Cap.

 1    15|      terram elisit, ita ut antea nihil per intervalla respiraret,
 2    16| dirigitur, qui veniens dum Getis nihil praevalet, milites proprios
 3    23|        resistere conabantur, sed nihil valet multitudo inbellium,
 4    31|     publicis, imperatore Honorio nihil resistere praevalente, cuius
 5    36|      acies utraeque fortissimae: nihil subreptionibus agitur, sed
 6    40|       talia gesta referantur, ut nihil esset, quod in vita sua
 7    42|       cum diu multumque obsidens nihil paenitus praevaleret, fortissimis
 8    50|      fines velut victores potiti nihil aliud a Romano imperio,
 9    53|          invaderent. tunc Gothis nihil mali sperantibus, praesertim
10    57|          principem ait: 'quamvis nihil deest nobis imperio vestro
11    57|      victus fuero, vestra pietas nihil amittit, immo, ut diximus,
12    57|     Ravennam laborabat. quod dum nihil proficeret, missa legatione
13    60|          insidebant, videntes se nihil praevalere cum suo duce