Apologia
   Cap.
 1    21    |             ideo pauperem, quia mihi fortuna divitias invidit easque,
 2    75    |        faciat homo miser ampliuscula fortuna devolutus, quam tamen fraude
 3    75    |             relictum est ex largiore fortuna praeter ambitionem miseram
 4    92    |            corpore neque animo neque fortuna paenitendum? virgo formosa


De deo Socratis
   Cap.
 5     4    |         pertinaci spe, casso labore, fortuna caduca, singillatim mortales,
 6    23    |          parentes pepererunt et quae fortuna largita est. Quorum nihil


Florida
   Cap.
 7     3    |          hirsutus et arte tibicen et fortuna egenus: contra Apollinem -
 8     3    |      glabellus et arte multiscius et fortuna opulentus. «Iam primum»,
 9     7    |  inexsuperabili imperio orbis auctus fortuna sua maior fuit successusque
10     9    |        ignoratur, gloria vero magna, fortuna modica, sed ingenium nobile,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
11  1,     7|              fruatur diutius tropaeo Fortuna quod fixit ipsa.» Effeci
12  1,     7|            vidisti bona uxor et mala fortuna perduxit.» ~
13  1,    16|        nullum alium telum mortiferum Fortuna quam solum mihi grabattulum
14  4,    31|              et incolumitatis ipsius Fortuna damnavit, tamque infirmi
15  5,     5|    exitiabile tibi periculum minatur fortuna saevior quod observandum
16  5,     9|              orba et saeva et iniqua Fortuna! hocine tibi complacuit,
17  5,    11|            tibi periculum? velitatur Fortuna eminus, ac nisi longe firmiter
18  6,    28|        periculis opem facite, et tu, Fortuna durior, iam saevire desiste.
19  7,     6|         ducenaria perfunctum, dehinc fortuna tristiore decessum, praetereuntem
20  7,    16|              aerumnis edomitum novis Fortuna saeva tradidit cruciatibus,
21  7,    17|          circuitus requirebam. Verum Fortuna meis cruciatibus insatiabilis
22  7,    25|          concidi fustibus. ~Sed illa Fortuna meis casibus pervicax tam
23  8,     1|              doctiore, quibus stilos fortuna subministrat, in historiae
24  8,    24| circumstantibus commovebat. Sed illa Fortuna mea saevissima, quam per
25  9,     1|         carceris. ~Sed nimirum nihil Fortuna rennuente licet homini natu
26  9,    31|      venditionis incertae licentiosa fortuna. Me denique ipsum pauperculus
27 10,     5|            deliberant homines, forte fortuna puer ille iunior, proprius
28 10,     7|        tantillum cruciarius ille vel fortuna tam magni indicii vel confertae
29 10,     8|       conditis calculis, iam cum rei fortuna transacto, nihil postea
30 10,    12|          senis famosa atque fabulosa fortuna providentiae divinae condignum
31 11,    15|    providentia gaudens Lucius de sua Fortuna triumphat. Quo tamen tutior


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
32  1,    12|          esse aliquid in nobis et in fortuna esse non nihil. Et fortunae