Apologia
   Cap.
 1     1    |         acrius motum et ex verbis rem factam videret, quaerere
 2     3    |         pudoris mei, priusquam ad rem aggrediar, male dicta omnia
 3    19    |           ipse uberem et prolixam rem familiarem sortitus est?
 4    20    |      minus est. non habuit tantam rem familiarem Philus quantam
 5    22    |          ad contumeliam diceretis rem familiarem mihi peram et
 6    22    |      habitus, quem mihi obiectas, rem familiarem largam et uberem
 7    30    |       scisses alia quaeri ad hanc rem solere; ille enim, quantum
 8    31    |           enimvero piscis ad quam rem facit captus nisi ad epulas
 9    33    |        mortuum ostendant. quam ob rem id faciam, mox docebo. mentiti
10    36    |             36-~ ~Ceterum quam ob rem plurimos iam piscis cognoverim,
11    41    |         suomet obsono discit, eam rem non putares accusandam;
12    54    |        adferas cognitum. «quam ob rem piscis quaeris?» «cur aegram
13    60    |          ille prolatus est, totam rem vultu aspernantem. denique
14    63    |   denuntiastis? an ut possetis in rem absentem libere mentiri?
15    67    |      cuivis clarius dilucet aliam rem invidia nullam esse quae
16    77    |         dum licet, pedem referat, rem matris ipse potius habeat
17    99    |         dempsisse, tam inopinatam rem ei indicasse. specta quaeso,
18   102    |        hanc magiam potest? an uti rem familiarem suam meo adhortatu


Florida
   Cap.
19    14    |         denique in forum exsilit, rem familiarem abicit velut


Metamorphoses
   Lib. Cap.
20  2,    24|       mentum solidum. Vos in hanc rem, boni Quirites, testimonium
21  2,    28|           necessitati> nec terrae rem suam denegamus, sed ad ultionis
22  3,     2|           obliquato tamen aspectu rem admirationis maximae conspicio:
23  3,     3|   diligentiam meam culpare posse. Rem denique ipsam et quae nocte
24  4,     8|          petivimus et, si quid ad rem facit, octo pedibus auctiores
25  7,    26|           locis conspicitur. Quam rem procul dubio sentiebam ego
26  8,    29|      latibulis aedium rati, coram rem invasuri suam improvisi
27  9,     6|        adest ut dato pretio secum rem suam ferat. Quin itaque
28  9,     6|       negotiatorem nacta sum, qui rem, quam ego mulier et intra
29  9,     8|         coaptantes interrogarent, rem ipsa responderi aiebant:
30 11,    20|         aras circumiens sacerdos, rem divinam procurans supplicamentis
31 11,    28|            An tu» inquit «si quam rem voluptati struendae moliris,


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
32  2,    24| utilitatibus sustinendam. At enim rem publicam negat posse consistere,
33  2,    25|           se compositam vult esse rem publicam. ~