Lib. Ver.

 1    I|    accipit augurium Aesonides laetusque superbi~
 2    I|             sic ait Aesonides: 'o qui spumantia nutu~
 3    I|                     Aesonides, fessum Phylace quem miserat
 4    I|    intulit, ardenti Aesonides retinacula ferro~
 5   II|           substitit Aesonides atque hic regina precari~
 6   II|           iam medio Aesonides, iam se regina locavit,~
 7   II|          haud secus Aesonides monitis accensus amaris~
 8   II|             subicit Aesonides: 'utinam nunc ira Pelasgos~
 9  III|             adlevat Aesonides celsoque reponit in ostro.~
10  III|          ipse etiam Aesonides, quamquam tristissima rerum~
11   IV|                     Aesonides 'vel fallis' ait praecepsque
12   IV|             excipit Aesonides: 'tuus ergo in montibus
13    V|            at memor Aesonides nimium iam vera locuti~
14    V|             excipit Aesonides 'et ceu nihil aequore passis~
15    V|             expetit Aesonides et amicos ordine reges.~
16    V|          illum' ait Aesonides 'pariter refer, horrida
17    V|           quid tuus Aesonides?) imus nos, protinus imus~
18   VI|             advolat Aesonides mortemque cadentis acerbat.~
19  VII|    exclamat stricto Aesonides stans frigidus ense.~
20  VII|              inicit Aesonides dextram atque ardentia vincit~
21  VII|                     Aesonides iamque ora premit trahiturque
22  VII|                     Aesonides, qualis Getico de pulvere
23 VIII|                     Aesonides longosque sibi gestata per
24 VIII|            ut gener Aesonides nostra consideret aula~
25 VIII|            reddidit Aesonides: 'et te, fidissime rector,~
26 VIII|                     Aesonides unaque adeunt pariterque
27 VIII|        atque iterum Aesonides, iterum defenditur arte~