Lib. Cap.

 1   2,     9|  postremum morsu navem detinuit. Tantam in eo virtutem fuisse, ut
 2   2,    14|      copias occidione cecidisse. Tantam famae velocitatem fuisse,
 3   3,     6|      Igitur Athenienses adversus tantam tempestatem belli duos duces
 4   5,     6|  perditis et desperatis rebus ad tantam inopiam rediguntur, ut consumpta
 5   5,    10|    decernunt, sed tacitis animis tantam iram concipiunt, ut subesse
 6  12,     1|      virtute inferior videretur, tantam stragem hostium edidit,
 7  12,    11|      ipse - ad supplicium duxit. Tantam vel illis moriendi patientiam
 8  20,     1|          multae urbes adhuc post tantam vetustatem vestigia Graeci
 9  22,     1|       dedit. Sequenti Campanorum tantam de se spem omnibus fecit,
10  22,     5|      certe tam honestae militiae tantam in omne aevum futuram, ut
11  25,     2|   adgrediuntur, qui praesentiens tantam tempestatem signum pridie
12  25,     5|       rei militaris in illo viro tantam fuisse, ut cum Lysimacho,
13  32,     4|     indulsisse pudicitiamque eum tantam inter tot captivas habuisse,
14  41,     1|         cuivis mirum videatur ad tantam eos felicitatem per virtutem
15  43,     1| eduxisset, ad conloquium vocatus tantam admirationem sui Latino