De deo Socratis
   Cap.
 1     3    |     ineffabili non posse penuria sermonis humani quavis oratione vel


De mundo
   Cap.
 2    24    |           Restat, quod caput est sermonis huius, ut, super mundi rectore


Florida
   Cap.
 3    12    |      Verum ad disciplinam humani sermonis facilior est psittacus glande


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 4  1,     1|       siquid exotici ac forensis sermonis rudis locutor offendero.
 5  1,     7|         adlubentia proclivis est sermonis et ioci et scitum etiam
 6  1,     8|         circumspiciens tutamenta sermonis: «Parce» inquit «in feminam
 7  1,    21|          21-~ ~Is finis nobis et sermonis et itineris communis fuit.
 8  2,     3|         larem.» Ad haec ego, iam sermonis ipsius mora rubore digesto: «
 9  2,    20|          meus iste Lucius lepidi sermonis tui perfruatur comitate.»
10  2,    27|         infausti atque inprovidi sermonis mei sero reminiscor dignumque
11  3,    11|         decrevit.» Ad haec dicta sermonis refero: «Tibi quidem,» inquam «
12  3,    14|         addicere.» Cum isto fine sermonis oculos Photidis meae udos
13  3,    15|          diligenter obcludam, ne sermonis elapsi profana petulantia
14  4,     7|      vestro praeparata.» In fine sermonis huius statim sese devestiunt
15  4,    21|           21-~ ~Nec tamen nostri sermonis artes infelicissimo profuerunt
16  4,    22|                 22-~ ~Post istum sermonis terminum poculis aureis
17  4,    28|      sufficienter quidem laudari sermonis humani penuria poterat.
18  5,     8|     venatibus occupatum, etnequa sermonis procedentis labe consilium
19  5,    15|      simplicitate nimia pristini sermonis oblita novum commentum instruit
20  5,    16|      nostros redeamus et exordio sermonis huius quam concolores fallacias
21  5,    24|        punivero.' et cum termino sermonis pinnis in altum se proripuit. ~
22  9,    28|                       28-~ ~Tali sermonis blanditie cavillatum deducebat
23  9,    39|        permixtus et alias Latini sermonis ignarus, tacitus praeteribat.
24  9,    39|   hortulanus subplicue respondit sermonis ignorantia se quid ille
25 11,    22|          modi animalium concepti sermonis compendiosa verba suggerentes,
26 11,    25| linguaeque totidem vel indefessi sermonis aeterna series. Ergo quod
27 11,    27|        eum sane nec ipsum futuri sermonis ignarum, quippe iam dudum
28 11,    28|   forensi nutrito per patrocinia sermonis Romani. ~ ~