Apologia
    Cap.
  1    27    |           quod obiecta sunt. «cur» inquit «piscium quaedam genera
  2    30    |                     30-~ ~«Pisces» inquit «quaeris». nolo negare.
  3    40    |          criminosum est. «at enim» inquit «piscem cui rei nisi malae
  4    41    |                     41-~ ~«Piscem» inquit «proscidisti». hoc quis
  5    75    |            obviis teneretur, «pax» inquit, negat posse dissolvere,
  6    79    |            posse ad salutem. «sed» inquit «animi [furens] fuit, efflictim


De deo Socratis
    Cap.
  7     6    |           mea voce non usque adeo, inquit, seiunctos et alienatos


De mundo
    Cap.
  8    38    |         deus namque, sicut vetus», inquit, «continet ratio, principia


Florida
    Cap.
  9     2    | conspicatus foret, «ut te videam», inquit, «aliquid et loquere.» Scilicet
 10     3    |           opulentus. «Iam primum», inquit, «crines eius praemulsis
 11     3    |            cantilat?» «Haec omnia» inquit «blandimenta nequaquam virtuti
 12    14    |         maximum exclamat: «Crates» inquit «Cratetem manu mittit»:
 13    18    |              Nam sive ego vicero», inquit, «solvere mercedem debebis
 14    18    |        retorsit. Nam «si ita est», inquit, «neutro modo quod petis
 15    18    |         documento rependi. «Satis» inquit, «mihi fuerit mercedis»,
 16    20    |       celebre dictum est: «Prima», inquit, «creterra ad sitim pertinet,


Metamorphoses
    Lib. Cap.
 17  1,     2|          exserto cachinno: «Parce» inquit «in verba ista haec tam
 18  1,     3|            ille qui coeperat: «Ne» inquit «istud mendacium tam verum
 19  1,     6|            viseris.» «Aristomene», inquit «ne tu fortunarum lubricas
 20  1,     7|        capite velato: «Sine, sine» inquit «fruatur diutius tropaeo
 21  1,     8|    stuporem attonitus «Tace, tace» inquit et circumspiciens tutamenta
 22  1,     8|        tutamenta sermonis: «Parce» inquit «in feminam divinam, nequam
 23  1,     8|         quid mulieris est?» «Saga» inquit «et divina, potens caelum
 24  1,     8|          verbis communibus.» «Vis» inquit «unum vel alterum, immo
 25  1,    12|        demonstrato: «At hic bonus» inquit «consiliator Aristomenes,
 26  1,    13|            Panthia: «Quin igitur», inquit «soror, hunc primum bacchatim
 27  1,    13|      offulciens Panthia: «Heus tu» inquit «spongia, cave in mari nata
 28  1,    15|        nunc semisomnus: «Quid? Tu» inquit «ignoras latronibus infestari
 29  1,    15|            revolutus: «Unde autem» inquit «scio an convectore illo
 30  1,    17|            exsurgit prior et «Non» inquit «inmerito stabularios hos
 31  1,    17|  vehementer aspernatur: «Apage te» inquit «fetorem extremae latrinae»,
 32  1,    18|            ille subridens: «At tu» inquit «non sanguine sed loto perfusus
 33  1,    20|            eius respuebat: «Nihil» inquit «hac fabula fabulosius,
 34  1,    20|           me conversus: «Tu autem» inquit «vir ut habitus et habitudo
 35  1,    21|    primoribus?» Adrisit et: «Vere» inquit «primus istic perhibetur
 36  1,    21|     deversetur aedibus». «Videsne» inquit «extremas fenestras, quae
 37  1,    22|       quaedam procedens: «Heus tu» inquit «qui tam fortiter fores
 38  1,    22|         tuum offenderim.» «Plane,» inquit «sed quae causa quaestionis
 39  1,    22|            reddo.» «Dum annuntio,» inquit «hic ibidem me opperimino»,
 40  1,    22|     patefactis aedibus: «Rogat te» inquit. Intuli me eumque accumbentem
 41  1,    22|      posita, cuius monstratu: «En» inquit «hospitium.» «Bene» ego,
 42  1,    22|           properiter lectis: «Amo» inquit «meum Demeam qui mihi tantum
 43  1,    23|        lacinia detrahens: «Adside» inquit «istic. Nam prae metu latronum
 44  1,    23|             Feci. Et sic: «Ego te» inquit «etiam de ista corporis
 45  1,    23|         vocata ancillula: «Photis» inquit «sarcinulas hospitis susceptas
 46  1,    25|     cupidinis reducens: «Et a quo» inquit «istorum nugamenta haec
 47  1,    25|     asperrima increpans: «Iam iam» inquit «nec amicis quidem nostris
 48  1,    25|            Sufficit mihi, o Luci,» inquit «seniculi tanta haec contumelia.»
 49  1,    26|         Photis ancilla: «Rogat te» inquit «hospes.» At ego iam inde
 50  1,    26|       moleste renitor: «Non prius» inquit «discedam quam me sequaris»,
 51  1,    26|       residenti: «Quam salve agit» inquit «Demeas noster? Quid uxor?
 52  2,     2|        primum me conspexit: «Est,» inquit «hercules, est Lucius»,
 53  2,     2|         mulieris obganniit; «Quin» inquit «etiam ipse parentem tuam
 54  2,     2|       optutum in me conversa: «En» inquit «sanctissimae Salvae matris
 55  2,     5|      dispulsis omnibus: «Per hanc» inquit, «deam, o Luci carissime,
 56  2,     7|        dicacula puella: «Discede,» inquit «miselle, quam procul a
 57  2,    10|     deosculato: «Bono animo esto,» inquit «nam ego tibi mutua voluntate
 58  2,    11|            Pamphile: «Quam largus» inquit «imber aderit crastino»
 59  2,    11|            risu secutus: «Grandem» inquit «istam lucernam Sibyllam
 60  2,    13|          haec renidens Milo: «Qua» inquit «corporis habitudine praeditus
 61  2,    14|       viduus necdum suus: «Hostes» inquit «et omnes inimici nostri
 62  2,    17|            verecundia: «Proeliare» inquit «et fortiter proeliare,
 63  2,    18|           indulsit. Sed «Heus tu,» inquit «cave regrediare cena maturius.
 64  2,    20|           mi Thelyphron,» Byrrhena inquit «et subsiste paulisper et
 65  2,    23|            cedo praemium.» «Mille» inquit «nummum deponentur tibi.
 66  2,    23|           propter adsistens: «Hic» inquit «auctoratus ad custodiam
 67  2,    23|       meque respectans: «Vide oro» inquit «quam expergite munus obeas.» «
 68  2,    24|        tabulis praenotante. «Ecce» inquit «nasus integer, incolumes
 69  2,    24|         nobis exhiberi.» «At quae» inquit «ista sunt?» «Lucerna» aio «
 70  2,    24|           capite quassanti: «Abi,» inquit «fatue, qui in domo funesta
 71  2,    24|         ancillulam et: «Myrrhine,» inquit «lucernam et oleum trade
 72  2,    26|            oblato statim: «Summas» inquit «tibi, iuvenis, gratias
 73  2,    27|     impedita: «Per fidem vestram,» inquit «Quirites, per pietatem
 74  2,    30|        altius ingemescens: «Dabo,» inquit «dabo vobis intemeratae
 75  2,    31|           me Byrrhena: «Sollemnis» inquit «dies a primis cunabulis
 76  3,     9|        cuncta turbaverat: «Prius,» inquit «optimi cives, quam latronem
 77  3,    13|     denique sermone prolato: «Ego» inquit «ipsa, confiteor ultro,
 78  3,    13|         mihique porrigens: «Cape,» inquit «oro te, et <de> perfidia
 79  3,    15|       laetitia recreata: «Patere,» inquit «oro, prius fores cubiculi
 80  3,    15|            admodum minuta: «Paveo» inquit «et formido solide domus
 81  3,    20|               20-~ ~«Quam vellem» [inquit] respondit illa «praestare
 82  3,    22|    pinnatus adsistam tibi.» «Ain?» inquit «Vulpinaris, amasio, meque
 83  3,    27|    exsurgit et: «Quo usque tandem» inquit «cantherium patiemur istum
 84  4,     8|          antistabat: «Nos quidem,» inquit «qui Milonis Hypatini domum
 85  4,    24|          excussit. Ac sic: «A ego» inquit «misera tali domo tanta
 86  4,    25|  licentiosas refricaret. «Nimirum» inquit «tanto compendio tuae redemptionis
 87  4,    26|          eius exosculata: «Parce,» inquit «mi parens, et durissimo
 88  4,    31|        indignatione: 'per ego te,' inquit, 'maternae caritatis foedera
 89  5,     2|       corporis sui nuda et 'quid,' inquit, 'domina, tantis obstupescis
 90  5,     6|         laetior animo 'sed prius,' inquit, 'centies moriar quam tuo
 91  5,     7|        procurrit e domo et 'quid,' inquit, 'vos miseris lamentationibus
 92  5,     7|            gaudio. 'sed ettectum,' inquit, 'et larem nostrum laetae
 93  5,    26|    conspexit armatam, 'tu quidem,' inquit, 'ob istud tam dirum facinus
 94  5,    28|      conticuit avis, sed 'nescio,' inquit, 'domina: puto puellam --
 95  5,    29|            maxime boans 'honesta,' inquit, 'haec et natalibus nostris
 96  5,    31|     coherceret. atilla 'oportune,' inquit, 'ardenti prorsus isto meo
 97  6,     1|       montis vertice 'unde autem,' inquit, 'scio an istic meus degat
 98  6,     4|            protinus 'quam vellem.' inquit, 'per fidem, nutum meum
 99  6,     9|           aurem dexteram 'tandem,' inquit, 'dignata es socrum tuam
100  6,     9|          condecet'; et 'ubi sunt,' inquit, 'Sollicitudo atque Tristities,
101  6,     9|      sublato risu Venus 'et ecce,' inquit, 'nobis turgidi ventris
102  6,    11|           miri laboris 'non tuum,' inquit, 'nequissima, nec tuarum
103  6,    13|   superciliis subridens amarum sic inquit: 'nec me praeterit huius
104  6,    17|        vocem subitam et 'quid te,' inquit, 'praecipitem, o misella,
105  6,    20|   temeraria curiositate et 'ecce,' inquit, 'inepta ego divinae formonsitatis
106  6,    21|           suae suscitat et 'ecce,' inquit, 'rursum perieras, misella,
107  6,    22|           sic ad illum 'licet tu,' inquit, 'domine fili, numquam mihi
108  6,    23|           conlata facie, 'nec tu,' inquit, 'filia, quicquam contristere
109  6,    23|          ambrosiae poculo, 'sume,' inquit, 'Psyche, et immortalis
110  6,    26|               Et unus: «Quo usque» inquit «ruptum istum asellum, nunc
111  6,    28|    sollicito vultu petens: ~«Vos», inquit «Superi, tamen meis supremis
112  6,    30|          claudicare. ~Sed: «Ecce,» inquit ille qui me retraxerat «
113  7,     5|            introgressus: «Havete,» inquit «fortissimo deo Marti clientes
114  7,     8|         profudit aureorum et: «En» inquit «istam sportulam, immo vero
115  7,     9|       brutus vel certe temerarius» inquit «ut scitum vestrum inhibeam,
116  7,    10|            reperito: «Quin igitur» inquit «supplicatum Marti Comiti
117  7,    11|            hospes ille: «Non modo» inquit «exspoliationum praedarumque,
118  7,    12|           mortui: «Bono animo es,» inquit «Charite dulcissima; nam
119  7,    22|            publicum istum maritum» inquit «immo communem omnium adulterum
120  7,    25|         Atque unitam ipse asinum», inquit «quem numquam profecto vidissem,
121  7,    26|         flagitat. «Non est» in his inquit unus «indidem praesens iactura
122  8,     9|   summisseque deprecanti: ~«Adhuc» inquit «tui fratris meique carissimi
123  8,    10|   postponens omnia. «Sed heus tu,» inquit Charite, quam prope vestre
124  8,    12|                         12-~ ~«En» inquit «fidus coniugis mei comes,
125  8,    13|      cunctorum intuetur, «Abicite» inquit «importunas lacrimas, abicite
126  8,    18|       cupressus cacumine: «At nos» inquit «non vestrorum spoliorum
127  8,    19|      capite quassanti: «Vos autem» inquit «de cibo vel poculo vel
128  8,    25|              At praeco: «Vervecem» inquit «non asinum vides, ad usus
129  8,    25|        similis indignanti: «At te» inquit «cadaver surdum et mutum
130  8,    31|          manibus ambabus: «Adeone» inquit «praesenti malo perterritus
131  9,     6|        tollens cachinnum: «Magnum» inquit «istum virum ac strenuum
132  9,     6|           At illa: «Olim, inepte,» inquit «descendit in dolium sedulo
133  9,     7|          exurgens alacriter: «Vis» inquit «verum scire, mater familias?
134  9,     7|        accensa lucerna: «Discere,» inquit «frater, et otiosus adsiste,
135  9,    17|          uxor subiciens: «Quidni?» inquit «Novi diligenter. Areten
136  9,    17|     condiscipulam memoras.» «Ergo» inquit anus «nostri totam Philesitheri
137  9,    17|        fabulam?» «Minime gentium,» inquit «sed nosse valde cupio et
138  9,    21|      clementer obtundens: «At te,» inquit «nequissimum et periurum
139  9,    23|     suspirans adsidue: ~«Nefarium» inquit «et extremum facinus perditae
140  9,    28|           obverberans: «Tu autem,» inquit «tam mollis ac tener admodum
141  9,    33|          dominus intuens: «O bona» inquit «ancilla et satis fecunda,
142  9,    33|            praeparare.» Et «heus», inquit «puer calathum fetui gallinaceo
143  9,    39|      Graece subiciens miles: «Ubi» inquit «ducis asinum istum?». ~
144  9,    39|     civitatem proximam. «Sed mihi» inquit «opera eius opus est; nam
145 10,    11|         Tunc medicus: «Non patiar» inquit «hercules, non patiar vel
146 10,    16|        praesentes scurrula: «Date? inquit «sodali huic quippiam meri.» ~
147 10,    22|            et in summa: «Teneo te» inquit «teneo, meum palumbulum,
148 10,    26|       detento calice: «Non prius», inquit «medicorum optime, non prius
149 10,    26|            passa est — «priusquam» inquit «digesta potione medicinae
150 11,    22|           me conspexit, prior: «O» inquit «Luci, te felicem, te beatum,
151 11,    22|     tantopere dignatur»; et «Quid» inquit «iam nunc stas otiosus teque
152 11,    28|        fuerat specialiter: «An tu» inquit «si quam rem voluptati struendae
153 11,    29|         clemens imago: «Nihil est» inquit «quod numerosa serie religionis,


De Platone et eius dogmate
    Lib. Cap.
154  1,     1|              Hic ille erat, amici» inquit, «de Academia Cupidinis