Apologia
   Cap.
 1     3    |         insolens multo tanta ex animo laborat ea sibi immerito
 2    10    | Tibullum, quod ei sit Plania in animo, Delia in versu. et quidem
 3    20    |     fenore quam in ipso hominis animo aestimantur, qui si est
 4    20    |   necesse est. quod si nihil in animo deest, de rebus extrariis
 5    24    |         solum sucidum. enimvero animo hominis extrinsecus in hospitium
 6    32    | quantitas noxia est, quis aequo animo pateretur, si me per haec
 7    43    |         atque integer deligi et animo sollers et ore facundus,
 8    50    |     moribundo corpore, cessante animo cadunt. eum nostri non modo
 9    65    |        cura cognoscere est, sed animo quantum potes erecto et
10    71    |   matrimonium petiverunt, aequo animo patiantur me sibi praelatum.
11    71    |  faceret, filio suo potius quam animo obsecuta est. ita factum
12    78    |     moderari, ingens indignatio animo oboritur. tune, effeminatissime,
13    79    |   coactae videri? quod si etiam animo ita putavit, me magum esse,
14    92    |     iuvenem neque corpore neque animo neque fortuna paenitendum?
15    93    |        serere, alienare ab eius animo liberorum caritatem, quo


De deo Socratis
   Cap.
16     9    |      mente formemus et gignamus animo id genus corporum texta,
17    13    | animalia, ingenio rationabilia, animo passiva, corpore aeria,
18    19    |         et, ut ita dixerim, non animo sed auribus cogitant. ~ ~
19    20    |    similius et gratius quam vir animo perfecte bonus, qui hominibus
20    21    |         sciant non alia re quam animo vivi nec fieri posse quin,


De mundo
   Cap.
21 Praef    |        eiusque inventis inbuti, animo peregrinari ausi sunt per


Florida
   Cap.
22     4    |      nihil aeque se laborare et animo angi et mente dicebat, quam
23     4    |    dicerentur. Sed ferret aequo animo hanc nominum communionem,
24     9    |       visitata est, reputet cum animo suo, quantum periculum conservandae
25     9    |       opera. Quid istud sit, si animo attendatis, diligentius
26    16    |      verbis pro hoc tuo erga me animo gratias habitum et commemoratum
27    23    |  stantis, aegrum iubet, uti sit animo bono; sed, ubi iuxtim consedit,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
28  1,    16|         iam grabattule» inquam «animo meo carissime, qui mecum
29  2,    10|     rursum me deosculato: «Bono animo esto,» inquit «nam ego tibi
30  2,    10|      nocte tecum fortiter et ex animo proeliabor.» ~
31  2,    16|         ego iam vino madens nec animo tantum verum etiam corpore
32  3,    11|       nec umquam patietur ut ex animo doleas sed frontem tuam
33  3,    19|     utres coaequando. Sed ut ex animo tibi volens omne delictum
34  3,    23|      meum redibo Lucium?» «Bono animo es, quod ad huius rei curam
35  4,    27|         anus sic incipit: «Bono animo esto, mi erilis, nec vanis
36  5,     1| recreata somno placido resurgit animo. videt lucum proceris et
37  5,     6|       age iam nunc ut voles, et animo tuo damnosa poscenti pareto!
38  5,     6|      egit marito iamque laetior animo 'sed prius,' inquit, 'centies
39  5,    10|         sentio -- haec perferas animo; enimvero ego nequeo sustinere
40  5,    21|   statuto consilio et obstinato animo, iam tamen facinori manus
41  5,    23|        23] Quae dum insatiabili animo Psyche, satis et curiosa,
42  5,    31|        deliquit tuus filius, ut animo pervicaci voluptates illius
43  6,     1|        vestigationibus inquieta animo, tanto cupidior iratum licet,
44  6,    13|    periclitabor an oppido forti animo singularique prudentia sis
45  6,    29| renitebar firmiter atque sic in animo meo tacitus expostulabam: «
46  7,     9|       vobis depensuram. Hanc et animo quidem meo sententiam conducibilem
47  7,    12|        quasi vere mortui: «Bono animo es,» inquit «Charite dulcissima;
48  8,    21|        Sed unus prae ceteris et animo fortior et aetate iuvenior
49  9,    17|   profectionem. ~Tunc obstinato animo vehementer anxius Myrmex
50  9,    19|   opulentam praedam iam tenebat animo miroque mentis salo et cogitationum
51  9,    21|    illas offerens et ignovit ex animo et, uti domino redderet,
52  9,    23|         At ille dolenti prorsum animo suspirans adsidue: ~«Nefarium»
53 10,    25|       erat inlatam aequo quivit animo, sed medullitus dolore commotus
54 10,    32|         suique consimilem. Tunc animo volenti Phrygius iuvenis
55 11,    14|         nimio defixus haerebam, animo meo tam repentinum tamque
56 11,    29|        faustum salutareque sit, animo gaudiali rursum sacris initiare


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
57  2,    20|     animi voluptate, eiectis ex animo hinc ... abstinentia atque
58  2,    20|   quando quidem naturae lege in animo eius sculptum sit quod nihil