Lib. Cap.

 1   2,     1|       inter Scythas et Aegyptios diu contentio de generis vetustate
 2   2,    10|       Lacedaemone quaestioni res diu fuit, quod neque scriptum
 3   3,     6|      Athenienses arma verterant. Diu varia victoria fuit; ad
 4   4,     1|         atque ibi suffocatum tam diu tenet, donec per spiramenta
 5   5,     8|  petivere, quae an dari deberet, diu inter Spartanos sociosque
 6   6,     2|        responsa oraculi Delphici diu Lacedaemonii an eum summae
 7   6,     2|       praesumebant. Itaque Conon diu rege per epistulas frustra
 8   6,     7|    Thebani recessere. Nec bellum diu dilatum, siquidem Spartanorum
 9   7,     5|  conciliaverat. Itaque Philippus diu non regem, sed tutorem pupilli
10   9,     3|        vulnere primum convaluit, diu dissimulatum bellum Atheniensibus
11  10,     3|    bellumque cum Alexandro Magno diu variante fortuna magna virtute
12  11,     9|      uterque rex vulneratur. Tam diu certamen anceps fuit, quoad
13  12,     2|      Atque ita defuncti responso diu urbem possederunt. Quod
14  12,     9|          cuius auxilio tutus cum diu agmen sustinuisset, tandem
15  12,     9|      multi caesi proeliumque tam diu anceps fuit, quoad omnis
16  12,     9|       deficeret, genu posito tam diu proeliatus est, donec eum,
17  12,    12|    contra decus regium Alexander diu luxit tumulumque ei duodecim
18  13,     8|     quoque cum Eumene congressus diu mutuis vulneribus acceptis
19  14,     6|                 Sed nec Olympias diu regnavit. Nam cum principum
20  15,     2|     Huius honoris ornamentis tam diu omnes abstinuerunt, quam
21  15,     2|         omnes abstinuerunt, quam diu filii regis sui superesse
22  16,     4|          inpotenter flagitarent, diu re in senatu tractata cum
23  17,     3|        comminatio ne deposcebat, diu protexit, addito in auxilium
24  18,     3| condiderunt. Ibi Persarum bellis diu varieque fatigati victores
25  18,     4|         pietatis occidit. Elissa diu fratrem propter scelus aversata
26  18,     6|   consultum esse. Hoc dolo capta diu Acherbae viri nomine cum
27  18,     6|    vitamque gladio finivit. Quam diu Karthago invicta fuit, pro
28  18,     7|        numinibus, cum in Sicilia diu feliciter dimicassent, translato
29  19,     1|          bellum natum, in quo et diu et varia victoria fuit proeliatum.
30  20,     2|          Recuperata sanitate non diu Crotonienses quievere. Itaque
31  20,     3|      numquam recessit eosque tam diu circumvolavit, quoad vincerent.
32  21,     2|         Syracusani decrevissent, diu dubitavit, imperium deponeret
33  22,     1|  corporis pulchritudine egregius diu vitam stupri patientia exhibuit.
34  22,     1|   civitatem inter incolas esset, diu sine fide fuit, quoniam
35  23,     1|     successu felicitatis incensa diu terribilis finitimis fuit.
36  23,     2|        paterentur. Quamquam uxor diu ne ab aegro divelleretur
37  24,     3|     adfectionis amplexus osculis diu fatigat. Ubi ad portam ventum
38  24,     7|       conspectu haberet templum, diu deliberavit, an confestim
39  25,     2|           sed dolum arbitrantes, diu intrare portas timuerunt.
40  28,     3|       aegre spiritum trahens non diu filiis supervixit. Cum ex
41  28,     3|  recipere eum regnum iuberet,tam diu recusavit, quoad seditionis
42  28,     4|          quo honorifice exceptus diu in summa dignatione regis
43  30,     2|     societate occupare conantur, diu occultata fuit. Re tamen
44  31,     2|           Sed res Hannibalem non diu latuit, virum ad prospicienda
45  32,     4|         Cretam defertur. Ibi cum diu quietam vitam egisset invidiosumque
46  33,     2|          patria aliquid novaret, diu detentus, aegreque per multos
47  36,     1|       regnum Syriae invadit. Quo diu potitus tandem exsolescente
48  41,     2|       tympano datur. Nec pugnare diu possunt; ceterum intolerandi
49  42,     1|         ad hostes transtulere et diu cupitam captivitatis ultionem
50  42,     4|          Mithridates confugerat, diu obsidet et fame coactos
51  42,     4|         Sed ille simulato timore diu continuit se et insultare
52  44,     4|         interque cervorum greges diu montes saltusque haud inferior