Apologia
   Cap.
 1     4    |        expediendi et discriminandi: satis ut puto crinium crimen,
 2    16    |        ignoravi et adhuc hercle non satis novi. id adeo factum, quod
 3    40    |                       40-~ ~Cum hoc satis dixi, tum aliud accipe.
 4    42    |           Nunc quoniam pisces horum satis patuerunt, accipe aliud
 5    46    |                           46-~ ~Hic satis veteratorie Tannonius Pudens,
 6    57    |              57-~ ~Ut puto, Maxime, satis videor cuivis vel iniquissimo
 7    59    |            hesterna die animadverti satis notabiliter in medio foro
 8    65    |           nomine ut inpraesentiarum satis dixi. quod superest, nec
 9    65    |            constituere; censet enim satis esse civibus ad immolandas
10    71    |                               71-~ ~Satis puto ex istis posse cuivis
11    82    |           ostenderentur dictitabat: satis esse confessionem mulieris
12    87    |            aiunt versibus amatoriis satis scite lascivire? sic est
13    87    |   commendavit. Sed iam de epistulis satis dictum habebo, si hoc unum
14    89    |       Pudentillae, de qua post ista satis confidenter mentitus es,
15    90    |             tamen vobis condono nec satis mihi duco, si me omnium
16    99    |        filio adversus novercam, nec satis fuit, ni bonae uxoris prolixam
17   101    |             exorare. mihi iam dudum satis est, si non modo crimina


De deo Socratis
   Cap.
18    20    |            umquam vidisse daemonem, satis, ut reor, idoneus auctor
19    21    |          facile perspiciant, nequeo satis mecum reputare et proinde,


De mundo
   Cap.
20     7    |            habendas putant. De mari satis dictum. ~ ~


Florida
   Cap.
21    14    |             Iam dudum sibi provisum satis et satis consultum respondit,
22    14    |        dudum sibi provisum satis et satis consultum respondit, neque
23    15    |      gravioribus viris brevi spatio satis videbatur taciturnitas modificata,
24    16    |         comico. De ingenio eius qui satis nostis, de interitu paucis
25    16    |           quantum ad vos festinanti satis videbatur, veniebam redditum
26    16    |          commode posse conscribere; satis eum hodie vobiscum probare.
27    18    |           tanto documento rependi. «Satis» inquit, «mihi fuerit mercedis»,
28    20    |          punienda, sic et ad laudem satis est conari praedicanda.


Metamorphoses
   Lib. Cap.
29  1,     7|   voluptatem gladiatorii spectaculi satis famigerabilis consector
30  1,    19|            crederet? Verum ille, ut satis detruncaverat cibum, sitire
31  1,    19|           adfectans poculum. Necdum satis extremis labiis summum aquae
32  1,    23|         produc ad proximas balneas; satis arduo itinere atque prolixo
33  2,     5|            es.» Haec mecum Byrrhena satis anxia. ~ ~
34  2,     6|        blande lectulo collocavit et satis amanter cooperuit et osculato
35  2,    12|         respondit et oppido mira et satis varia; nunc enim gloriam
36  2,    12|            varia; nunc enim gloriam satis floridam, nunc historiam
37  2,    15|   deprehendo epularum dispositiones satis concinnas. Nam et pueris
38  2,    21|            ille «nam oppido puer et satis peregrinus es meritoque
39  2,    22|         somno custodes obruunt. Nec satis quisquam definire poterit
40  3,     7| misericordia fletuum adfectos omnis satis crederem, Solis et Iustitiae
41  3,    16|             quod huius modi repulsa satis acriter commoveri meque
42  3,    21|        quadam die percita Photis ac satis trepida me accurrit indicatque
43  3,    28|         mucro. Tunc horreum quoddam satis validis claustris obsaeptum
44  3,    29|            ardui vertice et prolixo satis itinere nihil a mortuo differebam.
45  3,    29|           hortulum quendam prospexi satis amoenum, in quo praeter
46  4,     9|           fortunam parvam vel certe satis amplam dissimulanter obtectam
47  4,     9|             ac solitarius parva sed satis munita domuncula contentus,
48  4,    12|         Quod eum strenue quidem set satis inprovide conantem senile
49  4,    16|         bestiam confluebant, quorum satis callenter curiosos aspectus
50  4,    16|              consonaque civium voce satis felix ac beatus Demochares
51  4,    20|          canes de proximo angiportu satis feri satisque copiosi venaticis
52  4,    23|         divitiarum cumulo, quamquam satis cupidi, tamen sine mora
53  4,    30|       puerum suum pinnatum illum et satis temerarium, qui malis suis
54  5,     8|      invidiam. denique altera earum satis scrupulose curioseque percontari
55  5,    23|           insatiabili animo Psyche, satis et curiosa, rimatur atque
56  5,    28|     fastidium. haec illa verbosa et satis curiosa avis in auribus
57  6,    19|             praegrandis, teriugo et satis amplo capite praeditus,
58  7,    19|   comminiscitur. Stuppae sarcina me satis onustum probeque funiculis
59  8,     1|             clarus et pecuniae fuit satis locuples, sed luxuriae popinalis
60  8,     6|       culpam bestiae dabat. ~Necdum satis scelere transacto fama dilabitur
61  8,    16|   necquicquam frustra timorem illum satis inanem perfuncti longe peiores
62  8,    17| multitudinem nostram latrones rati, satis agentes rerum suarum eximieque
63  8,    24|            at ille Cappadocum me et satis forticulum denuntiat. Rursum
64  8,    26|       deligant. Erat quidam iuvenis satis corpulentus, choraula doctissimus,
65  9,     4|        progressum etiam obvio gradu satis sitienter pronus et totum
66  9,     5|             ei tamen uxorcula etiam satis quidem tenuit et ipsa, verum
67  9,     8|       aiebant: iungendos conubio et satis liberum procreandis, si
68  9,    11|            et huius modi ministerio satis inutilem me ad alium quempiam
69  9,    12|            curiositate attonitus et satis anxius, postposito cibo,
70  9,    33|            bona» inquit «ancilla et satis fecunda, quae multo iam
71 10,    14|              quippe adhuc timide et satis parce subripienti de tam
72 10,    16|      ratione conterritus, otiose ac satis genialiter contorta in modum
73 10,    17|         acceptissimo liberto suo et satis peculiato magnam praefatus
74 10,    17|        diligentiam tradidit. Qui me satis humane satisque comiter
75 10,    20|       desuper brevibus admodum, sed satis copiosis pulvillis aliis
76 10,    31|          laciniam curiosulus ventus satis amanter nunc lasciviens
77 11,     2|         pausam pacemque tribue; sit satis laborum, sit satis periculorum.
78 11,     2|              sit satis laborum, sit satis periculorum. Depelle quadripedis
79 11,     3|       circumfusus oppressit. Necdum satis conixeram, et ecce pelago
80 11,    19|          castimoniorum abstinentiam satis arduam cautoque circumspectu
81 11,    22|         deae recreatus animi necdum satis luce lucida, discussa quiete,
82 11,    23|        penetralia. Quaeras forsitan satis anxie, studiose lector,
83 11,    24|           gratis persolutis, tardam satis domuitionem comparo, vix


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
84  1,     1|             et de utroque nobilitas satis clara; nam Ariston pater
85  2,    26|            et alia optima quidem et satis iusta quidem et ipsa specie