Apologia
   Cap.
 1    30    |         mendacium induxit, quod Venus dicitur pelago exorta. audi
 2    31    | creterram nec Circe poculum nec Venus cingulum. at vos soli reperti
 3    31    |  carminum vector et illex animi Venus et Luna noctium conscia


De deo Socratis
   Cap.
 4     2    |          Minerva, Ceres, Diana, Venus, Mars, Mercurius, Iovis,


Metamorphoses
   Lib. Cap.
 5  2,     8|      educata, licet inquam ipsa Venus fuerit, licet omni Gratiarum
 6  4,    30| initialis, en orbis totius alma Venus, quae cum mortali puella
 7  5,    28|    existimationem ganniebat. at Venus irata solidum exclamat repente: '
 8  5,    28|         cupere.' Tunc indignata Venus exclamavit vel maxime: '
 9  5,    31|     absenti, blandiebantur. sed Venus indignata ridicule tractari
10  6,     2|      miseranda? totum per orbem Venus anxia disquisitione tuum
11  6,     6|                           6] At Venus terrenis remediis inquisitionis
12  6,     7|        comitante etiam Mercurio,Venus caelo demeat eique sollicite
13  6,     9|       oblatamque sibi conspexit Venus, laetissimum cachinnum extollit
14  6,     9|        tunc rursus sublato risu Venus 'et ecce,' inquit, 'nobis
15  6,    11|      madens et fraglans balsama Venus remeat totumque revincta
16  6,    11|     inequitante vocatae Psychae Venus infit talia: 'videsne illud
17  6,    16|        Proserpinae 'petit de te Venus,' dicito, 'modicum de tua
18  6,    24|    Apollo cantavit ad citharam, Venus suavi musicae superingressa
19  8,    25|        Attide et cum) suo Adone Venus domina caecum reddant, qui
20 10,    31|  designans Venerem, qualis fuit Venus, cum fuit virgo, nudo et
21 10,    32|                           32-~ ~Venus ecce cum magno favore caveae
22 10,    32|      mulcentibus, longe suavior Venus placide commoveri cunctantique
23 10,    34|    repulsae gestibus professae, Venus vero gaudens et hilaris
24 11,     2|      percolis, seu tu caelestis Venus, quae primis rerum exordiis