Apologia
   Cap.
 1    31    |     profundo; quos scilicet eum de manibus amissurum non fuisset, si
 2    55    |          vulgo legitur, in omnibus manibus versatur, non tam facundia
 3    63    |         bene tam puris et tam piis manibus tuis traditur res consecrata.
 4    83    |          verba suppressa de Rufini manibus foras evolassent, totum
 5    92    |            datam. cape sis ipse tu manibus tuis tabulas istas, da impulsori


De mundo
   Cap.
 6    24    |        laboris officio orbem istum manibus suis instruxerit, sed qui
 7    25    |       commissuros esse, ut id suis manibus factum velint, quod sit
 8    33    |        habitus orantium sic est ut manibus extensis ad caelum precemur.


Florida
   Cap.
 9     9    |        eorum emerat, sed suis sibi manibus confecerat, et indumenta,
10    15    |        quot vices vitae, quae diis manibus pro merito suo cuique tormenta
11    19    |   dilationem atque ita vispillonum manibus extortum velut ab inferis


Metamorphoses
   Lib. Cap.
12  2,     3|         Ego te, o Luci, meis istis manibus educavi, quidni? parentis
13  2,    12|         licet modicum igniculum et manibus humanis laboratum, memorem
14  2,    27|        canitiem revellens senex et manibus ambabus invadens torum voce
15  3,     6|            viribus adgressus ilico manibus ambabus capillo adreptum
16  3,     7|     obortis porrectisque in preces manibus per publicam misericordiam
17  3,    12|          oculis nutibus ac denique manibus denotatus inpos animi stupebam. ~ ~
18  3,    15|            me reversa colloque meo manibus ambabus inplexa voce tenui
19  3,    17|       discederem ne prorsus vacuis manibus redirem, conspicor quendam
20  3,    25|     aspexit, percussit faciem suam manibus infestis et: «Occisa sum
21  3,    26|            adposueram vesperi meis manibus illi gratissimo famulo. ~
22  4,    23|         tantum gladiis totis totis manibus immo factionis suae cunctis
23  5,     1|             aedificata non humanis manibus sed divinis artibus. iam
24  5,     5|           namque praeter oculos et manibus et auribus is nihilo setius
25  5,     6|          etiam luce proxumante, de manibus uxoris evanuit. ~
26  5,    22|       ferrum timore tanti flagitii manibus temerariis delapsum evolasset.
27  5,    23|    colluvie protinus ex osculis et manibus infelicissimae coniugis
28  5,    24|     resurgentis eius crure dextero manibus ambabus adrepto sublimis
29  5,    30|         cum eius comas, quas istis manibus meis subinde aureo nitore
30  6,     1|           solet aestu, laborantium manibus proiecta. haec singula Psyche
31  6,     3|     testabantur. tunc genu nixa et manibus aram tepentem amplexa detersis
32  6,    18|          concretas ambabus gestare manibus, at in ipso ore duas ferre
33  6,    19|           orientur, ut vel unam de manibus omittas offulam. nec putes
34  6,    23|            adolescentem istum quod manibus meis alumnatus sim, profecto
35  6,    27|  pulcherrimum. Extorto etenim loro manibus eius me placidis gannitibus
36  6,    32|            nec suis saltem liberis manibus mortem sibi fabricare poterit.» ~
37  7,     4|        potior, qua statuo latronum manibus virginis decretam me victimam
38  7,    24|         Tali sententia mediis Orci manibus extractus set extremae poenae
39  7,    27|            veste contecta, ambabus manibus trahens cinerosam canitiem,
40  7,    27|          infesti latronis cruentis manibus eriperes, postremum deserto
41  7,    28|             et cum dicto subsertis manibus exsolvit suam sibi fasceam
42  7,    28|          suopte pondere degravatus manibus eius fustis esset elapsus.
43  8,     5|          tam opimam praedam mediis manibus amittimus? Quin equos inscendimus?
44  8,     6|         reddidit animam. Sed aegre manibus erepta suorum invita remansit
45  8,    12|           cruore libato et sanctis manibus eius istis oculis parentabo.
46  8,    13|          ferrum vesanis extorquere manibus. Sed Charite capulum Tlepolemi
47  8,    18|       cladem de vestris protelamus manibus. Iam denique pace tranquilla
48  8,    28|          facinoris ipse de se suis manibus exposcere. Arrepto denique
49  8,    31|           nodum violenter invadens manibus ambabus: «Adeone» inquit «
50  9,     1|            munitus et mediis lanii manibus ereptus custodela salutaris
51  9,     5|       vacuus et otiosus insinuatis manibus ambulabis mihi nec obito
52  9,    37|        obvolutisque lacinia laevis manibus lapidum crebris iactibus
53 10,    10|      contrectatis nequissimi servi manibus anulum ferreum deprehensum
54 10,    11|          vere puer meis temperatam manibus sumpsit potionem, vivit
55 10,    12| confluxerit. Ecce pater, suis ipse manibus coperculo capuli remoto,
56 10,    16|          immo vero suis etiam ipse manibus ad triclinium perduxit mensaque
57 10,    30|      arboribus, summo cacumine, de manibus fabri fonti manante, fluvialis
58 11,    10|       vestitum quidem similis, sed manibus ambabus gerebat altaria,
59 11,    14|          et superstrictis accurate manibus, quantum nudo licebat, velamento