IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Gaius Plinius Cecilius Secundus Epistulae Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text Lib. Ep. Par. grey = Comment text
5008 III, 1, 6| temperamentum modestiae suae indixerit, ne praecipere videatur.~ ~ 5009 VII, 17, 8| commoveris quam si cum multis vel indoctis?~ ~9. 5010 II, 19, 8| debet, quanto minorem apud indoctos habet.~ ~9. 5011 I, 2, 3| quod me longae desidiae indormientem excitavit, si modo is sum 5012 VI, 25, 1| aliqua inquisitionis vestigia inducat.~ ~2. 5013 IV, 13, 9| tam claros praeceptores inducatis, ut in finitimis oppidis 5014 VIII, 5, 3| longa et satietas doloris inducit. Vale.~ ~ 5015 IV, 3, 5| possis, Cum hoc insiticio et inducto tam praeclara opera perfeceris. 5016 V, 6, 44| subicere conamur, si nihil inductum et quasi devium loquimur, 5017 II, 17, 7| venti, exceptis qui nubilum inducunt, et serenum ante quam usum 5018 II, 14, 4| omnia patent omnibus, nec inducuntur sed irrumpunt. Sequuntur 5019 VIII, 23, 2| Latum clavum in domo mea induerat, suffragio meo adiutus in 5020 IV, 15, 11| Proinde indulge precibus meis, obsequere 5021 V, 14, 7| extendam, si gaudio meo indulgeam. Praevertor ad ea, quae 5022 IV, 15, 13| suffragio senatus libentissime indulgeat et testimonio plurimum credat. 5023 X, 40, 2| Gymnasiis indulgent Graeculi; ideo forsitan 5024 X, 10, 2| Rogo ergo, indulgentissime imperator, ut mihi ad Pompeium 5025 V, 21, 6| Sed quid ego indulgeo dolori? Cui si frenos remittas, 5026 IX, 12, 1| illo sibi, in hoc alius indulget?'~ ~2. 5027 V, 6, 41| saepius posses. Praeterea indulsi amori meo; amo enim, quae 5028 I, 14, 10| Tu fortasse me putes indulsisse amori meo, supraque ista 5029 II, 13, 8| mihi tamen tamquam eligeret indulsit.~ ~9. 5030 X, 108, 2| instituta, sint licet sapienter indulta, brevia tamen et infirma 5031 II, 17, 27| frequens et contrarius fluctus indurat.~ ~28. 5032 I, 12, 10| obstinate magis ac magis induruisse. Dixerat sane medico admoventi 5033 X, 26, 2| integritatem eius et probitatem et industriam non solum ex eius honoribus, 5034 II, 20, 11| ac sibi tunicas quas erat induta legare; observavit scribentem, 5035 VIII, 14, 14| numerus, nec se brevibus indutiis duae iungerent. Exigebam 5036 VI, 16, 20| illaesum opertumque ut fuerat indutus: habitus corporis quiescenti 5037 VI, 33, 2| illi novercam amore captus induxerat, quadruplici iudicio bona 5038 III, 7, 1| Italicus in Neapolitano suo inedia finisse vitam.~ ~2. 5039 IV, 14, 8| vel commendare ineptias ineptissimum est. Unum illud praedicendum 5040 I, 9, 7| inanemque discursum et multum ineptos labores, ut primum fuerit 5041 III, 21, 3| laudanda, laudari quoque ineptum putamus.~ ~4. 5042 II, 3, 6| auditorium et ficta causa res inermis innoxia est, nec minus felix, 5043 IX, 17, 1| cinaedi moriones mensis inerrabant.~ ~2. 5044 VII, 27, 6| memoria imaginis oculis inerrabat, longiorque causis timoris 5045 I, 6, 3| magis montibus quam Minervam inerrare. Vale.~ ~ 5046 I, 23, 2| audire et si inulta pateretur inertem, si ulcisceretur insolentem 5047 I, 20, 23| actio brevis.' Est, sed inertibus quorum delicias desidiamque 5048 X, 116, 1| vel nuptias faciunt vel ineunt magistratum vel opus publicum 5049 VIII, 14, 11| non satis tritum aut etiam inexpertum fuisse. Hoc et ego excusatior 5050 V, 21, 2| interest quam maturissime inexplicabili morbo liberari.~ ~3. 5051 VIII, 18, 2| plenissima ac tanto magis inexspectata sunt.~ ~3. 5052 IX, 17, 2| habeo? Quia nequaquam me ut inexspectatum festivumve delectat, si 5053 VI, 19, 4| candidatorum, foedos illos et infames, ambitus lege restrinxit; 5054 IV, 13, 9| nascuntur, statimque ab infantia natale solum amare frequentare 5055 IV, 21, 2| fecunditas abstulit. Angor infantium sorte, quae sunt parentibus 5056 VI, 20, 14| Audires ululatus feminarum, infantum quiritatus, clamores virorum; 5057 IV, 22, 7| tolli, qui mores Viennensium infecerat, ut noster hic omnium. Nam 5058 II, 20, 6| cotidie fallit, in caput infelicis pueri detestatur.~ ~7. 5059 IV, 12, 4| Caecilius Strabo aerario censuit inferendum, Baebius Macer heredibus 5060 VII, 21, 2| Cryptoporticus quoque adopertis inferioribus fenestris tantum umbrae 5061 V, 6, 38| alia viridia superioribus inferioribusque fenestris suspicit despicitque. 5062 VII, 1, 6| balinei, cui iam videbar inferri, placide leniterque dimissa, 5063 IX, 33, 2| repressit aut impulit, nunc infertur mari, nunc redditur stagno.~ ~ 5064 I, 5, 16| nam gratia malorum tam infida est quam ipsi. Verum, ut 5065 I, 20, 2| attingere quae sint inculcanda infigenda repetenda.~ ~3. 5066 I, 20, 18| potest qui non pungit sed infigit.~ ~19. 5067 II, 10, 8| parato desine studia tua infinita ista cunctatione fraudare; 5068 II, 14, 6| ingens corona colligitur, hoc infiniti clamores commoventur, cum 5069 V, 14, 7| In infinitum epistulam extendam, si gaudio 5070 I, 20, 21| redundanter', ita hoc: 'ieiune et infirme'. Alius excessisse materiam, 5071 X, 78, 2| exemplo; plures enim eo quanto infirmiores erunt idem petent. Fiduciam < 5072 III, 9, 10| exemplum, qui robustissimum et infirmissimum militem iussit caudam equi - 5073 VIII, 16, 1| Confecerunt me infirmitates meorum, mortes etiam, et 5074 VII, 21, 1| Pareo, collega carissime, et infirmitati oculorum ut iubes consulo. 5075 III, 7, 9| delicato magis corpore quam infirmo; utque novissimus a Nerone 5076 VII, 26, 1| infirmi sumus. Quem enim infirmum aut avaritia aut libido 5077 IV, 9, 7| Praeterea rem manifestam infitiari augentis erat crimen non 5078 VIII, 4, 4| versus contrahere extendere inflectere, cur tibi similis audentia 5079 I, 12, 9| suis aut filiae precibus inflecti; solum superesse me, a quo 5080 IX, 7, 4| spatiosissimo xysto leviter inflectitur; illa fluctus non sentit 5081 X, 96, 3| faterentur, pertinaciam certe et inflexibilem obstinationem debere puniri.~ ~ 5082 VII, 9, 11| iussaque fiat opus~ et nunc informet Martem castamve Minervam,~ 5083 V, 6, 14| sed spatio ipso lassas et infractas.~ ~15. 5084 V, 16, 5| valetudinis aut metu mortis infractus est, quo plures gravioresque 5085 VII, 18, 4| pretium necessitas vectigalis infregerit.~ ~5. 5086 VII, 31, 3| continuam laudem humanitatis infregit, eademque firmitate animi 5087 VIII, 23, 6| oculis cassi labores, et infructuosae preces, et honor quem meruit 5088 VI, 16, 12| curvatisque litoribus mare infunditur -; ibi quamquam nondum periculo 5089 VI, 20, 13| quae nos torrentis modo infusa terrae sequebatur. 'Deflectamus' 5090 II, 17, 17| odoratus. Teporem solis infusi repercussu cryptoporticus 5091 I, 20, 21| limatioris, maioris tamen ingeni vitium est.~ ~22. 5092 IV, 25, 4| Tantum licentiae pravis ingeniis adicit illa fiducia: 'quis 5093 X, 40, 3| provincia non et peritos et ingeniosos homines habet; modo ne existimes 5094 III, 16 | conduxit piscatoriam nauculam, ingensque navigium minimo secuta est. 5095 V, 6, 10| campique, campi quos non nisi, ingentes boves et fortissima aratra 5096 VI, 31, 16| Assurgit autem arte visenda: ingentia saxa latissima navis provehit 5097 VI, 20, 7| consilium suo praefert, ingentique agmine abeuntes premit et 5098 I, 22, 10| vel suscipere vel ponere ingentis est animi.~ ~11. 5099 I, 14, 8| multo rubore suffusa, est ingenua totius corporis pulchritudo 5100 VII, 18, 2| quae in alimenta ingenuorum ingenuarumque promiseram, agrum ex meis 5101 VII, 33, 1| futuras; quo magis illis - ingenue fatebor - inseri cupio.~ ~ 5102 VIII, 6, 17| Scio quam sit tibi vivus et ingenuus animus: ideo facilius est 5103 IX, 26, 4| admirante nullo, illaudatus inglorius subit portum, at cum stridunt 5104 V, 2, 2| steriles et simpliciter ingratas, ac ne illam quidem sollertiam 5105 V, 6, 34| umbrarumque frigus non ingrato sole distinguit. Finito 5106 VIII, 18, 3| civitate sermones: alii fictum ingratum immemorem loquuntur, seque 5107 IX, 29, 2| autem ego de venia quasi ingratus? Nam si ea facilitate proxima 5108 I, 12, 5| novissime cum senectute ingravescentem viribus animi sustinebat, 5109 VIII, 20, 1| Ad quae noscenda iter ingredi, transmittere mare solemus, 5110 VII, 17, 13| emendat; quod auditorium ingredimur emendat; quod pallemus horrescimus 5111 X, 17a, 4| Haec tibi, domine, in ipso ingressu meo scripsi.~ ~ 5112 III, 1, 11| et cogitatione praesumo, ingressurus avidissime, ut primum ratio 5113 VI, 20, 1| Miseni relictus - id enim ingressus abruperam - non solum metus 5114 VIII, 1, 2| omnis ex studiis gratia inhabilis studiis fuerit! Quis deinde 5115 VII, 27, 6| Inde inhabitantibus tristes diraeque noctes 5116 II, 17, 29| iam tibi videor incolere inhabitare diligere secessum? quem 5117 V, 16, 3| Ut illa patris cervicibus inhaerebat! ut nos amicos paternos 5118 X, 12, 1| tenacissima, preces nostras inhaerere. Quia tamen in hoc quoque 5119 X, 34, 2| dominos praediorum, ut et ipsi inhibeant ac, si res poposcerit, accursu 5120 II, 17, 17| tenet solem sic aquilonem inhibet summovetque, quantumque 5121 V, 13, 9| Oportet quidem, quae sunt inhonesta, non quasi illicita sed 5122 I, 5, 7| responso utili fortasse, inhonesto tamen laeseram, nec me laqueis 5123 X, 87, 2| Itaque et quieti eius inieci manum et exegi, ut me in 5124 VIII, 4, 2| novos pontes fluminibus iniectos, insessa castris montium 5125 II, 20, 2| ad aegram, cuius marito inimicissimus, ipsi invisissimus fuerat!~ ~ 5126 IX, 13, 4| libertatis pro se quisque inimicos suos, dumtaxat minores, 5127 VI, 17, 3| impendere ut offendas, ut inimicum relinquas ad quem tamquam 5128 III, 9, 30| fidelis, sed tamquam Classici inimicus - erat ab illo relegatus -.~ ~ 5129 I, 12, 4| Sed tam longa, tam iniqua valetudine conflictabatur, 5130 V, 1, 3| autem me paratum cedere si inique exheredatum mihi liqueret.~ ~ 5131 IX, 1, 2| Erit autem, si notum aequis iniquisque fuerit non post inimici 5132 IX, 13, 15| Cornutus Tertullus: Quietus, iniquissimum esse querelas dolentium 5133 III, 19, 7| colonorum et communi temporis iniquitate ut reditus agrorum sic etiam 5134 IV, 11, 11| Domitianus et crudelitatis et iniquitatis infamia. Arripit Licinianum, 5135 II, 2, 1| irascor. Scis, quam sit amor iniquus interdum, impotens saepe, ' 5136 X, 8, 5| quarum rationem nisi praesens inire non possum.~ ~6. 5137 IX, 16, 1| historicorum more scribas numerum iniri non potuisse. Nobis venari 5138 X, 2, 2| mei consecutus, cum inter initia felicissimi principatus 5139 V, 14, 8| chartis, aliis sum litteris initiatus -, coeperam etiam itineri 5140 VI, 8, 3| cuiusdam tribunatum plebis inituri vereretur, idque indicasset 5141 V, 9, 6| contra: 'Rectissime fecit; initurus magistratum iura cognovit, 5142 III, 5, 2| haec quoque studiosis non iniucunda cognitio.~ ~3. 5143 II, 11, 19| adiecit, quod ego et Tacitus iniuncta advocatione diligenter et 5144 VII, 33, 4| Qua concordia' inquit 'iniunctam nobis accusationem exsecuti 5145 VII, 23, 1| rationem aetatis tantum laboris iniungas. Quin immo denuntio, ut 5146 X, 69, 1| Durum est iniungere necessitatem provincialibus 5147 VII, 6, 14| laborem renovata sollicitudine iniunget. Vale.~ ~ 5148 II, 18, 1| te mihi iucundius potuit iniungi, quam ut praeceptorem fratris 5149 III, 6, 5| soles omnia quae a me tibi iniunguntur, suscipe hanc curam, et 5150 IV, 9, 4| Respondi ego. Nam mihi Bassus iniunxerat, totius defensionis fundamenta 5151 III, 18, 1| Officium consulatus iniunxit mihi, ut rei publicae nomine 5152 X, 78, 2| acturum, ne sint obnoxii iniuriis.~ ~3. 5153 V, 6, 37| naucularum et avium figuris innatans circumit. Contra fons egerit 5154 VIII, 20, 5| navis - sacer enim -, sed innatant insulae, herbidae omnes 5155 VIII, 17, 2| exhaustus, premit valles, innatat campis, quaque planum solum, 5156 IV, 3, 3| complere apes floribus et innectere videntur. Ita certe sum 5157 X, 52, 1| et securitas saluti tuae innisa est, incolumem florentemque 5158 VI, 16, 19| Innitens servolis duobus assurrexit 5159 II, 11, 2| iudices possent, cum ob innocentes condemnandos, interficiendos 5160 VIII, 6, 13| spectatissima fides atque innocentia exemplo provocare studium 5161 III, 9, 20| dicendo facultatem, in iugulum innocentis quasi telum aliquod intendere; 5162 II, 11, 5| evocandos autem quibus diceretur innocentium poenas vendidisse.~ ~6. 5163 II, 3, 6| ficta causa res inermis innoxia est, nec minus felix, senibus 5164 V, 3, 2| iocor ludo, utque omnia innoxiae remissionis genera breviter 5165 VII, 26, 3| contingat evadere, hoc est innoxiam beatamque destinat vitam.~ ~ 5166 VI, 31, 3| Ephesiorum, homo munificus et innoxie popularis; inde invidia 5167 X, 96, 7| cibum, promiscuum tamen et innoxium; quod ipsum facere desisse 5168 VII, 27, 9| Stabat innuebatque digito similis vocanti. 5169 VII, 27, 9| Respicit rursus idem quod prius innuentem, nec moratus tollit lumen 5170 IX, 33, 6| pluribus, donec homines innutritos mari subiret timendi pudor. 5171 VI, 4, 2| regionisque abundantiam inoffensa transmitteres.~ ~3. 5172 IV, 18, 1| imbecillitate ingenii mei, deinde inopia ac potius, ut Lucretius 5173 X, 93, 1| ad sustinendam tenuiorum inopiam utuntur. In ceteris civitatibus, 5174 III, 2, 5| dignitati eius aliquid astruere inopinantis nescientis, immo etiam fortasse 5175 V, 9, 5| an sequeretur exemplum, inopinatum nobis otium dedit.~ ~6. 5176 I, 13, 3| Nonianum, subitum recitanti inopinatumque venisse.~ ~4. 5177 VII, 2, 2| Patiar ergo aestatem inquietam vobis exercitamque transcurrere, 5178 II, 9, 1| Anxium me et inquietum habet petitio Sexti Eruci 5179 VI, 5, 2| ut sicut accusatoribus inquirendi testibusque denuntiandi 5180 III, 9, 30| electusque tunc a provincia ad inquirendum non tamquam bonus et fidelis, 5181 X, 38, 1| diligentiam tuam pertinet inquirere, quorum vitio ad hoc tempus 5182 IX, 5, 1| Egregie facis - inquiro enim - et persevera, quod 5183 III, 9, 28| Norbanum Licinianum, legatum et inquisitorem, reum postulavit, tamquam 5184 IV, 2, 6| Vexat ergo civitatem insaluberrimo tempore et, quod vexat, 5185 V, 6, 1| facerem suasisti, dum putas insalubres.~ ~2. 5186 IV, 2, 3| Amissum tamen luget insane. Habebat puer mannulos multos 5187 IX, 26, 7| posse dicere puto - non ita insanio -, sed hoc intellegi volo, 5188 IV, 7, 4| denique praeter ingenium insanum, et tamen eo impudentia 5189 IX, 6, 3| inani frigida assidua, tam insatiabiliter desidere, capio aliquam 5190 IV, 14, 8| cogitare me has meas nugas ita inscribere 'hendecasyllabi', qui titulus 5191 VI, 10, 4| immortale factum versibus inscriberetur:~ ~Hic situs est Rufus, 5192 IX, 19, 1| iussisse Verginium Rufum inscribi sepulcro suo:~ ~Hic situs 5193 V, 6, 16| effigies invicem adversas buxus inscripsit; acanthus in plano, mollis 5194 VIII, 8, 7| columnis omnibus parietibus inscripta, quibus fons ille deusque 5195 V, 19, 3| ars quidem eius et quasi inscriptio comoedus, in qua plurimum 5196 VIII, 6, 1| monumentum Pallantis sub hac inscriptione: 'Huic senatus ob fidem 5197 VII, 29, 2| monimentum Pallantis ita inscriptum: 'Huic senatus ob fidem 5198 VIII, 6, 14| pertinet gessit. Incisa et insculpta sunt publicis aeternisque 5199 IX, 13, 2| magnam pulchramque materiam insectandi nocentes, miseros vindicandi, 5200 VIII, 18, 3| loquuntur, seque ipsos dum insectantur illum turpissimis confessionibus 5201 VI, 21, 5| defuit: ornavit virtutes, insectatus est vitia; fictis nominibus 5202 VII, 12, 5| usquequaque tenuitatem vestram insequar et exagitem? Haec ut inter 5203 VII, 17, 5| statim recites; si vero multa inseras multa commutes, si quosdam 5204 I, 16, 5| dulcedinis amaritudinis amoris! Inserit sane, sed data opera, mollibus 5205 II, 17, 8| bibliothecae speciem armarium insertum est, quod non legendos libros 5206 IX, 28, 5| uberior; multa enim postea inserui. Adicis alias te litteras 5207 VIII, 4, 2| pontes fluminibus iniectos, insessa castris montium abrupta, 5208 I, 12, 6| non pedibus solis ut prius insidebat, sed omnia membra pervagabatur. 5209 VII, 19, 3| Insident febres, tussis increscit; 5210 V, 6, 22| cedit gratiae marmoris ramos insidentesque ramis aves imitata pictura.~ ~ 5211 II, 11, 1| quietis amore secesseris, insidet tamen animo tuo maiestatis 5212 I, 5, 7| laeseram, nec me laqueis tam insidiosae interrogationis involveram.~ ~ 5213 II, 10, 1| paene crudelem, qui tam insignes libros tam diu teneas!~ ~ 5214 IX, 26, 5| reprehendenda adnotes an insignia.~ ~6. 5215 IX, 33, 6| expertus est, adnatat nanti, insilit tergo, fertur referturque, 5216 IV, 8, 4| enim quod honoribus eius insistam, quem aemulari in studiis 5217 IX, 6, 2| cupere currentes equos, insistentes curribus homines videre. 5218 II, 17, 19| ardentissimus culmini eius insistit. Ad hoc patentibus fenestris 5219 VIII, 8, 6| fluminis amoenitatem margini insistunt.~ ~7. 5220 IV, 3, 5| exprimere possis, Cum hoc insiticio et inducto tam praeclara 5221 VII, 31, 3| nulla occasione corruptus ab insito abstinentiae amore deflexit; 5222 II, 11, 10| dilatione exspectatio et fama, insitumque mortalibus studium magna 5223 I, 23, 2| inertem, si ulcisceretur insolentem videri.~ ~3. 5224 IV, 2, 2| hominis loquebantur - foeda et insolita parentibus indulgentiae 5225 II, 14, 10| audit ex proximo immodicum insolitumque clamorem. Admiratus reticuit; 5226 VII, 27, 9| scribentis capiti catenis insonabat. Respicit rursus idem quod 5227 X, 86b, 1| eius et humanitas penitus inspecta est, certatim ei qua privatim 5228 X, 48, 1| obtinuerunt, abstinuisse inspectatione rationum suarum, cum ipse 5229 X, 48, 2| iam nunc sciant hoc, quod inspecturus es, ex mea voluntate salvis, 5230 IX, 26, 4| maxime mirabilia quae maxime insperata, maxime opericulosa utque 5231 II, 20, 11| observavit scribentem, inspexit an scripsisset. Et Aurelia 5232 VI, 31, 2| quoque ubi maxime recluduntur inspicere? Fuerunt variae cognitiones 5233 VIII, 20, 3| ut Amerina praedia sua inspicerem. Haec perambulanti mihi 5234 VI, 24, 3| ulceribus putrescebat; uxor ut inspiceret exegit; neque enim quemquam 5235 II, 20, 11| hominem putabat, ille serio instabat; ne multa, coegit mulierem 5236 IV, 11, 13| non esse verecundiae eius instandum; ipsi vero permisit, si 5237 V, 19, 6| aliquot annos, dum intente instanterque pronuntiat, sanguinem reiecit 5238 III, 5, 8| etiam inter ipsa studia instantis et deserentis.~ ~9. 5239 VI, 20, 10| Hispania amicus acrius et instantius 'Si frater' inquit 'tuus, 5240 VI, 11, 2| audiebant me aemulari, meis instare vestigiis videbantur.~ ~ 5241 X, 58, 9| certa, nec gratulatio ullius instauratis egeat precibus, quem fortuna 5242 III, 7, 15| evocat, ut currentem quoque instigem, sicut tu soles me. 'Agathê 5243 I, 22, 10| puto. Nam impetu quodam et instinctu procurrere ad mortem commune 5244 X, 75, 2| consecrarentur, putarem an instituendos quinquennales agonas, qui 5245 X, 33, 3| tu, domine, dispice an instituendum putes collegium fabrorum 5246 VIII, 18, 4| filiam eius neptem suam instituerat heredem, si esset manu patris 5247 VI, 32, 1| continentissimus, et filiam tuam ita institueris ut decebat tuam filiam, 5248 V, 1, 9| Quid si heredem quidem instituisset ex asse, sed legatis ita 5249 X, 108, 2| Nam quae sunt ab illis instituta, sint licet sapienter indulta, 5250 IV, 19, 6| educatam, tuis praeceptis institutam, quae nihil in contubernio 5251 VIII, 18, 7| quo Tullus ex asse heres institutus praelatusque filiae fuerat, 5252 X, 62, 1| facturum, ut te libratore instruat, neque provinciae istae 5253 X, 24, 1| Si instructio novi balinei oneratura vires 5254 X, 86b, 1| quam ea quae speret instructum commilitio tuo, cuius disciplinae 5255 X, 81, 4| Eumolpus tamquam si adhuc parum instructus dilationem petere coepit, 5256 III, 19, 7| Sunt ergo instruendi, eo pluris quod frugi, mancipiis; 5257 VI, 25, 3| quadraginta milia nummum ad instruendum se ornandumque donaveram, 5258 X, 96, 1| meam regere vel ignorantiam instruere? Cognitionibus de Christianis 5259 X, 87, 2| me in Bithynia consilio instrueret. Quod ille amicissime et 5260 VI, 32, 1| dignitas, ornatur tamen et instruitur.~ ~2. 5261 VIII, 17, 4| gravem supellectilem, alibi instrumenta ruris, ibi boves aratra 5262 III, 19, 3| fabrorum atque etiam venatorii instrumenti; quae plurimum refert unum 5263 X, 33, 2| nulla hama, nullum denique instrumentum ad incendia compescenda. 5264 VIII, 18, 11| hortos eodem quo emerat die instruxerit plurimis et antiquissimis 5265 X, 28, 1| libertum meum recte militibus instruxisti. Fungebatur enim et ipse 5266 VIII, 20, 5| sacer enim -, sed innatant insulae, herbidae omnes harundine 5267 VIII, 20, 8| pecora herbas secuta sic in insulas illas ut in extremam ripam 5268 III, 18, 4| recitantem -, foedissimis insuper tempestatibus per biduum 5269 I, 22, 8| valetudinis, ut si esset insuperabilis sponte exiret e vita; si 5270 V, 8, 12| inquisitio, sed onerosa collatio. Intacta et nova? Graves offensae 5271 VIII, 23, 8| recens maritus recens pater intactum honorem, orbam matrem, viduam 5272 X, 99, 1| Amastrianorum fluit, si intecta salubritati obest. Pecunia 5273 VII, 25, 2| procuratione Narbonensis provinciae integerrime functus, recepit se in agros 5274 X, 12, 2| natalium splendor et summa integritas in paupertate et ante omnia 5275 VI, 22, 5| relegatus; Bruttiano iustissimum integritatis testimonium redditum, quem 5276 V, 12, 3| consuescere, ut sine praefatione intellegatur.~ ~4. 5277 VI, 27, 2| et constans, sed tamquam intellegens principis nostri, cuius 5278 X, 18, 2| credo, prospectum sibi a me intellegent. Nam et tu dabis operam, 5279 V, 16, 3| diligebat! quam studiose, quam intellegenter lectitabat! ut parce custoditeque 5280 II, 14, 7| est enim signo apud non intellegentes, ne audientes quidem;~ ~ 5281 X, 47, 2| acceperam misi, quamvis intellegerem pleraque ex illo ad id, 5282 V, 3, 10| fuerit eadem illa legere, intelleget me quaedam aut commutasse 5283 VI, 2, 6| apertius dicimus, celerius intellegimus, religiosius iudicamus, 5284 III, 5, 12| avunculum meum dixisse: 'Intellexeras nempe?' Cum ille adnuisset, ' 5285 IV, 10, 3| voluntatem, quam bonis heredibus intellexisse pro iure est. Neque enim 5286 I, 5, 3| Herennium Senecionem tam intemperanter quidem, ut dixerit ei Mettius 5287 VI, 5, 3| haec eius oratio ut sera et intempestiva et praepostera displiceret, 5288 I, 2, 4| paulum itinere decedere non intempestivis amoenitatibus admonebamur: 5289 I, 2, 5| postulare. Nam quo magis intendam limam tuam, confitebor et 5290 V, 12, 1| recitandi, una ut sollicitudine intendar, altera ut admonear, si 5291 VII, 27, 15| Proinde rogo, eruditionem tuam intendas. Digna res est quam diu 5292 VII, 9, 13| ut his opusculis animus intendatur remittatur. Recipiunt enim 5293 VIII, 19, 2| Proinde si quando, nunc intende libro quem cum hac epistula 5294 IX, 13, 22| remisit; obtinui tamen quod intenderam:~ ~23. 5295 VIII, 19, 2| ne ipse ut tristis parum intenderim. Imperare enim dolori ut 5296 IV, 17, 11| lis fortasse ut feminae intenditur, arbitror consecuturum, 5297 VII, 17, 8| diligentius quanto sollicitius intendo. Optime autem reverentia 5298 II, 10, 5| laboriosos, ut tantum curae intentionisque suscipere et possint et 5299 I, 4, 2| differunt, quod sollicitius et intentius tui me quam mei excipiunt. 5300 IX, 13, 1| Quanto studiosius intentiusque legisti libros quos de Helvidi 5301 VI, 20, 5| corripit. Nihilo segnius ego intentus in librum.~ ~6. 5302 IV, 9, 11| continuatione servatur, intercapedine et quasi remissione languescit.~ ~ 5303 VIII, 6, 11| Imaginare Pallantem velut intercedentem senatus consulto moderantemque 5304 V, 6, 34| huic uni, nam viae plures intercedentibus buxis dividuntur.~ ~35. 5305 I, 23, 3| adessem, vel ille quem contra, intercederem et auxilium ferrem an quiescerem 5306 VI, 22, 4| Corrupto enim scribae servo interceperat commentarios intercideratque, 5307 X, 41, 4| imperfecta. Hoc quoque dubium, intercepto rege mortalitate an desperato 5308 VI, 25, 4| Interceptusne sit a suis an cum suis dubium: 5309 V, 8, 6| addidero, mecum pariter intercidat.~ ~7. 5310 VI, 22, 4| interceperat commentarios intercideratque, ac per summum nefas utebatur 5311 X, 61, 3| partem flumen emittit, quod interclusum inde et quo volumus aversum, 5312 IX, 36, 5| partemque diei ad se trahunt interdumque lasso mihi opportuna interpellatione 5313 IV, 13, 4| Quare nullos? Nam vehementer intererat vestra, qui patres estis' - 5314 I, 22, 7| loco cesserit. Mirareris si interesses, qua patientia hanc ipsam 5315 I, 23, 2| clepsydra indici, et quem interfari nefas esset, hunc etiam 5316 IX, 33, 10| perdebat: placuit occulte interfici, ad quod coibatur.~ ~11. 5317 VIII, 14, 21| si dividantur sententiae interficientis et relegantis, praevaleat 5318 VI, 16, 22| adiciam, omnia me quibus interfueram quaeque statim, cum maxime 5319 V, 3, 10| adeo si cui forte eorum qui interfuerunt curae fuerit eadem illa 5320 X, 61, 2| brevissimam terram, quae interiacebit, advecta fossa onera transponere 5321 II, 17, 22| secreti illa ratio, quod interiacens andron parietem cubiculi 5322 V, 6, 32| transitu suo copulat. Has buxus interiacet; exteriores buxos circumvenit 5323 VII, 27, 7| stilum lumen, suos omnes in interiora dimittit; ipse ad scribendum 5324 II, 17, 15| Adiacet gestationi interiore circumitu vinea tenera et 5325 VII, 6, 6| Polyaenus. Ipse raro et breviter interlocutus multum me intra silentium 5326 VII, 31, 4| paulisper cum magna sua laude intermisit et posuit, a Corellio nostro 5327 VII, 3, 4| quod ego non abrumpi sed intermitti volo.~ ~5. 5328 VI, 20, 15| novissimam noctem mundo interpretabantur. Nec defuerunt qui fictis 5329 V, 7, 6| commendationibus destituta malignitati interpretantium exponitur. Vale.~ ~ 5330 VI, 29, 2| Cur amicorum, non eget interpretatione. Cur destitutas? quod in 5331 X, 79, 3| gesserint, possint per eandem interpretationem ab ea aetate senatores legi, 5332 X, 80, 1| Interpretationi tuae, mi Secunde carissime, 5333 V, 5, 6| Expavit et sic interpretatus est, tamquam idem sibi futurus 5334 II, 13, 9| cum ipse illa tam grate interpretetur, ut dum priora accipit posteriora 5335 II, 7, 5| quidem honore, quantum ego interpretor, non modo defuncti memoriae, 5336 V, 6, 41| fuisset, praesertim cum interquiescere, si liberet, depositaque 5337 VIII, 21, 2| mense, quo maxime lites interquiescunt, positis ante lectos cathedris 5338 IX, 13, 8| Audio imperturbatus interritus: tantum susceptae rei honestas 5339 III, 9, 20| Nam modo legatos interrogabam, docuissentne me aliquid 5340 III, 9, 23| altercandum, tam multi testes interrogandi sublevandi refutandi.~ ~ 5341 III, 16 | esse simulabat, ac persaepe interroganti, quid ageret puer, respondebat; ' 5342 I, 5, 6| in reos, non in damnatos interrogari.' Tertio ille: 'Non iam 5343 I, 5, 13| illius oblitus es, in quo me interrogasti, quid de Metti Modesti pietate 5344 I, 5, 7| me laqueis tam insidiosae interrogationis involveram.~ ~8. 5345 X, 79, 4| censoribus quid sentirem interrogatus eos quidem, qui minores 5346 I, 9, 2| Nam si quem interroges 'Hodie quid egisti?', respondeat: ' 5347 V, 6, 42| suum legat atque identidem interroget se quid coeperit scribere, 5348 III, 9, 35| Interrogo ipse me, an aliquid omiserim 5349 VII, 9, 5| retinere plura transire, alia interscribere alia rescribere.~ ~6. 5350 V, 1, 13| tam sapiens ut nihil mea intersit, an iis quae honeste fecisse 5351 VII, 20, 4| tibi 'longo sed proximus intervallo' et esse et haberi concupiscebam. 5352 IX, 36, 5| quia velocius, equo gestor. Interveniunt amici ex proximis oppidis, 5353 X, 84, 1| Nicaeensibus, qui intestatorum civium suorum concessam 5354 VII, 9, 6| velut membra peracto corpori intexere nec tamen priora turbare.~ ~ 5355 II, 13, 10| cuius esse eum usque ad intimam familiaritatem capacem quo 5356 V, 6, 32| Medius patescit statimque intrantium oculis totus offertur, platanis 5357 III, 16 | quotiens cubiculum eius intraret, vivere filium atque etiam 5358 I, 13, 2| iubent, an iam recitator intraverit, an dixerit praefationem, 5359 X, 24, 1| indulgere, modo ne quid ideo aut intribuatur aut minus illis in posterum 5360 X, 112, 3| buleutae legentur, debeant pro introitu dare. Nam, quod in perpetuum 5361 X, 39, 5| tuo aut iam obtulerunt ob introitum aut nobis exigentibus conferent.~ ~ 5362 VII, 17, 12| certos electosque soleo, quos intuear quibus credam, quos denique 5363 VI, 11, 2| ut rectorem, ut magistrum intuebantur, et iis qui audiebant me 5364 VII, 25, 3| ut diligentem agricolam intuebar, de his locuturus, in quibus 5365 X, 118, 1| tempus, quo 'eisêlasan' intuendum.~ ~2. 5366 IX, 29, 1| aliquid insigniter. Quod intuens ego variis me studiorum 5367 VI, 16, 5| Nubes - incertum procul intuentibus ex quo monte; Vesuvium fuisse 5368 VI, 8, 2| alterutrum nostrum familiarius intuentur. Nam et ille amicitiam meam 5369 I, 14, 9| atque etiam leges civitatis intueor, quae vel in primis census 5370 VII, 6, 12| omnes me ut diu responsurum intuerentur, 'Respondissem' inquam ' 5371 X, 112, 1| milia denariorum et bina intulerunt.~ ~2. 5372 IX, 13, 2| consulari, reo iudex manus intulisset.~ ~3. 5373 VIII, 20, 4| sentiat ventos, et fluctibus intumescat.~ ~5. 5374 VII, 31, 3| numquam secundis rebus intumuit; numquam officiorum varietate 5375 I, 23, 2| etiam convicia audire et si inulta pateretur inertem, si ulcisceretur 5376 IX, 13, 5| inquam 'mihi maritum tuum non inultum pati. Nuntia Arriae et Fanniae' - 5377 IX, 13, 16| nota certe quasi censoria inuratur.~ ~17. 5378 II, 14, 5| Inde iam non inurbane 'Sophokleis' vocantur 'apo 5379 IV, 9, 17| vetito quidem, non tamen inusitato.~ ~18. 5380 X, 31, 3| re publica pasci otiosos inutile, non pasci etiam periculosum 5381 III, 14, 2| circumsistunt. Alius fauces invadit, alius os verberat, alius 5382 VI, 16, 19| stomacho qui illi natura invalidus et angustus et frequenter 5383 IX, 30, 4| liberalitatis exemplar. Ea invasit homines habendi cupido, 5384 X, 118, 1| referre, quando sint patriam invecti, sed quando certamine vicerint, 5385 VI, 16, 12| avunculus meus secundissimo invectus, complectitur trepidantem 5386 X, 118, 1| certamine vicerint, ex quo invehi possint. Ego contra scribo ' 5387 X, 27, 1| sex. Hos interim, sicut inveneram, in ministerio eius relinquendos 5388 X, 67, 1| sua sponte Nicaeae, ubi me invenerat, biduo substitisset, longiorem 5389 I, 18, 6| Ego aliquam stropham inveniam agamque causam tuam, ut 5390 X, 65, 2| constitutionibus principum, quia nihil inveniebam aut proprium aut universale, 5391 VIII, 6, 16| Pallas non dedignabatur. Inveniebantur tamen honesto loco nati, 5392 X, 96, 10| adhuc rarissimus emptor inveniebatur. Ex quo facile est opinari, 5393 VII, 9, 2| imitatione optimorum similia inveniendi facultas paratur; simul 5394 II, 10, 3| errones aliquem cuius dicantur invenient.~ ~4. 5395 X, 32, 2| reddi; si qui vetustiores invenientur et senes ante annos decem 5396 X, 56, 5| forte in simili condicione invenirentur. Decretum Calvi et edictum, 5397 X, 74, 3| Volui enim hanc quoque, si inveniri potuisset, simul mittere, 5398 I, 9, 6| secretumque 'mûseion', quam multa invenitis, quam multa dictatis!~ ~ 5399 X, 66, 1| tractata est, nec quicquam invenitur in commentariis eorum principum, 5400 IV, 25, 1| nominibus suffragatorum nomina inventa sunt.~ ~2. 5401 VIII, 24, 2| humanitas litterae, etiam fruges inventae esse creduntur; missum ad 5402 I, 20, 13| Praeterea suae quisque inventioni favet, et quasi fortissimum 5403 VI, 16, 20| viderat tertius -, corpus inventum integrum illaesum opertumque 5404 III, 16 | Dixeram' inquit 'vobis inventuram me quamlibet duram ad mortem 5405 V, 20, 5| Itaque Iulius Candidus non invenuste solet dicere, aliud esse 5406 VIII, 4, 2| triumphos, quorum alter ex invicta gente primus, alter novissimus 5407 IX, 13, 5| ut vobis societate eius invideam.' Perfert Anteia mandata, 5408 VIII, 22, 1| vitiis irascuntur quasi invideant, et gravissime puniunt, 5409 II, 10, 2| Quousque et tibi et nobis invidebis, tibi maxima laude, nobis 5410 I, 8, 6| gloriae eius praedicationique invidemus, atque ea demum recte facta 5411 VII, 28, 2| norint? Sed, ut norint, quid invident mihi felicissimo errore? 5412 III, 8, 2| cupias, huic pietatis titulis invidere, qui sunt omnibus honoribus 5413 VI, 17, 4| Tanto magis ne invideris; nam qui invidet minor est. 5414 IX, 23, 6| praesertim apud te qui nec ullius invides laudibus et faves nostris. 5415 II, 20, 8| miserum cruciatis? quid invidetis bona morte, cui dare vitam 5416 II, 11, 9| miserabiliorem sive quia invidiosiorem fore arbitrabatur, si praesens 5417 I, 15, 3| dico quas. Dure fecisti: invidisti, nescio an tibi, certe mihi, 5418 III, 18, 7| nostri, quod res antea tam invisa quam falsa, nunc ut vera 5419 II, 20, 2| marito inimicissimus, ipsi invisissimus fuerat!~ ~3. 5420 II, 1, 3| quibus suspectus atque etiam invisus virtutibus fuerat evasit, 5421 VII, 31, 7| complectere apprehende, immo et invita, ac sic ama tamquam gratiam 5422 VIII, 2, 1| negotiatoribus ementibus. Invitabat pretium, et quod tunc et 5423 X, 54, 2| per hoc idoneos debitores invitandos putes, et, si nec sic reperiuntur, 5424 IX, 18, 1| negotium tibi qui elicis et invitas, ut quam plurima communicare 5425 V, 6, 15| aliquanto maturius quasi invitat, in porticum latam et pro 5426 X, 113, 1| puto, sed verius eos, qui invitati fiunt decuriones, id existimo 5427 X, 117, 1| speciem 'dianomês' incidat invitatio, quae et in numero modum 5428 X, 116, 2| causis, concedendum ius istud invitationis, ita vereor ne ii qui mille 5429 IX, 33, 5| ceteris. Delphinus, quasi invitet et revocet, exsilit mergitur, 5430 X, 54, 2| publicae caveant; quod quamquam invitis et recusantibus minus acerbum 5431 VIII, 18, 5| datum ut divites fierent, invitissimis a quibus facti sunt. Quin 5432 X, 55, 1| mutuabuntur, tu constitues. Invitos ad accipiendum compellere, 5433 X, 104, 1| immodicum pro omnibus pariter invocare indulgentiam tuam, qua debeo 5434 VIII, 4, 5| Proinde iure vatum invocatis dis, et inter deos ipso, 5435 VII, 3, 4| ut te magis ac magis otio involvas; quod ego non abrumpi sed 5436 I, 5, 7| insidiosae interrogationis involveram.~ ~8. 5437 II, 18, 2| multis ordinis nostri clare iocabantur; intravi, conticuerunt; 5438 IV, 14, 3| His iocamur ludimus amamus dolemus querimur 5439 VI, 15, 2| Cogita qui risus hominum, qui ioci.~ ~3. 5440 I, 21, 2| Omissis iocis credo decentes esse servos, 5441 VIII, 21, 2| ductus graviora opera lusibus iocisque distinguo. Ad hos proferendos 5442 V, 3, 2| aliquando praeterea rideo iocor ludo, utque omnia innoxiae 5443 II, 13, 5| contubernalis, cum hoc seria cum hoc iocos miscui.~ ~6. 5444 IV, 17, 5| a me ille secretum, non ioculare non serium, non triste non 5445 IV, 25, 1| quibusdam tabellis multa iocularia atque etiam foeda dictu, 5446 I, 7, 1| regni dederis quod Homerus Iovi Optimo Maximo: 'tô d' heteron 5447 III, 6, 4| ponerem, ac potissimum in Iovis templo;~ ~5. 5448 VIII, 12, 1| gremium, omnium exemplum, ipsarum denique litterarum iam senescentium 5449 X, 39, 2| umidum et molle, silc lapis ipsc gracilis et putris: dignum 5450 II, 12, 4| senatu in senatu sedere, ipsisque illis a quibus sit notatus 5451 IV, 7, 4| et tamen eo impudentia ipsoque illo furore pervenit, ut 5452 II, 20, 6| scelerate quam frequenter, quod iram deorum, quos ipse cotidie 5453 VII, 9, 13| Recipiunt enim amores odia iras misericordiam urbanitatem, 5454 VI, 8, 9| mea - hoc est, gravius - irascar. Quamquam quid denuntiationibus 5455 I, 5, 8| quoquo modo efficias, ne mihi irascatur.'~ ~9. 5456 I, 5, 1| irascerer, nec fallebatur: irascebar.~ ~2. 5457 V, 1, 6| tua iustas habuisse causas irascendi tibi.' Post hoc ille cum 5458 I, 5, 1| tectiora. Coepit vereri ne sibi irascerer, nec fallebatur: irascebar.~ ~ 5459 VI, 28, 2| verebar ne et mihi et illis irascereris, si non fecissem. In posterum 5460 IX, 21, 3| te sinas. Licebit rursus irasci, si meruerit, quod exoratus 5461 IV, 14, 3| amamus dolemus querimur irascimur, describimus aliquid modo 5462 VIII, 22, 1| servi, sic aliorum vitiis irascuntur quasi invideant, et gravissime 5463 IV, 25, 2| clamore ei qui scripsisset iratum principem est comprecatus. 5464 III, 9, 28| E testibus quidam, sive iratus quod evocatus esset invitus, 5465 II, 11, 22| astiterant, in Cornuti sententiam ire coeperunt. Tum illi qui 5466 X, 27, 1| ad frumentum comparandum iret in Paphlagoniam. Quin etiam 5467 VIII, 14, 24| an sententias dividi an iri in singulas oportuerit. 5468 III, 20, 8| tacitis suffragiis impudentia irrepat. Nam quoto cuique eadem 5469 VIII, 21, 3| enim deprecatus, ne quis ut irreverentem operis argueret, quod recitaturus, 5470 VI, 2, 5| tanta desidia, tanta denique irreverentia studiorum periculorumque 5471 III, 7, 2| cuius taedio ad mortem irrevocabili constantia decucurrit usque 5472 IV, 11, 8| Blandiens haec an irridens, ex fiducia sui an ex contemptu 5473 II, 14, 4| omnibus, nec inducuntur sed irrumpunt. Sequuntur auditores actoribus 5474 VI, 20, 4| Irrupit cubiculum meum mater; surgebam 5475 IX, 26, 9| ponêrias <tis> hôsper houtos ischysê, hê prôtê prophasis kai 5476 X, 118, 1| possint. Ego contra scribo 'iselastici nomine': itaque eorum vehementer 5477 X, 118, 1| Athletae, domine, ea quae pro iselasticis certaminibus constituisti, 5478 X, 119, 1| Iselasticum tunc primum mihi videtur 5479 X, 118, 2| petunt pro eo agone, qui a te iselasticus factus est, quamvis vicerint 5480 X, 33, 1| interiacente, Gerusian et Iseon absumpsit.~ ~2. 5481 VI, 29, 6| Nec vero Isocrati quo minus haberetur summus 5482 II, 17, 25| et paratus umor occurrit, isque sincerus ac ne leviter quidem 5483 VII, 12, 5| exagitem? Haec ut inter istas occupationes aliquid aliquando 5484 I, 18, 6| centumvirale differri nullo modo, istuc aegre quidem sed tamen potest. 5485 IV, 7, 2| mille transcriptum per totam Italiam provinciasque dimisit. Scripsit 5486 VI, 19, 4| honorem petituros urbem Italiamque non pro patria sed pro hospitio 5487 II, 11, 19| aerario inferenda, Mario urbe Italiaque interdicendum, Marciano 5488 VI, 19, 6| Proinde si paenitet te Italicorum praediorum, hoc vendendi 5489 IV, 9, 10| verebar ne me corporis vires iterato labore desererent, quem 5490 VII, 27, 2| futurorum praenuntiam dixit: iturum enim Romam honoresque gesturum, 5491 X, 10, 2| epistulam mittas. Obviam iturus, quo maturius, domine, exoptatissimi 5492 V, 8, 10| illam tori quidam et quasi iubae decent; haec vel maxime 5493 VII, 14, 1| rogas et exigis, ut accipi iubeam a te pretium agrorum non 5494 VII, 27, 11| monet ut illum locum effodi iubeant. Inveniuntur ossa inserta 5495 VI, 29, 11| posterum opto ut ea potissimum iubear, quae me deceat vel sponte 5496 III, 1, 12| epistulam meam et quiescere iubeas, cum inertiae crimen effugero. 5497 V, 9, 4| iurare prius quam agerent iubebantur, nihil sc ob advocationem 5498 X, 114, 3| senatu ob hanc causam non iubebat, praeterea, quod affirmabatur 5499 II, 4, 2| debuit, acceptum tibi fieri iubebo.~ ~3. 5500 I, 13, 2| ac subinde sibi nuntiari iubent, an iam recitator intraverit, 5501 VII, 11, 2| ab illis maiore officio iubente secerno.~ ~3. 5502 VI, 15, 2| amicissimus -: 'Ego vero non iubeo.' Cogita qui risus hominum, 5503 X, 58, 5| Prusiadam, patriam suam, emi iuberem, cuius reditu suos alere 5504 VII, 20, 2| adnotationibus tuis exspecto. O iucundas, o pulchras vices! Quam 5505 VI, 12, 4| Nec dissimulo hoc mihi iucundiores eas fuisse, quod habebam 5506 VIII, 21, 3| necessitates voluptatibus, seria iucundis anteferrem, ac primum amicis 5507 IX, 6, 1| inter pugillares ac libellos iucundissima quiete transmisi. 'Quemadmodum' 5508 VI, 31, 13| quam severi dies; quos iucundissimae remissiones sequebantur. 5509 IX, 16, 2| novos versiculos tibique iucundissime exigenti ut primum videbuntur 5510 VI, 31, 13| acroamata audiebamus, interdum iucundissimis sermonibus nox ducebatur.~ ~ 5511 VIII, 18, 2| Prosecutus est nepotes plurimis iucundissimisque legatis, prosecutus etiam 5512 II, 17, 17| latere frangit et finit. Haec iucunditas eius hieme, maior aestate.~ ~ 5513 IV, 3, 2| Nam severitatem istam pari iucunditate condire, summaeque gravitati 5514 III, 19, 4| experiri. Habet etiam multum iucunditatis soli caelique mutatio, ipsaque 5515 VI, 33, 11| esse: an vere, tu facillime iudicabis, qui tam memoriter tenes 5516 VI, 8, 9| damnum meam contumeliam iudicabo, sed non tamquam pro mea - 5517 VI, 2, 6| intellegimus, religiosius iudicamus, quia paucioribus clepsydris 5518 IV, 29, 1| agentur, quoquo modo ad iudicandum veni: nihil est quod in 5519 I, 21, 2| melius auribus quam oculis iudicatur. Vale.~ ~ 5520 VII, 6, 8| detulerat ad principem, iudicemque impetraverat Iulium Servianum.~ ~ 5521 V, 3, 1| sermonem, eumque diversitate iudiciorum longius processisse, exstitisse 5522 III, 9, 7| contentio, cum uterque pari iugo non pro se sed pro causa 5523 IV, 9, 8| Veniam ergo peterem? Iugulassem reum, quem ita deliquisse 5524 VI, 31, 6| necesse erat: damnata et Iuliae legis poenis relicta est. 5525 V, 9, 1| Descenderam in basilicam Iuliam, auditurus quibus proxima 5526 I, 10, 8| instituit. Socer Pompeius Iulianus, cum cetera vita tum vel 5527 VIII, 20, 5| herbidae omnes harundine et iunco, quaeque alia fecundior 5528 VIII, 20, 6| suspensa et mersa. Interdum iunctae copulataeque et continenti 5529 V, 6, 21| clamorem sonum excludit, iunctaque ei cotidiana amicorumque 5530 II, 17, 2| aliqua ex parte harenosum, iunctis paulo gravius et longius, 5531 IV, 2, 3| puer mannulos multos et iunctos et solutos, habebat canes 5532 II, 17, 22| Iunctum est cubiculum noctis et 5533 IX, 21, 4| precibus eius meas iunxero; iungam tamen tanto plenius et effusius, 5534 VI, 6, 8| venias, et suffragio meo tuum iungas. Permultum interest mea 5535 III, 19, 2| primum ipsa pulchritudo iungendi; deinde, quod non minus 5536 VIII, 14, 14| se brevibus indutiis duae iungerent. Exigebam ergo ut qui capitali 5537 VIII, 14, 15| reperiebam quemadmodum posset iungi sententia duorum tam diversa 5538 VII, 20, 6| nihil interest mea quo loco, iungimur; nam mihi primus, qui a 5539 V, 6, 28| vineas montes intuetur. Iungitur cubiculum obvium soli, maxime 5540 VII, 19, 1| Contraxit hanc dum assidet Iuniae virgini, sponte primum - 5541 I, 14 | XIV. C. PLINIUS IUNIO MAURICO SUO S.~ ~1. 5542 VII, 25, 2| scribo quod scribo. Terentius Iunior, equestribus militiis atque 5543 IV, 22, 3| sententiae perrogarentur, dixit Iunius Mauricus, quo viro nihil 5544 IX, 21, 4| cogere, si precibus eius meas iunxero; iungam tamen tanto plenius 5545 X, 26, 1| mecum tua in me beneficia iunxerunt; habui enim illum quaestorem 5546 III, 9, 11| quibus duos statim Classico iunximus, Baebium Probum et Fabium 5547 X, 52, 1| Praeivimus et commilitonibus ius iurandum more sollemni, eadem provincialibus 5548 X, 52, 1| provincialibus certatim pietate iurantibus.~ ~ 5549 VI, 5, 7| loquacitas amicorum, ut homines iurgaturi id ipsum invicem scierint, 5550 VIII, 5, 1| triginta novem annis sine iurgio sine offensa. Quam illa 5551 VII, 9, 11| sequatur~ si doctos digitos iussaque fiat opus~ et nunc informet 5552 VI, 20, 8| Nam vehicula quae produci iusseramus, quamquam in planissimo 5553 X, 6, 2| moraretur, libertis tuis quibus iusseras misi.~ ~ 5554 X, 70, 2| donaveris civitati sive venire iusseris, propter opportunitatem 5555 IX, 19, 1| patriae.~ ~Reprehendis quod iusserit, addis etiam melius rectiusque 5556 X, 70, 2| Polyaenus Claudio Caesari iussitque in peristylio templum ei 5557 X, 31, 5| qui dicerent deprecantes iussu proconsulum legatorumve 5558 IX, 19, 7| cuius quae potest apud te iustior esse defensio, quam ex collatione 5559 VI, 2, 6| nostris, nos legibus ipsis iustiores, quae tot horas tot dies 5560 II, 17, 29| Iustisne de causis iam tibi videor 5561 IX, 21, 2| mansuetudinis laus, cum irae causa iustissima est.~ ~3. 5562 X, 3b, 1| amplissimi ordinis quod iustissime exigebat, praestando. Quas 5563 IX, 22, 1| valetudo, et quidem plurimis iustissimisque de causis. Vir est optimus 5564 VI, 22, 5| insulam relegatus; Bruttiano iustissimum integritatis testimonium 5565 IX, 24, 1| domum in animum recepisti. Iuvabit hoc te; me certe iuvat, 5566 V, 1, 2| portionem meam seque praeiudicio iuvarem; eandem tacita conventione 5567 IV, 15, 13| ope labore gratia simus iuvaturi, perquam iucundum nobis 5568 IV, 17, 8| Nam cum forte de bonis iuvenibus apud Nervam imperatorem 5569 IV, 8, 5| ut consulatum multo etiam iuvenior quam ille sum consecutus, 5570 II, 3, 6| quod dulcissimum est in iuventa?~ ~7. 5571 VI, 5, 4| Iuventius quidem Celsus praetor tamquam 5572 II, 7, 5| est. Acuent ad bonas artes iuventutem adulescentibus quoque, digni 5573 VIII, 2, 3| consului. Nam et me magis iuverant, et maius ipsi fecerant 5574 II, 14, 2| Ad hoc pauci cum quibus iuvet dicere; ceteri audaces atque 5575 VIII, 14, 8| disci potuit, quid didicisse iuvit, cum senatus aut ad otium 5576 VIII, 20, 2| permulta in urbe nostra iuxtaque urbem non oculis modo sed 5577 VIII, 2, 8| apud me de iê timê êmen kakos êde kai esthlos'>. Vale.~ ~ 5578 II, 14, 5| vocantur 'apo tou sophôs kai kaleisthai', isdem Latinum nomen impositum 5579 IX, 26, 9| moscheuête', ad hoc: 'ei de kapêlos esti ponêrias kai palinkapêlos 5580 V, 17, 2| Recitabat 'katasterismôn' eruditam sane luculentamque 5581 IX, 26, 9| thrasynomenô kai pollô reonti kath' hêmôn'? Ex eadem nota ' 5582 IV, 11, 12| quiddam, quale est illud: 'keitai Patroklos'. Ait enim: 'Ex 5583 I, 12, 10| medico admoventi cibum: 'Kekrika', quae vox quantum admirationis 5584 I, 20, 17| kai monos tôn rhêtorôn~ to kentron enkateleipe tois akroômenois.'~ ~ 5585 VI, 22, 2| egit autem carptim et 'kata kephalaion', quo genere veritas statim 5586 I, 20, 15| panta' denique 'lithon kinô';~ ~16. 5587 IX, 26, 12| apopempsesthe ton anthrôpon hôs koinên tôn Hellênôn symphoran; 5588 IX, 26, 8| notissima: 'anthrôpoi miaroi, kolakes kai alastores' et rursus ' 5589 VI, 8, 4| noster, quem et ipse amo, sed Konjunktivs tu.~ ~5. 5590 V, 8, 11| refert, ut Thucydides ait, 'ktêma' sit an 'agônisma'; quorum 5591 VI, 33, 11| dicam - ut inter meas 'hyper Ktêsiphôntos' esse: an vere, tu facillime 5592 I, 7, 4| spondeas de animo meo 'ê kai kyaneêsin ep' ophrysi neuse'.~ ~5. 5593 IX, 26, 6| totum illud 'oute thalassês kyma toson boaa'?~ ~7. 5594 VI, 13, 2| apud consules carpere ac labefactare sunt ausi, atque etiam absenti 5595 IX, 26, 2| reptantibus lapsus, sed his non labentibus nulla, illis non nulla laus 5596 X, 74, 1| indicasse, servisse aliquando Laberio Maximo, captumque a Susago 5597 II, 3, 3| tempore, ne verbo quidem labitur.~ ~4. 5598 I, 4, 4| alios magis quam per ipsos laborant. Vale.~ ~ 5599 II, 5, 9| credam, sed tamquam assequi laboraverim, fortasse non frustra, si 5600 I, 10, 2| inspexi, amarique ab eo laboravi, etsi non erat laborandum. 5601 I, 8, 11| libenter educationis taedium laboremque suscipiat, non praemiis 5602 III, 20, 12| communi solus omnium curas laboresque suscepit; quidam tamen salubri 5603 II, 10, 5| fideles tam eruditos tam laboriosos, ut tantum curae intentionisque 5604 IV, 9, 1| dixit Iulius Bassus, homo laboriosus et adversis suis clarus. 5605 VII, 1, 4| tangeret dixi, admotumque iam labris poculum reddidi.~ ~5. 5606 V, 6, 20| inumbratur. Inter has marmoreo labro aqua exundat circumiectasque 5607 VII, 19, 3| patre dignissimus; reliqua labuntur, meque non metu tantum, 5608 VIII, 24, 4| Athenas esse quas adeas Lacedaemonem esse quam regas; quibus 5609 I, 5, 3| lacerat Herennium Senecionem tam 5610 III, 6, 2| facies, exile collum; pendent lacerti, papillae iacent, venter 5611 IX, 13, 11| confidis incertus futurorum? Lacessis hominem iam praefectum aerarii 5612 I, 5, 4| ipsum me apud centumviros lacessisset.~ ~5. 5613 III, 16 | praemio gloriae, abdere lacrimas operire luctum, amissoque 5614 I, 15, 2| Paratae erant lactucae singulae, cochleae ternae, 5615 VI, 30, 2| integra manent aut levissime laesa sunt.~ ~3. 5616 I, 5, 7| fortasse, inhonesto tamen laeseram, nec me laqueis tam insidiosae 5617 III, 7, 3| Laeserat famam suam sub Nerone - 5618 III, 9, 32| Pomponius Rufus et Libo Frugi, laeserunt eum testimonio, tamquam 5619 VII, 9, 14| devincti soluta oratione laetamur, et quod facilius esse comparatio 5620 IV, 8, 4| quod M. Tullius augur fuit. Laetaris enim quod honoribus eius 5621 IX, 23, 5| An si Demosthenes iure laetatus est, quod illum anus Attica 5622 V, 9, 2| paratus sum ut non mora laeter.~ ~3. 5623 IV, 12, 7| cursu et peregrinatione laetetur. Etenim nescio quo pacto 5624 VIII, 1, 3| meae sic sequentur? Sed di laetiora promittunt. Stetit sanguis, 5625 I, 22, 12| agere invicem nobis, sed laetioribus epistulis scribe. Erit confusioni 5626 III, 18, 10| confido in hoc genere materiae laetioris stili constare rationem, 5627 X, 100, 1| priore anno nuncupata alacres laetique persolvimus novaque rursus 5628 V, 6, 39| Nam laetissima vitis per omne tectum in 5629 V, 11, 2| excoli iucundum, a te vero laetissimum est.~ ~3. 5630 X, 51, 1| verbis, quantam perceperim laetitiam, quod et mihi et socrui 5631 VIII, 19, 2| scriberem potui; ut vacuo animo laetoque, non potui. Porro ut ex 5632 X, 14, 1| omnes cogitationes tuas tam laetus sequatur eventus, cum virtutibus 5633 II, 17, 6| Huius a laeva retractius paulo cubiculum 5634 IX, 33, 7| Nec non alii pueri dextra laevaque simul eunt hortantes monentesque. 5635 I, 6, 3| auctore me ut panarium et lagunculam sic etiam pugillares feras: 5636 II, 6, 2| ponebat. Vinum etiam parvolis lagunculis in tria genera discripserat, 5637 II, 3, 10| si Demostheni credimus 'lamprophônotatos'. Fatebatur tamen longe 5638 I, 6, 1| proximo non venabulum aut lancea, sed stilus et pugillares; 5639 VII, 3, 3| voluptates istae satietate languescant. Saluta paulisper, quo sit 5640 III, 9, 18| cognoscentium severitasque languesceret; et alioqui supererant minores 5641 IX, 13, 4| impetus defremuisset et languidior in dies ira ad iustitiam 5642 VI, 20, 6| et adhuc dubius et quasi languidus dies. Iam quassatis circumiacentibus 5643 VII, 26, 1| Nuper me cuiusdam amici languor admonuit, optimos esse nos 5644 VI, 16, 11| et ambusti et fracti igne lapides; iam vadum subitum ruinaque 5645 VI, 20, 8| partes agebantur, ac ne lapidibus quidem fulta in eodem vestigio 5646 X, 39, 2| solum umidum et molle, silc lapis ipsc gracilis et putris: 5647 X, 58, 5| meae feres.~ ~EIUSDEM AD LAPPIUM MAXIMUM~ ~5. 5648 V, 4, 2| intraverunt, dixerunt se deceptos, lapsine verbo, an quia ita sentiebant. 5649 I, 5, 7| inhonesto tamen laeseram, nec me laqueis tam insidiosae interrogationis 5650 II, 8, 2| Numquamne hos artissimos laqueos, si solvere negatur, abrumpam? 5651 III, 5, 17| vendere hos commentarios Larcio Licino quadringentis milibus 5652 I, 20, 22| crebram et assiduam sed et largam, postremo divinam et caelestem 5653 IX, 2, 2| varietas rerum qua magnitudo largissime suppetebat;~ ~3. 5654 X, 111, 1| Sicut largitiones ex publico fieri mandata 5655 I, 8, 8| pervideremus, postremo ut subitae largitionis comitem paenitentiam caveremus. 5656 IV, 7, 6| phônên kai gegêthôs kai laryngizôn'.~ ~7. 5657 IV, 14, 4| talia scripserunt non modo lascivia rerum, sed ne verbis quidem 5658 IX, 33, 9| redditis viribus priorem lasciviam et solita ministeria repetisse.~ ~ 5659 VII, 4, 6| est palmamque decusque,~ lascivum inveni lusum Ciceronis et 5660 VI, 21, 1| despicio. Neque enim quasi lassa et effeta natura nihil iam 5661 III, 9, 8| nominibus multisque causis non lassaretur modo verum etiam confunderetur; 5662 V, 6, 14| immodicas, sed spatio ipso lassas et infractas.~ ~15. 5663 VI, 17, 2| denique assurrexerunt saltem lassitudine sedendi.~ ~3. 5664 IX, 36, 5| ad se trahunt interdumque lasso mihi opportuna interpellatione 5665 V, 6, 15| quasi invitat, in porticum latam et pro modo longam. Multa 5666 IV, 22, 7| intra ipsos residunt, nostra late vagantur, utque in corporibus 5667 III, 3, 6| altos recessus magnasque latebras habet, cuius pro Genitore 5668 IV, 30, 9| An latentibus venis certa mensura, quae 5669 III, 9, 8| Verebamur ne nos dies ne vox ne latera deficerent, si tot crimina 5670 II, 17, 5| valvis habet atque ita a lateribus a fronte quasi tria maria 5671 II, 11, 15| stantem saepius admoneret voci laterique consulerem, cum me vehementius 5672 II, 17, 9| ministrat. Reliqua pars lateris huius servorum libertorumque 5673 IX, 36, 3| ambulo, mox orationem Graecam Latinamve clare et intente non tam 5674 VII, 9, 2| Graeco in Latinum vel ex Latino vertere in Graecum. Quo 5675 X, 104, 1| Paulinus excepto Paulino ius Latinorum suorum mihi reliquit; ex 5676 III, 3, 3| circumspiciendus rhetor Latinus, cuius scholae severitas 5677 VII, 17, 9| sed omnia cupis? utique si latior scaena et corona diffusior; 5678 VI, 16, 13| Vesuvio monte pluribus locis latissimae flammae altaque incendia 5679 VIII, 8, 2| eluctatusque quem facit gurgitem lato gremio patescit, purus et 5680 III, 20, 1| tabellaria, quantumque ipsi latori vel gloriae vel reprehensionis 5681 X, 39, 4| quamquam viginti et duos pedes latos imposita onera sustinere 5682 X, 96, 7| obstringere, sed ne furta ne latrocinia ne adulteria committerent, 5683 I, 12, 8| sustinere? - ut scilicet isti latroni vel uno die supersim.' Dedisses 5684 IV, 25, 2| Ille tamen fefellit et latuit, fortasse etiam inter indignantes 5685 VI, 16, 9| frequens amoenitas orae - laturus auxilium.~ ~10. 5686 I, 16, 1| Saturninum - hunc dico nostrum - laudabamque eius ingenium, etiam antequam 5687 III, 7, 3| maculam veteris industriae laudabili otio abluerat.~ ~4. 5688 I, 8, 9| vinculis eximebat, tantoque laudabilior munificentia nostra fore 5689 II, 1, 4| longiorque, sed hic ipse laudabilis.~ ~5. 5690 VIII, 18, 7| fuerat, ut conciliaretur. Quo laudabilius testamentum est, quod pietas 5691 II, 14, 8| eum pessime dicere, qui laudabitur maxime.~ ~9. 5692 VIII, 4, 8| te magis amabo magisque laudabo, quanto celerius et incautius 5693 VII, 12, 3| beneficio fastidi tui ipse laudabor, ut in eo quod adnotatum 5694 I, 13, 5| Sed tanto magis laudandi probandique sunt, quos a 5695 X, 26, 2| mereatur. Parciorem me in laudando facit, quod spero tibi et 5696 II, 14, 8| audiunt, nec ulli magis laudant. Si quando transibis per 5697 IX, 23, 1| victi coactique consurgerent laudarentque;~ ~2. 5698 IX, 30, 1| Laudas mihi et frequenter praesens 5699 IX, 22, 2| ut qui impatientissime, laudat ut qui benignissime, ludit 5700 II, 14, 13| theatris quoque indecora laudatio - large supersunt.~ ~14. 5701 VIII, 12, 5| horum quasi funebribus laudationibus seris quidem sed tanto magis 5702 II, 1, 6| felicitati eius cumulus accessit, laudator eloquentissimus.~ ~7. 5703 III, 20, 5| explicabat vitam suam, testes et laudatores dabat vel eum sub quo militaverat, 5704 III, 9, 25| ab illis ipsis suspicitur laudaturque. Non potui magis te in rem 5705 V, 8, 13| sunt quam laudanda, tum si laudaveris parcus, si culpaveris nimius 5706 X, 13, 1| domine, ad testimonium laudemque morum meorum pertinere tam 5707 III, 12, 4| quidem possint, nisi ut simul laudent. Vale.~ ~ 5708 IV, 19, 3| proximo discreta velo sedet, laudesque nostras avidissimis auribus 5709 III, 12, 2| Caesar ita reprehendit ut laudet.~ ~3. 5710 I, 8, 13| utilitatibus sed propriae laudi servisse videamur.~ ~14. 5711 II, 14, 5| Latinum nomen impositum est Laudiceni;~ ~6. 5712 II, 17, 1| Laurentinum vel - si ita mavis -, Laurens meum tanto opere delectet; 5713 V, 6, 4| aspernatur ac respuit; laurum tamen patitur atque etiam 5714 V, 6, 32| exteriores buxos circumvenit laurus, umbraeque platanorum suam 5715 I, 15, 2| bulbi, alia mille non minus lauta. Audisses comoedos vel lectorem 5716 IX, 17, 1| taedio tibi fuisse quamvis lautissimam cenam, quia scurrae cinaedi 5717 II, 6, 1| quendam, ut sibi videbatur, lautum et diligentem, ut mihi, 5718 VIII, 18, 9| miserandumque dictu - dentes lavandos fricandosque praebebat. 5719 V, 6, 40| haec, interdum simul omnia lavantur.~ ~41. 5720 III, 14, 6| succurrit. Cum in publico Romae lavaretur, notabilis atque etiam, 5721 VII, 1, 5| Responderunt posse me tuto lavari, non tamen omnino sine aliqua 5722 IX, 36, 4| Iterum ambulo ungor exerceor lavor. Cenanti mihi, si cum uxore 5723 IX, 26, 7| sed hoc intellegi volo, laxandos esse eloquentiae frenos, 5724 VII, 24, 5| feminam in illo otio sexus, laxare animum lusu calculorum, 5725 IV, 30, 5| os fontis et fauces modo laxat modo includit, prout illatus 5726 IV, 13, 2| intentionem iam in fine laxavero, aegre resumam. Interim 5727 IV, 9, 14| disertos tempus sibi et quidem laxius vindicavit. Dixit in noctem 5728 X, 39, 4| coeperunt, longe numerosius laxiusque quam fuerat, et iam aliquantum 5729 V, 6, 25| Inde apodyterium balinei laxum et hilare excipit cella 5730 X, 58, 9| vultu meliore respexit. le novis beneficiis vacare 5731 X, 47, 1| legerentur, numquam tamen esse lectas ab ullo proconsulum; habuisse 5732 II, 3, 2| quaesita et exculta. Multa lectio in subitis, multa scriptio 5733 IX, 36, 5| ambulavi, post somnum demum lectionemque non vehiculo sed, quod brevius 5734 VII, 21, 1| non stilo modo verum etiam lectionibus difficulter sed abstineo, 5735 VII, 4, 7| His ego lectis~ 'cur post haec' inquam ' 5736 VII, 9, 3| quasi aemulum scribere lectisque conferre, ac sedulo pensitare, 5737 V, 5, 3| cupiebat, quanto frequentius hi lectitabantur.~ ~4. 5738 V, 16, 3| studiose, quam intellegenter lectitabat! ut parce custoditeque ludebat! 5739 II, 17, 8| non legendos libros sed lectitandos capit.~ ~9. 5740 IV, 23, 1| disputare, multum audire multum lectitare, cumque plurimum scias, 5741 III, 5, 1| diligenter libros avunculi mei lectitas, ut habere omnes velis quaerasque 5742 IV, 19, 2| concepit. Meos libellos habet lectitat ediscit etiam.~ ~3. 5743 VII, 17, 4| nostri quidam et Graeci lectitaverunt.~ ~5. 5744 VI, 7, 2| invicem ego epistulas tuas lectito atque identidem in manus 5745 VII, 27, 12| Cum hoc minor frater eodem lecto quiescebat. Is visus est 5746 IX, 20, 2| praesunt meque notariis et lectoribus reliquerunt. Vale.~ ~ 5747 II, 5, 7| quamlibet diversa genera lectorum per plures dicendi species 5748 VIII, 21, 2| interquiescunt, positis ante lectos cathedris amicos collocavi.~ ~ 5749 VII, 25, 1| tantum dicturi aliquid aut lecturi timemus, qui studia sua 5750 IX, 34, 1| bene sed melius - scio - lecturum, si tamen non fuerit perturbatus.~ ~ 5751 V, 6, 38| cubiculum idem atque aliud. Lectus hic et undique fenestrae, 5752 II, 20, 11| tunicas quas erat induta legare; observavit scribentem, 5753 V, 6, 42| scriptoris existimo, titulum suum legat atque identidem interroget 5754 II, 12, 4| proconsulatu quia se in legatione turpiter gesserat, de proconsulibus 5755 X, 31, 5| deprecantes iussu proconsulum legatorumve dimissos. Addebat fidem, 5756 X, 70, 2| huius domus condicio talis: legaverat eam Claudius Polyaenus Claudio 5757 V, 14, 8| rusticarum querellarum, rationes legebam invitus et cursim - aliis 5758 VII, 4, 3| natalis haec causa est. Legebantur in Laurentino mihi libri 5759 III, 15, 5| pronuntio, de partibus experiar legendo. Vale.~ ~ 5760 IX, 1, 2| Quamvis enim legeris multis legendosque dederis, nolo tamen quemquam 5761 VI, 21, 7| summa extorquebo ei librum legendumque, immo ediscendum mittam 5762 IX, 34, 2| Ipse nescio, quid illo legente interim faciam, sedeam defixus 5763 II, 5, 4| Quotiens enim ad fastidium legentium deliciasque respicio, intellego 5764 X, 112, 3| omnes, qui deinde buleutae legentur, debeant pro introitu dare. 5765 VI, 33, 7| ut orationem libentius legeres, si non legere tibi sed 5766 IV, 7, 2| vocalissimus aliquis ex ipsis, qui legeret eum populo: factum est.~ ~ 5767 I, 12, 13| quae audierim numquam, legerim numquam. Nam quae audivi 5768 III, 5, 18| tibi recordanti, quantum legerit quantum scripserit, nec 5769 VI, 4, 5| lego, statimque timebo cum legero. Vale.~ ~ 5770 VIII, 1, 2| deinde libellos meos sic leget, sic amabit?~ ~3. 5771 IX, 27, 2| factum ipsum manet manebit legeturque semper, tanto magis quia 5772 IX, 1, 3| perfice, quod nobis qui legimus olim absolutum videtur. 5773 X, 78, 1| eius praesidio centurionis legionarii consulendum habuerimus.~ ~ 5774 X, 77, 1| Macro clarissimo viro, ut legionarium centurionem Byzantium mitteret.~ ~ 5775 II, 3, 10| illud Aeschinis, qui cum legisset Rhodiis orationem Demosthenis 5776 VIII, 16, 1| testamenta facere, eaque ut legitima custodio.~ ~2. 5777 V, 13, 6| Cui quamquam legitimae postulationi a quibusdam 5778 X, 17a, 3| praeterea quaedam minime legitimis sumptibus erogantur.~ ~4. 5779 VII, 17, 7| recito laudari, sed dum legor cupio. Itaque nullum emendandi 5780 V, 13, 7| Recitavit capita legum, admonuit senatus consultorum, 5781 I, 20, 16| hordeum fabam ceteraque legumina sero, sic in actione plura 5782 IX, 38, 1| soli iudicant qui maligne legunt. Vale.~ ~ 5783 I, 2, 4| tamen omnino Marci nostri 'lêkythous' fugimus, quotiens paulum 5784 IV, 27, 3| Nam lemma sibi sumpsit, quod ego interdum 5785 IV, 27, 3| faciam, si mihi ex hoc ipso lemmate secundus versus occurrerit; 5786 V, 6, 20| platanos et subiecta platanis leni aspergine fovet.~ ~21. 5787 VI, 16, 12| timorem eius sua securitate leniret, deferri in balineum iubet; 5788 IX, 21, 3| torqueris enim cum tam lenis irasceris.~ ~4. 5789 IV, 29, 3| reductumve exercere etiam lenissimi possunt. Vale.~ ~ 5790 VIII, 22, 1| ullius, nihil magis quam lenitas deceat.~ ~2. 5791 VII, 1, 6| videbar inferri, placide leniterque dimissa, ad abstinentiam 5792 I, 8, 6| etiam cum illi necessitas lenocinatur. Etenim si alienae quoque 5793 II, 19, 7| difficultatibus libro isti novitas lenocinetur, novitas apud nostros; apud 5794 VII, 27, 10| Ibat illa lento gradu quasi gravis vinculis. 5795 V, 3, 5| immo Torquatos, C. Memmium, Lentulum Gaetulicum, Annaeum Senecam 5796 II, 11, 23| ille habuerat in ordine Lepcitanorum, operam suam Prisco ad turpissimum 5797 IV, 7 | VII. C. PLINIUS CATIO LEPIDO SUO S.~ ~1. 5798 VII, 4, 6| humanis salibus multo varioque lepore~ magnorum ostendit mentes 5799 IV, 14, 5| denique habent salem et leporem~ si sunt molliculi et parum 5800 VI, 8, 7| me suavitate eius, sine leporibus perfrui. Neque enim possum 5801 I, 16, 5| aut Calvus. Quantum illis leporis dulcedinis amaritudinis 5802 VI, 21, 5| amaritudo, non dulcedo, non lepos defuit: ornavit virtutes, 5803 IX, 26, 12| symphoran; ê syllabontes hôs> lêstên tôn pragmatôn <ep' onomatôn> 5804 VIII, 19, 1| turbatus, ad unicum doloris levamentum studia confugi, quae praestant 5805 II, 7, 7| positae dolorem nostrum levant, quanto magis hae quibus 5806 X, 43, 2| putavi, ut simul et sumptus levaretur et impleretur publicum officium.~ ~ 5807 III, 5, 10| cibum saepe - quem interdiu levem et facilem veterum more 5808 VIII, 6, 5| Levia haec et transeunda, illa 5809 I, 16, 5| sed data opera, mollibus levibusque duriusculos quosdam; et 5810 V, 6, 37| cena margini imponitur, levior naucularum et avium figuris 5811 X, 54, 2| recusantibus minus acerbum erit leviore usura constituta.~ ~ 5812 V, 8, 12| et nova? Graves offensae levis gratia.~ ~13. 5813 VIII, 20, 5| Par omnibus altitudo, par levitas; quippe in speciem carinae 5814 VIII, 4, 4| mollia vocabula et Graeca ad levitatem versus contrahere extendere 5815 VI, 16, 16| Sub dio rursus quamquam levium exesorumque pumicum casus 5816 X, 51 | LI. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5817 II, 10, 6| recita saltem quo magis libeat emittere, utque tandem percipias 5818 IV, 22, 7| Longius abii, libens tamen. Placuit agona tolli, 5819 VIII, 6, 12| usquequaque testantem merito libenterque se hanc summam inter reliquos 5820 X, 4, 4| moribus Romani mei, quos et liberalia studia exornant et eximia 5821 I, 10, 1| Si quando urbs nostra liberalibus studiis floruit, nunc maxime 5822 VII, 31, 4| posuit, a Corellio nostro ex liberalitate imperatoris Nervae emendis 5823 X, 58, 5| praestari volo. Summam expensam liberalitati meae feres.~ ~EIUSDEM AD 5824 II, 11, 4| senatus lege conclusam, aliis liberam solutamque dicentibus, quantumque 5825 VIII, 14, 12| post quaestionem supplicio liberandos, alius in insulam relegandos, 5826 VII, 16, 4| ad te, si voles vindicta liberare, quos proxime inter amicos 5827 V, 21, 2| maturissime inexplicabili morbo liberari.~ ~3. 5828 IX, 13, 21| denique senatum invidia liberassem, qua flagrabat apud ordines 5829 VIII, 11, 1| atque ita gaudeas periculo liberatam, ut simul quod periclitata 5830 I, 22, 11| sollicitudine exsolvat; qua liberatus Laurentinum meum, hoc est 5831 X, 25, 1| exspectationis sollicitudine liberavit.~ ~ 5832 X, 45, 1| scribas meque haesitatione liberes. Vereor enim, ne in alterutram 5833 I, 12, 8| ille compos ut iam securus liberque moriturus, multa illa vitae 5834 IV, 11, 11| suis occultasset Corneliae libertam. Ille ab iis quibus erat 5835 III, 4, 8| finis aliquis, tum optime libertati venia obsequio praeparatur.~ ~ 5836 II, 17, 9| pars lateris huius servorum libertorumque usibus detinetur, plerisque 5837 VIII, 22, 1| Nostine hos qui omnium libidinum servi, sic aliorum vitiis 5838 III, 9, 32| consulares, Pomponius Rufus et Libo Frugi, laeserunt eum testimonio, 5839 IV, 30, 10| An nescio quod libramentum abditum et caecum, quod 5840 X, 61, 5| conquiret explorabitque librator, quem plane, domine, debes 5841 X, 62, 1| Macrum credo facturum, ut te libratore instruat, neque provinciae 5842 IV, 21, 3| perseverantissime diligo, ut actione mea librisque testatum est; cui nunc unus 5843 III, 7, 8| neglegebat. Multum ubique librorum, multum statuarum, multum 5844 IX, 19, 5| liberum vobis scribere quae libuisset?'~ ~6. 5845 VI, 16, 7| eruditissimo viro visum. Iubet liburnicam aptari; mihi si venire una 5846 IV, 25, 4| Tantum licentiae pravis ingeniis adicit illa 5847 III, 20, 3| illis apertisque suffragiis licentiam contionum. Non tempus loquendi, 5848 IV, 11, 15| afuisti, nihil aliud de Liciniano audisse quam relegatum ob 5849 IV, 29, 2| Ecce Licinius Nepos praetor! Acer et fortis 5850 III, 5, 17| hos commentarios Larcio Licino quadringentis milibus nummum; 5851 III, 11, 5| Musonium socerum eius, quantum licitum est per aetatem, cum admiratione 5852 VI, 31, 12| enim queri volunt quod sibi licuerit non accusari.' Tum ex consilii 5853 VI, 24, 4| fuit; nam se cum marito ligavit abiecitque in lacum.~ ~5. 5854 I, 20, 22| paura men, alla mala ligeôs'~ ~si tamen detur electio, 5855 IX, 39, 4| signum, quia antiquum illud e ligno quibusdam sui partibus vetustate 5856 X, 52 | LII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5857 X, 53 | LIII. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5858 I, 10, 11| maturius -, illi te expoliendum limandumque permittas.~ ~12. 5859 I, 20, 21| peccat; quod certe etsi non limatioris, maioris tamen ingeni vitium 5860 IX, 26, 9| pros hous autos echôsas limenas kai probolôn eneplêsas, 5861 V, 6, 33| Rectus hic hippodromi limes in extrema parte hemicyclio 5862 VI, 16, 13| sonantior erat, ab iis qui limini obversabantur audiebatur.~ ~ 5863 IX, 7, 4| illic recta gestatio longo limite super litus extenditur, 5864 I, 24, 4| reficere oculos, reptare per limitem unamque semitam terere omnesque 5865 V, 6, 34| multiplicique curvamine recto limiti redditur nec huic uni, nam 5866 VIII, 18, 9| servorum suorum cotidie lingere.~ ~10. 5867 VI, 16, 16| Cervicalia capitibus imposita linteis constringunt; id munimentum 5868 VI, 16, 18| Ibi super abiectum linteum recubans semel atque iterum 5869 VII, 21, 4| acribus oculis, quamquam adhuc lippus, pinguissimam vidi. Vale.~ ~ 5870 II, 20, 4| Quod ut tibi magis liqueat, haruspicem consulam, quem 5871 V, 1, 3| inique exheredatum mihi liqueret.~ ~4. 5872 V, 6, 45| ut purius caelum, ut aer liquidior accedit.~ ~46. 5873 V, 6, 16| mollis et paene dixerim liquidus.~ ~17. 5874 V, 6, 11| quia devexa terra, quidquid liquoris accepit nec absorbuit, effundit 5875 IV, 17, 11| ipsum, a quo - ut ais - nova lis fortasse ut feminae intenditur, 5876 VII, 7, 2| potes. Si tamen alteram litem per iudicem alteram - ut 5877 IX, 26, 8| alastores' et rursus 'ou lithois eteichisa tên polin oude 5878 I, 20, 15| experior, 'panta' denique 'lithon kinô';~ ~16. 5879 VI, 16, 11| subitum ruinaque montis litora obstantia. Cunctatus paulum 5880 VI, 16, 12| circumactis curvatisque litoribus mare infunditur -; ibi quamquam 5881 III, 9, 36| epistulae finis, re vera finis; litteram non addam, etiamsi adhuc 5882 X, 54 | LIV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5883 I, 5, 9| te.' Coimus in porticum Liviae, cum alter ad alterum tenderemus. 5884 X, 59 | LIX. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5885 X, 70, 2| ei fieri, reliqua ex domo locari. Ex ea reditum aliquamdiu 5886 X, 8, 5| eadem regione possideo, locatio, cum alioqui CCCC excedat, 5887 X, 108, 1| pecuniis, quae illis vel ex locationibus vel ex venditionibus aliisve 5888 X, 74, 1| pistoribus, quibus operas suas locaverat, confugisse ad tuam statuam 5889 IX, 37, 3| si non nummo sed partibus locem ac deinde ex meis aliquos 5890 V, 1, 3| satis honestum donare et locupleti et orbo; in summa non profuturum 5891 III, 11, 2| mussantibus magnis quibusdam et locupletibus amicis mutuatus ipse gratuitam 5892 VIII, 2, 1| praedia sua proficiscuntur ut locupletiores revertantur, ego ut pauperior. 5893 IX, 19, 5| secum aliquando Cluvium locutum: 'Scis, Vergini, quae historiae 5894 I, 18, 4| Egi tamen 'logisamenos' illud 'heis oiônos aristos 5895 IV, 7, 3| sicut 'amathia men thrasos, logismos de oknon pherei', ita recta 5896 IX, 26, 12| soi melei tôn authêmerôn logôn ê tês sôtêrias tês poleôs', 5897 IX, 26, 11| auton eis tous paranomous logous'.~ ~12. 5898 X, 8, 1| statuas principum, quas in longinquis agris per plures successiones 5899 II, 17, 5| rursus, mox atrium silvas et longinquos respicit montes.~ ~6. 5900 IX, 32, 1| vivo. Quo fit, ut scribere longiores epistulas nolim, velim legere, 5901 VII, 3, 2| Iusta causa longioris absentiae, non perpetuae 5902 I, 20, 25| necessitatem, si dissentires longissimae imposui? Vale.~ ~ 5903 IX, 36, 4| extenditur, et quamquam longissimus dies bene conditur.~ ~5. 5904 VI, 5, 7| Tanta loquacitas amicorum, ut homines iurgaturi 5905 V, 20, 8| maxime commendat, epistulae loquacitate praecerpam. Vale.~ ~ 5906 V, 1, 9| Rogant me ut cum Curiano loquar. Convenimus in aedem Concordiae. 5907 IV, 22, 2| negotio suo mature et graviter loquebatur.~ ~3. 5908 IV, 3, 3| Nam et loquenti tibi illa Homerici senis 5909 VII, 20, 5| una nominamur, quod de te loquentibus statim occurro. Nec desunt 5910 III, 20, 10| non numquam de re publica loquerer, cuius materiae nobis quanto 5911 IX, 20, 1| cum de libellis meis tota loqueretur; quos tibi voluptati esse 5912 V, 6, 44| inductum et quasi devium loquimur, non epistula quae describit 5913 VIII, 18, 3| fictum ingratum immemorem loquuntur, seque ipsos dum insectantur 5914 VIII, 6, 13| aes figeretur ad statuam loricatam divi Iulii'.~ ~14. 5915 III, 3, 4| pulchritudo, cui in hoc lubrico aetatis non praeceptor modo 5916 II, 1, 5| colligitque, per leve et lubricum pavimentum fallente vestigio 5917 VII, 3, 1| perseverantia tu modo in Lucania, modo in Campania? 'Ipse 5918 VIII, 18, 4| perosus generum suum Domitium Lucanum - frater is Tulli - sub 5919 VII, 3, 1| Campania? 'Ipse enim' inquis 'Lucanus, uxor Campana.'~ ~2. 5920 III, 21, 5| chartis.~ Seras tutior ibis ad lucernas;~ haec hora est tua, cum 5921 IV, 9, 14| atque etiam nocte illatis lucernis.~ ~15. 5922 II, 17, 10| plurimo sole, plurimo mari lucet; post hanc cubiculum cum 5923 IX, 10, 2| quae tu inter nemora et lucos commodissime perfici putas.~ ~ 5924 IV, 18, 1| deinde inopia ac potius, ut Lucretius ait, egestate patrii sermonis.~ ~ 5925 VIII, 17, 5| obruti obtriti, et aucta luctibus damna.~ ~6. 5926 III, 16 | abdere lacrimas operire luctum, amissoque filio matrem 5927 V, 16, 7| Fundanum ipsum, ut multa luctuosa dolor invenit, praecipientem, 5928 I, 12, 1| meum exulcerat. Est enim luctuosissimum genus mortis, quae non ex 5929 III, 5, 8| studium, summa vigilantia. Lucubrare Vulcanalibus incipiebat 5930 V, 17, 2| katasterismôn' eruditam sane luculentamque materiam. Scripta elegis 5931 IV, 25, 3| tempore tam scurriliter ludat, qui denique omnino in senatu 5932 V, 16, 3| lectitabat! ut parce custoditeque ludebat! Qua illa temperantia, qua 5933 IV, 25, 5| Inde ista ludibria scaena et pulpito digna. 5934 III, 14, 5| periculis quot contumeliis quot ludibriis simus obnoxii; nec est quod 5935 VIII, 14, 8| nefas vocaretur, et modo ludibrio modo dolori retentus numquam 5936 VI, 5, 5| propitium Caesarem ut in ludicro aliquo precabantur.~ ~6. 5937 VI, 20, 19| vaticinationibus et sua et aliena mala ludificabantur.~ ~20. 5938 IV, 14, 3| His iocamur ludimus amamus dolemus querimur 5939 IX, 22, 2| laudat ut qui benignissime, ludit ut qui facetissime, omnia 5940 VIII, 8, 4| Iucundum utrumque per iocum ludumque fluitantibus, ut flexerint 5941 IX, 13, 12| si ita casus attulerit, luere poenas ob honestissimum 5942 VI, 29, 8| plecti oporteret; poenas luerunt.~ ~9. 5943 IX, 11, 2| Bibliopolas Lugduni esse non putabam ac tanto 5944 IV, 2, 7| Audies brevi nuptias lugentis nuptias senis; quorum alterum 5945 IV, 7, 1| quod incubuit. Placuit ei lugere filium: luget ut nemo. Placuit 5946 V, 17, 4| pergeret qua coepisset, lumenque quod sibi maiores sui praetulissent, 5947 VI, 16, 17| tamen faces multae variaque lumina solvebant. Placuit egredi 5948 VI, 20, 14| qualis in locis clausis lumine exstincto. Audires ululatus 5949 IV, 22, 5| de Catullo Messalino, qui luminibus orbatus ingenio saevo mala 5950 VII, 21, 2| fenestris tantum umbrae quantum luminis habet. Sic paulatim lucem 5951 VI, 20, 18| verus; sol etiam effulsit, luridus tamen qualis esse cum deficit 5952 IV, 2, 3| maiores minoresque, habebat luscinias psittacos merulas: omnes 5953 I, 15, 3| tamen et tibi. Quantum nos lusissemus risissemus studuissemus!~ ~ 5954 VIII, 20, 2| commendatrixque terra, audita perlecta lustrata haberemus.~ ~3. 5955 VI, 22, 2| Lustricius Bruttianus cum Montanium 5956 IX, 37, 2| Nam priore lustro, quamquam post magnas remissiones, 5957 VII, 24, 5| otio sexus, laxare animum lusu calculorum, solere spectare 5958 VII, 4, 6| decusque,~ lascivum inveni lusum Ciceronis et illo~ spectandum 5959 IX, 33, 3| maxime pueri, quos otium lususque sollicitat. His gloria et 5960 II, 6, 6| iuveni, quorundam in mensa luxuria specie frugalitatis imponat. 5961 II, 6, 7| esse vitandum quam istam luxuriae et sordium novam societatem; 5962 X, 55 | LV. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5963 X, 56 | LVI. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5964 X, 57 | LVII. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5965 X, 58 | LVIII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5966 X, 60 | LX. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5967 X, 61 | LXI. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5968 X, 62 | LXII. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5969 X, 63 | LXIII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5970 X, 64 | LXIV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5971 X, 69 | LXIX. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5972 X, 65 | LXV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5973 X, 66 | LXVI. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5974 X, 67 | LXVII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5975 X, 68 | LXVIII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5976 X, 70 | LXX. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5977 X, 71 | LXXI. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5978 X, 72 | LXXII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5979 X, 73 | LXXIII. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5980 X, 74 | LXXIV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5981 X, 79 | LXXIX. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5982 X, 75 | LXXV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5983 X, 76 | LXXVI. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5984 X, 77 | LXXVII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5985 X, 78 | LXXVIII. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5986 X, 80 | LXXX. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5987 X, 81 | LXXXI. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5988 X, 82 | LXXXII. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5989 X, 83 | LXXXIII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5990 X, 84 | LXXXIV. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5991 X, 89 | LXXXIX. TRAIANUS PLINIO~ ~1. 5992 X, 85 | LXXXV. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5993 X, 86a | LXXXVIa. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5994 X, 86b | LXXXVIb <C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI>~ ~ 5995 X, 87 | LXXXVII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5996 X, 88 | LXXXVIII. C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI~ ~ 5997 III, 21, 5| hora est tua, cum furit Lyaeus,~ cum regnat rosa, cum madent 5998 VI, 20, 19| perseverabat, et plerique lymphati terrificis vaticinationibus 5999 VII, 4, 10| docuit, nunc cithara nunc lyra personatur.~ ~11. 6000 VII, 17, 3| non lectorem sed chorum et lyram poscunt. At horum recitatio 6001 V, 3, 2| audio et specto mimos et lyricos lego et Sotadicos intellego; 6002 IX, 40, 2| hieme, non iam comoedo vel lyristae post cenam locus, sed illa, 6003 I, 15, 2| comoedos vel lectorem vel lyristen vel - quae mea liberalitas - 6004 III, 14, 1| epistula dignam Larcius Macedo vir praetorius a servis 6005 III, 14, 6| quod opportune de eodem Macedone succurrit. Cum in publico 6006 III, 14, 7| quo erat tactus, sed ipsum Macedonem tam graviter palma percussit 6007 V, 6, 17| arbusculas circumit. Omnia maceria muniuntur: hanc gradata