Apologia
   Cap.
 1     3    | assuetudine contumeliae insolens multo tanta ex animo laborat ea
 2     6    |  Arabicis frugibus miserim, quem multo aequius erat spurcissimo
 3    16    |          dicere, de moribus tuis multo truculentioribus reticere.
 4    42    |       pari quidem stultitia, sed multo tanta vanius et nequius
 5    44    |          videtis; negate Thallum multo prius, quam ego Oeam venirem,
 6    45    |     animum saucium debilitat; ac multo plus ad caducos consternendos
 7    45    |     facilius fuit, Aemiliane, ac multo gravius, tete ut ipsum diceres
 8    48    |         perperam docere, id vero multo arduum et difficile est.
 9    53    |       clauderet, saepe nobiscum, multo saepius solus intraret,
10    88    |      verum velis, uxor ad prolem multo auspicatius in villa quam
11    89    |   invenies nunc Pudentillae haud multo amplius quadragensimum annum
12    91    |  barbaris? doceam rursum haec et multo plura alia nomina in bybliothecis
13    91    |         criminis haberi an, quod multo praestabilius est, tua doctrina,
14    91    |       nihil verbis opus est, cum multo disertius ipsae tabulae
15    97    |      admovet ac mulierem aliquam multo natu maiorem, nuperrime


De deo Socratis
   Cap.
16    11    |     corpora, quae sunt concretio multo tanta subtilior? Non enim
17    14    |    commemorare adortus sit, quin multo plura omiserit quam recensuerit.


De mundo
   Cap.
18    25    |     tanto amplius de deo capere; multo minus, quae ab illis sunt
19    27    |       omnia quae perficere vult, multo magis deo inconveniens erit.
20    37    |    propagator, tropaeophorus; et multo plura eiusmodi apud haruspices


Florida
   Cap.
21     7    |      excuderet; praeter hos tris multo nobilissimos in suis artificiis
22    15    |   occidentem eius sita nec ab ea multo pelagi dispescitur; utramius
23    15    |       psallendi musicaeque omnis multo doctissimus ac ferme id
24    18    |    relinquenda est: cui scilicet multo tanta praestat illa altera


Metamorphoses
   Lib. Cap.
25  3,     3|  spirantibus adhuc corporibus in multo sanguine palpitantes. Et
26  5,    29|      concipere. velim ergo scias multo te meliorem filium alium
27  7,    11|                        11-~ ~Nec multo post adveniunt illi vinarios
28  7,    15|     tribuit humana facie recepta multo tanta pluribus beneficiis
29  8,     5|      eius, mox ipsum resurgentem multo dente laniavit. Nec coepti
30  9,    15| praesagio iubebat. Quae saevitia multo mihi magis genuinam curiositatem
31  9,    23|          contingebat adulescens, multo celerius opinione rediens
32  9,    33|   ancilla et satis fecunda, quae multo iam tempore cotidianis nos
33 10,     2|   cuperes vel talem. Huius matre multo ante defuncta rursum matrimonium
34 10,    21|    adsistens, de stagneo vasculo multo sese perungit oleo balsamino
35 10,    21|        largissime perfricat, sed multo tanta impensius (cura) etiam


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
36  2,    17|      malorum omnium maximum sit, multo fit gravius, si qui nocet