Apologia
   Cap.
 1     3    |       vestis quanto obsoletior est, tanto incuriosius habetur. et
 2    11    |          versus quos nunc percensui tanto sanctiores sunt, quanto
 3    11    |            sunt, quanto apertiores, tanto pudicius compositi, quanto
 4    21    |            ad pauciora me coercere, tanto beatior futurus quanto collectior.
 5    37    |             comperior omnis iudices tanto poetae adsurrexisse, miris
 6    77    |              suadet, quam primum ex tanto periculo, dum licet, pedem


De deo Socratis
   Cap.
 7     1    |            longius facessat a sole, tanto largius conlustrata, pari
 8     8    |       quartum elementum aeris, quod tanto spatio intersitum est, cassum


De mundo
   Cap.
 9 Praef    |              Quorum me miseret, cum tanto opere nec magnis et oppido
10     9    |        autem quanto repentinus est, tanto vehementior, et quanto improvisior
11     9    |             praecipitatio eius est, tanto breviore casu restringitur.
12    19    |             glacialibus et ignitis, tanto rerum divortio nondum sit
13    25    |            quanto finitima sunt ei, tanto amplius de deo capere; multo


Florida
   Cap.
14    16    |     clarissimi et eruditissimi viri tanto testimonio exsulto: quippe
15    17    |       quidem non nisi in auditorio, tanto viro praesidente, in hac
16    18    |           commendationem suffragia, tanto sum ad dicendum nimia reverentia
17    18    |            vellet mercedem sibi pro tanto documento rependi. «Satis»
18    20    |        crebrior quantoque meracior, tanto propior ad animi sanitatem.


Metamorphoses
   Lib. Cap.
19  2,    31| comminiscaris, quo magis pleniusque tanto numini litemus.» «Bene»
20  4,     3|          prorsus holera vastaveram, tanto damno cognito cum grandi
21  4,    21|    reservavit, vitam fato reddidit. Tanto tamen terrore tantaque formidine
22  4,    23|       adegit. Parentes autem tui de tanto suarum divitiarum cumulo,
23  4,    25|       refricaret. «Nimirum» inquit «tanto compendio tuae redemptionis
24  4,    32|           percontatur oraculum et a tanto numine precibus et victimis
25  4,    34|           ac dum maesti parentes et tanto malo perciti nefarium facinus
26  5,     6|            sacrilega curiositate de tanto fortunarum suggestupessum
27  5,    22|          paenitebat. at vero Psyche tanto aspectu deterrita et impos
28  5,    23|      mensura metuebat. sed dum bono tanto percita saucia mente fluctuat,
29  6,     1|     vestigationibus inquieta animo, tanto cupidior iratum licet, si
30  7,    17|            obtundere. Lignorum vero tanto me premebat pondere, ut
31  8,     5|            saevitiae litatum saltem tanto periculo cernens potuit
32  8,     5|            dexterum dimisit lanceam tanto ille quidem fidentius quanto
33  8,    14|             clade reddere certusque tanto facinori nec gladium sufficere,
34  8,    17|            morsibus ambulare. ~Ecce tanto periculo malum maius insequitur.
35  9,     6|             quis est ille» ait «qui tanto praestinavit?» At illa: «
36  9,    23|     ingenitaque astutia dissimulato tanto flagitio, intrepidum mentita
37  9,    25|        mariti sedaretur animus, qui tanto calore tantaque rabie perculsus


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
38  2,    18|       quanto plurimum cupitior sit, tanto egentior sibimet et propterea