Metamorphoses
  Lib. Cap.
1  1,     8|      admovens et in stuporem attonitus «Tace, tace» inquit et circumspiciens
2  2,     2|                     2-~ ~Sic attonitus, immo vero cruciabili desiderio
3  2,    13|      se ut adsidat effecit, [attonitus] et repentinae visionis
4  2,    13| repentinae visionis stupore <attonitus> et praesentis negotii quod
5  2,    26|      in manu mea ventilabam, attonitus: «Immo,» inquam «domina,
6  3,    22|       sic exterminatus animi attonitus in amentiam vigilans somniabar;
7  9,    12|  tamen familiare curiositate attonitus et satis anxius, postposito
8 11,    14|    inhumano in aspectum meum attonitus sic effatur: ~
9 11,    20|    in proventum prosperiorem attonitus templi matutinas apertiones