Apologia
   Cap.
 1     8    |       maiorem curam munditiarum pedibus quam dentibus inpertiendam.
 2    43    |         hebes, naribus hiulcus, pedibus caducus. maximus omnium
 3   101    |          Maxime, hic ibidem pro pedibus tuis abicio testorque me


Florida
   Cap.
 4    12    |        qui vescitur et cuius in pedibus ut hominis quini digituli


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 5  1,    25|    insuper pisces inscendere ac pedibus suis totos obterere. Qua
 6  2,     7|  Milonis accedo et, quod aiunt, pedibus in sententiam meam vado.
 7  3,     1|  facinoris; complicitis denique pedibus ac palmulis in alternas
 8  3,     6|         prosterno. Ac mox alium pedibus meis mordicus inhaerentem
 9  3,    27|      quantum extensis prioribus pedibus adniti poteram, insurgo
10  4,     8|         quid ad rem facit, octo pedibus auctiores remeavimus. At
11  4,    27|   floridum consequi vestigio me pedibus fugientem alienis. Utque
12  4,    27|        permotus saxo grandi pro pedibus adrepto misellum iuvenem
13  6,    17|     comperit. quidni? quae suis pedibus ultro ad Tartarum manesque
14  6,    29|    festinas ad Orcum? Quid meis pedibus facere contendis? Non enim
15  6,    32|   poterit.» ~Talibus dictis non pedibus sed totis animis latrones
16  7,    24|         perque prona non tantum pedibus verum etiam toto proiecto
17  7,    27|          carere, cum propugnare pedibus et arcere morsibus misello
18  8,    15|       morabatur, nostris quoque pedibus ambulabat. Nec me pondus
19  9,     1|         curso me proripio totis pedibus, ad tutelam salutis crebris
20  9,    20|       sed plane prae turbatione pedibus intectis procurrit cubiculo.
21  9,    30|   semiamicta, nudis et intectis pedibus, lurore buxeo macieque foedata,
22  9,    32| praeacuta frusta nudis invadens pedibus enicabar ac ne suetis saltem
23  9,    40|          arreptis eius utrisque pedibus sublimem terrae graviter
24  9,    40|    meque per scalas complicitis pedibus in superius cenaculum adtracto
25 10,    17|    saltares sublatis primoribus pedibus perdocuit, quodque esset
26 11,    11|       Nec mora, cum dei dignati pedibus humanis incedere prodeunt;