Lib. Ver.

 1    I|    colit -- heu magni Solis pudor! -- , hospita vina~
 2    I|                        quis pudor heu nostros tibi tunc audire
 3   II|                  et tacitus pudor et rursus pallescere virgo.~
 4  III|                      tende, pudor; mox et Furias Ditemque
 5   IV|                        hunc pudor, hunc noto iam spes audentior
 6    V|   stet potius: rebus semper pudor absit in artis.'~
 7   VI|                         heu pudor!' inde Lycen ferit ad confine
 8   VI|                         non pudor, at contra levis et festina
 9   VI|   iam tenet. extremus roseo pudor errat in ore.~
10  VII|                       teque pudor cassi reditus movet ac latet
11  VII|        pectora me dubiusque pudor. iam foedera faxo~
12  VII|     iret in ora deae; tanta pudor aestuat ira.~
13  VII| sentit et abscisum quicquid pudor ante monebat,~
14  VII|        omnia, sed nec prima pudor dat verba timenti.~
15  VII|               cessit ab ore pudor propiorque implevit Erinys,~
16  VII|    nunc deicit vultus aeger pudor et mora dictis~
17 VIII|                           o pudor, et muros et stantia tecta
18 VIII|                      quisve pudor Colchos iterum fratremque
19 VIII|        nescioquid tuus iste pudor. mene, optime quondam~
20 VIII|     haeret et hinc praesens pudor, hinc decreta suorum~