Lib. Cap.

 1   1,     9|       famam amissi regis occupat facinus prostratoque Mergide, cui
 2   2,    12|      Iones, dementia tenet? Quod facinus agitatis? Bellum inferre
 3   4,     3|        sociorum occupavere, ausi facinus nulli tyranno conparandum,
 4   8,     2|   publicae rei gesserant. Tantum facinus admisisse ingenia omni doctrina
 5   9,     7|          sui querentem ad tantum facinus inpulisse creduntur. Olympias
 6   9,     7|         ut timuisse videatur, ne facinus ab ea commissum non probaretur.~ ~
 7  12,     6|          se vertit peregissetque facinus, nisi amici intervenissent.
 8  13,     3| contionem vocatos edoceret, quod facinus molirentur. Respicerent
 9  16,     1|        Alexandro videbatur. Quod facinus eo gravius omnibus visum
10  18,     3|   transiit. Celebre hoc servorum facinus me tuendumque exemplum toto
11  21,     1|   sollicitat. Tunc ad destinatum facinus conversus non cognatos tantum
12  22,     1|         antea turpi vita in omne facinus promptissimus erat; nam
13  28,     3|        populi interficitur. Quod facinus dii immortales adsiduis
14  32,     2|      indices, testes subornat et facinus, quod obicit, admittit.
15  34,     4|          adulescenti ab iis, qui facinus susceperant, proditur hortatique
16  37,     3|         proiecta, quasi admissum facinus maiori scelere tegere posset,
17  37,     3|         Mithridates cognovisset, facinus in auctores vindicavit.~ ~
18  39,     3|      Grypos orare, ne tam foedum facinus facere cogatur. A nullo