Lib. Ver.

 1    I|      tonitru piceoque premit nox omnia caelo.~
 2    I|                    seu casus nox ista fuit seu, volvitur
 3   II|                              nox dabit ipsa fidem, clausae
 4   II|           praecipitat. piceo nox tum tenet omnia caelo.~
 5   II|    fata queat? manet immotis nox duria lustris~
 6   II|      ait hasque inter variis nox plurima dictis~
 7  III|                              Nox erat et leni canebant aequora
 8  III|    patiens non arte?) tulit. nox alta cadentum~
 9  III|    astra loco, lentis haeret nox conscia bigis.~
10  III|                              nox habet et nullo testantem
11  III|                              nox Minyas tanta caesorum ab
12  III|               ilicet extremi nox litore Solis Hiberas~
13    V|                              nox Helicen. iam prora fretum
14    V|              visa viris atra nox protinus abstulit umbra.~
15    V|                              Nox hominum genus et duros miserata
16    V|                              nox Minyis egesta metu. nil
17    V|          Sirius et saevo cum nox accenditur auro~
18    V|           qualibus adsurgens nox aurea cingitur astris.~
19   VI|           Ergo consiliis dum nox vacat alta movendis~
20   VI|                              Nox simul astriferas profert
21  VII|                              nox erat ante tuos, iuvenis
22  VII|                    consiliis nox una satis tecumque retracta~
23  VII| inciderat, stupet ipsa gravi nox tardior umbra.~
24  VII|           extulerat, quantis nox una diremerit undis~
25 VIII|   sola movet, maestis veluti nox illa sonaret~