Lib. Cap.

 1   5,     5|   Conone mutarent, arbitrantes victos se non fortuna belli, sed
 2   6,     6|      qui cum caedi suos iam ut victos videret, per praeconem corpora
 3   7,     6|     verum etiam mitis adversus victos fuerit.~ ~
 4   8,     1| auxilium inferioribus ferendo, victos pariter victoresque subire
 5   8,     1|       inbecillo animo ferentes victos armis Lacedaemonios et Phocenses,
 6   9,     4|      suos exultasse neque apud victos insultasse videretur. Atheniensibus,
 7  12,    12|   commemorat, ut numquam quasi victos, sed veluti victoriae socios
 8  12,    12|       adfinitatibus conubiorum victos victoribus miscuisse. Hinc
 9  13,     3|   spectaculum, ut quorum armis victos se doleant, eorum mutuis
10  14,     3|      salutis reliquam habebat, victos hortabatur. Nam et virtute
11  14,     3|    petituros. Damna, quibus se victos putent, duo milia mulierum
12  14,     3| felicis militiae quaestibus ne victos quidem in misera et inopi
13  19,     3|    recessisse; quod ad pestem, victos. Nihil tamen se gravius
14  29,     2| negotii existimantem, quod iam victos eos ab Hannibale apud Trasimenum
15  29,     4|  Igitur Philippus, cum iterato victos a Poenis Romanos didicisset,
16  30,     3|     Alexandro, maioribus suis, victos et sub iugum Macedonici