiunt.~ ~8. 3475 VIII, 23, 1| avocamenta exemit excussit eripuit dolor, quem ex morte Iuni 3476 | eris 3477 VII, 19, 7| amabilis quam veneranda! Eritne quam postea uxoribus nostris 3478 VI, 31, 17| iam habet nomen auctoris, eritque vel maxime salutaris; nam 3479 X, 17a, 3| minime legitimis sumptibus erogantur.~ ~4. 3480 X, 23, 2| coepi; deinde quam ipsi erogare in oleum soliti parati sunt 3481 X, 110, 2| ac prope totas facultates erogasse dicebat. Addebat etiam temporis 3482 X, 37, 1| rursus in alium ductum erogata sunt CC. Hoc quoque relicto 3483 X, 24, 1| posterum fiat ad necessarias erogationes.~ ~ 3484 V, 16, 7| margarita gemmas fuerat erogaturus, hoc in tus et unguenta 3485 X, 39, 4| fuerat, et iam aliquantum erogaverunt; periculum est, ne parum 3486 VII, 18, 4| aliquanto quam donasse videor erogavisse, cum pulcherrimi agri pretium 3487 VII, 4, 11| qui sive iudicant sive errant, me delectat. Unum precor, 3488 I, 10, 7| non homines, nec castigat errantes sed emendat. Sequaris monentem 3489 I, 20, 25| enim iudicium meum -; si erraro, longissimam para. Num corrupi 3490 I, 20, 14| sed in eligendo frequenter errat.~ ~15. 3491 VII, 4, 11| precor, ut posteri quoque aut errent similiter aut iudicent. 3492 II, 10, 3| in corpus, quandoque ut errones aliquem cuius dicantur invenient.~ ~ 3493 X, 96, 7| summam vel culpae suae vel erroris, quod essent soliti stato 3494 III, 5, 19| somno et inertiae deditus erubescat?~ ~20. 3495 IV, 22, 5| addiderat: non verebatur, non erubescebat, non miserebatur; quo saepius 3496 IX, 27, 2| nullus faciendi quae audire erubescunt. Et ille quidem praestitit 3497 III, 12, 3| caput ebrii retexissent, erubuisse; deinde adicit: 'Putares 3498 II, 9, 1| inquietum habet petitio Sexti Eruci mei. Afficior cura et, quam 3499 I, 16 | XVI. C. PLINIUS ERUCIO SUO S.~ ~1. 3500 II, 9, 4| Nam pater ei Erucius Clarus, vir sanctus antiquus 3501 VIII, 14, 1| si quid simile inciderit erudiar.~ ~2. 3502 VIII, 18, 12| rationem vitae exemplis erudimur. Vale.~ ~ 3503 V, 17, 2| Recitabat 'katasterismôn' eruditam sane luculentamque materiam. 3504 IX, 36, 4| ambulo, quorum in numero sunt eruditi. Ita variis sermonibus vespera 3505 VIII, 23, 3| arbitrabatur, haec praecipua eruditio quod discere volebat.~ ~ 3506 IV, 30, 1| quaestionem altissima ista eruditione dignissimam.~ ~2. 3507 VII, 27, 15| Proinde rogo, eruditionem tuam intendas. Digna res 3508 III, 13, 3| apte, figurare varie nisi eruditis negatum est.~ ~4. 3509 I, 9, 8| enim, ut Atilius noster eruditissime simul et facetissime dixit, 3510 VI, 16, 7| propiusque noscendum ut eruditissimo viro visum. Iubet liburnicam 3511 VII, 25, 1| O quantum eruditorum aut modestia ipsorum aut 3512 II, 10, 5| amicos tibi tam fideles tam eruditos tam laboriosos, ut tantum 3513 IX, 23, 2| Romanum. Hunc post varios eruditosque sermones requisisse: 'Italicus 3514 IV, 11, 9| pudoris 'pollên pronoian eschen euschêmôn pesein?.~ ~10. 3515 III, 21, 5| Musam, mandat, ut domum meam Esquiliis quaerat, adeat reverenter:~ ~ 3516 VIII, 2, 8| timê êmen kakos êde kai esthlos'>. Vale.~ ~ 3517 IX, 26, 8| alastores' et rursus 'ou lithois eteichisa tên polin oude plinthois 3518 X, 15, 1| ita continuae navigationi etesiae reluctantur.~ ~ 3519 II, 6, 4| Etiamne libertos?' 'Etiam; convictores 3520 IX, 26, 8| ouk ek men thalassês tên Euboian probebalesthai pro tês Attikês' 3521 X, 81, 1| appellatum me a Claudio Eumolpo. Cum Cocceianus Dion in 3522 IX, 33, 7| pueri dextra laevaque simul eunt hortantes monentesque. Ibat 3523 I, 10, 5| cernere datur, multa in Euphrate sic eminent et elucent, 3524 I, 10, 10| his occupationibus apud Euphraten queri. Ille me consolatur, 3525 I, 10, 2| exempla sunt; sufficeret unum, Euphrates philosophus. Hunc ego in 3526 I, 20, 17| oratorem Periclen sic a comico Eupolide laudari:~ ~'pros de g' autou 3527 I, 3, 1| platanon opacissimus, quid euripus viridis et gemmeus, quid 3528 VI, 31, 8| Senecio eques Romanus et Eurythmus Caesaris libertus et procurator. 3529 IV, 11, 9| pollên pronoian eschen euschêmôn pesein?.~ ~10. 3530 VII, 12, 2| disperdendi. 'Hymeis gar hoi euzêloi' optima quaeque detrahitis.~ ~ 3531 II, 20, 3| climacterium tempus sed evades.~ ~4. 3532 III, 9, 35| praedicant, quod illum turbinem evaserint.~ ~36. 3533 X, 58, 2| poenae, quam fractis vinculis evasisset.~ ~3. 3534 VI, 16, 6| credo quia recenti spiritu evecta, dein senescente eo destituta 3535 III, 1, 12| subsigno ut, si me longius evehi videris, in ius voces ad 3536 III, 15, 4| fortasse et paulum retundantur, evelli quidem extorquerique non 3537 X, 31, 4| fortasse, quem ad modum evenerit, ut poenis in quas damnati 3538 X, 37, 3| vel architectum, ne rursus eveniat quod accidit. Ego illud 3539 I, 4, 2| excipiunt. Idem fortasse eveniet tibi, si quando in nostra 3540 IV, 17, 4| diligere coepissem, quod evenire contra solet, magis admiratus 3541 I, 18, 2| Refert tamen, eventura soleas an contraria somniare. 3542 II, 14, 12| prope funditus exstinctum et eversum est. Pudet referre quae 3543 I, 5, 9| Evigilaveram; nuntius a Spurinna: 'Venio 3544 IX, 36, 1| Tuscis diem aestate disponam. Evigilo cum libuit, plerumque circa 3545 II, 11, 5| interim censuit dandos, evocandos autem quibus diceretur innocentium 3546 III, 7, 15| egere: me tamen tui caritas evocat, ut currentem quoque instigem, 3547 IX, 28, 4| familiaris statimque ad nos evolaturum, qui iam tibi compedes nectimus, 3548 I, 13, 2| praefationem, an e: magna parte evolucrit librum; tum demum ac tunc 3549 VIII, 5, 2| diu tenuit, sed hinc magis exacerbatur quod amisit; nam fruendis 3550 X, 54, 1| ministerio nostro et iam exactae sunt et exiguntur; quae 3551 VIII, 23, 5| ille obsequium Serviano exactissimo viro praestitit! quem legatum 3552 VI, 31, 9| dilationem, cuius tempore exacto consederat auditurus.~ ~ 3553 IX, 37, 3| deinde ex meis aliquos operis exactores, custodes fructibus ponam. 3554 III, 7, 15| ad amorem immortalitatis exacuunt. Vale.~ ~ 3555 VI, 17, 4| videri, quem praecedis vel exaequas.~ ~5. 3556 II, 6, 3| invito cunctisque rebus exaequo, quos mensa et toro aequavi.'~ ~ 3557 VII, 12, 5| tenuitatem vestram insequar et exagitem? Haec ut inter istas occupationes 3558 VIII, 19, 2| hominum, ante amicorum iudicio examinare, in primis tuo. Proinde 3559 IX, 26, 7| Sed opus est examine et libra, incredibile sint 3560 III, 15, 1| libellos tuos in secessu legam examinem, an editione sint digni; 3561 III, 19, 9| velim quam diligentissime examines. Nam cum in omnibus rebus 3562 III, 14, 2| verenda contundit; et cum exanimem putarent, abiciunt in fervens 3563 VII, 4, 5| sollicitaverat, his versibus exaravi:~ ~6. 3564 III, 9, 28| reorum, ut accusationem exarmaret, Norbanum Licinianum, legatum 3565 VIII, 1, 2| seria nostra ille deliciae, exasperatis faucibus pulvere sanguinem 3566 VI, 31, 5| probationibus centurionem exauctoravit atque etiam relegavit. Supererat 3567 IV, 25, 2| Excanduit senatus magnoque clamore 3568 II, 5, 13| adhibendum puto, in epistula excedam. Vale.~ ~ 3569 VII, 33, 10| facies; quamquam non exigo ut excedas actae rei modum. Nam nec 3570 VII, 25, 4| valet, ut ea magis videatur excellere, qua cum maxime loquitur. 3571 II, 3, 3| colligit fortiter, ornat excelse. Postremo docet delectat 3572 VIII, 17, 4| Viderunt quos excelsioribus terris illa tempestas deprehendit, 3573 IX, 26, 2| nam plerumque altis et excelsis adiacent abrupta. Tutius 3574 II, 13, 7| Ad hoc ingenium excelsum subtile dulce facile eruditum 3575 IX, 13, 18| quibus clamoribus omnia exceperint, qui modo reclamabant: tanta 3576 VI, 15, 1| quidem, sed me recens fabula excepit. Passennus Paulus, splendidus 3577 I, 2, 5| est quod putes me sub hac exceptione veniam postulare. Nam quo 3578 IV, 9, 22| magno clamore, magno gaudio exceptus est. Fecerat eum favorabilem 3579 III, 5, 10| liber legebatur, adnotabat excerpebatque. Nihil enim legit quod non 3580 III, 5, 10| Nihil enim legit quod non excerperet; dicere etiam solebat nullum 3581 VI, 16, 22| persecutum. Tu potissima excerpes; aliud est enim epistulam 3582 VI, 20, 5| atque etiam ut coeperam excerpo. Ecce amicus avunculi qui 3583 III, 20, 3| Excesseramus sane manifestis illis apertisque 3584 VIII, 2, 4| summae, qua decem milia excesserant.~ ~5. 3585 VI, 29, 9| severitatem immanitate criminum excesserat; relegatus est.~ ~10. 3586 VIII, 24, 10| vereor, in amore ne modum excesserim. Neque enim periculum est 3587 II, 4, 4| constabit, etiamsi modum excesserit. Vale.~ ~ 3588 V, 6, 44| longior fuero in hoc in quod excessi.~ ~45. 3589 IX, 26, 9| pulcherrimo ac longissimo excessu: 'nosêma gar ...'? Quid 3590 VI, 20, 17| fortem in tantis periculis excidisse, nisi me cum omnibus, omnia 3591 VIII, 18, 6| asperitas, qui numero civium excidit, quem socium etiam in liberis 3592 II, 14, 12| quam teneris clamoribus excipiantur.~ ~13. 3593 IV, 30, 2| monte, per saxa decurrit, excipitur cenatiuncula manu facta; 3594 VIII, 20, 4| artificis manu cavata et excisa. Color caerulo albidior, 3595 V, 6, 28| cubiculum ex ipsa cryptoporticu excisum, quod hippodromum vineas 3596 IV, 5, 3| etiam comparationis aculeis excitabantur, nostra oratio sine aemulationis 3597 VI, 16, 13| claritas tenebris noctis excitabatur. Ille agrestium trepidatione 3598 VI, 16, 18| alios in fugam vertunt, excitant illum.~ ~19. 3599 I, 4, 4| metus exolescit; novitatibus excitantur, probarique dominis per 3600 VII, 3, 5| et oblitus stomachus his excitaretur, ita nunc hortor ut iucundissimum 3601 I, 2, 3| si modo is sum ego qui excitari possim.~ ~4. 3602 IV, 19, 3| quem assensum quos clamores excitarim, quem eventum iudicii tulerim. 3603 III, 20, 1| legisse, quantas contentiones excitarit lex tabellaria, quantumque 3604 II, 19, 4| blandimentis capta aut aculeis excitata.~ ~5. 3605 VI, 20, 4| surgebam invicem, si quiesceret excitaturus. Resedimus in area domus, 3606 I, 6, 2| agitatione motuque corporis excitetur; iam undique silvae et solitudo 3607 II, 11, 10| noscendi, omnes undique exciverat.~ ~11. 3608 IX, 13, 15| esse querelas dolentium excludi, ideoque Arriae et Fanniae 3609 V, 6, 21| quod diem clamorem sonum excludit, iunctaque ei cotidiana 3610 VII, 5, 1| aeger et maestus ac similis excluso a vacuo limine recedo. Unum 3611 IX, 39, 4| quibus solum, quibus parietes excolantur. Erit etiam faciendum ipsius 3612 III, 2, 4| altissimum. Mihi tamen ornandus excolendusque est.~ ~5. 3613 V, 11, 2| florescit, quam mihi a quocumque excoli iucundum, a te vero laetissimum 3614 IV, 6, 2| habeo sed ipsum me studiis excolo; ac iam possum tibi ut aliis 3615 III, 4, 2| pecunia incohaturus in Tuscos excucurrissem, accepto ut praefectus aerari 3616 I, 3, 4| Effinge aliquid et excude, quod sit perpetuo tuum. 3617 II, 3, 2| sed qualia! - quaesita et exculta. Multa lectio in subitis, 3618 V, 6, 22| viride et umbrosum, marmore excultum podio tenus, nec cedit gratiae 3619 I, 3, 2| familiaris obeundae crebris excursionibus avocaris? Si possident, 3620 IV, 30, 8| aliquid quod huius fontis excursum repercutiat?~ ~9. 3621 V, 6, 43| modum tamen servat. Non enim excursus hic eius, sed opus ipsum 3622 IX, 13, 22| aliquid suspicatus sive, ut excusabatur, infirmus. Et relationem 3623 II, 19, 9| enim ratio exigetur, nos excusabit obsequium. Vale.~ ~ 3624 II, 1, 9| me huius aetatis per quem excusaretur elegit, his quidem verbis: ' 3625 III, 4, 4| conscripti, putare me iustas excusationis causas attulisse.' Placuit 3626 VIII, 14, 11| inexpertum fuisse. Hoc et ego excusatior si forte sum lapsus, et 3627 VII, 11, 2| probatum et coheredibus meis excusatum esse, quod me ab illis maiore 3628 I, 15, 4| nisi postea te aliis potius excusaveris, mihi semper excusa. Vale.~ ~ 3629 I, 18, 1| pauculos dies, certe proximum, excusem. Difficile est, sed experiar, ' 3630 VIII, 12, 1| Hunc solum diem excuso: recitaturus est Titinius 3631 X, 39, 1| neque enim ratio operis excussa est - amplius centies hausit: 3632 IV, 6, 1| Tusci grandine excussi, in regione Transpadana 3633 VI, 31, 5| Caesar excussis probationibus centurionem 3634 VIII, 23, 1| omnia avocamenta exemit excussit eripuit dolor, quem ex morte 3635 X, 82, 2| sub cura Cocceiani Dionis excutiatur, cum et utilitas civitatis 3636 VI, 20, 16| Hunc identidem assurgentes excutiebamus; operti alioqui atque etiam 3637 X, 18, 3| primis tibi rerum publicarum excutiendae sunt; nam et esse eas vexatas 3638 X, 97, 1| debuisti, mi Secunde, in excutiendis causis eorum, qui Christiani 3639 X, 17a, 3| impendia, reditus, debitores excutio; quod ex ipso tractatu magis 3640 X, 70, 3| in quo aedificia fuerunt, exedra et porticibus amplecti atque 3641 VIII, 20, 3| audivi pariter et vidi. Exegerat prosocer meus, ut Amerina 3642 III, 1, 1| an ullum iucundius tempus exegerim, quam quo nuper apud Spurinnam 3643 VI, 12, 3| opere me diligas, cum sic exegeris mecum, ut solebas cum tuo 3644 II, 5, 4| haec ipsa quantum ratio exegerit reseca. Quotiens enim ad 3645 III, 18, 4| ut adicerem tertium diem exegerunt.~ ~5. 3646 VI, 20, 19| dubiamque noctem spe ac metu exegimus. Metus praevalebat; nam 3647 III, 13, 1| tibi, missurus etsi non exegisses.~ ~2. 3648 IV, 7, 2| recitavit tamen. Eundem in exemplaria mille transcriptum per totam 3649 I, 22, 2| quantum rerum, quantum exemplorum, quantum antiquitatis tenet! 3650 II, 12, 3| miserius quam exsectum et exemptum honoribus senatoriis, labore 3651 VIII, 14, 3| tenere quae acceperis nisi exerceas. Itaque reducta libertas 3652 VII, 18, 3| supercurrit, semper dominum a quo exerceatur inveniet.~ ~4. 3653 VII, 9, 12| summi etiam viri sic se aut exercebant aut delectabant, immo delectabant 3654 VII, 9, 12| delectabant, immo delectabant exercebantque.~ ~13. 3655 VII, 2, 2| aestatem inquietam vobis exercitamque transcurrere, et hieme demum, 3656 I, 8, 8| caveremus. Nascebatur ex his exercitatio quaedam contemnendae pecuniae.~ ~ 3657 II, 3, 4| tantam 'hexin' studio et exercitatione pervenit; nam diebus et 3658 VII, 27, 11| terraque putrefactum nuda et exesa reliquerat vinculis; collecta 3659 VI, 16, 16| dio rursus quamquam levium exesorumque pumicum casus metuebatur, 3660 V, 13, 3| paucis tamen, acclamatum exeunti. Subiunxit preces multumque 3661 X, 62, 1| per quae nec periclitetur exhauriri et magis in usu nobis futurus 3662 IV, 30, 9| quae dum colligit quod exhauserat, minor rivus et pigrior; 3663 III, 9, 1| provinciae Baeticae causa laboris exhauserim.~ ~2. 3664 V, 5, 7| vigiliarum quantum laboris exhauserit frustra. Occursant animo 3665 V, 1, 9| ex asse, sed legatis ita exhausisset ut non amplius apud te quam 3666 III, 19, 6| tempus, vires in posterum exhausit, quarum defectione rursus 3667 VIII, 17, 2| providentissimus imperator fecit exhaustus, premit valles, innatat 3668 VI, 33, 2| nata, nupta praetorio viro, exheredata ab octogenario patre intra 3669 V, 1, 1| gratius? Pomponia Galla exheredato filio Asudio Curiano heredem 3670 V, 1, 3| paratum cedere si inique exheredatum mihi liqueret.~ ~4. 3671 VII, 2, 2| potissimum ex nugis meis tibi exhibeam.~ ~3. 3672 IV, 27, 5| tibi ut primum publicaverit exhibebo. Interim ama iuvenem et 3673 V, 19, 2| cui tanto maior humanitas exhibenda est, quanto nunc illa magis 3674 V, 10, 1| periculum est ne cogantur ad exhibendum formulam accipere.~ ~2. 3675 I, 2, 1| prioribus epistulis promiseram exhibeo. Hunc rogo ex consuetudine 3676 III, 10, 4| quae iam composui vobis exhiberem, an adhuc aliqua differrem, 3677 VI, 34, 3| tibi fieret, quod quo minus exhiberes, non per te stetit. Vale.~ ~ 3678 IX, 18, 1| tua ostendit. Ipse igitur exhibes negotium tibi qui elicis 3679 II, 5, 1| et a me saepe promissam, exhibui tibi, nondum tamen totam; 3680 VIII, 6, 4| mitto quod censent non exhortandum modo verum etiam compellendum 3681 II, 11, 18| tertium diem probationes exierunt. Iam hoc ipsum pulchrum 3682 VI, 23, 1| non gratis tu?' Potest: exigam enim mercedem honestiorem 3683 II, 19, 6| auditores aliud iudices exigant, cum alioqui iis praecipue 3684 X, 40, 1| accesseris: Tunc autem a privatis exige opera, cum theatrum, propter 3685 VIII, 14, 14| indutiis duae iungerent. Exigebam ergo ut qui capitali supplicio 3686 X, 81, 1| assistens Flavio Archippo dixit exigendam esse a Dione rationem operis, 3687 I, 8, 1| recusandi laboris et mihi exigendi verecundiam sustulisti.~ ~ 3688 X, 108, 1| et Ponticas civitates in exigendis pecuniis, quae illis vel 3689 VII, 11, 6| Has epistulas Hermes tulit exigentique, ut statim portionem meam 3690 IX, 40, 1| in Tuscis otium aestatis exigerem; requiris quid ex hoc in 3691 II, 19, 9| vicerit ratio. A te enim ratio exigetur, nos excusabit obsequium. 3692 X, 4, 3| emancipatione implenda solent exigi consummavit.~ ~4. 3693 VII, 14, 1| tam impense et rogas et exigis, ut accipi iubeam a te pretium 3694 IX, 16, 1| manibus, non libet quia exiguae.~ ~2. 3695 VI, 10, 3| causa, modici ac potius exigui, sed inertia eius cui cura 3696 VII, 24, 7| canticis reddebant; qui nunc exiguissima legata, theatralis operae 3697 X, 54, 1| nostro et iam exactae sunt et exiguntur; quae vereor ne otiosae 3698 VII, 4, 5| longam desuetudinem perquam exiguo temporis momento id ipsum, 3699 III, 6, 2| frons, contracta facies, exile collum; pendent lacerti, 3700 II, 14, 1| enim pleraeque parvae et exiles; raro incidit vel personarum 3701 V, 17, 2| residebat; excelsa depressis, exilia plenis, severis iucunda 3702 VII, 12, 4| statim pressius quiddam et exilius, vel potius humilius et 3703 I, 8, 9| communibus avaritiae vinculis eximebat, tantoque laudabilior munificentia 3704 III, 5, 14| solum balinei tempus studiis eximebatur - cum dico balinei, de interioribus 3705 VII, 20, 1| adnotavi quae commutanda, quae eximenda arbitrarer. Nam et ego verum 3706 III, 4, 3| praelocuti, excusare me et eximere temptarunt. Factum est senatus 3707 II, 11, 17| eloquentissime et, quod eximium orationi eius inest, 'semnôs'.~ ~ 3708 IV, 15, 1| singulariter amo. Est homo eximius et bonorum amantissimus. 3709 IV, 30, 10| abditum et caecum, quod cum exinanitum est, suscitat et elicit 3710 V, 1, 7| centumvirali iudicio capitis rei exirent.~ ~8. 3711 I, 22, 8| esset insuperabilis sponte exiret e vita; si tantum difficilis 3712 IV, 12, 2| Cum in provinciam quaestor exisset, scribamque qui sorte obtigerat 3713 III, 10, 5| pari simplicitate, si qua existimabitis addenda commutanda omittenda, 3714 X, 81, 5| dilationem et <te> consulendum existimarem in re ad exemplum pertinenti, 3715 VIII, 6, 13| Finem existimas? Mane dum et maiora accipe: ' 3716 X, 82, 1| id de quo me consulendum existimasti, cum propositum meum optime 3717 X, 57, 2| facultatem habuerit, si existimat se iniuria relegatum, neque 3718 II, 9, 1| alioqui meus pudor, mea existimatio, mea dignitas in discrimen 3719 V, 3, 3| hanc esse de moribus meis existimationem, ut qui nesciunt talia doctissimos 3720 II, 5, 3| Nam in ceteris actionibus existimationi hominum diligentia tantum 3721 II, 5, 12| circumferuntur, quam quia existimatur pars aliqua etiam sine ceteris 3722 X, 76, 1| dispice et quod optimum existimaveris, id sequere.~ ~ 3723 II, 11, 2| adesse provincialibus iussi, existimavimus fidei nostrae convenire 3724 I, 23, 1| Consulis an existimem te in tribunatu causas agere 3725 X, 51, 2| assidue confers, non indignus existimer.~ ~ 3726 X, 58, 9| Nolo existimet quisquam, quod alio principe 3727 III, 14, 8| contumeliae locus, deinde exitii fuit. Vale.~ ~ 3728 III, 11, 3| mihi quoque impendere idem exitium certis quibusdam notis augurarer.~ ~ 3729 VI, 16, 1| Petis ut tibi avunculi mei exitum scribam, quo verius tradere 3730 X, 81, 1| intra hospitium eodem die exiturus vacarem, Asclepiades magistratus 3731 I, 4, 4| ipsa consuetudine metus exolescit; novitatibus excitantur, 3732 X, 114, 3| iam pridem consensu quodam exolevisset, necessarium existimavi 3733 III, 21, 3| egregia ita hoc in primis exolevit. Nam postquam desiimus facere 3734 X, 4, 6| Rogo ergo, domine, ut me exoptatissimae mihi gratulationis compotem 3735 X, 10, 2| iturus, quo maturius, domine, exoptatissimi adventus tui gaudio frui 3736 VIII, 22, 3| nobis implacabiles simus, exorabiles istis etiam qui dare veniam 3737 IX, 21, 3| amabis: interim sufficit ut exorari te sinas. Licebit rursus 3738 IX, 21, 3| irasci, si meruerit, quod exoratus excusatius facies. Remitte 3739 X, 4, 4| quos et liberalia studia exornant et eximia pietas, quae hanc 3740 X, 13, 1| tam boni principis iudicio exornari, rogo dignitati, ad quam 3741 I, 17, 3| vitam egregiis carminibus exornat.~ ~4. 3742 X, 26, 3| domine, rogo, gaudere me exornata quaestoris mei dignitate, 3743 II, 13, 10| ingenio pro fortuna tua exornes. In primis ama hominem; 3744 IX, 13, 21| qui non me complecteretur exoscularetur certatimque laude cumularet, 3745 V, 17, 4| recitatione finita multum ac diu exosculatus adulescentem, qui est acerrimus 3746 I, 5, 13| Modesti pietate sentirem?' Expalluit notabiliter, quamvis palleat 3747 V, 5, 6| Expavit et sic interpretatus est, 3748 VI, 22, 6| Nam defensus expeditissime accusavit vehementer, nec 3749 IX, 33, 5| variosque orbes implicat expeditque.~ ~6. 3750 III, 9, 11| Classicum quidem brevis et expeditus labor.~ ~12. 3751 VIII, 14, 19| Examina singula verba et expende: 'qui haec censetis', hoc 3752 I, 22, 3| primis repetit discernit expendit.~ ~4. 3753 X, 58, 5| ei praestari volo. Summam expensam liberalitati meae feres.~ ~ 3754 I, 4, 3| perfruaris, deinde ut mei expergiscantur aliquando, qui me secure 3755 VI, 25, 5| Experiamur tamen, accersamus Scaurum; 3756 V, 1, 10| coheredes mei tractabiliorem experiantur, utque tibi nihil abstulerit 3757 III, 7, 5| iudicia hominum recitationibus experiebatur.~ ~6. 3758 I, 6, 3| etiam pugillares feras: experieris non Dianam magis montibus 3759 IX, 33, 6| praebentem. Crescit audacia experimento. Maxime puer, qui primus 3760 VIII, 11, 2| et ignorati uteri triste experimentum.~ ~3. 3761 I, 15, 4| simplicius incautius. In summa experire, et nisi postea te aliis 3762 IX, 37, 4| numerosas manus poscit. Experiundum tamen et quasi in veteri 3763 III, 4, 4| essent contra Massam Baebium experti, allegantes patrocini foedus. 3764 VI, 20, 20| tunc quidem, quamquam et expertis periculum et exspectantibus, 3765 IX, 19, 8| itinere contendit, alter dum expetit debitos titulos, alter dum 3766 VIII, 6, 5| Pallantis senatus - nec expiata postea curia est -, Pallantis 3767 VIII, 10, 1| errorem magnis documentis expiavit, in summum periculum adducta.~ ~ 3768 III, 20, 5| summum; dicebat ipse pro se; explicabat vitam suam, testes et laudatores 3769 V, 12, 3| cognosces, cetera liber explicabit, quem iam nunc oportet ita 3770 IX, 39, 6| contra templum ipsum porticus explicabuntur; nisi quid tu melius invenies, 3771 VII, 9, 2| verborum, copia figurarum, vis explicandi, praeterea imitatione optimorum 3772 III, 1, 4| amici, honestissimi sermones explicantur; si non, liber legitur, 3773 VI, 2, 6| praecipitamus causas quam diebus explicari solebant.~ ~7. 3774 I, 20, 24| sed plane cur dissentias explices rogo. Quamvis enim cedere 3775 VII, 12, 3| invenies et suprascripto aliter explicitum.~ ~4. 3776 X, 91, 1| coepisti, Secunde carissime, explora diligenter, an locus ille 3777 X, 61, 5| multo sagacius conquiret explorabitque librator, quem plane, domine, 3778 X, 42, 1| mari velimus; sed plane explorandum est diligenter, ne si emissus 3779 VII, 10, 2| queretur; erit mihi curae explorare provinciae voluntatem.'~ ~ 3780 X, 90, 1| mollis, quem ego interim explorari modico impendio iussi, an 3781 VII, 33, 4| custodirentur. Senecio, cum explorasset consules postulationibus 3782 VIII, 10, 2| quamquam parum prospere explorata fecunditas facit.~ ~3. 3783 VIII, 24, 9| rudis et incognitus quam exploratus probatusque humanior melior 3784 VI, 26, 2| magis amo; tibique ut qui exploraverim spondeo, habiturum te generum 3785 X, 41, 3| videbitur mittas, qui diligenter exploret, sitne lacus altior mari, 3786 I, 10, 11| hoc maturius -, illi te expoliendum limandumque permittas.~ ~ 3787 VII, 27, 4| non minus mirum est quod exponam ut accepi?~ ~5. 3788 I, 5, 9| alter ad alterum tenderemus. Exponit Reguli mandata, addit preces 3789 V, 7, 6| malignitati interpretantium exponitur. Vale.~ ~ 3790 III, 3, 6| dicendi facultas aperta et exposita statim cernitur; vita hominum 3791 X, 66, 1| pertinet ad eos qui liberi nati expositi, deinde sublati a quibusdam 3792 I, 10, 2| laborandum. Est enim obvius et expositus, plenusque humanitate quam 3793 VII, 6, 6| causas abolitae accusationis exposuit, postulavitque ne cognitioni 3794 II, 14, 2| ut mihi Atilius noster expresse dixisse videatur, sic in 3795 VIII, 2, 5| Vereor ne parum expresserim: apertius calculo ostendam. 3796 X, 71, 1| balinei uti. Illud tamen parum expressisti, an aedes in peristylio 3797 V, 14, 3| ad exemplar antiquitatis expressius? quod mihi cognitum est 3798 III, 6, 1| modicum quidem sed festivum et expressum, quantum ego sapio, qui 3799 VII, 33, 2| ab optimo quoque artifice exprimatur, nonne debemus optare, ut 3800 II, 14, 13| enim alio vocabulo potest exprimi theatris quoque indecora 3801 IX, 22, 1| litteris veteres aemulatur exprimit reddit, Propertium in primis, 3802 VIII, 8, 2| Hunc subter exit fons et exprimitur pluribus venis sed imparibus, 3803 IX, 26, 4| opericulosa utque Graeci magis exprimunt, 'parabola'. Ideo nequaquam 3804 V, 16, 8| saepe quae dixit, aspernatur expulsisque virtutibus aliis pietatis 3805 IV, 30, 5| illatus occurrit aut decessit expulsus?~ ~6. 3806 III, 4, 2| cuius integra re consilium exquirere optassem, huius etiam peracta 3807 I, 8, 11| praemiis modo verum etiam exquisitis adhortationibus impetrandum 3808 IV, 28, 1| ut esse credibile est, exscribendas pingendasque delegem.~ ~ 3809 V, 16, 9| patrem mira similitudine exscripserat.~ ~10. 3810 II, 12, 3| Quid enim miserius quam exsectum et exemptum honoribus senatoriis, 3811 VII, 33, 4| iniunctam nobis accusationem exsecuti sumus, hac adeamus consules 3812 VIII, 14, 6| pugnantium sententiarum, quae exsecutio prioribus aliquid addentium, 3813 III, 4, 5| voluntariis accusationibus exsecutos, quo deformius arbitrabar 3814 V, 9, 3| accusatores, admonebat reos exsecuturum se quae senatus consulto 3815 V, 20, 8| iustam, non sum epistula exsecuturus, ut desideres actionem. 3816 I, 20, 14| quae sunt in causa putas exsequenda; ego iugulum statim video, 3817 II, 1, 6| Huius viri exsequiae magnum ornamentum principi 3818 VIII, 7, 2| tamen personam magistri, exseramque in librum tuum ius quod 3819 VII, 19, 6| habuit, tulitque in exsilium exsili causam.~ ~7. 3820 IX, 33, 5| quasi invitet et revocet, exsilit mergitur, variosque orbes 3821 IV, 11, 13| antequam bona publicarentur, exsiliumque molle velut praemium dedit.~ ~ 3822 III, 16 | potestis.' Dum haec dicit, exsiluit cathedra adversoque parieti 3823 III, 3, 1| filius tuus avo similis exsistat; equidem malo materno, quamquam 3824 I, 22, 11| tandemque me hac sollicitudine exsolvat; qua liberatus Laurentinum 3825 X, 31, 4| poenis in quas damnati erant exsolverentur: et ego quaesii, sed nihil 3826 III, 11, 2| opus erat, ut aes alienum exsolveret contractum ex pulcherrimis 3827 II, 12, 6| priorisque epistulae fidem exsolvi, quam ex spatio temporis 3828 III, 5, 3| amici quasi debitum munus exsolvit.~ ~4. 3829 VIII, 3, 3| et fortasse placebit - exspecta. Vale.~ ~ 3830 X, 58, 7| felicitas temporum edicit, nec exspectandus est in iis bonus princeps, 3831 III, 17, 3| suspensum et anxium vivere, exspectantem in horas timentemque pro 3832 VI, 20, 20| et expertis periculum et exspectantibus, abeundi consilium, donec 3833 I, 8, 12| paucorum ceteri patienter et exspectarent et mererentur.~ ~13. 3834 VII, 27, 9| vocanti. Hic contra ut paulum exspectaret manu significat rursusque 3835 IV, 14, 1| ut soles, et flagitas et exspectas; at ego quasi ex aliqua 3836 X, 121, 1| nec dubitandum fuisset, si exspectasses donec me consuleres, an 3837 VIII, 14, 21| superior exstiterit, tertia exspectat.~ ~22. 3838 VII, 11, 1| iusseram proscribi, non exspectata auctione pro meo quincunce 3839 X, 81, 6| quamquam plurimis diebus exspectati adhuc mihi libellos dederunt; 3840 II, 20, 3| computat. Nihil. Ut diu miseram exspectatione suspendit, 'habes' inquit ' 3841 VIII, 3, 3| Erexi exspectationem tuam, quam vereor ne destituat 3842 X, 25, 1| Nicomediam venit meque longae exspectationis sollicitudine liberavit.~ ~ 3843 VIII, 18, 11| sunt omnes fabulae Tullus. Exspectatur auctio: fuit enim tam copiosus, 3844 IX, 20, 2| quidem, uberiores tamen quam exspectaveram colligo, si colligere est 3845 V, 21, 1| pollicebantur; ago gratias quod exspector.~ ~2. 3846 IX, 26, 6| advertit, quod eminet et exstat; sed acri intentione diiudicandum 3847 III, 18, 5| studiis malo, quae prope exstincta refoventur.~ ~6. 3848 VI, 20, 14| in locis clausis lumine exstincto. Audires ululatus feminarum, 3849 II, 14, 12| nunc vero prope funditus exstinctum et eversum est. Pudet referre 3850 V, 21, 4| primo tantae indolis iuvenis exstinctus est summa consecuturus, 3851 II, 4, 2| diligentiores erant, creditor solus exstiterim, cumque vivente eo nubenti 3852 VI, 18, 3| esse inter quos tu talis exstiteris. Vale.~ ~ 3853 V, 3, 1| iudiciorum longius processisse, exstitisse etiam quosdam, qui scripta 3854 IV, 9, 8| profuissem, sed ipse impudens exstitissem.~ ~9. 3855 X, 71, 1| quam vacare scribis, ad exstructionem balinei uti. Illud tamen 3856 VI, 10, 5| debeamus etiam conditoria exstruere omniaque heredum officia 3857 X, 8, 2| quo templum pecunia mea exstruerem; illi in honorem operis 3858 IX, 39, 3| aedem quam pulcherrimam exstruero, addidero porticus aedi, 3859 IX, 19, 6| pressior, comparemus. Vetuit exstrui monumentum, sed quibus verbis? ' 3860 IV, 1, 5| est -, templum pecunia mea exstruxi, cuius dedicationem, cum 3861 IV, 11, 1| habebatur; nunc eo decidit, ut exsul de senatore, rhetor de oratore 3862 IV, 24, 3| tunc egerant decesserunt, exsulant alii; huic aetas et valetudo 3863 I, 5, 13| crudelitatem, qui se non dissimulet exsuli nocere voluisse.~ ~14. 3864 VII, 24, 7| in theatrum cursitabant exsultabant plaudebant mirabantur ac 3865 III, 18, 10| illa quae hilarius et quasi exsultantius scripsi, possint videri 3866 I, 5, 2| Aruleni periculum foverat, exsultaverat morte; adeo ut librum recitaret 3867 I, 20, 10| optima quaque mille figuras extemporales invenimus, in iis etiam 3868 V, 14, 7| In infinitum epistulam extendam, si gaudio meo indulgeam. 3869 IX, 9, 1| amissi caritatem desiderio extendas, non ut plerique qui tantum 3870 II, 13, 11| Extenderem preces nisi et tu rogari 3871 IV, 5, 4| ultra causae amplitudinem, extendimus. Vale.~ ~ 3872 VII, 31, 5| praedicatione prorogat et extendit, ut librum de vita eius - 3873 VIII, 7, 1| revocas, ego adhuc Saturnalia extendo - librum misisti.~ ~2. 3874 V, 5, 4| et memoriam sui operibus extendunt, his nulla mors non repentina 3875 III, 14, 2| simulabat, immobilis et extentus fidem peractae mortis implevit.~ ~ 3876 V, 6, 32| copulat. Has buxus interiacet; exteriores buxos circumvenit laurus, 3877 VI, 4, 4| incerta et varia sollicitudine exterret. Vereor omnia, imaginor 3878 VI, 16, 8| Tasci imminenti periculo exterritae - nam villa eius subiacebat, 3879 I, 5, 8| Nunc ergo conscientia exterritus apprehendit Caecilium Celerem, 3880 III, 11, 1| officia amicorum in maius extollat. Inde etiam meum meritum 3881 V, 10, 2| possunt, convicio scazontes extorqueant.~ ~3. 3882 VI, 21, 7| In summa extorquebo ei librum legendumque, immo 3883 III, 15, 4| retundantur, evelli quidem extorquerique non possunt.~ ~5. 3884 III, 9, 15| offusum, quam cum praerepta et extorta defensioni suae cerneret, 3885 VIII, 18, 9| Quippe omnibus membris extortus et fractus, tantas opes 3886 III, 9, 18| congregare, ne si longius esset extracta cognitio, satietate et taedio 3887 III, 16 | stringere, perfodere pectus, extrahere pugionem, porrigere marito, 3888 IX, 33, 8| puerorum in terram quoque extrahi solitum, harenisque siccatum, 3889 X, 28, 1| Fungebatur enim et ipse extraordinario munere. Cum ad pristinum 3890 VIII, 20, 8| sic in insulas illas ut in extremam ripam procedere solere, 3891 VIII, 4, 7| spectabuntur ut membra, extremamque limam tuam opperientur in 3892 VIII, 20, 5| fecundior palus ipsaque illa extremitas lacus effert. Sua cuique 3893 II, 19, 4| intentio relanguescit, nullis extrinsecus aut blandimentis capta aut 3894 VIII, 6, 17| fortasse ultra epistulae modum extulerim, parum doluisse quam nimis 3895 VIII, 17, 3| super ruinas eiecit atque extulit.~ ~4. 3896 I, 2, 6| quamvis iam gratiam novitatis exuerint; nisi tamen auribus nostris 3897 IX, 9, 3| Sed quid dolorem tuum exulcero? Quamquam sic amasti iuvenem 3898 V, 6, 20| has marmoreo labro aqua exundat circumiectasque platanos 3899 I, 20, 16| siliginem solam, sed hordeum fabam ceteraque legumina sero, 3900 V, 8, 4| ut qui sermunculis etiam fabellisque ducantur. Me vero ad hoc 3901 X, 33, 3| Ego attendam, ne quis nisi faber recipiatur neve iure concesso 3902 IX, 13, 13| dicit Fabricius Veiento, Fabius Postuminus, Bittius Proculus 3903 IX, 13, 13| consul designatus, dicit Fabricius Veiento, Fabius Postuminus, 3904 VI, 15, 1| ego quidem, sed me recens fabula excepit. Passennus Paulus, 3905 II, 20, 1| Assem para et accipe auream fabulam, fabulas immo; nam me priorum 3906 VIII, 4, 1| in verissimis rebus tam fabulosa materia?~ ~2. 3907 I, 11, 2| Ludere me putas? serio peto. Fac sciam quid agas, quod sine 3908 VI, 8, 8| In summa nosti facetias hominis; quas velim attendas, 3909 II, 17, 15| non deteriore quam maris facie Chianti remota a mari fruitur, 3910 V, 13, 10| facient quod ego sponte faciebam. Interim fruor voluptate, 3911 IX, 33, 7| comes. Nihil enim simile aut faciebat aut patiebatur, sed alterum 3912 X, 67, 1| substitisset, longiorem moram faciendam, domine, non putavi, primum 3913 VI, 27, 4| Praeterea faciendi aliquid non faciendive ratio cum hominum ipsorum 3914 V, 13, 10| cum omnes ex necessitate facient quod ego sponte faciebam. 3915 IV, 11, 7| incestam putat, qua sacra faciente vicit triumphavit!'~ ~8. 3916 III, 16 | non dolet.' Sed tamen ista facienti, ista dicenti, gloria et 3917 VI, 24, 1| claritate vel obscuritate facientium aut tolluntur altissime 3918 V, 16, 10| facilius admittat, multum faciet medii temporis spatium.~ ~ 3919 III, 4, 8| hoc iam tertio fungerer, faciliorem mihi excusationem fore, 3920 II, 4, 2| solvenda de meo -, magnum habes facilitatis meae pignus, cuius fiducia 3921 VI, 33, 11| Ktêsiphôntos' esse: an vere, tu facillime iudicabis, qui tam memoriter 3922 III, 7, 12| Valerio Festo per summum facinus in Africa occisus est, dicere 3923 VIII, 14, 26| ex tribus sententiis duae factae, tenuitque ex duabus altera 3924 IX, 13, 17| Puto' inquit 'iniuriam factam Publicio Certo, si non absolvitur; 3925 X, 111, 1| multorum securitas subruatur, factas ante aliquantum temporis 3926 X, 34, 1| eas civitates eius modi factionibus esse vexatas. Quodcumque 3927 IV, 9, 5| habebant, dicerem causas quibus factiosissimum quemque ut illum ipsum Theophanen 3928 I, 5, 15| dyskathaireton'; est enim locuples factiosus, curatur a multis, timetur 3929 VII, 24, 5| pantomimos suos, sed cum factura esset alterutrum, semper 3930 X, 4, 5| et natalium et paternarum facultatium splendor; quibus singulis 3931 III, 9, 11| utrumque gratia, Hispanum etiam facundia validum. Et circa Classicum 3932 IX, 23, 4| Recumbebat mecum vir egregius, Fadius Rufinus, super eum municeps 3933 I, 20, 17| minus imperspicua incerta fallacia sunt iudicum ingenia quam 3934 I, 20, 9| videri, sed ego - forsitan fallar - persuasum habeo posse 3935 VI, 22, 7| forte te - quod abominor - fallat, paratam ultionem. Qua tamen 3936 I, 5, 1| vereri ne sibi irascerer, nec fallebatur: irascebar.~ ~2. 3937 X, 96, 7| adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne depositum appellati 3938 IV, 29, 3| omnes praetores tam severi. Falleris; nam vel instituere vel 3939 III, 18, 7| res antea tam invisa quam falsa, nunc ut vera ita amabilis 3940 II, 2, 2| excusatio vera, ceterae falsae videbuntur. Non sum auditurus ' 3941 VI, 20, 15| illud ruisse illud ardere falso sed credentibus nuntiabant.~ ~ 3942 IV, 12, 6| Omnes enim, qui gloria famaque ducuntur, mirum in modum 3943 IV, 1, 3| Tuscos, non ut agros remque familiarem oculis subiciamus - id enim 3944 VII, 17, 11| tragoediarum -, si quid forte familiarior amicus tollendum, ipse retinendum 3945 II, 5, 10| praesentia tamen et ista tibi familiariora fient, et quaedam ex his 3946 VII, 11, 3| est, deinde ut matri meae familiarissimam.~ ~4. 3947 VI, 22, 3| dicebat; hoc enim et arcana familiaritas et querendi de eo, quem 3948 II, 13, 5| cum simul studeremus, arte familiariterque dilexi; ille meus in urbe 3949 VI, 8, 2| Sciunt qui alterutrum nostrum familiarius intuentur. Nam et ille amicitiam 3950 VI, 23, 1| tuam, pulchram alioqui et famosam. Faciam, sed non gratis. ' 3951 II, 11, 1| est, personae claritate famosum, severitate exempli salubre, 3952 V, 5, 1| Nuntiatum mihi C. Fannium decessisse; qui nuntius 3953 V, 5, 5| Gaius quidem Fannius, quod accidit, multo ante 3954 I, 20, 16| utque in ipsis campis non far aut siliginem solam, sed 3955 X, 39, 4| quia snt caemcnto medii farti nec testaceo opere praecincti.~ ~ 3956 III, 9, 8| crimina tot reos uno velut fasce complecteremur; deinde ne 3957 VIII, 24, 6| contemnitur qui imperium qui fasces habet, nisi humilis et sordidus, 3958 VII, 12, 3| meis utar, et beneficio fastidi tui ipse laudabor, ut in 3959 VI, 17, 5| enim res difficilis ardua fastidiosa, et quae cos a quibus contemnitur 3960 VIII, 6, 14| aere signari omnes honores fastidiosissimi mancipii, quosque repudiasset 3961 II, 5, 4| reseca. Quotiens enim ad fastidium legentium deliciasque respicio, 3962 I, 7, 1| Vide in quo me fastigio collocaris, cum mihi idem 3963 II, 1, 2| tertio consulatu, ut summum fastigium privati hominis impleret, 3964 I, 12, 1| quae non ex natura nec fatalis videtur.~ ~2. 3965 II, 3, 10| credimus 'lamprophônotatos'. Fatebatur tamen longe melius eadem 3966 VII, 4, 7| medium timidi damus atque fatemur~ Tironisque dolos, Tironis 3967 X, 96, 3| qualecumque esset quod faterentur, pertinaciam certe et inflexibilem 3968 VIII, 8, 5| praesens numen atque etiam fatidicum indicant sortes. Sparsa 3969 IX, 3, 2| vitam caducis laboribus fatigare, ut video multos misera 3970 III, 9, 23| Concipere animo potes quam simus fatigati, quibus totiens agendum 3971 III, 19, 6| terrae imbecillis cultoribus fatigatur. Nam possessor prior saepius 3972 VIII, 18, 5| alioqui fratribus illis quasi fato datum ut divites fierent, 3973 VIII, 1, 2| ille deliciae, exasperatis faucibus pulvere sanguinem reiecit. 3974 VI, 23, 5| nisi illi materia occasio, fautor etiam commendatorque contingat. 3975 VI, 25, 5| sagacitate patrem quaerit. Di faveant ut sic inveniat ipsum, quemadmodum 3976 IX, 6, 2| esset ratio non nulla; nunc favent panno, pannum amant, et 3977 III, 3, 7| Proinde faventibus dis trade eum praeceptori, 3978 IX, 13, 5| sed non ita gloriae meae faverim, ut vobis societate eius 3979 IX, 23, 6| ullius invides laudibus et faves nostris. Vale.~ ~ 3980 I, 20, 13| suae quisque inventioni favet, et quasi fortissimum amplectitur, 3981 II, 17, 19| hoc patentibus fenestris favonios accipit transmittitque nec 3982 IV, 9, 18| exceptum, cum diceret, quod tam favorabile fuit cum dicturus videretur.~ ~ 3983 IV, 9, 22| exceptus est. Fecerat eum favorabilem renovata discriminum vetus 3984 V, 13, 3| deprecari magis - id enim et favorabilius et tutius - quam defendi 3985 III, 20, 7| Quae nunc immodico favore corrupta ad tacita suffragia 3986 IX, 6, 2| huc transferatur, studium favorque transibit, et repente agitatores 3987 IV, 9, 3| Theophanes, unus ex legatis, fax accusationis et origo.~ ~ 3988 VII, 1, 4| cum perustus ardentissima febre, tandem remissus unctusque, 3989 VII, 19, 3| Insident febres, tussis increscit; summa 3990 X, 17a, 1| gravissimis aestibus atque etiam febriculis vexatus Pergami substiti.~ ~ 3991 I, 22, 7| differat, ut incredibilem febrium ardorem immotus opertusque 3992 VIII, 6, 13| posset, ea quae X. kal. Februarias quae proximae fuissent in 3993 VIII, 2, 3| iuverant, et maius ipsi fecerant damnum.~ ~4. 3994 IX, 19, 3| magnum aliquid memorandumque fecerunt, non modo venia verum etiam 3995 VIII, 20, 5| harundine et iunco, quaeque alia fecundior palus ipsaque illa extremitas 3996 IV, 15, 3| optimi civis officio, quod fecunditate uxoris large frui voluit, 3997 VII, 9, 2| paratur; simul quae legentem fefellissent, transferentem fugere non 3998 IX, 9, 2| diligi deceat ipsius exemplo. Felices amabat, miseros tuebatur, 3999 V, 18, 1| qua se composuerat homo felicior, ante quam felicissimus 4000 II, 1, 1| clarissimi civis, perinde felicis.~ ~2. 4001 X, 102, 1| te tutela generis humani felicissima successione translata est, 4002 X, 2, 2| consecutus, cum inter initia felicissimi principatus tui probaveris 4003 VII, 28, 2| norint, quid invident mihi felicissimo errore? Ut enim non sint 4004 V, 18, 1| homo felicior, ante quam felicissimus fieret.~ ~2. 4005 VII, 29, 4| adeptos putent, qui huc felicitate perveniunt ut rideantur. 4006 II, 1, 6| Tacito; nam hic supremus felicitati eius cumulus accessit, laudator 4007 IV, 22, 2| Egit ipse causam non minus feliciter quam diserte. Commendabat