Apologia
   Cap.
 1     6    | spurcissimo ritu Hiberorum, ut ait Catullus, sua sibi urina «
 2     7    |    actum sermo praeit, qui, ut ait poeta praecipuus, dentium
 3    15    |  rationem considerare: num, ut ait Epicurus, profectae a nobis
 4    32    |     putabis magos fuisse, quos ait poeta praecipuus flexis
 5    41    |    Platone meo adhortante, qui ait eum, qui ista vestiget,
 6    46    |       quorundam spe moraretur, ait pueros alios producturum,
 7    51    |      conscribsit, remedio esse ait exuvias stelionum, quas
 8    53    |       a vobis stat, numquam se ait inspexisse, quanquam ipse
 9    57    | mercede deversabatur. idque se ait Crassus, quamquam in eo
10    73    |  coniungere (mihi quoniam soli ait rerum omnium confidere sese
11    96    |        quemme ille bonum virum ait, cuius animi disputationem
12    98    |                          98-~ ~Ait ille puellae meretricis


De deo Socratis
   Cap.
13     2    |        perfectissimo mundi, ut ait Ennius, clipeo miris fulguribus
14     4    |        est? Nam, ut idem Plato ait, nullus deus miscetur hominibus,
15     5    |     Iovis iurandum dicitur, ut ait Ennius. Quid igitur censes?
16    20    |   cuiuspiam vox» diceretur, ut ait illa Terentiana meretrix:


De mundo
   Cap.
17    13    |     sit alias serenus, Homerus ait; borean vero apo tes boes
18    14    |        ventus quem Aristoteles ait ad se trahere nubes et est
19    24    |  rectore quippe omnium non, ut ait ille, silere melius est,
20    36    |        alio pacto: platani, ut ait poeta, umbras potantibus
21    36    |  plegei nemetai, ut Heraclitus ait. ~


Florida
   Cap.
22     2    |     milite congruebat, qui ita ait: Pluris est oculatus testis
23    21    |       gradu perlabitur uno, ut ait Lucilius; tamen cum eo equo


Metamorphoses
   Lib. Cap.
24  1,    13|  convenire sentiebam -: «Immo» ait «supersit hic saltem qui
25  1,    24|        deosculatus: «Mi Luci,» ait «sat pol diu est quod intervisimus
26  1,    24|      video.» «Annonam curamus» ait «et aedilem gerimus et siquid
27  2,     5|    eximie delector, «Tua sunt» ait Byrrhena «cuncta quae vides»,
28  2,    10|          Heus ut, scolastice,» ait «dulce et amarum gustulum
29  2,    13|  Diophanes nomine.» «Ipse est» ait «nec ullus alius. Nam et
30  2,    20|     ille: «Tu quidem, domina,» ait «in officio manes sanctae
31  2,    28|        contingens: «Miserere,» ait «sacerdos, miserere per
32  2,    29|       commotior: «Quin refers» ait «populo singula tuaeque
33  3,    12|    currens famulus: «Rogat te» ait «tua parens Byrrhena et
34  3,    23|      huius rei curam pertinet» ait. «Nam mihi domina singula
35  5,    18|       substrepens sic ad illas ait: ~
36  7,    22|   hostiam? et ?Heus tu, puer,» ait «obtruncato protinus eo
37  7,    23|      illo rusticorum: «Nefas?» ait «tam bellum asinum sic enecare
38  9,     6|  maritus: «Et quid istic est?» ait «Nam licet forensi negotio
39  9,     6|    maritus: «Et quis est ille» ait «qui tanto praestinavit?»
40  9,     7|        es, homuncio, lucernam» ait «actutum mihi expedis, ut
41 10,    16|  libenter adpetat.» Et «heus», ait «puer, lautum diligenter
42 11,    28| paupertatis intercedente, quod ait vetus proverbium, inter


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
43  1,     5|      sit incorporeus. Is unus, ait, aperimetros, genitor rerumque
44  1,     5|     indictum,innominabilem, ut ait ipse, aoraton, adamaston;
45  1,     6|   essentias dicimus, duas esse ait, per quas cuncta gignantur
46  1,     7|        inveniri forsitan posse ait, quae deo nota sint vel
47  1,    13|        optumam portionem, hanc ait capitis arcem tenere; irascentiam
48  2,    13|      non potest esse.Amicitiam ait sociam eamque consensu consistere
49  2,    16|       atque insociabilem vitam ait vivere, sed nec cum proximis
50  2,    17|       aegritudinem mentis esse ait. Unde ad delinquendum arbitratur
51  2,    19|        rarioresque et, ut ipse ait, numerabiles esse; eos autem,
52  2,    21|        animi ipsasque cervices ait, ut ignaviam animae dicit