Apologia
   Cap.
 1     9    |     verno flore tuum ver, ~ ut nostra exuperes munera muneribus; ~
 2     9    |   inspires donaci, iam carmina nostra ~ cedent victa tuo dulciloquo
 3    25    |  Persarum lingua magus est qui nostra sacerdos, quod tandem est


De deo Socratis
   Cap.
 4     4    |       quod nulla adtrectatione nostra contaminantur. Pars eorum
 5     6    |    praedico, ut ne vota quidem nostra ad illos arbitrer pervenire.
 6     6    |  spatio, per quas et desideria nostra et merita ad eos commeant.
 7    15    |     virtute perfectus est. Eum nostra lingua, ut ego interpretor,


Florida
   Cap.
 8     4    |     vapulare; itidem si munera nostra spectaret: nam illic quoque
 9    17    |     studiorum cum in provincia nostra tum etiam Romae penes amicos


Metamorphoses
   Lib. Cap.
10  1,    26|      protuli, iam et de patria nostra et eius primoribus ac denique
11  2,    10|    mancipata sum, nec voluptas nostra differetur ulterius, sed
12  2,    19|       Quam commode versaris in nostra patria? Quod sciam, templis
13  2,    32|        ac ne praesentia quidem nostra tantillum conterriti sed
14  4,     8|   tantam fortunae copiam, quam nostra virtute nacti sumus, et
15  4,     8|      et incolumi numero castra nostra petivimus et, si quid ad
16  4,    21|    merito nullam fidem in vita nostra reperiri, quod ad manis
17  5,    10|        confestimque praesentia nostra gravata propelli et efflari
18  5,    10|      etiam, ut parest, inacuit nostra contumelia, consilium validum
19  5,    11|     infantem alium, si texeris nostra secreta silentio, divinum,
20  6,    31|  contruncant, iam incipiunt de nostra poena suaque vindicta secum
21  7,     1| viribus cunctus ablatis castra nostra remeastis, immixtus ego
22  7,    26|       indidem praesens iactura nostra, sed plane crastino libet
23  9,    24|    miscebatur in venerem. Ergo nostra repente turbata praesentia,
24  9,    27|         Nam senex claudus, cui nostra tutela permissa fuerat,


De Platone et eius dogmate
   Lib. Cap.
25  2,    23|     beatitudo est, cum ingenii nostra praesentia tutamur quae