Florida
   Cap.
 1    16    |     inopinatae rei, tam formonsae mortis miraculo. Dein regressi


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 2  1,    16|    reversus de genere tumultuario mortis mecum deliberabam. Sed cum
 3  2,    28|       corpusque istud postliminio mortis animare», et cum dicto iuvenem
 4  2,    29|            populo singula tuaeque mortis illuminas arcana? An non
 5  5,     5|          censeo. sorores iam tuae mortis opinione turbatae tuumque
 6  5,    25|       rursus praecipitio vel ullo mortis accersitae genere perimas.
 7  5,    27|          ad scopulum inque simile mortis exitium cecidit. ~
 8  6,    26|    contemplatione comminatae mihi mortis; et ipse mecum: «Quid stas,
 9  6,    31|          ignes nec tormenta ac ne mortis quidem maturatae festinas
10  8,     8|        nostri memoria vel acerbae mortis meae casus foedus caritatis
11  8,    12|      ferro petam; absit ut simili mortis genere cum marito meo coaequeris:
12  8,    12|          nuptias non frueris, nec mortis quiete recreaberis nec vitae
13  9,    19|        postremum tamen formidinem mortis vicit aurum. Nec saltem
14 10,    11|    convenire causas ulli praebere mortis nec exitio sed saluti hominum
15 10,    11|            quaeratis licet causas mortis eius alias.» ~
16 10,    12|      sopore surgentem postliminio mortis deprehendit filium eumque
17 10,    24|      dehinc crudelissimis laqueis mortis insidiari, Tali denique
18 10,    25|                25-~ ~Tunc acerbae mortis exciti nuntiis frater et
19 10,    26|         saltem promissam mercedem mortis geminatae deposceret, sic
20 10,    27|         lacrimas uxoris pari casu mortis fuerat extinctus. Iamque
21 10,    27|       uxor medici pretium geminae mortis petens aderat. Sed mulier
22 10,    34|     pollutaeque feminae, metu iam mortis maxime cruciabar sic ipse
23 11,    15|    ambages reciprocae, quid metus mortis cotidianae nefariae Fortunae
24 11,    18|      luctu deposito, quem de meae mortis falso nuntio susceperant,
25 11,    21|        mentis vel immo destinatae mortis, qui, non sibi quoque seorsum
26 11,    21| traditionem ad instar voluntariae mortis et precariae salutis celebrari,
27 11,    23|           sunt. Accessi confinium mortis et calcato Proserpinae limine


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
28  2,    20|    inmortales deos. Iam ille diem mortis suae propitius nec invitus
29  2,    21|    existimandam philosophiam esse mortis adfectum consuetudinemque
30  2,    23|         nam etsi in eius manu est mortis facultas, quamvis sciat