Lib. Cap.

 1   1,     8|               quod ne nuntius quidem tantae cladis superfuit. Caput
 2  13,     1|              amisso filio a fastigio tantae maiestatis in captivitatem
 3  13,     1|           versa vice non ut civem ac tantae maiestatis regem, verum
 4  15,     3|              eum propter constantiam tantae virtutis habuit. Lysimachus
 5  24,     8|         contemnebat, vel ad memoriam tantae cladis superesset.~ ~
 6  25,     2|      Quamquam Gallorum ea tempestate tantae fecunditatis iuventus fuit,
 7  28,     4|         occidione Spartanis fortunam tantae urbis miseratus a direptione
 8  36,     1| vindicaverant, subegit. Quorum vires tantae fuere, ut post haec nullum
 9  43,     1|           fuere, quorum rex Saturnus tantae iustitiae fuisse dicitur,
10  44,     4|               qui ut regnum accepit, tantae magnitudinis fuit, ut non
11  44,     4|    temporibus solae opes habebantur, tantae famae fuere, ut Herculem
12  44,     4|             ferunt, sed tres fratres tantae concordiae extitisse, ut