bold = Main text
   Liber, Caput     grey = Comment text

 1       I,       I|           postea quam sum ingressus res eas, quas tecum simul didici,
 2       I,       I|            et id studium totaque ea res longe ceteris et studiis
 3       I,     III|            Ego autem—dicam enim, ut res est—dum me ambitio, dum
 4       I,       V|          quas in animis ponunt, una res optima. Ergo haec animorum.
 5       I,      VI|      dicebant, ut eam dividerent in res duas, ut altera esset efficiens,
 6       I,    VIII|             nec percipere ullo modo res eas, quae subiectae sensibus
 7       I,     XII|             aut falsa aut incognita res approbaretur, neque hoc
 8      II,       I|           plus in negotiis gerendis res quam verba prosunt, hoc
 9      II,       I|          volumus, sic ille in animo res insculptas habebat. 3. Tantus
10      II,      IV|    Antiochus agebat: nota enim mihi res est. Nam et vacuo animo
11      II,       X|        sequeretur, tum ut sensus ad res percipiendas intenderemus.
12      II,    XIII|           quidem et coniectura ulla res percipi possit. Haec autem
13      II,    XVII|          quae αδηλα Graeci. Si enim res se ita habeant, ut nihil
14      II,   XVIII|         omnis hic sermo est, cum ei res similes occurrant, quas
15      II,   XVIII|           possit. Sed et ad ceteras res habet quandam artem, qua
16      II,     XIX|        liceat defendere. An tu, cum res occultissimas aperueris
17      II,   XXIII|          aliquos nominare. Illi cum res non bonas tractent, similes
18      II,    XXVI|             non dat; vos, quibuscum res est, id quoque conceditis.
19      II,    XXVI|             omnibusne partibus visa res nihil differat an internosci
20      II,   XXVII|         quae clariora sunt, veniam, res iam universas profundam,
21      II,  XXVIII|          quidem iudicare ad ceteras res, quae sunt in philosophia
22      II,    XXXI|          quidem. 101. Et quaecumque res eum sic attinget, ut sit
23      II,   XXXIV|            scripta multa, sed brevi res potest tota confici. Ego
24      II,    XXXV|          enim mihi cum Peripatetico res esset, qui id percipi posse
25      II,     XLI|             non potest, qui ceteras res eodem modo quo magnitudinem
26      II,     XLI| magnitudinem solis approbat, is eas res non percipit. Magnitudo
27      II,   XLIII|  germanissimus Stoicus. Erit igitur res iam in discrimine. Nam aut
28     Not,       1|       department of literature." Ea res: one of Halm's MSS. followed
29     Not,       1|            variation, however, from res to artibus is such as Cic.
30     Not,       1|      definition, the causae are the res efficientes, for which cf.
31     Not,       1|          two parts, one treating of res humanae, the other of res
32     Not,       1|           res humanae, the other of res divinae (De Civ. Dei, IV.
33     Not,       1|            της ‛εκαστου φυσεος. Una res optima: the supremacy of
34     Not,       1|          sense, all that exists. In res duas: the distinction between
35     Not,       1|              διαφορα). For the duae res, cf. D.F. I. 18. Efficiens ...
36     Not,       1|         certain from the uncertain. Res eas ... quae essent aut
37     Not,       1|            of the passage. He reads res ullas ... quod aut ita essent;
38     Not,       2|        which is better expressed by res gestae. Note that the verb
39     Not,       2|              22 and T.D. IV. 65 una res videtur causam continere.
40     Not,       2|     philosophos. Popularis: cf. 13. Res non bonas: MSS. om. non,
41     Not,       2|             where see my note. Visa res: Halm writes res a re, it
42     Not,       2|         note. Visa res: Halm writes res a re, it is not necessary,