Lib. Cap.

 1   1,     7|       transfert in Lydiam. Ibi fortuna prioris proelii perculsum
 2   1,     9|      adigi mago ferrum iussit. Fortuna tamen ita regente illo incolumi
 3   2,    14|        proelium commissum. Sed fortuna regis cum duce mutata non
 4   3,     4|     vel de viribus suis vel de fortuna spondentes. Quae res initium
 5   3,     7|      aut mari varia proeliorum fortuna invicem se trucidarent.
 6   5,     1|    desciverant, ut fit: quo se fortuna, eodem etiam favor hominum
 7   5,     5|      arbitrantes victos se non fortuna belli, sed fraude imperatoris,
 8   6,     2|         Quibus cum paria omnia fortuna dederit, invictum tamen
 9   6,     4| proelium eadem Lacedaemoniorum fortuna, qua pugnatum adversus Conona
10  10,     3|   Alexandro Magno diu variante fortuna magna virtute gessit. Postremo
11  13,     1|     Alexandros habuisset, nisi Fortuna eos aemulatione virtutis
12  14,     6|      visa percussores adtoniti fortuna maiestatis prioris et tot
13  18,     1|      Romanis facit, in quo par fortuna priori bello fuit.~ ~2.
14  18,     3|   domini parvulique filii eius fortuna moveretur dominosque non
15  19,     1|   sicuti causa iustior, ita et fortuna superior fuit, bellumque
16  21,     6|    apud quem nec cupiditas nec fortuna ullo modo terminabantur.
17  22,     3|       secundi certaminis eadem fortuna quae et prioris fuit.~ ~
18  22,     7|        cum domi forisque eadem fortuna Karthaginiensium esset,
19  23,     3|         Nam sicut ante secunda fortuna rebus supra vota fluentibus
20  24,     8|   excedit. Sed nec fugientibus fortuna commodior fuit, siquidem
21  27,     2|     naufragii comites residuos fortuna fecit. Misera quidem res,
22  28,     2|      se Romanos, contenti sint fortuna praesenti nec provocent
23  30,     4|   florem. Sed Macedonas Romana Fortuna vicit. Fractus itaque bello
24  34,     1|        causam belli tempestive Fortuna querelam Spartanorum obtulit,
25  38,     9|       prout res vel tempus vel fortuna belli exegisset.~ ~10.
26  39,     5|    instituto decedit. Iam enim fortuna Romana porrigere se ad orientalia
27  41,     6|    regna ineunt. Sed Parthorum fortuna felicior ad summum hoc duce
28  43,     2|   quorum iniuria decessit. Sed Fortuna origini Romanae prospiciens
29  44,     4|    voluit; sed per omnes casus Fortuna quadam servatus ad postremum