Apologia
  Cap.
1    16|   accendant; qui fiat ut arcus in nubibus varie, duos soles aemula


De deo Socratis
  Cap.
2     6|         fulminibus iaculandis vel nubibus coruscandis ceterisque adeo,


De mundo
  Cap.
3     9|     inhorrescit. Haec cum, victis nubibus, crebrior ad terram venit,
4    10|     lacubus et stagnis vel ruptis nubibus per aperta caeli manare
5    15|           generale omnibus quae e nubibus cadunt nomen est. ~ ~
6    22|    proelia ciuntur, vel disiectis nubibus fulminat caelum et tempestates
7    34| meminerunt? Quid? cum incendia de nubibus emicarunt? cum orientis