Lib. Cap.

 1   0, praef|       lingua legi possent, prorsus rem magni et animi et corporis
 2   1,     9|         esse, optimatibus Persarum rem indicat et in caedem falsi
 3   2,     4|         saeculorum exemplum, ausae rem publicam augere sine viris;
 4   2,    10|            suspicarentur, tantoque rem maiorem, quanto esset occultior
 5   2,    15|            mittunt ad inspiciendam rem. Tum Themistocles per servum
 6   2,    15|          sustinere; si quid ob eam rem de se crudelius statuerent,
 7   2,    15|          obviam eundo, simul et in rem sapienter consulendo proditionis
 8   3,     1|          praesenti statu contentus rem prodit Artaxerxi: ut pater
 9   3,     5|         exercitum viderent, curant rem hostibus nuntiare; Messeniis
10   3,     6|            eosdem dimiserunt. Hanc rem Athenienses graviter ferentes
11   5,     8|   Alcibiade auspicantur, ne iterum rem publicam sub obtentu liberationis
12   5,    10|             substitutis decem, qui rem publicam regerent; qui nihil
13   6,     1|          ab armis dimittitur. Hanc rem Pharnabazus apud communem
14   6,     8|           Thebanos, bene habere se rem dixit atque ita velut gratulabundus
15   9,     6|          aequales reddiderat. Hanc rem aegre ferens Pausanias querelam
16   9,     8|            suos saeviebat. Quam ob rem saepe Philippum vulneratum
17  11,     3|    libertatem increpantes, quam ob rem odium eos omnium populorum
18  11,     4|   interdictum regis aperuere. Quam rem ita graviter tulit Alexander,
19  11,    12|       potestatem faciat, inque eam rem magnam pecuniam pollicetur.
20  11,    15|            causa versetur. In quam rem unicum pignus fidei regiae,
21  12,    12|         exercitui suo miscet. Quam rem aegre Macedones tulerunt,
22  13,     6|         Philippique nomina; sed in rem visum est ab Aegypto incipero,
23  13,     8|     partium exercitum voluit. Quam rem cum praesensisset Eumenes,
24  14,     1|        suis indicavit, ne fama aut rem in maius extolleret aut
25  18,     1|       exercitu pollicetur. In quam rem inclinatum semel animum
26  18,     3|          lares dominorum occupant, rem publicam invadunt, coniuges
27  18,     3|          orientem primus vidisset, rem ad Stratonem (hoc enim ei
28  18,     4|            terrae crediderat; quam rem etsi homines ignorabant,
29  18,     7|            exulare iusserunt. Quam rem aegre ferentes milites legatos
30  18,     7|           pietatis respondit. Quam rem etsi indigne ferret pater,
31  20,     3|            voverunt tacitamque eam rem habuere, ne votis vincerentur.
32  21,     2|           pace conveniret. In quam rem missos primores in carcere
33  21,     4|     arbitris interficeret orbamque rem publicam facilius invaderet.
34  23,     4|      multis diebus aluere. Ob quam rem responso aruspicum admonitus
35  24,     7|          deliberavit, an confestim rem adgrederetur an vero fessis
36  31,     4|      cognito Karthaginienses ultro rem Romam per legatum deferunt.
37  31,     5|            luctandum esse. Quam ob rem siquis eos in Italia lacessat,
38  43,     2|           ad catulos reverteretur, rem Faustulus pastor animadvertit
39  43,     4| periculumque declinare iubet. Ille rem statim ad magistratus defert;
40  43,     5|           captam incensamque. Quam rem domi nuntiatam publico funere