Lib. Ver.

 1    I| tempus adest: age rumpe moras, dumque aequore toto~
 2   II|            et deus ipse moras spatiumque indulget amori.~
 3   II|                    ergo moras caelo cursumque tenentibus
 4  III|     hospitiis aut mente moras fovisse benigna~
 5  III|                   corda moras? cur immemores famaeque
 6  III|  coepta refer paulumque moras et foedera necte~
 7  III|       quis tales impune moras casusve laborve~
 8  III|     seu pluris tolerare moras rursusque propinquis~
 9  III|            has tolerare moras et inania tempora possem,~
10   IV|   has mihi fert in luce moras. nec rumpere fata~
11   IV|   praecipitat rumpitque moras tempusque timendi.~
12    V| quasque dedit luet ille moras.' tum Castora mittit,~
13   VI|   ense dato, rumpuntque moras natusque parensque,~
14   VI|    tarda tibi turpesque moras non segnius ipsi~
15  VII|    ante capit rumpitque moras inque ipsa morantis~
16  VII|          non tulit ipse moras seseque immisit Iason,~
17 VIII|       Aesonide, dimitte moras atque effuge raptis~