Apologia
   Cap.
 1     9    |     lascive illa quidem tantaque gratia, ut nobis insolentiam linguae
 2    27    | quaesisti?» quasi id cognitionis gratia philosopho facere non liceat,
 3    28    |     idque a me susceptum officii gratia quam lucri causa docebo.
 4    40    |      enim, quod salutis ferendae gratia fit, criminosum est. «at
 5    48    | quaesierim, non tam purgandi mei gratia in ea re, quam tu iam praeiudicasti
 6    51    |          mulier aegra curationis gratia ad me perducta sit atque
 7    58    |     eloquentia honoris et laudis gratia nomino, hunc igitur Quintianum,
 8    66    |      eruditissimi iuvenes laudis gratia primum hoc rudimentum forensis
 9    72    |           quos honoris et amoris gratia nomino, aliquam multis diebus
10    73    |    reputans formae et divitiarum gratia me ad aliam condicionem
11    78    |       scripsit ad eum obiurgandi gratia illas famosissimas litteras,
12    82    |         visum; quae purgandi mei gratia scripta erant, eadem mihi
13   100    |        tenue nescio quid honoris gratia legatum, ne, si quid ei


De deo Socratis
   Cap.
14     2    |           pictis noctibus severa gratia, torvo decore, suspicientes
15    15    |   nuncupant: scilicet et honoris gratia dei vocabulum additum est;


Florida
   Cap.
16     3    |       cum Minerva dissimulamenti gratia iudices adstitere, ad deridendam
17     6    |          simultate, reconciliata gratia, purgata suspicione amicos
18     7    |          viridis iuventae, eadem gratia relicinae frontis cerneretur.
19     9    |    privatim, sed omni publicitus gratia obstrictus. Nihil quippe
20    15    |  dilectus Anacreonteum amicitiae gratia cantilat. Ceterum multum
21    15    |          et piatorem disciplinae gratia sectatus itemque Leodamantem
22    16    |          beneficium, si nihil ex gratia eius petitio mea defregisset,
23    21    |    festinent, tamen honoris eius gratia cohibent cursum, relevant


Metamorphoses
   Lib. Cap.
24  3,    11|      tibi civitas omnis pro ista gratia honores egregios obtulit;
25  5,    28|       hoc non voluptas ulla, non gratia, non lepos, sed incompta
26  6,     3|   postibusque suffixas, quae cum gratia facti nomen deae, cui fuerant
27  7,    15|       corio. Nec tantum sui cibi gratia me fatigare contenta, vicinorum
28 10,    31|      visendo decore praepollens, gratia coloris ambrosei designans
29 10,    33|     agitatum indicium corruperit gratia et originalem sententiam


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
30  1,     4|         Sed ille primo historiae gratia, ut naturam Aetnae et incendia
31  2,    10|        Bonorum autem quaedam sui gratia adserit adpetenda, ut beatitudinem,
32  2,    22|       voluptatis quidem alicuius gratia veniet ad agendum, nisi
33  2,    22|        peiore sit parte, aut sua gratia, quod tali necessitudine
34  2,    22| melioribus adgregatum, neque sui gratia, ut qui in se reponit omnia