Apologia
   Cap.
 1    18    |               omnis gloriae munifica, cunctis laudibus apud omnis nationes
 2    24    |              loco principis IIviralem cunctis honoribus perfunctum; cuius
 3    74    |              iam inde ab ineunte aevo cunctis probris palam notus, olim


De mundo
   Cap.
 4     1    |               quattuor quae nota sunt cunctis, sed longe aliud, numero
 5    21    |          potestate mixta, quam quidem cunctis constat inplicatam, dum


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 6  1,    20|                nam et mihi et tibi et cunctis hominibus multa usu venire
 7  2,    17|               raptim remotis laciniis cunctis suis renudata crinibusque
 8  3,     6|           semper innocentiam commodis cunctis antetuleram. Nec possum
 9  3,    27|           rimatusque frondosum fustem cunctis vastiorem non prius miserum
10  4,     9|            manus unicae nullo negotio cunctis opibus otione potiremur. ~
11  4,    19|             suum replicat et utcumque cunctis in domo visa pronuntiat.
12  4,    23|           manibus immo factionis suae cunctis viribus munitam unicam virginem
13  6,    21|              crassaque soporis nebula cunctis eius membris perfunditur
14  7,     2|               fugere deberet, quodque cunctis est extremius, varias opiniones,
15  8,     7|      multivagi casus solacia nectere, cunctis tamen mentitae pietatis
16  8,    30|           invisos ac detestabiles eos cunctis effecerat, noctem ferme
17  8,    30|              sublata et humi reposita cunctis stramentis me renudatum
18  9,     4| praesumptionem modestiam meam liquido cunctis adprobarem. ~Ad istum modum
19  9,    11|              strepitu turbulentant ut cunctis consiliis abiectis ilico
20  9,    26|           succubabat, depulso tegmine cunctis palam facere. ~
21 10,    15|          factitasse, sed plane debere cunctis artibus communis dispendii
22 10,    26|           aegerrime. Vixque enarratis cunctis ad uxorem mandato saltem
23 10,    28|        exordio crudelissimae mulieris cunctis atrocitatibus diligenter
24 10,    33|              quem sapientia praetulit cunctis mortalibus deus Delphicus,
25 11,    14|            monitu cognitis ab origine cunctis cladibus meis, quamquam
26 11,    17|     ploiaphesia. Quam vocem feliciter cunctis evenire signavit populi
27 11,    23|             meliora sunt, illud plane cunctis arbitris praecepit, decem
28 11,    28|              committere?» Ergo igitur cunctis adfatim praeparatis, decem


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
29  1,    18|         veluti singillatim exaequatum cunctis partibus dividitur. Verum
30  2,     9|               profitentibus, inutiles cunctis. Quarum sophisticam coquinae
31  2,    10|               est, alia quibusdam nec cunctis vel perpetuo bona, ut vires,