Apologia
   Cap.
 1     5    |          haud sciam anne super omnis homines impenso labore diuque noctuque
 2    15    |            disceptanti an apud omnis homines semper disserenti, de finibus
 3    23    |               Aemiliane, et id genus homines uti tu es inculti et agrestes,
 4    43    |              credam inter deos atque homines natura et loco medias quasdam
 5    47    |          nimis multi sunt? XV liberi homines populus est, totidem servi
 6    54    |       ceterum hoc quidem pacto omnes homines rei constituentur, si ei,
 7    66    |            Curio Q. Metellum. quippe homines eruditissimi iuvenes laudis


De deo Socratis
   Cap.
 8     3    |             In qua praecipuum animal homines sumus, quamquam plerique
 9     4    |                          4-~ ~Igitur homines ratione gaudentes, oratione
10     4    |             magnitudine et coloribus homines ambigunt, ceteri autem solo
11     4    |    congruerit, cum alioquin et inter homines, qui fortunae munere opulenti
12     5    |         sententiam faciam, si omnino homines a diis inmortalibus procul
13     7    |            quaepiam potestates inter homines ac deos obeunt. Neque enim


De mundo
   Cap.
14 Praef    |              moribus. Nam cum mundum homines eiusque penetralia corpore
15    26    |             imperatoris oculi quidam homines vocabantur. Per quae officiorum
16    31    |              quae ad mansuefaciendos homines inventae sunt? quid de civilibus


Florida
   Cap.
17     2    |         videbat; etenim arbitrabatur homines non oculorum, sed mentis
18     2    |           versum ille ad examinandos homines converterat: Pluris est
19     2    |           foret aquilae concedendum. Homines enim neque longule dissita
20     2    |          simul montibus feras, simul homines urbibus uno obtutu sub eodem
21     6    |             ego maxime admiror, quod homines sunt periti non propagandae
22    17    |         callerem, non nisi confertos homines consectarer. In solitudine
23    19    |              ingens locatum plurimos homines ingenti multitudine, qui
24    22    |           qui ut lar familiaris apud homines aetatis suae Athenis cultus


Metamorphoses
   Lib. Cap.
25  3,     5|           barbari prorsus et immanes homines neque fugam capessunt et,
26  4,     9|             Frugi autem et solitarii homines fortunam parvam vel certe
27  6,    26|  praecipitabo.» ~Dum secum mitissimi homines altercant de mea nece, iam
28  7,    21|         abiectis, furens incurrit et homines amator talis appetit et
29  8,     2|              ardoribus totos amburat homines? ~
30  8,    17|             dilectu iumenta simul et homines lacerant diuque grassati
31  8,    18|            quiritabat: «Quid miseros homines et laboriosos viatores tam
32  8,    27|              deum praesentia soleant homines non sui fieri meliores,
33  9,    10|     plerumque insontes periclitantur homines! Propter unicum caliculum,
34  9,    11|       quanquam frequenter, cum inter homines agerem, machinas similiter
35  9,    14| observationibus vacuis fallens omnis homines et miserum maritum decipiens
36  9,    36|           absonis horribiles eunt in homines eosque variis adgressi vulneribus
37 10,     5| opportunitate secum noxii deliberant homines, forte fortuna puer ille
38 10,    33|          rerum exordio inter deos et homines agitatum indicium corruperit
39 11,     6|          cuius beneficio redieris ad homines, ei totum debere, quod vives.
40 11,    16|         numen augustum reformavit ad homines. Felix hercule et ter beatus,
41 11,    25|          quin mari terraque protegas homines et depulsis vitae procellis


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
42  1,     3|             Sed postea quam Socrates homines reliquit, quaesivit unde
43  2,    17|              delinquendum arbitratur homines non sponte ferri. Quis enim
44  2,    21|        contumax et superior iis quae homines acerba toleratu arbitrantur,