Lib. Cap.

 1  13,     4|         gens Coeno, Phrygia maior Antigono, Philippi filio, adsignatur.
 2  13,     6|    Antigonum et Perdiccam oritur. Antigono Crateros et Antipater auxilium
 3  13,     8| appellatur bellumque adversus eos Antigono decernitur.~ ~
 4  14,     1|   Macedonibus iudicatum bellumque Antigono decretum cognovit, ultro
 5  14,     4| subsecuntur. Tanto pulchrior haec Antigono quam Alexandro tot victoriae
 6  14,     5|   transtulerit. Eadem et in Asiam Antigono per epistulas nuntiat. Quo
 7  15,     2|          cum carpi se singulos ab Antigono viderent, dum privatum singulorum,
 8  15,     4|          digressus Seleucus novus Antigono hostis accesserat. Huius
 9  17,     2|     omnique arte adulatur eum, ne Antigono Demetrii filio, Antiocho
10  17,     2|       Romanos laturus auxilium ab Antigono naves ad exercitum in Italiam
11  24,     1|   Ptolomeo Cerauno et Antiocho et Antigono regibus omnes ferme Graeciae
12  24,     1|      bellum prorumpunt et, ne cum Antigono, sub cuius regno erant,
13  24,     1|      finitur; nam Ptolomeus pulso Antigono cum regnum totius Macedoniae
14  25,     2|          caedes Gallorum fuit, ut Antigono pacem opinio huius victoriae
15  25,     3|          navali proelio victus ab Antigono, Macedoniae rege, supplementum
16  25,     5|       ictus occiditur. Caput eius Antigono refertur, qui victoria mitius
17  25,     5|          cum Lysimacho, Demetrio, Antigono, tantis regibus, bella gesserit,
18  26,     1|     Peloponnensii per proditionem Antigono traditi; et variante hominum
19  26,     1|         sustinuerant, ita aut cum Antigono societatem iungebant aut
20  29,     1|        Macedonia Philippus mortuo Antigono, tutore eodemque vitrico,